IPPP3/443-353/11-6/MPe

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 30 czerwca 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-353/11-6/MPe

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28 lutego 2011 r. (data nadania) 3 marca 2011 r. (data wpływu do tut. Organu) uzupełnione w dniu 2 czerwca 2011 r. (data wpływu) na wezwanie z dnia 19 maja 2011 r. oraz w dniu 27 czerwca 2011 r. (data wpływu) na wezwanie z dnia 13 czerwca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla dostawy opraw do okularów korekcyjnych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 marca 2011 r. wpłynął ww. wniosek uzupełniony w dniu 2 czerwca 2011 r. (data wpływu) na wezwanie z dnia 19 maja 2011 r. oraz w dniu 27 czerwca 2011 r. (data wpływu) na wezwanie z dnia 13 czerwca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny. (ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu do przedmiotowego wniosku z dnia 27 czerwca 2011 r. - data wpływu)

Spółka dokonuje dostaw okularów korekcyjnych (oprawa z soczewką), opraw do okularów korekcyjnych (zwane potocznie przez optyków "oprawy korekcyjne do okularów"), do których optycy montują soczewki, okularów słonecznych. Jest oczywiste, że okulary słoneczne podlegają podstawowej stawce opodatkowania - stąd pytanie nie dotyczy tego typu okularów.

Dotychczas tj. do 31 grudnia 2010 r. dostawa opraw do okularów korekcyjnych (zwane potocznie przez optyków "oprawy korekcyjne do okularów") i dostaw okularów korekcyjnych opodatkowane były stawką niższą tj. 7%. Z dniem 1 stycznia 2011 r. nadal jest bezdyskusyjna obniżona stawka podatku do 8% w okresie do 31 grudnia 2012 r. dla dostaw okularów korekcyjnych.

Wątpliwości dotyczą tylko opraw do okularów korekcyjnych (zwane potocznie przez optyków "oprawy korekcyjne do okularów").

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy z dniem 1 stycznia 2011 r. wyposażenie wyrobów medycznych do jakich zalicza się oprawy korekcyjne do okularów (zwane potocznie przez optyków "oprawy korekcyjne do okularów"), zarejestrowanych w rejestrze wyrobów medycznych w Polsce lub innym kraju UE lub posiadających znak CE jako wyroby medyczne lub wyposażenie wyrobów medycznych, nadal opodatkowane są niższą stawką VAT w wysokości 8% do 31 grudnia 2012 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, Ministerstwo Finansów od lat uważa (np. pismo PP3-812-894/2004/BL/2750 Pp z 16 maja 2005 r.), że oprawy korekcyjne do okularów to wyposażenie wyrobu medycznego. Ten punkt widzenia ma szczególne znaczenie od 1 stycznia 2011 r. ze względu na zmianę treści poz. 105 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług (zwanej dalej ustawą VAT). 18 września 2010 r. weszła w życie nowa ustawa z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (Dz. U.10.107.679). Ustawodawca w art. 2 pkt 33 ww. ustawy zawarł definicję wyposażenia wyrobu medycznego stwierdzając, że wyposażenie wyrobu medycznego to artykuł, który nie będąc wyrobem medycznym, jest specjalnie przeznaczony przez wytwórcę do stosowania łącznie z wyrobem medycznym, w celu umożliwienia jego używania zgodnie z przewidzianym zastosowaniem. Nowa ustawa o wyrobach medycznych nie wprowadza w tym zakresie zasadniczej zmiany. Na mocy art. 123 ustawy o wyrobach medycznych dokonano zmiany brzmienia poz. 106 w załączniku nr 3 do ustawy VAT. Zmiana weszła w życie 18 września 2010 r., ale obowiązywała tylko do 31 grudnia 2010 r. Wynikało z niej, że "Wyroby medyczne, wyposażenie wyrobów medycznych, (...), w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 107, poz. 679), inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika" - bez względu na symbol PKWiU opodatkowane były stawką 7%.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. złącznik nr 3 do ustawy VAT otrzymał jednak nowe brzmienie na podstawie art. 1 pkt 17 ustawy z dnia 29 października 2010 r. (Dz. U.10.225.1476) zmieniającej m.in. ustawę VAT. Tym razem wyroby medyczne znalazły się w poz. 105 załącznika nr 3 jednak brzmienie zostało zmienione poprzez bardziej ogólne określenie grupy towarów. Wynika z niej, że: "Wyroby medyczne, w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika" bez względu na symbol PKWiU opodatkowane są do 31 grudnia 2012 r. stawką 8%.

Zdaniem Wnioskodawcy, z dniem 1 stycznia 2011 r. dostawa wyposażenia wyrobów medycznych jakimi są oprawy korekcyjne do okularów (zwane potocznie przez optyków "oprawy korekcyjne do okularów"), zarejestrowane w rejestrze wyrobów medycznych w Polsce lub innym kraju UE lub posiadające znak CE jako wyroby medyczne lub wyposażenie wyrobów medycznych, nadal opodatkowane są niższą stawką VAT tj. w wysokości 8% do 31 grudnia 2012 r.

Wynika to głównie z zapisu poz. 105 załącznika nr 3 do ustawy VAT w związku z art. 132 ustawy o wyrobach medycznych, w którym ustawodawca zawarł wskazanie co należy rozumieć pod pojęciem "wyrobu medycznego" jeśli używa się go w odrębnych przepisach np. w ustawie o podatków od towarów i usług.

"Art. 132. Ilekroć w przepisach odrębnych jest mowa o wyrobach medycznych, należy przez to rozumieć wyroby medyczne, aktywne wyroby medyczne do implantacji, wyroby medyczne do diagnostyki in vitro, wyposażenie wyrobów medycznych, wyposażenie wyrobów medycznych do diagnostyki in vitro oraz systemy i zestawy zabiegowe złożone z wyrobów medycznych."

Takimi przepisami odrębnymi w stosunku do ustawy o wyrobach medycznych będą z pewnością przepisy dotyczące podatku VAT.

Ponadto należy zwrócić uwagę na:

1.

art. 2. ustawy z dnia 29 października 2010 r. (Dz. U.10.226.1476) zmieniającej m.in. ustawę VAT: " Art. 2 Zmiany w obowiązujących w dniu ogłoszenia niniejszej ustawy klasyfikacjach statystycznych, wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, oraz w kluczach powiązań między tymi klasyfikacjami, wprowadzone po tym dniu, nie powodują zmian w opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeżeli nie zostały określone w ustawie."

2.

uzasadnienie zmian wprowadzanych ustawą z dnia 29 października 2010 r. (Dz. U.10.226. 1476) zmieniającej m.in. ustawę VAT (druk sejmowy 3205) gdzie podkreślono, że zmiany od 1 stycznia 2011 r. nie mają wpływu na zmianę stawek VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Świadczeniem usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7-8 ust. 1 ustawy.

Przez towary stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy rozumie się się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy, stawka podatku w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. wynosi 23%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 oraz art. 146f.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

I tak, stosownie do ust. 2 cyt. artykułu w związku z art. 146a pkt 2 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 8%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1 oraz art. 146f.

W załączniku nr 3 do ustawy zawierającym wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w poz. 105 wymienione zostały wyroby medyczne, w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych, dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika, bez względu na symbol PKWiU.

Definicję pojęcia "wyrób medyczny" zawiera art. 2 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 107, poz. 679), który stanowi, iż przez wyrób medyczny należy rozumieć narzędzie, przyrząd, urządzenie, oprogramowanie, materiał lub inny artykuł, stosowany samodzielnie lub w połączeniu, w tym z oprogramowaniem przeznaczonym przez jego wytwórcę do używania specjalnie w celach diagnostycznych lub terapeutycznych i niezbędnym do jego właściwego stosowania, przeznaczony przez wytwórcę do stosowania u ludzi w celu:

a.

diagnozowania, zapobiegania, monitorowania, leczenia lub łagodzenia przebiegu choroby,

b.

diagnozowania, monitorowania, leczenia, łagodzenia lub kompensowania skutków urazu lub upośledzenia,

c.

badania, zastępowania lub modyfikowania budowy anatomicznej lub procesu fizjologicznego,

d.

regulacji poczęć

- których zasadnicze zamierzone działanie w ciele lub na ciele ludzkim nie jest osiągane w wyniku zastosowania środków farmakologicznych, immunologicznych lub metabolicznych, lecz których działanie może być wspomagane takimi środkami;

Przez wyposażenie wyrobu medycznego należy rozumieć artykuł, który, nie będąc wyrobem medycznym, jest specjalnie przeznaczony przez wytwórcę do stosowania łącznie z wyrobem medycznym, w celu umożliwienia jego używania zgodnie z przewidzianym zastosowaniem (art. 2 ust. 1 pkt 33 ww. ustawy).

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy o wyrobach medycznych dystrybutorem jest podmiot, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w państwie członkowskim, który dostarcza lub udostępnia wyrób po jego wprowadzeniu do obrotu; za dystrybutora uważa się także świadczeniodawcę, który sprowadza na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z terytorium innego państwa członkowskiego wyrób przeznaczony do udzielania świadczeń zdrowotnych przez tego świadczeniodawcę.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 45 ustawy o wyrobach medycznych, wytwórcą jest:

a.

podmiot odpowiedzialny za projektowanie, wytwarzanie, pakowanie i oznakowanie wyrobu przed wprowadzeniem go do obrotu pod nazwą własną, niezależnie od tego, czy te czynności wykonuje on sam, czy w jego imieniu inny podmiot,

b.

podmiot, który montuje, pakuje, przetwarza, całkowicie odtwarza lub oznakowuje gotowy produkt lub nadaje mu przewidziane zastosowanie, w celu wprowadzenia go do obrotu jako wyrobu pod nazwą własną, z wyjątkiem podmiotu, który montuje lub dostosowuje wyroby już wprowadzone do obrotu, w celu ich przewidzianego zastosowania przez indywidualnego pacjenta.

Przez wprowadzenie do obrotu rozumie się udostępnienie za opłatą albo nieodpłatnie, po raz pierwszy, wyrobu fabrycznie nowego lub całkowicie odtworzonego, innego niż wyrób do badań klinicznych i wyrób do oceny działania, w celu używania lub dystrybucji na terytorium państwa członkowskiego. Natomiast wprowadzeniem do używania jest pierwsze udostępnienie użytkownikowi na terytorium państwa członkowskiego wyrobu gotowego do użycia w celu jego używania zgodnie z przewidzianym zastosowaniem (art. 2 ust. 1 pkt 31 oraz pkt 32 ww. ustawy).

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o wyrobach medycznych wyroby wprowadzane do obrotu i wprowadzane do używania są oznakowane znakiem CE. Stosownie do art. 13 ust. 1 ww. ustawy za wyrób, za wykonanie oceny zgodności wyrobu przed jego wprowadzeniem do obrotu oraz za wprowadzenie wyrobu do obrotu odpowiada wytwórca wyrobu. Jeżeli wytwórca nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w państwie członkowskim, odpowiedzialność tę ponosi autoryzowany przedstawiciel dla tego wyrobu. Jeżeli wytwórca nie wyznaczył autoryzowanego przedstawiciela albo jeżeli wyrób nie jest wprowadzany do obrotu na odpowiedzialność wytwórcy lub autoryzowanego przedstawiciela, odpowiedzialność tę ponosi podmiot, który wprowadził wyrób do obrotu.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, autoryzowanym przedstawicielem jest podmiot, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w państwie członkowskim, który jest wyznaczony przez wytwórcę do działania w jego imieniu oraz do którego mogą zwracać się, zamiast do wytwórcy, władze i instytucje państw członkowskich w sprawach obowiązków wytwórcy określonych ustawą;

Z powyższego wynika, iż, co do zasady to do wytwórcy lub autoryzowanego przedstawiciela należy określenie, czy dany wyrób, zgodnie z jego przewidywanym zastosowaniem, jest wyrobem medycznym czy też nim nie jest.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Spółka dokonuje dostaw okularów korekcyjnych (oprawa z soczewką), opraw do okularów korekcyjnych (zwanych potocznie przez optyków "oprawy korekcyjne do okularów"), do których optycy montują soczewki oraz okularów słonecznych.

Jak wskazał Wnioskodawca, Jego wątpliwości dotyczą tylko stawki podatku VAT jaką należy stosować do dostawy opraw do okularów korekcyjnych tj. czy z dniem 1 stycznia 2011 r. wyposażenie wyrobów medycznych do jakich zalicza się oprawy korekcyjne do okularów (zwane potocznie przez optyków "oprawy korekcyjne do okularów"), zarejestrowanych w rejestrze wyrobów medycznych w Polsce lub innym kraju UE lub posiadających znak CE jako wyroby medyczne lub wyposażenie wyrobów medycznych, nadal opodatkowane są niższą stawką VAT w wysokości 8% do 31 grudnia 2012 r.

W świetle powyższych przepisów wskazać należy, że obniżoną stawkę podatku VAT w wysokości 8% stosuje się na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z poz. 105 zał. nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, do dostawy okularów korekcyjnych uznawanych za wyroby medyczne w rozumieniu ww. ustawy o wyrobach medycznych, dopuszczonych do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Natomiast jeżeli przedmiotem dostawy są same oprawy korekcyjne do okularów, do których optycy montują soczewki - co wiąże się z odrębnym ich wykazaniem na fakturze (nie jako dostawa okularów korekcyjnych lecz jako oprawki), podlega opodatkowaniu według stawki podstawowej. Nie ma przy tym znaczenia, czy w efekcie w tych oprawkach później zostaną zamontowane szkła korekcyjne czy inne. Oprawki okularowe są bowiem wyposażeniem wyrobu medycznego dopiero po zamontowaniu w nich szkieł korekcyjnych, ale wówczas mamy do czynienia już z okularami korekcyjnymi, a nie oprawami okularowymi.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż dostawa samych opraw korekcyjnych do okularów nie mieści się w definicji wyposażenia wyrobu medycznego w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczonych do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w związku z czym podlega opodatkowaniu według 23% stawki podstawowej.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl