IPPP3/443-335/13-2/IG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 17 kwietnia 2013 r. (data wpływu 22 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia charakteru wynagrodzenia otrzymywanego z tytułu uczestnictwa w programie marketingowym - jest prawidłowe.

W dniu 22 kwietnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia charakteru wynagrodzenia otrzymywanego z tytułu uczestnictwa w programie marketingowym.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Podatnik prowadzi działalność w zakresie sprzedaży sprzętu komputerowego. Jednym z kluczowych producentów sprzętu komputerowego sprzedawanego przez Podatnika jest koncern X (X). Wyroby tej marki Podatnik zakupuje od dystrybutora z siedzibą w kraju. Podatnik posiada status Partnera X, który został mu nadany po spełnieniu warunków co do poziomu kompetencji, w szczególności zatrudniania pracowników legitymujących się wymaganymi certyfikatami ze specjalności związanych ze sprzętem i oprogramowaniem komputerowym oraz innych warunków o charakterze marketingowym. Jako Partner X, Podatnik uczestniczy w programach marketingowych, w tym w programach intensyfikujących sprzedaż produktów X, organizowanych przez spółkę X International Sarl w skrócie X.I.), z siedzibą w Szwajcarii. W szczególności są to programy bonusowe premiujące sprzedaż X. w określonych segmentach produktów.

X. przekazuje regulamin takich programów swoim partnerom w formie elektronicznej. Programami, których dotyczy zapytanie są programy:E. (dotyczący Zabezpieczeń Sprzętu i Oprogramowania) I. (dotyczący produktów do Obrazowania i Drukowania) P. (dotyczący komputerów osobistych)oraz E. Group (dotyczący sprzętu dla przedsiębiorstw).

Aby Partner mógł uczestniczyć w programie, musi spełniać określone wymogi. Edycje programów są kwartalne. Podstawowe zasady programów są wyznaczone w taki sposób, że po osiągnięciu założonego programem celu Partner ma prawo otrzymać wynagrodzenie. Wynagradzany nie jest jednak sam zakup produktów X. lecz następująca w związku z takim zakupem sprzedaż (odprzedaż) do zdefiniowanej w ramach programu grupy odbiorców. W szczególności wyłączeniu podlega sprzedaż realizowana do innych dystrybutorów i innych sprzedawców produktów X. W efekcie premiowana ma być co do zasady sprzedaż do użytkowników końcowych. Dalszym wyłączeniem podlega sprzedaż w ramach specjalnych umów. Po zakończeniu kwartału na podstawie danych sprzedażowych następuje rozliczenie i Partner otrzymuje informację o wysokości przysługującego mu wynagrodzenia (premii).

Uzyskiwana Premia zależy od pewnych parametrów lecz jej podstawą jest procent od wartości produktów X. sprzedanych przez Partnera do użytkowników końcowych. Premiowana jest sprzedaż produktów przez Partnera a nie ich zakup. Wartość tą określa się na podstawie wartości produktów zakupionych przez Partnera od dystrybutorów posiadających umowy dystrybutorskie dla produktów X. W zależności od stopnia, w jakim wyznaczony cel sprzedażowy został przez Partnera osiągnięty, premia może mu nie przysługiwać w ogóle, przysługiwać zgodnie z podanym procentem wartości zakupów, lub być zwiększona poprzez stosowanie odpowiedniego mnożnika. Zasady wyliczania premii różnią się w szczegółach dla poszczególnych grup produktów X. Dla niektórych grup produktowych nie jest wyznaczany cel sprzedażowy. Wówczas wynagrodzenie w postaci premii jest ustalonym procentem od wartości produktów sprzedanych przez Partnera, wyliczone na podstawie produktów zakupionych przez Partnera od dystrybutorów.

Wynagrodzenie przysługuje Partnerom co do zasady jedynie za sprzedaż produktów X. do odbiorcy końcowego na określonym geograficznie rynku Unii Europejskiej. Sprzedaż do innych Partnerów do Dystrybutorów lub poza UE nie jest premiowana. Nie można zatem twierdzić, że premiowany jest sam zakup produktów przez Partnera. Wynagrodzenie w ramach opisanego programu PFR jest wypłacane przez X. International z siedzibą w Szwajcarii.

Podmiot ten nie jest producentem ani dostawcą (dystrybutorem), od którego Partner nabywa produkty X., których sprzedaż jest premiowana wynagrodzeniem. X.I. jest przedsiębiorstwem prowadzącym w Szwajcarii działalność gospodarczą oraz jest w Szwajcarii Podatnikiem Podatku VAT (podatku o podobnym charakterze do podatku od towarów i usług). X.I. nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT w Polsce. X.I. nie nabywa usług Partnerów dla innego niż siedziba w Szwajcarii miejsca prowadzenia działalności.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1

Świadczenie Podatnika jest usługą na rzecz X.I. X.I. płaci Partnerowi za określone zachowanie nie będąc dostawcą produktów, których sprzedaż jest podstawą wypłacanej premii. W przedmiotowe) sytuacji nie mamy do czynienia z rabatem gdyż podmiot wypłacający wynagrodzenie nie jest dostawcą towarów i nie uczestniczy w łańcuchu dostaw. Nie istnieje więc możliwość wystawienia faktury korygującej która dokumentowałyby udzielony rabat. Premiowana jest sprzedaż dokonana przez Partnera w zależności od ustalonego celu. Ponadto obowiązek spełnienia wyjściowych kryteriów (np. szkolenia, określone certyfikaty), niezbędnych aby uzyskać prawo uczestnictwa w programie nosi wyraźne znamiona usługi.

Mimo krytycznego stanowiska Sądu Administracyjnego i Ogólnej Interpretacji Podatkowej Ministra Finansów z dnia 27 listopada 2012 r. (PT3/033/10/423/AEW/12/PT-618) dotyczącej rozliczania premii pieniężnych jako wynagrodzenia za świadczenie usług, Podatnik uważa, że przedmiotowa transakcja jest odmienna od typowej premii udzielanej odbiorcy przez dostawcę. W opisanym stanie faktycznym, nie mamy do czynienia z sytuacją zawierania transakcji pomiędzy Podatnikiem a sprzedawcą. Nie ten kto dostarcza towar wypłaca premię, a zapłata dotyczy nie dokonanych u dostawcy zakupów ale jest dodatkowym wynagrodzeniem za dokonanie sprzedaży produktów. Z tego względu stanowi to więc odrębne świadczenie usług Partnera, za które przysługuje mu wynagrodzenie.

Ad. 2

Miejscem opodatkowania jest miejsce, w którym nabywca usługi posiada siedzibę (Szwajcaria). Zgodnie z art. 28b ustawy o podatku od towarów i usług, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania. Natomiast zgodnie z art. 28a ustawy o podatku od towarów i usług ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności. X.I. będąc przedsiębiorstwem szwajcarskim prowadzi działalność gospodarczą oraz dodatkowo jest podatnikiem podatku VAT w Szwajcarii, zatem spełnia warunki uznania za podatnika w rozumieniu przepisów rozdziału dotyczącego ustalania miejsca świadczenia usług.

Ad. 3

Nie istnieje dokument, który należałoby zastosować w związku z otrzymaniem bonusu od X.I. do zmniejszenia podatku naliczonego przy nabyciu produktów X. od dystrybutorów. Możliwość taka nie występuje ponieważ podmiot, który udziela bonusu nie wystawia faktury sprzedaży. Brak jest także możliwości uzyskania faktur korygujących od dystrybutorów, gdyż cena dostarczanych przez nich towarów, a w konsekwencji kwota przysługującej im należności z tytułu dostaw nie ulega zmianie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Również art. 24 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, s. 1 z późn. zm.) wskazuje, że "świadczenie usług" oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów.

Z treści cytowanego wyżej przepisu art. 8 ust. 1 ustawy wynika, iż ustawodawca przyjął generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, iż definicja "świadczenia usług" ma charakter dopełniający definicję "dostawy towarów". Jest ona wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.

Powołany przepis wskazuje, iż pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pojęcie usługi, według ustawy, jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się podatnika - nie będące dostawą towarów - na rzecz innego podmiotu.

Ponadto aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść dla świadczącego usługę.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Przy czym w myśl art. 29 ust. 4 ustawy podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na fakt, iż ani w dyrektywie VAT ani też w ustawie o podatku od towarów i usług prawodawca nie zdefiniował pojęcia "premia pieniężna" czy też "rabat". Zatem celem dokonania prawidłowej kwalifikacji premii pieniężnych (bonusów pieniężnych) w świetle przepisów o podatku od towarów i usług, należy przeprowadzić obiektywną analizę całokształtu okoliczności faktycznych konkretnej transakcji, która pozwoli na ocenę skutków takiej transakcji w świetle regulacji dotyczących podatku od towarów i usług. Należy przy tym mieć na uwadze, że sama wola podatnika, znajdująca odzwierciedlenie w treści czynności prawnej, nie może określać charakteru prawnego świadczenia w oderwaniu od jego obiektywnych cech, bowiem nie nazwa, lecz treść świadczenia decyduje o tym jaki ma ono charakter. Nazwanie przez strony umowy danego świadczenia premią nie wyłącza zatem możliwości kwalifikacji tego świadczenia jako rabatu w rozumieniu art. 29 ust. 4 ustawy.

Warunkiem zatem uznania, iż premia pieniężna stanowi w istocie rabat, jest wykazanie ścisłego związku pomiędzy premią pieniężną a zrealizowanymi dostawami.

W przypadku premii pieniężnych z tytułu osiągnięcia określonego poziomu obrotów (określonej wartości sprzedaży lub ilości sprzedanych towarów) taki związek jest identyfikowalny, bowiem dopiero zrealizowanie wszystkich dostaw (nie tylko jednej z nich) zapewnia osiągnięcie zakładanego poziomu obrotów uprawniającego do uzyskania premii pieniężnej.

Zauważyć należy, że efekt ekonomiczny przyznania premii pieniężnej wyrażonej procentowo w stosunku do obrotów w danym okresie oraz udzielenia rabatu w stosunku do wszystkich transakcji z określonym kontrahentem w tymże okresie, z uwzględnieniem tego samego procentu, będzie zbliżony w tym sensie, że wiązać się będzie z przekazaniem nabywcy przez sprzedawcę określonej kwoty premii obliczonej procentowo w stosunku do obrotów lub odpowiadającej jej kwoty rabatu ustalonego w stosunku do poszczególnych transakcji, z uwzględnieniem tego samego procentu.

Niewątpliwie zatem premia pieniężna za dany okres, w ujęciu ekonomicznym, sprowadza się w istocie do dokonania przez sprzedawcę na rzecz nabywcy zwrotu części uiszczonego wynagrodzenia z tytułu uprzednio dokonanych w danym okresie z nabywcą transakcji - w następstwie czego zmniejszeniu ulega wcześniej określona jego łączna wartość, a tym samym proporcjonalnemu pomniejszeniu ulega wartość wynagrodzenia z tytułu pojedynczych transakcji, zawartych w danym okresie.

Zatem stwierdzić należy, iż sprzedawca dysponuje wynagrodzeniem (z tytułu wszystkich zrealizowanych dostaw), które jest następnie pomniejszone o udzieloną premię pieniężną, wywołującą efekt ekonomiczny analogiczny jak w sytuacji udzielenia rabatu, co winno zostać uwzględnione poprzez obniżenie podstawy opodatkowania zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy, w przeciwnym bowiem razie doszłoby do naruszenia zasady neutralności podatku od towarów i usług.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, iż Wnioskodawca sprzedaje sprzęt komputerowy produkowany przez koncern Hewlett Packard (X.), który kupuje od dystrybutora. Wnioskodawca posiada status Partnera X., który został mu nadany po spełnieniu warunków co do poziomu kompetencji, w szczególności zatrudniania pracowników legitymujących się wymaganymi certyfikatami ze specjalności związanych ze sprzętem i oprogramowaniem komputerowym oraz innych warunków o charakterze marketingowym. Jako Partner X., Wnioskodawca uczestniczy w programach marketingowych, w tym w programach intensyfikujących sprzedaż produktów X., organizowanych przez spółkę X. InternationalSarl (w skrócie X.I.), z siedzibą w Szwajcarii. Aby Partner mógł uczestniczyć w programie, musi spełniać określone wymogi. Podstawowe zasady programów są wyznaczone w taki sposób, że po osiągnięciu założonego programem celu Partner ma prawo otrzymać wynagrodzenie. Wynagradzany nie jest jednak sam zakup produktów X. lecz następująca w związku z takim zakupem sprzedaż (odprzedaż) do zdefiniowanej w ramach programu grupy odbiorców. Po zakończeniu kwartału na podstawie danych sprzedażowych następuje rozliczenie i Partner otrzymuje informację o wysokości przysługującego mu wynagrodzenia (premii). Uzyskiwana Premia zależy od pewnych parametrów lecz jej podstawą jest procent od wartości produktów X. sprzedanych przez Partnera do użytkowników końcowych. Premiowana jest sprzedaż produktów przez Partnera a nie ich zakup. W zależności od stopnia, w jakim wyznaczony cel sprzedażowy został przez Partnera osiągnięty, premia może mu nie przysługiwać w ogóle, przysługiwać zgodnie z podanym procentem wartości zakupów, lub być zwiększona poprzez stosowanie odpowiedniego mnożnika. Zasady wyliczania premii różnią się w szczegółach dla poszczególnych grup produktów X. Dla niektórych grup produktowych nie jest wyznaczany cel sprzedażowy. Wówczas wynagrodzenie w postaci premii jest ustalonym procentem od wartości produktów sprzedanych przez Partnera, wyliczone na podstawie produktów zakupionych przez Partnera od dystrybutorów. Wynagrodzenie wypłacane jest przez X. Internationalz siedzibą w Szwajcarii, który nie jest producentem ani dostawcą (dystrybutorem), od którego Wnioskodawca nabywa produkty X., których sprzedaż jest premiowana wynagrodzeniem.

Uwzględniając powyższe, mając na uwadze fakt, iż przedmiotowe wynagrodzenie jest wypłacane przez przedsiębiorstwo szwajcarskie niebędące dostawcą sprzętu komputerowego, którego sprzedaż jest premiowana stwierdzić należy, iż nie można jej uznać za rabat obniżający cenę dostarczonego sprzętu komputerowego, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy.

Jednocześnie zauważyć należy, iż podmioty podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne. W praktyce występują sytuacje, w których w zamian za udzielenie premii ma miejsce świadczenie innych usług, w tym usług o charakterze promocyjnym, marketingowym, reklamowym, bądź zobowiązanie się do posiadania pełnego asortymentu towarów kontrahenta itp. W takiej sytuacji należy uznać, iż wypłacona premia pieniężna związana jest z określonymi zachowaniami sprzedającego dane towary, a zatem ze świadczeniem usług przez sprzedającego towary otrzymującego taką premię, które to usługi podlegają opodatkowaniu na ogólnych zasadach.

Analizując przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, iż pomiędzy Wnioskodawcą, tj. sprzedawcą sprzętu komputerowego i przedsiębiorstwem szwajcarskim dochodzi do odpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy. Z opisu sprawy wynika, iż w programach marketingowych w których uczestniczy Wnioskodawca mogą uczestniczyć jedynie Partnerzy X. Natomiast status Partnera X., Wnioskodawca otrzymał po spełnieniu warunków co do poziomu kompetencji, w szczególności zatrudniania pracowników legitymujących się wymaganymi certyfikatami ze specjalności związanych ze sprzętem i oprogramowaniem komputerowym oraz innych warunków o charakterze marketingowym. Aby Partner mógł uczestniczyć w programie, musi spełniać określone wymogi. Premia zależy od pewnych parametrów lecz jej podstawą jest procent od wartości produktów X. sprzedanych przez Partnera do użytkowników końcowych. Dla niektórych grup produktowych nie jest wyznaczany cel sprzedażowy.

Zatem otrzymana przez Wnioskodawcę premia stanowi rodzaj wynagrodzenia za określone zachowanie się sprzedawcy sprzętu komputerowego, tj. Wnioskodawcy w stosunku do przedsiębiorstwa szwajcarskiego, które jest przyznawane za spełnienie określonych warunków. W przedmiotowej sprawie istnieje więc element wzajemności, konieczny do uznania, że płatność w formie premii pieniężnej jest wynagrodzeniem za świadczoną usługę.

W świetle powyższego, otrzymywane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie stanowić będzie wynagrodzenie za świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Przy tym wskazać należy, że na potrzeby Rozdziału 3 Działu V ustawy "Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług" w art. 28a ustawodawca zawarł definicję podatnika. Zgodnie z tym przepisem na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

W świetle powyższego istotnym jest ustalenie statusu usługobiorcy, na rzecz którego świadczona jest usługa. Usługi świadczone na rzecz podmiotów wymienionych w art. 28a są to m.in. czynności wykonywane na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ustawy lub działalność gospodarczą o podobnym charakterze prowadzoną na terenie innego niż Polska kraju.

A contrario podmioty nie spełniające definicji zawartej w art. 28a ustawy nie są uważane za podatników dla celów określenia miejsca świadczenia usług.

Generalna zasada dotycząca miejsca świadczenia usług (na rzecz podatników) została określona w art. 28b ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika iż Wnioskodawca świadczyć bedzie usługi na rzecz przedsiębiorstwa szwajcarskiego prowadzącego w Szwajcarii działalność gospodarczą oraz będącego w Szwajcarii podatnikiem podatku VAT (podatku o podobnym charakterze do podatku od towarów i usług). Przy tym przedsiębiorstwo szwajcarskie nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT w Polsce jak również nie nabywa usług Partnerów dla innego niż siedziba w Szwajcarii miejsca prowadzenia działalności.

Powyższe wskazuje, iż Wnioskodawca świadczyć bedzie usługi na rzecz przedsiębiorstwa szwajcarskiego działającego na terenie Szwajcarii. Zatem w świetle wyżej cytowanego art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług świadczonych przez Wnioskodawcę bedzie terytorium państwa, gdzie usługobiorca posiada siedzibę działalności. Oznacza to, iż miejscem świadczenia usług będących przedmiotem wniosku będzie Szwajcaria. Tym samym, usługi te nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium Polski.

Jednocześnie tut. Organ informuje, iż w związku z uznaniem, iż w przedmiotowej sprawie wynagrodzenie nie stanowi rabatu rozpatrywanie wniosku w zakresie pytania oznaczonego numerem 3 stało się bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.