IPPP3/443-333/09-4/SM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 7 kwietnia 2009 r. (data wpływu 20 kwietnia 2009 r.), uzupełnionego w dniu 3 lipca 2009 r. na wezwanie nr IPPP3/443-333/09-2/SM z dnia 24 czerwca 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązków związanych ze sprowadzaniem i sprzedażą na terytorium kraju wyrobów: antyperspirantów oraz płynów do higieny jamy ustnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 kwietnia 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązków związanych ze sprowadzaniem i sprzedażą na terytorium kraju wyrobów: antyperspirantów oraz płynów do higieny jamy ustnej. Wniosek został uzupełniony dniu 3 lipca 2009 r. na wezwanie nr IPPP3/443-333/09-2/SM z dnia 24 czerwca 2009 r.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące stany faktyczne i zdarzenia przyszłe.

SP. z o.o. (dalej: Spółka) sprowadza do Polski i dystrybuuje na terenie kraju antyperspiranty oraz płyny do higieny jamy ustnej. Produkty te pochodzą spoza Unii Europejskiej, w związku z czym Spółka dokonuje ich importu (dopuszczenia do obrotu) w Polsce lub też w innym kraju Wspólnoty. W tym drugim przypadku Spółka dokonuje na terenie kraju nabyć wewnątrzwspólnotowych produktów, które wcześniej zostały dopuszczone do obrotu w państwie członkowskim importu.

Nabywane przez Spółkę antyperspiranty oznaczone są kodem CN 3307 20 00, do którego klasyfikuje się dezodoranty osobiste i środki przeciwpotowe. Zawartość alkoholu etylowego w tych produktach przekracza 1,2% objętości, przy czym jest to alkohol skażony zgodnie z przepisami państwa trzeciego, w którym antyperspirant został wyprodukowany. Środek użyty do skażenia tego alkoholu nie znajduje się na liście środków skażających, o których mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym.

Kolejnym produktem nabywanym przez Spółkę są płyny do higieny jamy ustnej, oznaczone kodem CN 3306 90 00, do którego klasyfikuje się preparaty do higieny jamy ustnej lub higieny dentystycznej, m.in. płyny do płukania ust. i odświeżacze jamy ustnej. Zawartość alkoholu etylowego w tych produktach przekracza 1,2% objętości, przy czym nie jest on skażony z uwagi na kontakt z jamą ustną oraz ryzyko przypadkowego połknięcia płynu podczas użytkowania.

Z uzupełnienia do wniosku z dnia 3 lipca 2009 r. wynika, że sprowadzane przez Spółkę wyroby (importowane i nabywane wewnątrzwspólnotowo): antyperspiranty o kodzie CN 3307 20 00 i płyny do higieny jamy ustnej o kodzie CN 3306 90 00 nie są produktami leczniczymi w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2009 r. Nr 45, poz. 271 z późn. zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprowadzanie przez Spółkę i dystrybucja na terenie kraju wskazanych wyżej produktów wiążą się z jakimikolwiek obowiązkami w zakresie podatku akcyzowego.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki, opisana wyżej działalność jest neutralna z punktu widzenia przepisów akcyzowych, tj. nie powoduje powstania żadnych obowiązków wynikających z tych przepisów. Powyższe wynika z faktu, iż zarówno sprowadzane produkty, jaki zawarty w nich alkohol etylowy nie podlegają podatkowi akcyzowemu.

UZASADNIENIE stanowiska Spółki

Zasady opodatkowania akcyzą poszczególnych wyrobów akcyzowych na terenie kraju uregulowane zostały w ustawie z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym oraz w rozporządzeniach wykonawczych do tej ustawy.

Zgodnie z art. 2 pkt 1) ww. ustawy, katalog wyrobów akcyzowych jest zamknięty i obejmuje wyroby energetyczne, energię elektryczną napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy. Załącznik nr 1 do ustawy zawiera wykaz wyrobów akcyzowych oparty, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy, o klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN). W przypadku, jeśli dany produkt nie został wymieniony w załączniku nr 1, nie jest on wyrobem akcyzowym w rozumieniu ustawy, a tym samym nie podlega podatkowi akcyzowemu.

Przedmiotem niniejszego wniosku są płyny do higieny jamy ustnej, oznaczone kodem CN 3306 90 00 oraz antyperspiranty, oznaczone kodem CN 3307 20 00. Produkty te nie zostały wymienione w załączniku 1 do ustawy o podatku akcyzowym. W konsekwencji, w świetle powołanych wyżej przepisów, nie podlegają one podatkowi akcyzowemu.

Niezależnie od powyższego, zdaniem Spółki, opodatkowaniu akcyzą nie będzie podlegać także alkohol etylowy zawarty w sprowadzanych przez Spółkę produktach.

Zgodnie z art. 92 do napojów alkoholowych w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym zalicza się alkohol etylowy, piwo, wino, napoje fermentowane oraz wyroby pośrednie. Alkohol etylowy został zdefiniowany w art. 93 ustawy jako:

W opinii Spółki, w przypadku jeśli produkt zawierał będzie alkohol etylowy w ilości powyżej 1,2% obj., lecz będzie klasyfikowany do innej pozycji Nomenklatury Scalonej niż pozycje 2207 lub 2208, nie powinien on być uznawany za alkohol etylowy w rozumieniu ustawy, a tym samym nie powinien podlegać opodatkowaniu akcyzą.

Spółka pragnie zaznaczyć, że analogiczne podejście do opodatkowania alkoholu etylowego prezentowane jest w orzecznictwie sądów administracyjnych. Przykładowo, w wyroku z dnia 29 sierpnia 2008 r. (sygn. akt I SA/Łd 489/06) dotyczącym traktowania preparatów do higieny jamy ustnej (CN 3306 90 00) z punktu widzenia podatku akcyzoweqo, Wojewódzki Sąd Administracyjny wyraził następujący pogląd: "Sąd podziela stanowisko organów celnych, iż preparat nie jest wyrobem akcyzowym, ponieważ nie został wymieniony jako wyrób akcyzowy ani w treści ustawy ani w załącznikach do ustawy. <...> Przepis ten (art. 72 ust. 1) wskazuje na dwie przesłanki, które muszą być łącznie spełnione, aby dany wyrób stanowił alkohol etylowy w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym. Pierwszą z nich jest zawartość w wyrobie alkoholu etylowego w ilości przekraczającej 1,2% objętości, natomiast drugą - klasyfikacja wyrobu do grupowania PKWiU 15.91.10, 15.92.11 lub 15.92.12 (odpowiednio do kodu CN 2208 i 2207). Jeżeli zatem dany wyrób zawiera w sobie alkohol w ilości przekraczającej 1,2% objętości, ale sklasyfikowany jest do innego ugrupowania PKWIU (kodu CN), nie może być uznany za alkohol etylowy w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym."

Należy jednocześnie zaznaczyć, że zaprezentowana wyżej wykładnia zachowuje w pełni swą aktualność pod rządami obecnej ustawy o podatku akcyzowym, pomimo, iż dotyczy interpretacji art. 72 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 z późn. zm.). Przepis ten definiował bowiem alkohol etylowy w sposób analogiczny do art. 93 obecnej ustawy, uwzględniając, poza pozycjami CN, także odpowiednie grupowania PKWiU, z których zrezygnowano w obecnej ustawie w związku z odejściem od stosowania Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług dla potrzeb podatku akcyzowego.

Odnosząc powyższe uwagi do produktów będących przedmiotem niniejszego wniosku, za wyrób akcyzowy uznany powinien zostać alkohol używany jako komponent w produkcji antyperspirantów oraz płynów do higieny jamy ustnej. Do momentu jego zużycia mamy bowiem do czynienia z odrębnym produktem klasyfikowanym do pozycji CN 2207 (ewentualnie CN 2208). W efekcie jego zużycia w procesie produkcji powstaje jednakże całkowicie nowy produkt, tj. antyperspirant oraz płyn do higieny jamy ustnej, które klasyfikowane są odpowiednio do pozycji CN 3306 i 3307. Z momentem zużycia przestajemy mieć zatem do czynienia z alkoholem etylowym jako odrębnym produktem występującym w obrocie.

Co więcej, zdaniem Spółki, niedopuszczalne byłoby sztuczne wyodrębnianie alkoholu etylowego z antyperspirantów oraz płynów do higieny jamy ustnej, do wytworzenia których został on wcześniej zużyty. W praktyce wyodrębnianie takiego alkoholu dla celów konsumpcyjnych byłoby niemożliwe, ponieważ cena tych produktów czyni całkowicie nieopłacalnym z ekonomicznego punktu widzenia jakiekolwiek próby wyodrębnienia alkoholu z tych produktów (abstrahując od technicznych możliwości dokonania takiego wyodrębnienia). Nie występuje zatem w niniejszej sprawie ryzyko wykorzystania alkoholu etylowego do celów, które powinny podlegać akcyzie. Również z punktu widzenia prawidłowości klasyfikacji wyrobów dla celów akcyzowych nie można mówić, że jednorodny produkt sklasyfikowany do danego kodu CN (tu: 3306 lub 3307) dla celów akcyzy składa się z alkoholu etylowego opodatkowanego akcyzą oraz całej reszty.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, iż, jak rozumie Spółka, intencją ustawodawcy było opodatkowanie konsumpcji napojów alkoholowych, tj. wykorzystania go w celach spożywczych jako używki. Świadczy o tym m.in. szereg zwolnień wprowadzonych dla alkoholu etylowego przeznaczonego do celów innych niż spożywcze, lub do produkcji artykułów spożywczych zawierających nie więcej niż 1,2% obj. alkoholu. W niniejszej sprawie, w sytuacji, w której alkohol został już zużyty do produkcji wyrobów wykorzystywanych do celów innych niż spożywcze (tj. do produkcji antyperspirantu i płynu do higieny jamy ustnej), brak jest racjonalnego uzasadnienia do obejmowania go reżimem podatku akcyzowego.

Jednocześnie Spółka pragnie podkreślić, że podatek akcyzowy podlega harmonizacji w ramach Wspólnoty. W związku z powyższym, krajowe przepisy akcyzowe powinny być interpretowane w zgodzie z celem dyrektyw przyjętych w tym zakresie przez organy Wspólnoty. Zasady dotyczące opodatkowania alkoholu i napojów alkoholowych na szczeblu wspólnotowym określa Dyrektywa Rady 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych (dalej: dyrektywa strukturalna). Przepisy tejże dyrektywy interpretowane są w pozostałych państwach członkowskich w ten sposób, iż alkohol etylowy, który został wcześniej zużyty na cele niepodlegające opodatkowaniu, w tym inne niż spożywcze, od momentu zużycia traktowany jest jako część produktu nieobjętego akcyzą i jako taki cały produkt nie podlega akcyzie. Do takiej interpretacji przychylił się także Europejski Trybunał Sprawiedliwości, który w wyroku z dnia 19 kwietnia 2007 r. w sprawie C-63/06 uznał, iż dyrektywa strukturalna nakazuje państwom członkowskim zwolnienie alkoholu przywiezionego na obszar celny Wspólnot Europejskich zawartego w wyrobach czekoladowych przeznaczonych do bezpośredniego spożycia, pod warunkiem, że zawartość alkoholu w tych produktach nie przekracza 8,5 litra na 100 kilogramów produktu. Jak podkreślił ETS, miejsce, gdzie alkohol etylowy jest zużywany do produkcji wyrobu niepodlegającego opodatkownaiu jest bez znaczenia z punktu widzenia opodatkowania akcyzą.

Zdaniem Spółki, opinia ETS wyrażona w powołanym wyżej wyroku potwierdza, iż alkohol, który został zużyty na cele niepodlegające opodatkowaniu, tj. do produkcji płynów do higieny jamy ustnej oraz antyperspirantów, od momentu, gdy produkty te wprowadzane są na obszar Wspólnoty nie podlega opodatkowaniu akcyzą. Jednocześnie Spółka pragnie podkreślić, iż produkty będące przedmiotem niniejszego wniosku są dystrybuowane przez spółki C. w całej Wspólnocie Europejskiej i nigdzie nie zachodzi obowiązek zapłaty akcyzy lub też wypełniania jakichkolwiek obowiązków administracyjnych z nią związanych. Tego rodzaju sytuacja dotychczas występowała także w Polsce. Jak rozumie Spółka, wejście w życie nowej ustawy o podatku akcyzowym nie zmienia traktowania antyperspirantów ani płynów do płukania jamy ustnej.

Podsumowując, sprowadzane przez Spółkę antyperspiranty oraz płyny do higieny jamy ustnej zawierające w składzie alkohol etylowy nie są wyrobami akcyzowymi w rozumieniu ustawy. Brak jest jednocześnie uzasadnienia do opodatkowania alkoholu zawartego w tych produktach. W konsekwencji import, wewnątrzwspólnotowe nabycie oraz późniejsza dystrybucja tych produktów na terenie kraju nie będą podlegać akcyzie, ani powodować innych obowiązków w zakresie podatku akcyzowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych uznaje się za nieprawidłowe.

Zasady opodatkowania akcyzą wyrobów akcyzowych na terenie kraju uregulowane zostały w ustawie z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11), zwanej dalej "ustawą" oraz w rozporządzeniach wykonawczych do tej ustawy.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy - użyte w ustawie określenia oznaczają: wyroby akcyzowe - wyroby energetyczne, energia elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Przedmiotem wniosku są następujące wyroby:

* antyperspiranty klasyfikowane do kodu CN 3307 20 00, do których należą dezodoranty osobiste i środki przeciwpotowe. Zawartość alkoholu etylowego w tych produktach przekracza 1,2% objętości, przy czym jest to alkohol skażony zgodnie z przepisami państwa trzeciego, w którym antyperspirant został wyprodukowany. Środek użyty do skażenia tego alkoholu nie znajduje się na liście środków skażających, o których mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym.

* płyny do higieny jamy ustnej, oznaczone kodem CN 3306 90 00 (preparaty do higieny jamy ustnej lub higieny dentystycznej, m.in. płyny do płukania ust. i odświeżacze jamy ustnej). Zawartość alkoholu etylowego (nieskażonego) w tych produktach przekracza 1,2% objętości.

Ww. wyroby nie zostały wymienione w przedmiotowym załączniku nr 1 do ustawy, nie są zatem wyrobami akcyzowymi.

W sytuacji przedstawionej we wniosku należy jednak brać pod uwagę fakt, że przedmiotowe wyroby zawierają w swoim składzie alkohol etylowy (o zawartości powyżej 1,2%).

Zauważyć należy, że w poz. 43 przedmiotowego załącznika nr 1 do ustawy, tj. wykazu wyrobów akcyzowych mieści się (bez względu na kod CN wyrobu zawierającego alkohol etylowy) alkohol etylowy zawarty w wyrobach niebędących wyrobami akcyzowymi o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% obj.

Zgodnie z art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy - do alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy zalicza się wszelkie wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej.

W świetle powyższej definicji, w pełni zgodnej z definicją zawartą w art. 20 dyrektywy Rady 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych, za alkohol etylowy uznaje się w każdym przypadku czysty alkohol etylowy i wszelkie wyroby o rzeczywistej zawartości alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, oznaczone kodami CN 2208 i 2207, a ponadto alkohol etylowy zawarty (w ilości powyżej 1,2% objętości) w innych wyrobach, objętych innymi kodami CN niż wskazane powyżej (np. alkohol etylowy zawarty w koncentracie płynu do spryskiwaczy, wyrobach czekoladowych, lekach, itp).

Podkreślić jednocześnie należy, że w tym drugim przypadku definicja alkoholu etylowego obejmuje wyłącznie alkohol etylowy zawarty w tych innych wyrobach. Za alkohol etylowy nie można natomiast uznać wyrobów, w których alkohol ten stanowi jedynie składnik i które zostały zaklasyfikowane do innych kodów niż kody CN 2208 i 2207.

Uwzględniając powyższe, alkohol etylowy zawarty w ww. wyrobach o kodach CN 3307 20 00 i 3306 90 00 będzie wyrobem akcyzowym.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy - przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

* import wyrobów akcyzowych,

* nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego.

Zatem import i nabycie wewnątrzwspólnotowe alkoholu etylowego zawartego w przedmiotowych produktach podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Zgodnie z art. 30 ust. 9 pkt 1-4 ustawy - zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy:

* całkowicie skażony, importowany, nabywany wewnątrzwspólnotowo albo produkowany na terytorium kraju, wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Wspólnoty Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi;

* zawarty w nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, skażony środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Wspólnoty Europejskiej pochodzenia wyrobu;

* zawarty w importowanych wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, skażony środkami skażającymi, o których mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2;

* zawarty w produktach leczniczych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271, Nr 227, poz. 1505 i Nr 234, poz. 1570).

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Spółka nie będzie mogła skorzystać z przedmiotowych zwolnień (alkohol zawarty w importowanych lub nabywanych wewnątrzwspólnotowo produktach nie jest skażony zgodnie z wymaganiami państw członkowskich, a z wymogami państwa trzeciego; skażalnik nie jest skażalnikiem wymienionym w art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy; w płynie do higieny jamy ustnej jest zawarty alkohol nieskażony; przedmiotowe wyroby nie są produktami leczniczymi).

Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy - podmiot prowadzący działalność gospodarczą jest obowiązany, przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą lub pierwszej czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, złożyć zgłoszenie rejestracyjne właściwemu naczelnikowi urzędu celnego.

W myśl art. 21 ust. 1 - podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:

Zgodnie z art. 21 ust. 3 pkt 1 i 4 - przepisy ust. 1 i 2 nie mają zastosowania:

* w zakresie, w jakim podatnik jest obowiązany do złożenia deklaracji uproszczonej, obliczenia i zapłaty akcyzy, o których mowa w art. 62 ust. 2 pkt 3 i art. 78 ust. 1 pkt 3;

* do importu wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 27-29.

W myśl art. 27 ust. 1 - w przypadku importu podatnik jest obowiązany do obliczenia i wykazania kwoty akcyzy w zgłoszeniu celnym, z uwzględnieniem obowiązujących stawek akcyzy, z zastrzeżeniem ust. 3.

Natomiast zgodnie z art. 77 ust. 1 - dostawa wewnątrzwspólnotowa lub nabycie wewnątrzwspólnotowe, na potrzeby wykonywanej działalności gospodarczej na terytorium kraju, wyrobów akcyzowych, od których została zapłacona akcyza, są dokonywane na podstawie uproszczonego dokumentu towarzyszącego, z zastrzeżeniem art. 47 ust. 5.

W myśl art. 78 ust. 1-3 - w przypadku gdy podatnik nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby akcyzowe z akcyzą zapłaconą na terytorium państwa członkowskiego na potrzeby wykonywanej działalności gospodarczej na terytorium kraju, jest obowiązany:

Podatnik, o którym mowa w ust. 1, przed dołączeniem do zwracanego uproszczonego dokumentu towarzyszącego, dokumentu potwierdzenia złożenia zabezpieczenia akcyzowego lub zapłaty akcyzy na terytorium kraju, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, jest obowiązany uzyskać na tym dokumencie potwierdzenie przez właściwego naczelnika urzędu celnego złożenia zabezpieczenia akcyzowego lub zapłaty akcyzy.

Przepisy ust. 1 pkt 1, 3 i 4 stosuje się odpowiednio do przypadków nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych niewymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, które są objęte na terytorium kraju stawką akcyzy inną niż stawka zerowa.

Zatem Spółka dokonując importu lub wewnątrzwspólnotowego nabycia wymienionych we wniosku wyrobów będzie zobowiązana dopełnić obowiązki związane z rejestracją w zakresie podatku akcyzowego i składać odpowiednie deklaracje podatkowe; natomiast ich dalsza sprzedaż na terytorium kraju (po uregulowaniu zobowiązań z tytułu importu, czy nabycia wewnątrzwspólnotowego) nie będzie objęta podatkiem akcyzowym.

Odnosząc się do wymienionego we wniosku wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego sygn. akt I SA/Łd 489/08 z dnia 29 sierpnia 2008 r. stwierdzić należy, że rozstrzygnięcie w niniejszej interpretacji nie jest z nim niezgodne. Tutejszy Organ uznał, że wymienione we wniosku wyroby nie będą wyrobami akcyzowymi (nie będą alkoholem etylowym); wyrobem akcyzowym będzie jedynie alkohol w nich zawarty.

Natomiast powołany przez Wnioskodawcę wyrok w sprawie C-63/06 w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania, gdyż dotyczył on przywozu na terytorium Litwy gotowych produktów czekoladowych zawierających alkohol etylowy. Dotyczy on zatem zwolnienia z akcyzy określonego w przepisach dyrektywy strukturalnej w art. 27 ust. 1 pkt f, które to zwolnienie zostało w krajowych przepisach uregulowane w art. 30 ust. 9 pkt 6 ww. ustawy o podatku akcyzowym.

Interpretacja dotyczy zaistniałych stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.