IPPP3/443-330/09-4/KT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 kwietnia 2009 r. (data wpływu 20 kwietnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 kwietnia 2009 r. (data wpływu 11 maja 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług nauki gry w tenisa - jest prawidłowe.

W dniu 20 kwietnia 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług nauki gry w tenisa. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 30 kwietnia 2009 r. (data wpływu 11 maja 2009 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IPPP3/443-330/09-2/KT z dnia 27 kwietnia 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Towarzystwo Sportowe z siedzibą w W. jest, zgodnie ze statutem, zarejestrowanym stowarzyszeniem kultury fizycznej, którego działalność oparta jest na pracy społecznej ogółu członków. Celem Towarzystwa jest popularyzowanie kultury fizycznej w zakresie narciarstwa zjazdowego, tenisa ziemnego oraz żeglarstwa deskowego. Stowarzyszenie jest organizacją non-profit, a więc działalność gospodarcza, zgodnie z postanowieniami statutu, prowadzona jest w zakresie niezbędnym do wspierania i realizacji celów statutowych. Polega ona przede wszystkim na wykorzystaniu majątku stowarzyszenia, tj. kortów tenisowych oraz sprzętu sportowego, do organizowania zawodów sportowych, organizowania kursów nauki gry w tenisa, udostępniania kortów dla osób grających w tenisa, wynajmowania obiektów na cele inne niż sportowe.

Wobec prowadzonej przez Stowarzyszenie działalności związanej z wykorzystaniem posiadanej infrastruktury sportowej pojawiły się wątpliwości, co do jej opodatkowania właściwą stawką podatku od towarów i usług, bądź zwolnienia z podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy organizowanie zajęć nauki gry w tenisa na obiektach Towarzystwa jest usługą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług (jaką stawką), czy też jest to usługa zwolniona z podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy zwolnienie z podatku uwarunkowane jest tym, aby usługi związane ze sportem świadczone były przez podmioty, które nie mają na celu systematycznego dążenia do osiągnięcia zysków, zaś wszelkie zyski, które mimo wszystko osiągną, przeznaczą na utrzymanie lub poprawę świadczonych usług. Stowarzyszenie spełnia powyższe wymogi, jest bowiem organizacją non-profit.

Stowarzyszenie organizuje na ww. obiektach naukę gry w tenisa, zarówno dla grup (dzieci, młodzież, dorośli), jak też osób indywidualnych. W ramach opłaty za lekcje nauki gry w tenisa uczestnicy korzystają z trenera oraz uzyskują dostęp do kortu wraz z infrastrukturą obiektu, jak też sprzętu tenisowego. Opłaty za uczestnictwo wnoszone są za kilka treningów odbywających się w ramach kursu, jak również za pojedyncze zajęcia z trenerem organizowane dla osób indywidualnych.

W piśmie z dnia 4 marca 2009 r. skierowanym do Stowarzyszenia Urząd Statystyczny w Łodzi uznał, iż opisaną powyżej działalność należy zaklasyfikować do grupowania PKWiU 92.62.13-00.10 jako: "Usługi indywidualnych sportowców, sędziów, trenerów, prowadzone na własny rachunek". Tego typu usługi, zgodnie z treścią poz. 11 załącznika nr 4 do ustawy objęte są zwolnieniem z podatku od towarów i usług, jako (...) usługi związane z rekreacją i sportem (symbol PKWiU ex 92).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Na podstawie art. 8 ust. 3 ustawy - usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych. Należy przy tym podkreślić, że obowiązek prawidłowego zaklasyfikowania świadczonej usługi do właściwego grupowania statystycznego spoczywa wyłącznie na wykonawcy usługi. W przypadku wystąpienia trudności w ustaleniu właściwego grupowania podatnik może zwrócić się o pomoc do uprawnionego organu statystycznego. Biorąc powyższe pod uwagę udzielając interpretacji odniesiono się do klasyfikacji statystycznej podanej przez podatnika.

Na mocy art. 41 ust. 1 ww. ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie zaś z art. 43 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Wśród usług wyszczególnionych w tym załączniku pod pozycją 11 wymienione zostały sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU ex 92 usługi związane z kulturą oraz usługi związane z rekreacją i sportem - z wyłączeniem usług wymienionych w pkt 1 - 8. Wśród usług objętych wyłączeniem w pkt 3 zostały wymienione usługi w zakresie działalności stadionów i innych obiektów sportowych (PKWiU 92.61).

Ustawodawca w objaśnieniach do załącznika nr 4 do ustawy wskazał, iż użycie skrótu "ex" przy symbolu PKWiU oznacza, iż zwolnienie z VAT dotyczy tylko danej usługi z danego grupowania. Ponadto w zakresie pozycji 11 załącznika zaznaczył, iż zwolnienie dotyczy wyłącznie usług związanych z rekreacją i sportem świadczonych przez podmioty, które nie mają jako celu systematycznego dążenia do osiągania zysków, zaś wszelkie zyski, które mimo wszystko osiągną, przeznaczą na utrzymanie lub poprawę świadczonych usług.

W analizowanym wniosku Strona przedstawiła stan faktyczny, z którego wynika, że celem Towarzystwa jest popularyzowanie kultury fizycznej w zakresie narciarstwa zjazdowego, tenisa ziemnego oraz żeglarstwa deskowego. Stowarzyszenie jest organizacją non-profit, jego działalność opiera się na pracy społecznej ogółu członków. Działalność ta polega przede wszystkim na wykorzystaniu majątku stowarzyszenia, tj. kortów tenisowych oraz sprzętu sportowego do organizowania zawodów sportowych, organizowania kursów nauki gry w tenisa, udostępniania kortów dla osób grających w tenisa, wynajmowania obiektów na cele inne niż sportowe. Zyski osiągnięte przez Wnioskodawcę z opisanej powyżej działalności przeznaczane są na utrzymanie lub poprawę świadczonych usług, tj. na cele przewidziane w statucie. Urząd Statystyczny w Łodzi uznał, iż usługi będące przedmiotem pytania Wnioskodawcy należy zaklasyfikować do grupowania PKWiU 92.62.13-00.10 jako: "Usługi indywidualnych sportowców, sędziów, trenerów prowadzone na własny rachunek".

Biorąc pod uwagę analizowany stan faktyczny oraz wyżej przytoczone przepisy należy więc stwierdzić, iż przedmiotowe usługi, polegające na organizowaniu zajęć nauki gry w tenisa na obiektach Towarzystwa, są świadczone przez podmiot, który, jako organizacja non-profit, nie ma na celu systematycznego dążenia do osiągania zysków, zaś wszelkie zyski, które mimo wszystko osiągnie, przeznacza na utrzymanie lub poprawę świadczonych usług. A zatem usługi te, jako zaklasyfikowane do grupowania PKWiU 92.62.13 - podlegają zwolnieniu z podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację, w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.