IPPP3/443-325/09-6/SM
Pismo z dnia 2 lipca 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-325/09-6/SM
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 15 kwietnia 2009 r. (data wpływu 17 kwietnia 2009 r.), uzupełnionego w dniu 4 maja 2009 r. na wezwanie nr IPPP3/443-325/09-2/SM z dnia 24 kwietnia 2009 r. oraz w dniu 21 maja 2009 r. na wezwanie nr IPPP3/443-325/09-4/SM z dnia 11 maja 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zasad opodatkowania energii elektrycznej - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 12 marca 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zasad opodatkowania energii elektrycznej.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Sp. z o.o. jest firmą posiadającą koncesję na obrót energią elektryczną. Nowa ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym nakłada na uczestników rynku energii nowe obowiązki związane z rozliczaniem i ewidencją podatku akcyzowego.
W świetle definicji nabywcy końcowego zawartej w art. 2 pkt 19) wymienionej ustawy, podmiot posiadający koncesję na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią i zużywający jednocześnie energię na potrzeby własne staje się płatnikiem podatku akcyzowego.
Jako firma zajmująca się jedynie obrotem energią elektryczną Spółka jest najemcą powierzchni biurowej. Z uwagi na fakt, że w ustawie nie zostały zdefiniowane "potrzeby własne", niejasne pozostają dla Spółki n/w zagadnienia.
W związku z powyższym zadano następujące pytania (numeracja zgodna z przyjętą we wniosku).
Czy zużycie energii elektrycznej na potrzeby biurowe nakłada na przedsiębiorstwo obowiązek prowadzenia ewidencji i rozliczania podatku akcyzowego z tego tytułu.
Czy podmiot posiadający kompleksową umowę najmu, zgodnie z którą płaci w stawce eksploatacyjnej za energię elektryczną zużytą na potrzeby biurowe, powinien wystąpić do właściciela powierzchni biurowej o wyłączenie energii elektrycznej z umowy i indywidualnie rozliczać podatek akcyzowy z tego tytułu.
Zdaniem Wnioskodawcy:
Spółka uważa, że:
Z tytułu sprzedaży energii elektrycznej na cele biurowe podatek akcyzowy powinien zostać naliczony i odprowadzony przez dostawcę energii elektrycznej i tym samym zużycie energii elektrycznej na potrzeby biurowe nie powinno nakładać na przedsiębiorstwo obowiązku naliczania podatku akcyzowego z tego tytułu.
W odpowiedzi na pytanie nr 3 zawarte we wniosku dotyczące ewentualnej konieczności wydzielenia z kompleksowej umowy najmu energii elektrycznej wykorzystywanej na potrzeby biurowe Spółka informuje, że jej zdaniem bez względu na łączącą strony umowę najmu, z tytułu zakupu energii elektrycznej na potrzeby własne (potrzeby biurowe), podatek akcyzowy powinien zostać naliczony i zapłacony przez dostawcę energii elektrycznej i tym samym zużycie energii elektrycznej na potrzeby biurowe nie powinno nakładać na przedsiębiorstwo zajmujące się obrotem energią w oparciu o posiadaną koncesję obowiązku naliczania i odprowadzania podatku akcyzowego oraz prowadzenia ewidencji z tego tytułu. Ponadto uważa, iż w odniesieniu do energii elektrycznej powinna być zastosowana zasada jednokrotnego opodatkowania akcyzą. W tej sytuacji naliczenie i zapłata podatku akcyzowego przez dostawcę energii od sprzedanej energii na potrzeby własne powinno zwolnić przedsiębiorstwo z obowiązku ponownej zapłaty podatku.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.
Ad. 1.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11), zwanej dalej "ustawą" - w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:
nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
sprzedaż energii elektrycznej, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na przesyłanie, dystrybucję lub obrót tą energią w rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię, nabywcy końcowemu na terytorium kraju;
zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;
zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;
import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.
Zgodnie z art. 9 ust. 2 - za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją.
Nabywcą końcowym, zgodnie z art. 2 pkt 19 ww. ustawy jest podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót tą energią w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625 z późn. zm.)), z wyłączeniem spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2005 r. Nr 121, poz. 1019 z późn. zm.)) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych.
Przez sprzedaż, w myśl art. 2 pkt 21 rozumie się czynność faktyczną lub prawną, w której wyniku dochodzi do przeniesienia posiadania lub własności przedmiotu sprzedaży na inny podmiot.
Z opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka posiada koncesję na obrót energią elektryczną. Zakupywana przez nią energia jest zużywana na potrzeby własne związane z wynajmowanym biurem. Przedmiotowy przypadek wypełnia zatem dyspozycję przepisu art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy (Spółka jest podmiotem określonym w art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy z uwagi na fakt posiadania wymienionej tam jednej z koncesji, tj. na obrót energią elektryczną). Zatem przedmiotowa czynność będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.
W myśl art. 13 ust. 1 ustawy - podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot:
nabywający lub posiadający wyroby akcyzowe znajdujące się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od wyrobów tych nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony;
będący nabywcą końcowym zużywającym energię elektryczną, jeżeli od tej energii nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu;
u którego powstają ubytki wyrobów akcyzowych, również gdy nie jest właścicielem tych wyrobów akcyzowych;
będący przedstawicielem podatkowym;
będący zarejestrowanym handlowcem - z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych na rzecz osoby trzeciej.
Stosownie do art. 11 ustawy - w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje z dniem:
nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
wydania energii nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju;
zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6;
powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.
W myśl art. art. 91 ust. 1 ustawy - podatnik dokonujący sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu, zużywający energię elektryczną w sytuacji, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4, a także podmiot reprezentujący, o którym mowa w art. 13 ust. 5, są obowiązani do prowadzenia ilościowej ewidencji energii elektrycznej na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych u nabywcy końcowego lub podmiotu zużywającego energię, a w przypadku braku urządzeń pomiarowych - na podstawie współczynnikowo określonego poziomu poboru energii przez poszczególne urządzenia, wskazanego w dokumentacji prowadzonej przez podatnika.
Zatem w przedmiotowej sytuacji Spółka będzie obowiązana prowadzić ww. ewidencję i dokonywać rozliczenia należnego podatku akcyzowego.
Ad. 3.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 2-3 ustawy - w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:
* sprzedaż energii elektrycznej, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na przesyłanie, dystrybucję lub obrót tą energią w rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię, nabywcy końcowemu na terytorium kraju;
* zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2.
Stosownie do art. 11 pkt 3 ustawy - w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6.
Zgodnie z art. 88 ust. 2 ustawy - podstawą opodatkowania energii elektrycznej jest jej ilość, wyrażona w megawatogodzinach (MWh).
Zatem w sytuacji określonej we wniosku, wyodrębnienie energii elektrycznej z kompleksowej umowy najmu (stawki eksploatacyjnej) jako jej oddzielnego składnika pozwoli na prawidłowe określenie zużywanej przez Spółkę energii elektrycznej i jej właściwe opodatkowanie podatkiem akcyzowym.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.