IPPP3/443-323/14-12/KC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 7 kwietnia 2014 r. (data wpływu 9 kwietnia 2014 r.), uzupełniony pismem w dniu 23 maja 2014 r. (data wpływu 26 maja 2014 r.) na wezwanie z dnia 15 maja 2014 r. (skutecznie doręczone w dniu 19 maja 2014 r.) oraz pismem z dnia 18 września 2014 r. (data wpływu 22 września 2014 r.), na wezwanie tut. Organu z dnia 8 września 2014 r. (skutecznie doręczone w dniu 11 września 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia z wydatków związanych z użytkowaniem samochodów osobowych po 1 kwietnia 2014 r. - jest prawidłowe.

W dniu 9 kwietnia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia z wydatków związanych z użytkowaniem samochodów osobowych po 1 kwietnia 2014 r. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 23 maja 2014 r. złożonym w dniu 23 maja 2014 r. (data wpływu 26 maja 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 15 maja 2014 r. oraz pismem z dnia 18 września 2014 r., złożonym w dniu 18 września 2014 r. (data wpływu 22 września 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 8 września 2014 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej korzysta z pojazdów samochodowych. Pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzonej działalności gospodarczej tj. do przewozów gotówki na zlecenie podmiotów trzecich, głównie banków. Ze względu na specyfikę świadczonej świadczonej usługi każdy kierowca takiego pojazdu samochodowego obowiązany jest na bieżąco wypełniać "Kartę zadań". Karta ta zawiera m.in następujące dane: datę, w której dany pojazd jest wykorzystywany, jego numer rejestracyjny, imię i nazwisko kierowcy oraz innego pracownika, który porusza się tym pojazdem wraz z kierowcą, stan licznika pojazdu na moment rozpoczęcia trasy oraz po jej zakończeniu, przebieg trasy z podaniem poszczególnym punktów tej trasy oraz godzin w jakich te punkty zostały osiągnięte oraz czynności wykonane w tym punkcie trasy, liczbę przejechanych kilometrów narastająco od początku trasy, godzinę tankowania oraz ilość zatankowanego paliwa. Tak wypełniona Karta jest każdorazowo podpisywana przez kierowcę pojazdu samochodowego oraz przez osobę działającą w imieniu wnioskodawcy, która swoim podpisem potwierdza, iż sprawdziła Kartę oraz potwierdza prawidłowość przedstawionych w nich danych. W załączeniu przykładowa "Karta zadań".

W związku z wejściem w dniu 1 kwietnia 2014 r. nowych zasad odliczania kosztów związanych z używaniem pojazdów samochodowych, wnioskodawca zamierza prowadzić dla każdego pojazdu ewidencję przebiegu pojazdu. Ewidencja ta miałaby postać segregatora/teczki. Na okładce tej teczki w chwili rozpoczęcia prowadzenia ewidencji umieszczona zostałaby informacja o numerze rejestracyjnym pojazdu którego dotyczy, dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji oraz stan licznika przebiegu pojazdu na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji. Jako wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, o którym mowa w art. 86a ust. 7 pkt 4 ustawy o VAT wykorzystywane byłyby opisane powyżej Karty zadań, przy czym Karty te byłyby po każdym dniu wykorzystania pojazdu samochodowego dokładane do wspomnianej teczki/segregatora oraz nadawany byłby im numer kolejny. Dodatkowo po zakończeniu każdego okresu rozliczeniowego w tym segregatorze/teczce następowałoby niejako podsumowanie tego okresu rozliczeniowego polegające na dołożeniu karty podsumowującej zawierającej informacje o liczbie kilometrów przejechanych w danym okresie rozliczeniowym oraz stan licznika samochodu na zakończenie danego okresu rozliczeniowego. Karta ta byłaby podpisana przez wnioskodawcę (osobę działającą w imieniu wnioskodawcy, albowiem wnioskodawca jest osobą prawną). Dodatkowo wnioskodawca na tej karcie podsumowującej dany okres rozliczeniowy podpisywałby oświadczenie potwierdzające autentyczność wpisów dokonanych przez osoby niebędące pracownikami w danym okresie rozliczeniowym. Na zakończenie prowadzenia ewidencji na okładce teczki/segregatora zostałaby wpisana data zakończenia prowadzenia ewidencji, liczba przejechanych kilometrów oraz stan licznika przebiegu pojazdu na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

W uzupełnieniu z dnia 23 maja 2014 r. (data wpływu 26 maja 2014 r.) Spółka podała, że:

* przedmiotem wykorzystania są pojazdy samochodowe inne niż określone w art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT (czyli przedmiotem zapytania mogą być bankowozy typu C, jak i każdy inny pojazd samochodowy, którego konstrukcja nie wyklucza jego użycia do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą),

* sposób wykorzystywania tych pojazdów samochodowych przez podatnika wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą (podatnik prowadził w tym zakresie odpowiednie regulaminy i zarządzenia),

* podatnik prowadzi ewidencję przebiegu tych wykorzystywanych pojazdów samochodowych w sposób i w formie opisanej we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Uwzględniając te okoliczności wskazać należy, iż we wniosku nie jest mowa o pojazdach samochodowych - bankowozach typu A i B, jak również pojazdach samochodowych mających jeden rząd siedzeń albo o dopuszczalnej masie całkowitej większej niż 3,5 tony.

Przedmiotem rozstrzygnięcia mają więc być przepisy ustawy o VAT: art. 86a ust. 1, art. 86a ust. 2, art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a, art. 86a ust. 4 pkt 1, art. 86a ust. 6, art. 86a ust. 7.

W uzupełnieniu z dnia 18 września 2014 r. (data wpływu 22 września 2014 r.) Spółka wskazała ponadto, że regulaminy zabraniają używania pojazdów samochodowych do celów innych niż służbowe. Każdy z pracowników podpisuje oświadczenie, iż zapoznał się z regulaminem i że będzie wykorzystywał samochód tylko do celów służbowych, a ponadto, że przyjmuje do wiadomości, iż złamanie tego zakazu stanowić będzie ciężkie naruszenie obowiązków służbowych i będzie stanowić podstawę do zwolnienia dyscyplinarnego w trybie art. 52 k.p. Nadto pracownicy jeżdżący tymi samochodami zobowiązani są do wypełnienia specjalnej karty zawierającej informacje o trasie przejazdu, godzinach przejazdu, godzinach wizyt, w poszczególnych punktach trasy przejazdu. Karty te następnie są wyrywkowo analizowane pod kątem prawdziwości zawartych w nich danych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy ewidencja prowadzona zgodnie z opisem zawartym w stanie faktycznym spełnia wymagania ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT. Czy Spółka ma możliwość odliczenia 100% podatku naliczonego wynikającego z wydatków związanych z pojazdami samochodowymi wykorzystywanymi wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika przy opisanym stanie faktycznym.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z obowiązującymi od dnia 1 kwietnia 2014 r. przepisami ustawy o VAT regulującymi zasady odliczania podatku VAT wynikającego z wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, jednym z warunków dających prawo do pełnego odliczenia podatku VAT wynikającego z wydatków związanych z pojazdami samochodowymi jest prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu (art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 86a ust. 7 ustawy o VAT ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

W przedstawionym stanie faktycznym ewidencja jaką prowadzi Wnioskodawca spełnia te wymagania. W szczególności Karta zadań zawiera wszystkie informacje, o których mowa w art. 86a ust. 7 pkt 4 ustawy o VAT. Karta ta zawiera bowiem datę i cel wyjazdu samochodu z opisem trasy (w Karcie dokładnie wskazano czynności wykonane w poszczególnych punktach trasy oraz godziny wykonania tych czynności) liczbę przejechanych kilometrów narastającą od początku rozpoczęcia trasy oraz imię i nazwisko kierującego pojazdem. Dodatkowo ta karta, po włożeniu do segregatora/ teczki prowadzonej indywidualnie dla każdego pojazdu, będzie miała nadawany numer kolejny. Z tych też powodów wskazać należy, iż ewidencja prowadzona przez podatnika a opisana w stanie faktycznym zgodna będzie z wymaganiami narzuconymi przez przepisy w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT.

Zdaniem podatnika, przysługiwać mu będzie prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego wynikającego z wydatków związanych z pojazdami samochodowymi opisanymi w stanie faktycznym. Pojazdy te nie są bowiem pojazdami opisanymi w art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT jednakże sposób ich wykorzystania przez podatnika wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą a jednocześnie ewidencja przebiegu pojazdu prowadzona przez podatnika spełnia wymogi opisane w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z kolei w art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej korzysta z pojazdów samochodowych, wykorzystywanych wyłącznie do celów prowadzonej działalności gospodarczej tj. do przewozów gotówki na zlecenie podmiotów trzecich, głównie banków. Są to pojazdy samochodowe inne niż określone w art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy, czyli przedmiotem zapytania mogą być bankowozy typu C, jak i każdy inny pojazd samochodowy, którego konstrukcja nie wyklucza jego użycia do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Jak wskazuje Wnioskodawca, sposób wykorzystywania tych pojazdów samochodowych wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, gdyż wprowadzone zostały w tym zakresie odpowiednie regulaminy i zarządzenia a także prowadzona jest ewidencja przebiegu tych wykorzystywanych pojazdów samochodowych. Ze względu na specyfikę świadczonej świadczonej usługi każdy kierowca takiego pojazdu samochodowego obowiązany jest na bieżąco wypełniać "Kartę zadań".

W związku z wejściem w dniu 1 kwietnia 2014 r. nowych zasad odliczania kosztów związanych z używaniem pojazdów samochodowych, Wnioskodawca zamierza prowadzić dla każdego pojazdu ewidencję przebiegu pojazdu, którą opisał szczegółowo w stanie faktycznym.

W związku z tym, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości odliczenia 100% podatku naliczonego wynikającego z wydatków związanych z pojazdami samochodowymi wykorzystywanymi wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika w opisanym stanie faktycznym.

Od 1 kwietnia 2014 r. weszły w życie nowe zasady odliczania i rozliczania wszystkich wydatków dotyczących samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony. Wprowadzone zmiany wynikają przede wszystkim z ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312).

Zgodnie z art. 86a. ust. 1 znowelizowanej ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

Przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

Pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

Warto w tym miejscu podkreślić, że ustawodawca wskazał, jakiego rodzaju samochody, których konstrukcja wskazuje na wykorzystywanie ich jedynie w działalności gospodarczej, korzystają z pełnego prawa do odliczenia.

I tak, w art. 86a ust. 9 ustawy wymienił m.in. pojazdy specjalne, do których zaliczają się, na podstawie zapisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 marca 2014 r. w sprawie pojazdów samochodowych uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika (Dz. U. z 2014 r. poz. 407) również bankowozy typu A i B. W powyższym katalogu nie ma jednak bankowozów typu C, które użytkuje Wnioskodawca.

Tym samym, uznać należy, że odliczenia pełnego VAT od wydatków na takie pojazdy jest możliwe, jeżeli wykorzystywanie takiego pojazdu do celów wyłącznie firmowych jest określone w ustalonych przez podatnika zasadach i dodatkowo prowadzonej ewidencji przebiegu pojazdu.

Pojazdy będą uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, w przypadku gdy sposób wykorzystywania tych pojazdów zwłaszcza określony w ustalonych rzez podatnika zasadach ich użytkowania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną ewidencją przebiegu pojazdu, będzie wykluczał ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

W grupie takich pojazdów mieszczą się pojazdy, których konstrukcja wskazuje na ich przeznaczenie z reguły do użytku prywatnego, jednak pojazdy te mogą być wykorzystywane w działalności gospodarczej.

Z tych względów, dla celów odliczenia VAT, fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności gospodarczej musi być analizowany w kategoriach obiektywnych. W konsekwencji, dla pełnego odliczenia muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki:

* sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, określony w ustalonych przez niego zasadach wyklucza ich używanie do celów prywatnych,

* wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdów.

Zasady używania takich samochodów w przedsiębiorstwie podatnika musi być ustalone przez niego samego, uwzględniając charakter i specyfikę prowadzonej działalności gospodarczej. Takie zasady mogą być zawarte we wprowadzonych regulaminach, umowach czy zarządzeniach wraz z podjętymi dodatkowymi działaniami zabezpieczającymi ich wykonanie. Innymi słowy, zasady określone przez podatnika powinny obiektywnie potwierdzać, że pojazd wykorzystywany jest wyłącznie w działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku tych samochodów przez pracowników.

Jak wskazuje Wnioskodawca, w swojej działalności gospodarczej, która polega na przewozie gotówki, głównie dla banków, korzysta z bankowozów typu C, jak również z innych pojazdów samochodowych, których konstrukcja nie wyklucza jego użycia do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Jednocześnie podaje, że sposób wykorzystywania tych pojazdów samochodowych wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, gdyż wprowadził w tym zakresie odpowiednie regulaminy i zarządzenia a także prowadzi ewidencję przebiegu dla tych samochodów. Regulaminy, które obowiązują u Wnioskodawcy, zabraniają używania pojazdów samochodowych do celów innych niż służbowe. Każdy z pracowników podpisuje oświadczenie, że zapoznał się z regulaminem i że będzie wykorzystywał samochód tylko do celów służbowych, a ponadto, że przyjmuje do wiadomości, że złamanie tego zakazu stanowić będzie ciężkie naruszenie obowiązków służbowych i będzie stanowić podstawę do zwolnienia dyscyplinarnego w trybie art. 52 kodeksu pracy.

Zgodnie z art. 86a ust. 7 ustawy, ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

Z kolei w przypadku gdy pojazd samochodowy jest udostępniany osobie niebędącej pracownikiem podatnika, wpis, o którym mowa w ust. 7 pkt 4:

Jak opisuje to w stanie faktycznym Wnioskodawca, ewidencja będzie przyporządkowana dla każdego pojazdu osobno. Ewidencja ta miałaby postać segregatora lub teczki, gdzie w chwili rozpoczęcia prowadzenia ewidencji umieszczona zostanie informacja o numerze rejestracyjnym pojazdu którego dotyczy, dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji oraz stan licznika przebiegu pojazdu na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji. Jako wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego używania tego pojazdu, wykorzystywane byłyby Karty zadań. Karta taka zawiera m.in datę, w której dany pojazd jest wykorzystywany, jego numer rejestracyjny, imię i nazwisko kierowcy oraz innego pracownika, który porusza się tym pojazdem wraz z kierowcą, stan licznika pojazdu na moment rozpoczęcia trasy oraz po jej zakończeniu, przebieg trasy z podaniem poszczególnym punktów tej trasy oraz godzin w jakich te punkty zostały osiągnięte oraz czynności wykonane w tym punkcie trasy, liczbę przejechanych kilometrów narastająco od początku trasy, godzinę tankowania oraz ilość zatankowanego paliwa.

Jak wskazuje Wnioskodawca, tak wypełniona Karta jest każdorazowo podpisywane przez kierowcę pojazdu samochodowego oraz przez osobę działającą w imieniu Wnioskodawcy, która swoim podpisem potwierdza, prawidłowość i poprawność przedstawionych w nich danych. Karty te będą po każdym dniu wykorzystania pojazdu samochodowego dokładane do teczki oraz nadawany będzie im numer kolejny. Dodatkowo Wnioskodawca na karcie podsumowującej dany okres rozliczeniowy podpisywałby oświadczenie potwierdzające autentyczność wpisów dokonanych przez osoby niebędące pracownikami w danym okresie rozliczeniowym. Na zakończenie prowadzenia ewidencji na okładce teczki lub segregatora zostałaby wpisana data zakończenia prowadzenia ewidencji, liczba przejechanych kilometrów oraz stan licznika przebiegu pojazdu na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

Dodatkowo, należy wskazać, że podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożenia w urzędzie skarbowym informacji według wzoru na formularzu VAT-26, w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami. Wynika to z zapisu art. 86a ust. 12 ustawy, gdzie wskazuje się, że podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

Z uwagi na przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane przepisy prawa należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że wykorzystywanie we wskazany sposób pojazdów samochodowych wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, ponieważ Wnioskodawca wprowadził w tym zakresie odpowiednie regulaminy i zarządzenia a także prowadzi ewidencję przebiegu wykorzystywanych pojazdów samochodowych.

W konsekwencji, Wnioskodawcy będzie przysługiwać pełne prawo do odliczenia kwoty podatku wynikającego z faktur dotyczących wydatków związanych z takimi pojazdami samochodowymi.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.