IPPP3/443-30/14-2/LK
Pismo z dnia 3 kwietnia 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-30/14-2/LK
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 stycznia 2014 r. (data wpływu 14 stycznia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wystawiania faktur w języku obcym - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 14 stycznia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wystawiania faktur w języku obcym.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (zwana dalej Spółką) jest podatnikiem podatku towarów usług. Rok podatkowy Spółki pokrywa się z rokiem kalendarzowym. Spółka zajmuje się instalacją sprzętu komputerowego, wdrażaniem systemów informatycznych oraz pełni opiekę serwisową nad tym sprzętem zarówno dla kontrahentów krajowych jak i zagranicznych.
Ze względu na specyfikę swej działalności oraz charakter zawartych umów, Spółka planuje wystawiać faktury sprzedaży z tytułu świadczonych usług oraz sprzedaży produktów i towarów tylko w języku angielskim dla kontrahentów krajowych oraz zagranicznych (niebędących konsumentem zamieszkałym na terenie Rzeczypospolitej Polskiej oraz niebędących jednostką prawa publicznego wskazaną w art. 4 ustawy o języku polskim). Faktury te będą zawierały wszystkie obowiązkowe dane określone w przepisie art. 106e ustawy o podatku od towarów i usług w tym kwotę podatku wykazaną w złotych.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:
Czy Spółka może wystawiać faktury VAT tylko w języku angielskim dla kontrahentów krajowych jak i zagranicznych (niebędących konsumentami zamieszkałymi na terenie Rzeczypospolitej Polskiej oraz nie będących jednostką prawa publicznego wskazaną w art. 4 ustawy o języku polskim).
Zdaniem Wnioskodawcy:
Ustawa o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (w szczególności art. 106e) oraz ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r., Ordynacja Podatkowa nie regulują obowiązującego języka w którym należy wystawiać faktury VAT. Spółka uznaje w związku z tym, iż ma prawo wystawiać faktury VAT tylko w języku angielskim, które będą zawierały wszystkie obowiązkowe dane określone w przepisie art. 106e ustawy o podatku od towarów i usług w tym kwotę podatku wykazaną w złotych na rzecz kontrahentów krajowych i zagranicznych w przypadku kiedy nie będą wystawiane na rzecz konsumentów mających miejsce zamieszkania na terytorium kraju oraz nie będą wystawiane na rzecz jednostek prawa publicznego zdefiniowanych w art. 4 ustawy o języku polskim.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 106a, ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą" przepisy rozdziału dotyczącego faktur stosuje się do:
sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów;
dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:
państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
państwa trzeciego.
Stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem (...).
Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka jest podatnikiem podatku towarów usług. Spółka zajmuje się instalacją sprzętu komputerowego, wdrażaniem systemów informatycznych oraz pełni opiekę serwisową nad tym sprzętem zarówno dla kontrahentów krajowych jak i zagranicznych. Ze względu na specyfikę swej działalności oraz charakter zawartych umów, Spółka planuje wystawiać faktury sprzedaży z tytułu świadczonych usług oraz sprzedaży produktów i towarów tylko w języku angielskim dla kontrahentów krajowych oraz zagranicznych (niebędących konsumentem zamieszkałym na terenie Rzeczypospolitej Polskiej oraz niebędących jednostką prawa publicznego wskazaną w art. 4 ustawy o języku polskim). Faktury te będą zawierały wszystkie obowiązkowe dane określone w przepisie art. 106e ustawy o podatku od towarów i usług w tym kwotę podatku wykazaną w złotych.
Wątpliwości Spółki budzi kwestia czy ma prawo do wystawiania faktur w języku angielskim na rzecz swoich kontrahentów niebędących konsumentami.
W myśl art. 106e ust. 1 ustawy faktura powinna zawierać:
datę wystawienia;
kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
stawkę podatku;
sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
kwotę należności ogółem;
w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1 - wyrazy "metoda kasowa";
w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 - wyraz "samofakturowanie";
w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy "odwrotne obciążenie";
w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 - wskazanie:
przepisu ustawy albo aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie od podatku,
przepisu dyrektywy 2006/112/WE, który zwalnia od podatku taką dostawę towarów lub takie świadczenie usług, lub
innej podstawy prawnej wskazującej na to, że dostawa towarów lub świadczenie usług korzysta ze zwolnienia;
w przypadku, o którym mowa w art. 106c - nazwę i adres organu egzekucyjnego lub imię i nazwisko komornika sądowego oraz jego adres, a w miejscu określonym dla podatnika - imię i nazwisko lub nazwę dłużnika oraz jego adres;
w przypadku faktur wystawianych w imieniu i na rzecz podatnika przez jego przedstawiciela podatkowego - nazwę lub imię i nazwisko przedstawiciela podatkowego, jego adres oraz numer, za pomocą którego jest on zidentyfikowany na potrzeby podatku;
w przypadku gdy przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy są nowe środki transportu - datę dopuszczenia nowego środka transportu do użytku oraz:
przebieg pojazdu - w przypadku pojazdów lądowych, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. a,
liczbę godzin roboczych używania nowego środka transportu - w przypadku jednostek pływających, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. b, oraz statków powietrznych, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. c;
w przypadku faktur wystawianych przez drugiego w kolejności podatnika, o którym mowa w art. 135 ust. 1 pkt 4 lit. b i c, w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej (procedurze uproszczonej) - dane określone w art. 136;
w przypadkach, o których mowa w art. 97 ust. 10 pkt 2 i 3:
numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, poprzedzony kodem PL,
numer, za pomocą którego nabywca towaru lub usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej w danym państwie członkowskim, zawierający dwuliterowy kod stosowany na potrzeby podatku od wartości dodanej właściwy dla tego państwa członkowskiego.
Zgodnie z art. 106e ust. 11 ustawy kwoty podatku wykazuje się w złotych. Kwoty podatku wyrażone w walucie obcej wykazuje się w złotych przy zastosowaniu zasad przeliczania na złote przyjętych dla przeliczania kwot stosowanych do określenia podstawy opodatkowania. Kwoty wykazywane w fakturze zaokrągla się do pełnych groszy, przy czym końcówki poniżej 0,5 grosza pomija się, a końcówki od 0,5 grosza zaokrągla się do 1 grosza.
Na podstawie analizy powyższych przepisów należy stwierdzić, że nie ma przeszkód, aby faktury VAT dokumentujące sprzedaż towarów i usług na terenie kraju oraz na terenie Unii Europejskiej wystawiane były w języku obcym, jednakże pod warunkiem spełnienia wszystkich warunków wskazanych w tych przepisach.
Jednocześnie w świetle art. 27 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.), w Rzeczypospolitej Polskiej językiem urzędowym jest język polski.
Ponadto należy wskazać, że zgodnie z art. 7 ust. 1 i ust. 3 ustawy z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim (Dz. U. z 2011 r. Nr 43, poz. 224 z późn. zm.) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w obrocie z udziałem konsumentów oraz przy wykonywaniu przepisów z zakresu prawa pracy używa się języka polskiego, jeżeli konsument lub osoba świadcząca pracę ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w chwili zawarcia umowy oraz umowa ma być wykonana lub wykonywana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Przepisy ustawy stosuje się do dokumentów i informacji, których obowiązek sporządzenia lub podania wynika z odrębnych przepisów.
Na mocy art. 7 ust. 2 ustawy o języku polskim, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w obrocie bez udziału konsumentów używa się języka polskiego, jeżeli obrót ten jest wykonywany przez podmioty, o których mowa w art. 4.
Powyższe przepisy nakładają na wystawcę faktury wyraźny obowiązek sporządzenia jej w języku polskim w przypadku dokumentowania czynności z polskim konsumentem, a także w przypadku obrotu dokonywanego pomiędzy jednostkami prawa publicznego. Natomiast faktury wystawiane na rzecz podmiotów mających miejsce zamieszkania czy siedzibę poza terytorium kraju, jak również na rzecz podmiotów krajowych w przypadku nabyć związanych z prowadzoną przez nich działalnością gospodarczą, nie muszą spełniać tego wymogu.
Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że Spółka będzie miała prawo do wystawiania faktur w języku angielskim na rzecz kontrahentów krajowych jak i zagranicznych (niebędących konsumentami zamieszkałymi na terenie Rzeczypospolitej Polskiej oraz niebędących jednostką prawa publicznego wskazaną w art. 4 ustawy o języku polskim).
Należy również mieć na uwadze, iż w przypadku kontroli podatkowej stosownie do art. 287 § 1 pkt 2 ww. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa kontrolowany jest zobowiązany przedstawić, na żądanie kontrolującego, tłumaczenie na język polski sporządzonej w języku obcym dokumentacji dotyczącej spraw będących przedmiotem kontroli.
Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.