IPPP3-443-295/09-5/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 25 marca 2009 r. (złożonym osobiście 25 marca 2009 r.) przekazanym przez Naczelnika Urzędu Celnego do tutejszego Organu zgodnie z właściwością (data wpływu 2 kwietnia 2009 r.), uzupełnione na formularzu ORD-IN z dnia 11 maja 2009 r. (data wpływu 18 maja 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania zużycia energii elektrycznej na potrzeby własnej działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

W dniu 2 kwietnia 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania zużycia energii elektrycznej na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Wniosek został uzupełniony na formularzu ORD-IN z dnia 11 maja 2009 r. (data wpływu 18 maja 2009 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IPPP3/443-295/09-2/JK z dnia 5 maja 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zgodnie z posiadaną koncesją, w swoich Małych Elektrowniach gazowych wytwarza energię elektryczną, którą w całości sprzedaje do zakładów energetycznych. Przedmiotowy wniosek dotyczy energii elektrycznej kupowanej przez Wnioskodawcę od lokalnych operatorów na potrzeby własne. Zainteresowany wskazuje, iż w myśl obowiązującej ustawy jako podmiot posiadający koncesję na wytwarzanie, nie jest odbiorcą końcowym a całość kupowanej przez niego energii jest zużywana celem utrzymania i prowadzenia produkcji i procesu technologicznego.

Ponadto w formularzu ORD-IN z dnia 11 maja 2009 r. Wnioskodawca poinformował, iż cała energia kupowana w ramach potrzeb własnych wykorzystywana jest w celu produkcji energii elektrycznej oraz podtrzymywania tych procesów produkcyjnych. Zdarzenie ma miejsce w istniejących elektrowniach jak i w tych, które Zainteresowany planuje uruchomić.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (sformułowane ostatecznie w formularzu ORD-IN z dnia 11 maja 2009 r.)

Czy Wnioskodawca zobligowany jest do uiszczania opłaty akcyzowej od wykorzystanej na potrzeby własne (produkcja energii) energii.

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko sformułowane ostatecznie w formularzu ORD-IN z dnia 11 maja 2009 r.), ze względu na art. 30 ustawy - zwolnienie z akcyzy energii elektrycznej w ustawie o podatku akcyzowym oraz faktem, iż zakupioną energię zużywa w procesie produkcji energii elektrycznej oraz w celu podtrzymania tych procesów produkcyjnych.

Zatem Wnioskodawca powinien być zwolniony z obowiązku płacenia podatku akcyzowego od ww. energii.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Należy stwierdzić, iż stanowisko Wnioskodawcy dotyczące obowiązku podatkowego ciążącego na nim z tytułu zużycia energii elektrycznej na potrzeby własnej działalności gospodarczej jest prawidłowe, ale w oparciu o inne uzasadnienie prawne.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11), w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Jednocześnie należy wskazać, iż w świetle ust. 2 ww. artykułu za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją.

Z akt sprawy wynika, iż Wnioskodawca posiada koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej. Spółka w swoich Małych Elektrowniach gazowych wytwarza energię elektryczną, którą w całości sprzedaje do zakładów energetycznych. Ponadto Zainteresowany nabywa energię elektryczną, którą wykorzystuje w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do produkcji energii elektrycznej oraz podtrzymywania tych procesów produkcyjnych. Twierdzi przy tym, iż w myśl obowiązującej ustawy jako podmiot posiadający koncesję na wytwarzanie, nie jest odbiorcą końcowym.

Powyższa sytuacja, w której podmiot posiada koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej i jednocześnie kupuje energię elektryczną, którą zużywa na własne potrzeby mieści się w zakresie przepisu art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym, zgodnie z którym przedmiotem opodatkowania jest sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju. Niezależnie od tego czy podmiot, który posiada koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej przeznacza ją do sprzedaży czy też tylko ją zużywa, koncesja ta w żadnym wypadku nie wiąże się z zakupem energii elektrycznej z zewnątrz i zużyciem tej zakupionej energii na własne potrzeby. W tym zakresie, gdy podmiot zakupuje energię na własne potrzeby (nie przeznacza jej do sprzedaży) staje się nabywcą końcowym, jak każdy inny podmiot (ostateczny konsument), który zużywa energię na własne potrzeby (w swoim gospodarstwie domowym).

Podatnikiem akcyzy zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, czyli w tym przypadku osoba lub jednostka, która sprzedaje energię nabywcy końcowemu.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 19 ustawy nabywcą końcowym jest podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót tą energią w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625 z późn. zm.), z wyłączeniem spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2005 r. Nr 121, poz. 1019 z późn. zm.) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych.

Odnosząc się do ww. definicji, wskazać należy, iż ustawodawca poprzez pojęcie nabywcy końcowego określa podmiot, który nie będzie zajmował się obrotem energią elektryczną, lecz ją zużyje. Zatem ratio legis tego przepisu, określającego nabywcę końcowego poprzez odwołanie się do faktu braku posiadania jakiejkolwiek koncesji, która jest przewidziana w ustawie - Prawo energetyczne, było wskazanie ostatecznego konsumenta, który kupuje energię elektryczną, aby ją zużyć na własne potrzeby.

Reasumując, w zakresie w jakim Wnioskodawca (czyli podmiot posiadający koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej) dokupuje energię elektryczną i ją zużywa na własne potrzeby staje się nabywcą końcowym. W tej sytuacji zastosowanie znajduje art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy, a podatnikiem jest podmiot, który sprzedaje energię elektryczną nabywcy końcowemu. Zatem Spółka, w przedmiotowej sytuacji, nie jest podatnikiem od nabywanej energii elektrycznej, którą zużywa na potrzeby własnej działalności gospodarczej. Podatnikiem podatku akcyzowego, zobowiązanym do zapłaty tego podatku będzie sprzedawca tej energii.

Ponadto, mając na uwadze fakt, że stroną wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego jest Spółka - jako nabywca energii elektrycznej, zaznacza się, iż interpretacja nie ma mocy wiążącej dla podmiotu sprzedającego energię na rzecz Spółki. Podmiot ten, aby uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy - Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania dla tego podmiotu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14f § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł. Natomiast w przypadku wystąpienia w jednym wniosku odrębnych stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych pobiera się opłatę od każdego przedstawionego we wniosku odrębnego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego (art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej). Z akt sprawy wynika, iż Wnioskodawca potraktował każdą z posiadanych Małych Elektrowni Gazowych jako odrębny stan faktyczny z uwagi na ich różną lokalizację, tymczasem adresy przedmiotowych Elektrowni nie wpływają na rozstrzygnięcie niniejszej sprawy. W związku z powyższym wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania zużycia energii elektrycznej na potrzeby własnej działalności gospodarczej został rozpatrzony w zakresie jednego stanu faktycznego oraz jednego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Stronę. Zainteresowany uiścił w dniu 14 maja 2009 r. opłatę w wysokości 360 zł tj. w wysokości odpowiadającej ośmiu stanom faktycznym oraz jednemu zdarzeniu przyszłemu. Wobec powyższego opłata w kwocie 280 zł zostanie zwrócona zgodnie z § 18 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 2006 r. w sprawie gospodarki finansowej jednostek budżetowych, zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych oraz trybu postępowania przy przekształceniu w inną formę organizacyjno - prawną (Dz. U. Nr 116, poz. 783), na rachunek bankowy Wnioskodawcy.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 6, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.