IPPP3/443-279/11-2/KT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2011 r. (data wpływu 21 lutego 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wpłat wnoszonych przez mieszkańców Gminy jako partycypacji w kosztach budowy infrastruktury technicznej - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 lutego 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wpłat wnoszonych przez mieszkańców Gminy jako partycypacji w kosztach budowy infrastruktury technicznej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W latach 2010-2011 Gmina realizuje zadanie inwestycyjne pn.: "Budowa systemu poboru i dystrybucji wody na terenie Gminy etap II, etap III". W ramach II etapu planowana jest budowa sieci wodociągowej w msc...., o łącznej długości 35.941 mb, dwie pompownie wody oraz 231 szt. przyłączy. W ramach III etapu planowana jest budowa sieci wodociągowej w msc....., o łącznej długości 27.075 mb, jedno ujęcie wody oraz 115 szt. przyłączy. Wartość zadania szacowana jest na 5.292 tys. zł, w tym koszty kwalifikowane 3.687 tys. zł.

Gmina jest beneficjentem środków pomocowych ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach programu PROW na lata 2007-2013 w wysokości 75% wydatków kwalifikowanych. Do kosztów kwalifikowanych Gmina nie zalicza podatku od towarów i usług z uwagi na to, że korzystanie z wodociągu przez mieszkańców będzie odpłatne, tj. związane ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT - świadczenie usługi w zakresie dostarczania wody, realizowanej przez Gminę na podstawie zawieranych umów o dostawę wody i odprowadzanie ścieków. Pozostałe 25% stanowią środki własne, pozyskiwane z kredytów i pożyczek oraz wpłat od ludności. Wpłaty od ludności dokonywane są na podstawie zawieranych umów w sprawie realizacji zadania w trybie lokalnych inicjatyw budowy urządzeń komunalnych. Zgodnie z zapisami umowy właścicielem obiektu będzie Gmina.

Wpłaty określone w kwocie 1.000 zł na rzecz Gminy (cała wpłata od 1 gospodarstwa brutto dla wszystkich miejscowości) stanowią współudział w kosztach budowy urządzeń, tj.: projektowania, przygotowania, realizacji budowy, nadzoru inwestorskiego i obsługi geodezyjnej. Kwota zobowiązania została podzielona na raty, w terminach dogodnych dla mieszkańców. Zgodnie z umową, po zakończeniu inwestycji wpłaty mieszkańców zostaną zaliczone w poczet opłaty adiacenckiej z tytułu budowy ww. urządzeń. Przedpłaty od mieszkańców na II etap dokonywane były w 2010 r., natomiast pozostałe należności powinny być uregulowane w roku 2011. Realizacja inwestycji, w tym przyłączy, nie jest uzależniona od dokonania wpłaty.

W roku 2010 zakończono II etap realizacji zadania. Gmina dokonała zapłaty faktury za wykonane roboty budowlane wraz z podatkiem VAT. Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT. Od przedpłat dokonywanych przez mieszkańców do kasy Gminy i na rachunek bankowy - określanych jako współudział w budowie wodociągu - nie jest naliczany podatek VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wpłaty mieszkańców, wnoszone jako partycypacja w kosztach realizacji zadania inwestycyjnego związanego z budową infrastruktury technicznej, obciążone są podatkiem VAT, a jeżeli tak, to w jakiej wysokości.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), do zadań własnych gminy należy zaspokajanie potrzeb zbiorowych mieszkańców, m.in. sprawy z zakresu wodociągów i zaopatrzenia w wodę.

Przepis art. 3 ust. 1 ustawy z 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858 z późn. zm.) stanowi, że zbiorowe zaopatrzenie w wodę i odprowadzanie ścieków jest zadaniem własnym gminy.

Przepis art. 144 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651) stanowi, że właściciele nieruchomości uczestniczą w kosztach budowy urządzeń infrastruktury technicznej przez wnoszenie na rzecz gminy opłat adiacenckich. Przez budowę urządzeń infrastruktury rozumie się m.in. urządzenia wodociągowe, kanalizacyjne, jeżeli urządzenia te zostały wybudowane z udziałem środków Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego, środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej

Z kolei art. 4 ust. 2 lit. f) ustawy z 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (tekst jedn. z 2010 r. Dz. U. Nr 80, poz. 526) stanowi, że wpływy z opłat uiszczane na podstawie odrębnych przepisów stanowią dochody własne gminy.

Wnoszone przez mieszkańców wpłaty na koszty budowy sieci wodociągowej nie stanowiły należności Gminy w związku z wykonywaniem na rzecz jej mieszkańców czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz były współfinansowaniem inwestycji realizowanej przez Gminę w ramach wykonania zadań na nią nałożonych.

W związku z powyższym, zdaniem Gminy, wpłaty dokonywane przez mieszkańców, będące partycypacją w kosztach budowy urządzeń technicznych, nie stanowią podstawy do naliczania podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlega między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - w świetle art. 7 ust. 1 powołanej ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast towarami, w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Pojęcie świadczenie usług zostało określone w art. 8 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Powyższy przepis definiuje pojęcie usługi jako świadczenie, które nie jest dostawą towarów. W tak określonym katalogu mieszczą się usługi wymienione w stosownych klasyfikacjach statystycznych, ale także cały szereg innych świadczeń, które nie zostały wymienione w tych klasyfikacjach. Świadczenie usług może mieć charakter czynny, ale także świadczeniem usług jest powstrzymanie się od działania.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl art. 15 ust. 6 powołanej ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Należy zaznaczyć, że jednostki samorządu terytorialnego takie jak gminy, powiaty czy województwa, są innymi, niż organy władzy publicznej, uczestnikami sektora finansów publicznych, zatem nie korzystają z wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, lecz są objęte zwolnieniem, o którym mowa w § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem. Zgodnie z tym przepisem zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Nadmienia się, że powołane wyżej rozporządzenie zostało zastąpione rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392). Obowiązujący od dnia 6 kwietnia 2011 r. przepis § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia z dnia 4 kwietnia 2011 r. zastąpił dotychczas obowiązujący przepis § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia z dnia 22 grudnia 2010 r.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż jednostki samorządu terytorialnego (gminy, powiaty, województwa), ze względu na przyznaną im ustawowo osobowość prawną, są podatnikami podatku od towarów i usług, a zatem wykonywanie zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w przypadku czynności wykonywanych przez te jednostki na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, zgodnie z cyt. powyżej § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia.

Gmina, stosownie do art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) jest jednostką samorządu terytorialnego posiadającą osobowość prawną, wykonującą zadania publiczne we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność.

W myśl art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Przepis art. 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. Do zadań tych należą m.in. sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę.

Przepis art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858 z późn. zm.) stanowi, iż zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków jest zadaniem własnym gminy.

Nadto, jak wynika z treści unormowań prawnych zawartych w powołanej ustawie o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, do zapewnienia budowy urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych (określonych w art. 2 pkt 14 i 16 wymienionej ustawy) obowiązane jest - zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ww. ustawy - przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne. Natomiast osoba ubiegająca się o przyłączenie nieruchomości do sieci zapewnia - zgodnie z przepisem art. 15 ust. 2 ww. ustawy - na własny koszt realizację budowy przyłączy do sieci, oraz studni wodomierzowej, pomieszczenia przewidzianego do lokalizacji wodomierza głównego i urządzenia pomiarowego.

Z powołanych wyżej przepisów wynika zatem, iż gmina, w ramach zadań własnych, zobowiązana jest do zapewnienia budowy urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych (w rozumieniu przepisów cyt. wyżej ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków), nie jest natomiast zobowiązana do realizacji budowy przyłączy do sieci, gdyż powyższe zapewnia na własny koszt osoba ubiegająca się o przyłączenie nieruchomości do sieci. Tym samym budowa przyłącza kanalizacyjnego nie mieści się w ramach zadań własnych gminy.

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym wskazano, że Gmina realizuje zadanie inwestycyjne polegające na budowie sieci wodociągowej. Na kolejnych etapach inwestycji powstanie sieć wodociągowa w poszczególnych miejscowościach, pompownie wody oraz przyłącza. Z tego tytułu Gmina jest beneficjentem środków pomocowych z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w wysokości 75% wydatków kwalifikowanych (do kosztów tych Gmina nie zalicza podatku VAT z uwagi na to, że korzystanie z wodociągu przez mieszkańców będzie odpłatne, tj. związane ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT - świadczeniem usług w zakresie dostarczania wody, realizowanych przez Gminę na podstawie zawieranych umów o dostawę wody i odprowadzanie ścieków). Pozostałe 25% stanowią środki własne, pozyskiwane z kredytów i pożyczek oraz wpłat od mieszkańców. Wpłaty te dokonywane są na podstawie zawieranych umów z mieszkańcami w sprawie realizacji zadania w trybie lokalnych inicjatyw budowy urządzeń komunalnych. Zgodnie z zapisami umowy właścicielem obiektu będzie Gmina. Przedmiotowe wpłaty na rzecz Gminy (w wysokości 1.000 zł) stanowią współudział mieszkańców w kosztach budowy urządzeń, tj.: projektowania, przygotowania, realizacji budowy, nadzoru inwestorskiego i obsługi geodezyjnej. Zgodnie z umową, po zakończeniu inwestycji wpłaty mieszkańców zostaną zaliczone w poczet opłaty adiacenckiej z tytułu budowy ww. urządzeń. Wpłaty, zgodnie z etapami realizacji inwestycji, dokonywane były w 2010 r. oraz będą wnoszone w roku 2011. Realizacja inwestycji nie jest uzależniona od dokonania wpłaty.

Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. W roku 2010 Gmina dokonała zapłaty faktury za wykonane roboty budowlane wraz z podatkiem VAT. Od wpłat dokonywanych przez mieszkańców - określanych jako współudział w budowie wodociągu - Gmina nie nalicza podatku VAT.

Z wniosku wynika zatem, że Gmina realizuje inwestycję polegającą na budowie sieci wodociągowej wraz z przyłączami. Pomiędzy Gminą a mieszkańcami, którzy partycypują w kosztach budowy ww. urządzeń, zostały zawarte umowy cywilnoprawne w sprawie realizacji przedmiotowej inwestycji. Określona umową wpłata stanowi współudział gospodarstwa w kosztach budowy urządzeń sieci wodociągowej, w tym przyłącza.

Powyższe wskazuje, iż wpłaty dokonywane przez mieszkańców stanowią także zapłatę za budowę przyłączy do sieci wodociągowej, których koszt zobowiązana jest ponieść osoba ubiegająca się o przyłączenie nieruchomości do sieci - zgodnie z cyt. art. 15 ust. 2 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków.

Tym samym, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz przepisy obowiązujące w tym zakresie, należy uznać, iż Wnioskodawca, pobierając ww. opłatę z tytułu partycypacji w kosztach budowy infrastruktury technicznej, występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Przy realizacji czynności cywilnoprawnych Gmina występuje bowiem w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, a realizowane przez ten podmiot odpłatne dostawy towarów i odpłatne świadczenie usług podlegają regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, jeżeli wykonywane są na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zatem, przekazanie środków finansowych przez mieszkańców na rzecz Gminy realizującej opisaną inwestycję podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako zapłata z tytułu świadczenia usługi, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, polegającej na budowie przyłączy do sieci wodociągowej.

Co do zasady stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT - wynosi 22%. Jednakże na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednocześnie, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi. I tak, stosownie do zapisu art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Natomiast przepis art. 146a pkt 2 ustawy stanowi, iż w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się - w myśl ust. 12 wskazanego artykułu 41 - do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z ust. 12a tego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Ponadto, zgodnie z § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla:

Należy nadmienić, że powołany przepis § 7 ust. 1 ww. rozporządzenia został zastąpiony przepisem § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r.

W myśl art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Wskazać należy, iż zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Natomiast z uregulowań zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 1 lit. a) i pkt 2.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu. Jednak z treści powyższych przepisów wynika, iż preferencyjna 8% stawka podatku nie dotyczy budowy, remontów i konserwacji obiektów infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu. Roboty te podlegają więc opodatkowaniu według stawki podstawowej w wysokości 23%.

Odnosząc wskazane regulacje prawne do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, iż wykonane w ramach usług przyłącze wodociągowe znajdujące się na działce uczestnika inwestycji do budynku jest przeprowadzone poza bryłą budynku. W związku z powyższym, nie są to roboty wykonywane wewnątrz budynku i trudno je zakwalifikować do robót budowlanych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12. Należy więc uznać, że wykonanie przyłącza wodociągowego będzie realizowane w ramach budowy infrastruktury technicznej towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu.

Zgodnie z treścią art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Należy wskazać, iż od dnia 1 stycznia 2011 r. dla celów podatku od towarów i usług zastosowanie ma Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

W sekcji F (dział 41-43) PKWiU 2008 mieszczą się roboty budowlane, w zakres których wchodzą:

* roboty ogólnobudowlane i specjalistyczne w zakresie budownictwa i prac inżynierii lądowej i wodnej, które polegają na budowie (tzn. wznoszeniu obiektu budowlanego w określonym miejscu, odbudowie, rozbudowie i nadbudowie obiektu budowlanego),

* prace polegające na przebudowie, remoncie, rozbiórce lub montażu obiektu budowlanego, włączając montaż budowli z elementów prefabrykowanych oraz konstrukcji o charakterze stałym lub tymczasowym.

Jeżeli zatem Wnioskodawca świadczone usługi wykonania przyłączy do sieci wodociągowej, jako infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu, zaklasyfikuje jako roboty budowlane, będą one podlegały opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT w wysokości 23%, zgodnie z art. 146a pkt 1 w związku z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.

Należy jednakże mieć na względzie brzmienie załącznika nr 3, o którym mowa w art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy, stanowiącego wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 146a pkt 2 ustawy. W załączniku tym pod pozycją 140 wskazano "usługi związane z uzdatnianiem i dostarczaniem wody za pośrednictwem sieci wodociągowych" (PKWiU 36.00.20.0) oraz pod pozycją 141 "usługi związane z handlem wodą dostarczaną za pośrednictwem sieci wodociągowych" (PKWiU 36.00.30.0).

Tak więc w przypadku, gdy czynność budowy przyłącza do sieci wodociągowej zostanie zaklasyfikowana do wskazanego powyżej grupowania PKWiU - "usługi związane z uzdatnianiem i dostarczaniem wody za pośrednictwem sieci wodociągowych" lub "usługi związane z handlem wodą dostarczaną za pośrednictwem sieci wodociągowych", to wykonanie w ramach ww. usług przyłącza wodociągowego do budynków, zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT w związku z art. 146a pkt 2 ustawy (załącznik nr 3 do ustawy poz. 140 i poz. 141), będzie podlegało opodatkowaniu stawką właściwą dla tego rodzaju usług, tj. w wysokości 8%.

Należy jednak podkreślić, że tut. Organ podatkowy nie jest organem uprawnionym do dokonania klasyfikacji statystycznej usług świadczonych przez Wnioskodawcę. Za prawidłową klasyfikację wyrobu lub usługi jest bowiem odpowiedzialny producent, sprzedawca towaru bądź świadczący usługę. To właśnie ten podmiot obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego zidentyfikowania wykonywanych czynności.

Powyższe wynika z zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) - zaliczenie danego towaru lub usługi do odpowiedniego grupowania tej klasyfikacji należy do obowiązków zainteresowanego podmiotu (producenta, importera, usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu (usługi) do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

W przypadku trudności w ustaleniu przez podmiot właściwego grupowania PKWiU w odniesieniu do świadczonych usług, jednostką uprawnioną do wydawania opinii klasyfikacyjnych jest Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi. Opinie wydawane są na wniosek zainteresowanego podmiotu.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy, iż pobieranie przedmiotowych opłat nie ma związku z wykonywaniem przez Gminę czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie stanowi podstawy do naliczania podatku VAT, uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.