IPPP3/443-276/12-2/JF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 29 lutego 2012 r. (data wpływu 12 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki 0% podatku dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jest prawidłowe.

W dniu 12 marca 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki 0% podatku dla wewnatrzwspólnotowej dostawy towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Spółka jest spółką niemiecką zarejestrowaną w Polsce na potrzeby rozliczeń podatku od towarów i usług. Spółka dokonuje zakupu towarów w Polsce, które następnie wywozi to innych krajów Unii Europejskiej transportem samochodowym lub morskim. Z przyczyn niezależnych od Spółki, nie zawsze możliwe jest uzyskanie oryginałów dokumentów lub dokumentów poświadczonych za zgodność z oryginałem, dokumentujących wewnątrzwspólnotową dostawę. Spółka wskutek trudności wyegzekwowania oryginalnych listów przewozowych od przewoźników, chciałaby zrezygnować z domagania się oryginalnych dokumentów przewozowych i stosować preferencyjną stawkę VAT 0% dla wewnątrzwspólnotowych dostaw wyłącznie będąc w posiadaniu kserokopii dokumentów przewozowych. Oprócz kserokopii dokumentów Spółka posiada kopię faktury sprzedaży, oryginał specyfikacji załadunku podpisany przez odbiorcę towaru oraz potwierdzenie zapłaty za towar. Spółka jest zarejestrowana w Polsce na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnowych jak również dokonuje dostaw na rzecz podmiotów legitymujących się ważnym numerem nadanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka może zastosować stawkę 0% względem dostaw wewątrzwspólnotowych, jeżeli przed złożeniem deklaracji za dany okres rozliczeniowy, dysponuje wyłącznie kserokopią dokumentu przewozowego nie zaś oryginałem.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

W myśl art. 13 ust. 1 ustawy o VAT przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Przepis art. 13 ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

Ponadto w myśl art. 13 ust. 6 wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT-UE.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki 0% pod warunkiem, że:

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

Dowodami dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy mogą być tylko dokumenty wyraźnie wskazane w przepisie. W pewnych sytuacjach wymagane dokumenty mające potwierdzić fakt dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, w ramach której towary będące jej przedmiotem były wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, mogą być niewystarczające, niejasne, czy też nie potwierdzają jednoznacznie dokonania powyższej czynności. Wówczas ustawodawca przewidział możliwość pomocniczego posłużenia się innymi dokumentami (tzw. dokumentami uzupełniającymi) w szczególności takimi jak:

W opinii Spółki zebrane przez Spółkę dokumenty tj. kopia faktury sprzedaży, potwierdzenie w oryginale przez odbiorcę towaru, że towar został dostarczony do innego kraju UE, kopia listu przewozowego i potwierdzenie zapłaty jednoznacznie wskazują, że towar będący przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy został dostarczony na terytorium państwa innego niż terytorium kraju. Przepis art. 42 ust. 1 pkt 2 nie wskazuje na to, że podatnik musi zebrać oryginalne dokumenty dokumentujące wewnątrzwspólnotową dostawę. Zdaniem Spółki dla celu zastosowania preferencyjnej stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy podatnik może zgromadzić dokumenty w formie oryginałów, jak również kopii. W ocenie Spółki zasadniczo dopuszczalna jest każda forma dokumentów, których treść wskazuje, że towar został dostarczony na terytorium innego kraju UE niż terytorium kraju. Zatem dowodem może być dokument w formie elektronicznej lub przesłany faksem.

Potwierdzeniem stanowiska podatnika jest interpretacja indywidualna z dnia 9 lutego 2011 r., sygn. ILPP4/443-1/11-2/JKa, wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu:

" (...) jeżeli przed złożeniem deklaracji za dany okres rozliczeniowy, Zainteresowany będzie w posiadaniu wymienionych w opisie sprawy dokumentów (w tym kserokopii dokumentu CMR potwierdzającej, że konkretne towary zostały dostarczone do nabywcy znajdującego się na terytorium innego państwa członkowskiego), dla dokonanych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów winien on będzie stosować stawkę podatku w wysokości 0%, zgodnie z art. 41 ust. 3 ustawy (...)".

Ponadto stanowisko Podatnika zgodne jest z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z 12 lutego 2009 r., sygn. III SA/Wa 1909/08, w którym sąd podziela stanowisko podatnika, że ważne jest aby zgromadzone przez podatnika dokumenty potwierdzały fakt, iż towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju i przepisy art. 42 ust. 3 i 4 ustawy o VAT nie nakładają na podatnika obowiązku posiadania oryginałów dokumentów. Wystarczające jest dysponowanie dokumentami przesłanymi faxem lub drogą elektroniczną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlega wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Przy czym, na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z kolei stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97 (...).

Wobec powyższego wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów to transakcja między podatnikami zidentyfikowanymi dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, w wyniku której następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel oraz wywóz towarów z terytorium kraju do terytorium innego kraju członkowskiego. Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów jest przede wszystkim jedną z czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, o czym stanowi art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. Stosownie do art. 41 ust. 3 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Natomiast w myśl art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

W myśl art. 42 ust. 11 ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

Jak wynika z powyższych uregulowań wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, polega na wywozie towarów z terytorium kraju (Polski), w wykonaniu czynności określonych w art. 7, czyli dostawy towarów, na terytorium innego państwa członkowskiego. Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, przy spełnieniu określonych w ustawie przesłanek, podlega opodatkowaniu według stawki 0%, co powoduje, że transakcja wywozu towaru z Polski do innego kraju członkowskiego z ekonomicznego punktu widzenia nie jest obciążana podatkiem. Zasada ta obowiązuje jednak tylko wówczas, gdy w wyniku tej transakcji (wywozu) obowiązek naliczenia podatku ciąży na nabywcy towaru (w innym państwie członkowskim), w wyniku wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru (WNT) na terenie jego kraju (zasada opodatkowania w kraju przeznaczenia, konsumpcji).

Prawo podatnika do zastosowania preferencyjnej stawki podatku 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, uzależnione jest od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, iż doszło do wywozu towaru z terytorium kraju i do dostarczenia ich na terytorium innego państwa członkowskiego. Ze względu na korzystniejsze, niż w odniesieniu do dostaw krajowych, skutki podatkowe, istotą przywołanych przepisów jest zobowiązanie podatnika do udowodnienia, iż towary będące przedmiotem dostawy rzeczywiście opuściły terytorium kraju. Zasadniczą zatem kwestią w przedmiotowej sprawie jest udowodnienie faktu dostarczenia towaru do innego państwa członkowskiego. Wykazanie przez dostawcę, że towar fizycznie opuścił kraj dostawcy jest niezbędne dla zastosowania stawki 0% z tego względu, że okoliczność wysyłki towaru i przemieszczenia go do innego państwa członkowskiego stanowi obiektywne kryterium, na którym opierają się pojęcia definiujące czynność wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Przepisy zobowiązują podatnika do dostarczenia przekonywującego dowodu na to, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów fizycznie opuściły Polskę, jako kraj dostawy, nie mogą wykraczać w swojej treści oraz ich wykładni poza to, co niezbędne jest do wykazania tej okoliczności. Należy zauważyć, że samo brzmienie art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy.

Zgodnie z uchwałą Naczelnego Sądu Administracyjnego w składzie siedmiu sędziów z dnia 11 października 2010 r. sygn. akt I FPS 1/10 dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, o ile łącznie potwierdzają fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Tym samym, w świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów niezbędne jest posiadanie przez podatnika wystarczających dowodów, które w sposób łączny potwierdzają fakt dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Tym samym mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz powołaną wyżej uchwałę Sądu Najwyższego stwierdzić należy, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Z treści wniosku wynika, iż Spółka zarejestrowana w Polsce na potrzeby rozliczeń podatku od towarów i usług - w tym dla transakcji wewnątrzwspólnowych - dokonuje zakupu towarów w Polsce, które następnie wywozi to innych krajów Unii Europejskiej. Z przyczyn niezależnych od Spółki, nie zawsze możliwe jest uzyskanie oryginałów niektórych dokumentów lub dokumentów poświadczonych za zgodność z oryginałem, dokumentujących wewnątrzwspólnotową dostawę. W związku z tym wątpliwości Spółki dotyczą możliwości zastosowania preferencyjnej stawki VAT 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów będąc w posiadaniu - poza takimi dokumentami jak kopia faktury sprzedaży, oryginał specyfikacji załadunku podpisany przez odbiorcę towaru (potwierdzenie w oryginale przez odbiorcę towaru, że towar został dostarczony do innego kraju UE) oraz potwierdzenie zapłaty za towar - kserokopii dokumentów przewozowych. Spółka wskazuje, iż dokonuje dostaw na rzecz podmiotów legitymujących się ważnym numerem nadanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Z opisu sprawy wynika zatem, iż Spółka sprzedaje towary kontrahentom zagranicznym mającym siedzibę na terytorium Unii Europejskiej zarejestrowanym do celów transakcji wewnątrzwspólnotowych, posiadającym aktywny numer VAT UE. Dla potwierdzenia dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów Spółka jest w posiadaniu takich dokumentów jak:

Mając na uwadze przedstawiony stan sprawy oraz powołane przepisy stwierdzić należy, Spółka posiada dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 pkt 2 i 3 ustawy, dokumenty wskazane w art. 42 ust. 11 pkt 3 i 4 ustawy oraz kopię dokumentu określonego w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy. Zatem stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów, w której Wnioskodawca jest w posiadaniu kserokopii dokumentów przewozowych, oryginału specyfikacji załadunku podpisanego przez odbiorcę towaru, potwierdzenia zapłaty za towar oraz kopię faktury sprzedaży i dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Tym samym należy uznać, że Wnioskodawca jest w posiadaniu dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 3 i 11 ustawy, które łącznie potwierdzają fakt wywozu towaru z terytorium kraju i dostarczenie go do nabywcy z innego państwa członkowskiego przez co uprawniają do zastosowania dla dokonanej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawki podatku w wysokości 0%.

Stosownie do powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, iż dokumentacja, którą posiada wnioskodawca uprawnia go do zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.