IPPP3/443-249/14-2/LK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 16 czerwca 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-249/14-2/LK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 marca 2014 r. (data wpływu 19 marca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczonych usług na rzecz kontrahenta z siedzibą w Wielkim Księstwie Luksemburga - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 marca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczonych usług na rzecz kontrahenta z siedzibą w Wielkim Księstwie Luksemburga.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni "I." Sp. z o.o. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie konfekcjonowania kosmetyków z materiałów powierzonych.

Wnioskodawczyni jest zarejestrowanym podatnikiem VAT UE.

Z kontrahentem z siedzibą w Wielkim Księstwie Luksemburga, który jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a u.p.t.u., Wnioskodawczyni zawarła ogólną umowę o współpracy, na podstawie której Wnioskodawczyni wykonuje na rzecz kontrahenta z Wielkiego Księstwa Luksemburga usługę konfekcjonowania lakierów do paznokci z powierzonych komponentów. 100% komponentów niezbędnych do wykonania usługi konfekcjonowania jest powierzona przez kontrahenta z Wielkiego Księstwa Luksemburga. Koszt dostarczenia komponentów do wykonania usługi konfekcjonowania ponosi Wnioskodawczyni. Umowa została zawarta na czas nieokreślony. W umowie zawarte są postanowienia w przedmiocie współpracy a w szczególności procesu konfekcjonowania. Istotnym jest, że umowa nie zawiera postanowień dotyczących terminu wykonania usługi przez Wnioskodawczynię. Przyjęcie komponentów oraz termin wykonania usługi odbywa się na podstawie jednorazowego zamówienia składanego każdorazowo przez kontrahenta z Wielkiego Księstwa Luksemburga. Termin płatności za wykonane usługi na rzecz Wnioskodawczyni ustalono na 30 dni po wykonaniu usługi. Po wykonaniu usługi konfekcjonowania Wnioskodawczyni organizuje transport na warunkach DDP (Delivered Duty Paid). W aneksie do umowy strony ustaliły, że usługa uznana jest za wykonaną z chwilą wydania towaru z magazynu Wnioskodawczyni.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

W jakim momencie powstanie obowiązek podatkowy dla spółki będącej Wnioskodawczynią na gruncie podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy:

W świetle obowiązującego art. 19a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - dalej u.p.t.u., obowiązek podatkowy będzie powstawał z chwilą wykonania usługi. Biorąc pod uwagę fakt, że strony w umowie (aneksie) uzgodniły, iż usługa uznana jest za wykonaną z chwilą wydania towarów z magazynu to z tą chwilę powstanie obowiązek podatkowy w podatku VAT.

Transport, który jest organizowany na warunkach DDP (Delivered Duty Paid) przez Wnioskodawczynię nie ma znaczenia dla momentu powstania obowiązku podatkowego.

Tym samym, obowiązek podatkowy w podatku VAT powstanie z chwilą wykonania usługi, którą w tym przypadku jest wykonanie usługi konfekcjonowania oraz wydanie towaru z magazynu Wnioskodawczyni.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Natomiast na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7

Przez sprzedaż z kolei rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca wykonuje na rzecz kontrahenta z Wielkiego Księstwa Luksemburga usługę konfekcjonowania lakierów do paznokci z powierzonych komponentów. Umowa została zawarta na czas nieokreślony. W umowie zawartej są postanowienia w przedmiocie współpracy a w szczególności procesu konfekcjonowania. Przyjęcie komponentów oraz termin wykonania usługi odbywa się na podstawie jednorazowego zamówienia składanego każdorazowo przez kontrahenta z Wielkiego Księstwa Luksemburga. Termin płatności za wykonane usługi na rzecz Wnioskodawcy ustalono na 30 dni po wykonaniu usługi. Po wykonaniu usługi konfekcjonowania Wnioskodawca organizuje transport na warunkach DDP (Delivered Duty Paid). Strony zawarly aneks do umowy w którym to ustaliły, że usługa uznana jest za wykonaną z chwilą wydania towaru z magazynu Wnioskodawczyni.

W związku z tak przedstawionym opisem sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii w jakim momencie powstanie obowiązek podatkowy dla Spółki, na gruncie podatku od towarów i usług.

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

W art. 28a ustawy wskazano, że na potrzeby stosowania rozdziału dotyczącego miejsca świadczenia przy świadczeniu usług:

1.

ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a.

podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b.

osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub zobowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2.

podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej (art. 28b ust. 2 ustawy).

Z powołanych przepisów wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika działającego w takim charakterze jest miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Tę zasadę ogólną należy stosować, gdy usługa jest świadczona na rzecz podatnika, a przepisy art. 28e, 28f ust. 1 i 1a, 28g ust. 1 i 1a, 28i, 28j ust. 1 i 2 oraz 28n ustawy nie będą przewidywać innych zasad ustalenia miejsca świadczenia.

Zatem mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz po dokonaniu analizy przepisu art. 28b ust. 1 ustawy stwierdzić, zatem należy, że zawarte w nim zastrzeżenia dotyczące art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 i art. 28n ustawy nie będą miały zastosowania w niniejszej sprawie. Miejsce świadczenia usług wykonywanych przez Wnioskodawcę należy ustalać na podstawie zasady ogólnej, wyrażonej w tym artykule. Zatem miejscem świadczenia tym samym opodatkowania usług polegających na konfekcjonowaniu lakierów do paznokci z powierzonych komponentów na rzecz kontrahenta z siedzibą w Wielkim Księstwie Luksemburga będą podlegały opodatkowaniu w miejscu siedziby kontrahenta.

Z wniosku wynika że po wykonaniu usługi konfekcjonowania lakierów Spółka organizuje transport na warunkach DDP w celu dostarczenia gotowego towaru.

Reguły Incoterms 2010 (International Commercial Terms) lub Międzynarodowe Reguły Handlu są zbiorem międzynarodowych reguł określających warunki sprzedaży. Reguły te dzielą koszty i odpowiedzialność pomiędzy nabywcę i sprzedawcę oraz odzwierciedlają rodzaj uzgodnionego transportu. Przewidują posługiwanie się m.in. regułą DDP (Delivered Duty Paid... named destination place) - Dostarczone, cło opłacone (... określone miejsce przeznaczenia).

Zgodnie z regułą DDP sprzedający dostarcza towar do uzgodnionego miejsca przeznaczenia; na sprzedającym ciąży obowiązek dokonania zarówno odprawy celnej eksportowej, jak i importowej z zapłatą cła i VAT-u włącznie z uzyskaniem wszelkich licencji i urzędowych upoważnień; kupujący ponosi koszt wyładunku towaru w miejscu przeznaczenia, chyba że umowa przewozu stanowi inaczej; ryzyko przechodzi z kupującego na sprzedającego w miejscu przeznaczenia.

Należy mieć na uwadze, że warunki Incoterms nie mają przesądzającego znaczenia dla momentu powstania obowiązku podatkowego, gdyż ustawa o VAT się do nich nie odnosi. Znaczenie ma konkretny stan faktyczny sprawy niezależnie od tego jakiego nazewnictwa używa podatnik. Tym samym interpretacja przepisów prawa podatkowego nie może odnosić się do reguł Incoterms tylko do konkretnych czynności dokonanych pomiędzy stronami transakcji.

W myśl art. 109 ust. 3a ustawy podatnicy świadczący usługi, których miejscem świadczenia nie jest terytorium kraju, są obowiązani w prowadzonej ewidencji podać nazwę usługi, wartość usługi bez podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze, uwzględniając moment powstania obowiązku podatkowego określany dla tego rodzaju usług świadczonych na terytorium kraju. W przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, stosuje się odpowiednio przepisy art. 19a ust. 1-3 i 8.

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powyższy przepis art. 19a ust. 1 ustawy formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi oznacza, to że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

W opisie sprawy Spółka wskazała, że będzie wykonywać usługę polegającą na konfekcjonowaniu lakierów do paznokci oraz dostarczeniu gotowego wyrobu do kontrahenta z siedzibą w Luksemburgu. Umowa zawarta pomiędzy Wnioskodawcą, a kontrahentem nie zawiera postanowień dotyczących terminu wykonania usługi. Jednakże strony ustaliły (w aneksie do umowy) że usługa uznana jest za wykonaną z chwilą wydania towaru (skonfekcjonowanego) z magazynu Spółki.

Wykonanie usługi, o którym mowa w art. 19a ust. 1 ustawy oznacza faktyczne jej zrealizowanie. Stosownie do art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121), strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Z powyższej zasady wynika, że strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez obowiązujące przepisy prawa, w tym także przepisy prawa podatkowego.

Po analizie przedstawionych okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że obowiązek podatkowy, powstanie w chwili faktycznego dokonania czynności, czyli zakończenia usługi, która następuje w momencie wydania towaru z magazynu Wnioskodawcy co wprost wynika z zapisów aneksu do umowy pomiędzy Spółką a kontrahentem. Tym samym skoro usługa konfekcjonowania lakierów do paznokci zostanie wykonana z chwilą wydania towaru to obowiązek podatkowy należy określić zgodnie z zasadą ogólną określoną w art. 19a ust. 1 ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270,z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl