IPPP3/443-249/10-2/LK - Opodatkowanie VAT czynności udzielania pożyczki.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2010 r. (data wpływu 12 marca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności udzielenia pożyczki - jest prawidłowe.

W dniu 12 marca 2010 r. wpłynął ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności udzielenia pożyczki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza udzielać oprocentowanych pożyczek spółce prawa szwedzkiego, zidentyfikowanej jako podatnik podatku od wartości dodanej w Szwecji. Do udzielania pożyczek Spółka nie będzie wykorzystywała stałego miejsca prowadzenia działalności położonego poza Polską. W pierwszej kolejności Spółka zamierza zawrzeć z pożyczkobiorcą umowę ramową dotyczącą pożyczek, która określać będzie wyłącznie ogólne zasady udzielania pożyczek oraz zdefiniuje maksymalne limity zadłużenia oraz dopuszczalne waluty. Natomiast poszczególne pożyczki udzielane będą na podstawie potwierdzeń wypłaty transzy pożyczki przedkładanych na piśmie drogą elektroniczną, faksem lub listem poleconym. Warunki wypłaty poszczególnych transz/pożyczek określone są w potwierdzeniach. Potwierdzenie zawierać będzie konkretyzację warunków oraz przedmiotu umowy pożyczki - w zakresie waluty, kwoty i sposobu płatności oraz wysokości oprocentowania. Zarówno umowa ramowa, jak i potwierdzenia podlegać będą prawu szwedzkiemu.

Potwierdzenie zawierać będzie zatem essentialia negotii danej umowy pożyczki, tj. do udzielenia poszczególnych pożyczek dochodzić będzie w ten sposób, że strony uzgodnią każdorazowo udzielenie danej pożyczki/transzy finansowania, określą walutę obcą (zazwyczaj Euro), w jakiej ma być ona udzielona, oraz oprocentowanie. Przedmiotowe warunki będą proponowane przez szwedzkiego pożyczkodawcę i przesłane przez niego do Spółki na formularzu, a następnie w przypadku zaakceptowania przez Spółkę (niezgłoszenia przez Spółki zastrzeżeń), dojdzie do zawarcia umowy pożyczki na określonych w potwierdzeniu warunkach.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy transakcje udzielania pożyczek przez Spółkę będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT, przy czym stroną obowiązaną do rozliczenia podatku będzie pożyczkobiorca zidentyfikowany dla potrzeb podatku od wartości dodanej w Szwecji...

Zdaniem Wnioskodawcy udzielanie przedmiotowych pożyczek będzie wchodziło w zakres regulacji ustawy o VAT jako dokonywane przez Spółkę w charakterze podatnika w ramach wykonywanej przez Spółkę działalności gospodarczej i będzie stanowić odpłatne świadczenie usług, jednakże miejsce ich świadczenia będzie położone poza Polską. Szwedzki pożyczkobiorca będzie z tytułu udzielenia pożyczek przez Spółkę podlegał opodatkowaniu lub zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od wartości dodanej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza w rozumieniu przedmiotowego przepisu obejmuje natomiast wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Udzielanie oprocentowanych pożyczek w przedstawionym zdarzeniu przyszłym stanowić będzie odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 8 ust. 1. ustawy o VAT. Przedmiotowe usługi należy zakwalifikować zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i usług z dnia 18 marca 1997 r. (dalej: PKWiU) jako "usługi udzielania pożyczek świadczone poza systemem bankowym", oznaczone symbolem PKWiU 65.22.10. Usługi te zaliczane do usług pośrednictwa finansowego (sekcja J ex (65-67) PKWiU) są zwolnione z podatku VAT, o czym stanowi pozycja 3 załącznika Nr 4 do ustawy o VAT zawierającego wykaz usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Spółka w przypadku udzielania pożyczek będzie działać zatem w charakterze podatnika VAT, ponieważ udzielanie pożyczek będzie wypełniać dyspozycję przepisów art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 8 ust. 1 w związku z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, tj. udzielanie oprocentowanych pożyczek będzie stanowić odpłatne świadczenie usług świadczonych w ramach działalności gospodarczej prowadzonej w celach zarobkowych przez Spółkę. Powyższy pogląd znajduje potwierdzenie w interpretacjach przepisów prawa podatkowego wydanych przez organy podatkowe, w szczególności w interpretacji wydanej w dniu 25 września 2009 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IPPP2/443-738/09-2/PW), który uznał za prawidłowe stanowisko, iż nawet w przypadku jednorazowego udzielenia pożyczki przez podatnika czynność ta będzie podlegała regulacjom ustawy o VAT: "Zgodnie bowiem z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami podatku od towarów i usług są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Za działalność gospodarczą uważa się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Należy podkreślić, iż częstotliwość, na którą wskazuje art. 15 ust. 2 ustawy VAT odnosi się do całości działalności podatnika, a nie jej rodzajów. Zważywszy, iż Spółka prowadzi działalność gospodarczą w sposób częstotliwy, nie ulega wątpliwości, iż poszczególne rodzaje czynności dokonywane w ramach tej działalności (w tym np. udzielanie pożyczek) powinny podlegać VAT, nawet, jeżeli dany rodzaj czynności zostałby wykonany jednorazowo. Powyższe powinno być kluczowe dla rozstrzygnięcia czy Spółka udzielając pożyczki działa w charakterze podatnika VAT. Zdaniem Spółki, w przypadku, gdy w momencie wykonywania czynności, Spółka posiada zamiar wykonywania takich czynności w sposób częstotliwy (nie była to jedyna pożyczka udzielona przez Spółkę), wówczas występując w charakterze podatnika VAT wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT".

Prawidłowość powyższego poglądu potwierdził również Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji wydanej w dniu 3 kwietnia 2009 r. (sygn. IBPP2/443-33/09/RSz): "Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielania czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług." Niezależnie od powyższego, w odniesieniu do rozpatrywanego zdarzenia przyszłego należy zauważyć, iż również sama czynność udzielania pożyczek niewątpliwie dokonywana będzie z zamiarem wykonywania w sposób częstotliwy, albowiem taki jest cel i powód zawarcia przez Spółkę i szwedzkiego pożyczkobiorcę umowy ramowej.

Spółka pragnie w tym miejscu zauważyć, że dla okoliczności podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT czynności udzielania pożyczek przez Spółkę nie będzie miał znaczenia fakt, czy usługi te będą wymienione w umowie spółki jako przedmiot działalności Spółki lub wpisane jako takie do Krajowego Rejestru Sądowego. Stanowisko to znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach przepisów prawa podatkowego, np. w interpretacji wydanej w dniu 29 kwietnia 2009 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IPPP2/443-170/09-2/AZ), w której Dyrektor uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, iż "zakres działalności wymieniony w KRS nie powinien wpływać na zakres, w którym działa ona w charakterze podatnika VAT. (...) dla opodatkowania podatkiem od towarów i usług określonej czynności nie ma znaczenia, czy jej rodzaj został wymieniony w umowie Spółki w ramach jej zakresu przedmiotowego. Status podatnika VAT jest kategorią obiektywną niezależną od tego, jak sformułowana jest umowa Spółki."

Podsumowując tę część rozważań, w ocenie Spółki nie powinno ulegać wątpliwości, iż dokonując czynności udzielania pożyczek szwedzkiemu pożyczkobiorcy Spółka będzie działać w charakterze podatnika VAT. Jednakże w rozpatrywanym przypadku, pomimo że udzielanie przedmiotowych pożyczek będzie stanowić odpłatne świadczenie usług, to jednak nie będzie ono stanowić czynności opodatkowanych podatkiem VAT w Polsce. Przepis art. 5 ust. 1 pkt 1 zalicza bowiem do takowych odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast, zdaniem Spółki, miejsce świadczenia przedmiotowych usług będzie znajdować się poza Polską.

W ocenie Spółki stanowi o tym regulacja art. 28b ustawy o VAT, która określa miejsce świadczenia w przypadku świadczenia usług. Zgodnie z powołanym przepisem, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług pośrednictwa finansowego (obejmującego również udzielanie pożyczek poza systemem bankowym) na rzecz podatnika podatku od wartości dodanej jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania (z wymienionymi w przepisie zastrzeżeniami, które nie mają zastosowania w rozpatrywanego przypadku). Dla potrzeb stosowania przedmiotowego przepisu za podatnika uznaje się zarówno podmioty działające w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, jak również osoby prawne niebędące takimi podatnikami, ale które są zidentyfikowane do celów podatku VAT lub podatku od wartości dodanej.

W konsekwencji, w przypadku, gdy Spółka udzieli pożyczek spółce prawa szwedzkiego z siedzibą w Szwecji i zidentyfikowanej w Szwecji dla celów podatku od wartości dodanej, miejscem świadczenia usług zgodnie z polską ustawą o VAT będzie Szwecja. Oznacza to, iż udzielanie pożyczek przez Spółkę nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, lecz będzie podlegało przepisom dotyczącym opodatkowania podatkiem od wartości dodanej w Szwecji.

W tym miejscu zasadne jest wskazanie na przepisy rozporządzenia dotyczącego faktur. Zgodnie z § 25 ust. 4 przedmiotowego rozporządzenia, w przypadku świadczenia usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT (usługi, których miejsce świadczenia zgodnie z art. 28b ustawy znajduje się w państwie siedziby zagranicznego usługobiorcy, inne niż zwolnione lub opodatkowane stawką 0% podatku od wartości dodanej), faktura dokumentująca wykonanie tych czynności powinna zawierać numer, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, oraz informację, że zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi, lub odesłanie do odpowiedniego przepisu dyrektywy, na podstawie którego zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi.

Odpowiednio, przepisy ustawy o VAT oraz rozporządzenia wykonawczego do tej ustawy wskazują jednoznacznie, że w przypadku świadczenia usług na rzecz zagranicznego podatnika od wartości dodanej, których miejsce świadczenia znajduje się zgodnie z przepisem ustawy art. 28b w państwie siedziby usługobiorcy, występuje wyczerpujący katalog możliwych sytuacji: usługobiorca bądź jest zwolniony/opodatkowany podatkiem od wartości dodanej według stawki 0%, bądź jest opodatkowany według innej stawki niż stawka 0% (w takim przypadku polski usługodawca powinien podać na fakturze odpowiedni przepis dyrektywy).

Powyższe wnioski wypływające z analizy przepisów prawa krajowego znajdują również odzwierciedlenie w przepisach wspólnotowych. Zgodnie z art. 196 dyrektywy, do zapłaty podatku od wartości dodanej zobowiązany jest każdy podatnik lub osoba prawna niebędąca podatnikiem zidentyfikowana do celów podatku od wartości dodanej, na rzecz której świadczone są usługi objęte art. 44 (tj. usługi rozliczane przez usługobiorcę zgodnie z art. 28b polskiej ustawy o VAT), jeżeli usługi te są świadczone przez podatnika niemającego siedziby na terytorium tego państwa członkowskiego. Jednocześnie należy wskazać, iż usługobiorca, jako podmiot obowiązany do rozliczenia podatku, może w przypadku nabycia określonych rodzajów usług korzystać również ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od wartości dodanej (np. zwolnienie usług udzielania kredytów na podstawie art. 135 ust. 1 lit b) dyrektywy).

Z analizy przepisów prawa krajowego wynika, iż w ocenie polskiego ustawodawcy przepisy prawa wspólnotowego są na tyle kategoryczne w zakresie obowiązku opodatkowania usług regulowanych przez art. 28b ustawy o VAT (art. 44 dyrektywy), iż dla potrzeb krajowego systemu podatkowego należy przyjąć, iż w przypadku tych usług zagraniczny podatnik od wartości dodanej (usługobiorca) w każdym przypadku będzie opodatkowany (zwolniony, opodatkowany stawką 0% albo opodatkowany według innej stawki) podatkiem od wartości dodanej w innym państwie członkowskim.

Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, iż przedmiotowe udzielanie pożyczek będzie wchodziło w zakres regulacji ustawy o VAT, jednakże z uwagi na miejsce świadczenia poza Polską nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, lecz opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej w państwie członkowskim siedziby pożyczkobiorcy, tj. w Szwecji, a obowiązanym do rozliczenia tego podatku będzie szwedzki pożyczkobiorca. Potwierdzają to jednoznacznie zarówno przepisy ustawy o VAT i przepisów wykonawczych do niej, jak i przepisy dyrektywy.

Należy podkreślić, że dokładne ustalenie sposobu opodatkowania pożyczkobiorcy w Szwecji wymagałby dokonania odpowiednich przepisów prawa szwedzkiego. Jednakże, w ocenie Spółki nie jest w rozpatrywanym przypadku istotny szczegółowy sposób wykonania w Szwecji obowiązkowych rozwiązań wyznaczonych przez dyrektywę, np. w zakresie sposobu rozliczenia, czy też zastosowania w Szwecji do nabycia przedmiotowych usług zwolnienia. Istotne, a jednocześnie nieulegające wątpliwości jest bowiem to, iż z tytułu udzielenia przez Spółkę pożyczek szwedzki pożyczkobiorca podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej w Szwecji (przedmiotem dalszej analizy mogłaby być ewentualnie kwestia, czy usługobiorca może korzystać ze zwolnienia od opodatkowania). Należy bowiem zgodzić się z poglądem zaprezentowanym w przytoczonej powyżej interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, iż ramy prawne opodatkowania podatkiem od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich (tak w Polsce, jak i w Szwecji) zakreślają przepisy wspólnotowe.

Spółka pragnie zauważyć, że prawidłowość stanowiska przedstawionego przez Spółkę znajduje potwierdzenie w interpretacjach przepisów prawa podatkowego wydanych przez organy podatkowe, w szczególności interpretacji wydanej w dniu 5 lutego 2009 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IPPP3-443-113/08-4/JK), w której na gruncie analogicznego w istotnych kwestiach stanu faktycznego Dyrektor stwierdził (uwagi te pozostają aktualne na gruncie stanu prawnego obowiązującego od 1 stycznia 2010 r.), iż: "Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że Spółka polska udzieliła Spółce holenderskiej. (...) pożyczki (...). Spółka polska nie prowadzi działalności finansowej. Zarówno Spółka polska jak i holenderska są podatnikami podatku VAT. Spółka Holenderska podała swój numer identyfikacji podatkowej dla tego celu. Spółka polska udzieliła pożyczki jednorazowo. (...) Zainteresowany zaklasyfikował przedmiotowe świadczenie usługi finansowej do grupowania PKWiU 65.22.10-00.00 - usługi udzielenia pożyczek świadczone poza systemem bankowym. Zatem Wnioskodawca udzielił pożyczki podmiotowi mającemu siedzibę na terytorium państwa należącego do Wspólnoty Europejskiej (Holandia). Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, iż w przypadku gdy nabywcą usługi finansowej jest podatnik mający siedzibę na terytorium państwa Wspólnoty, a więc w kraju innym niż kraj świadczącego usługę (Polska), jest on zobowiązany do rozliczenia podatku z tytułu przedmiotowej usługi finansowej. Czynność udzielenia przez Wnioskodawcę pożyczki podmiotowi zagranicznemu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce. W świetle powyższego usługobiorca (Spółka holenderska), który posiada siedzibę na terytorium Wspólnoty innym niż Polska jest zobowiązany do rozliczenia podatku VAT".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi odpowiedź na pytanie z zakresu podatku od towarów i usług. Zagadnienie wynikające z zakresu podatku od czynności cywilnoprawnych zostało rozstrzygnięte pismem Nr IPPB2/436-85/10-2/MZ z dnia 11 maja 2010 r. Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przepis art. 8 ust. 1 przywołanej ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Jednocześnie w ust. 3 ww. artykułu ustawodawca wskazuje, iż usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119. Wskazać również należy na treść przepisu art. 8 ust. 4 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym przy określaniu miejsca świadczenia usług, usługi są identyfikowane za pomocą klasyfikacji statystycznych, jeżeli dla tych usług przepisy ustawy oraz przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług w przypadku świadczenia usług bardzo istotne znaczenie ma określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Dla celów określenia miejsca świadczenia usług ustawodawca odrębnie zdefiniował pojęcie podatnika. I tak zgodnie z art. 28a pkt 1 stwierdza się, że przez to pojęcie rozumiemy:

oraz podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

W świetle powyższego istotnym jest ustalenie statusu usługobiorcy, na rzecz którego świadczona jest usługa. Usługi świadczone na rzecz podmiotów wymienionych w art. 28a są to m.in. czynności wykonywane na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ustawy o VAT lub działalność gospodarczą o podobnym charakterze prowadzoną na terenie innego niż Polska kraju. A contrario podmioty niespełniające definicji zawartej w art. 28a ustawy nie są uważane za podatników dla celów określenia miejsca świadczenia usług. Ogólną zasadę dotyczącą miejsca świadczenia usług, dla potrzeb podatku od towarów i usług, określa art. 28b ustawy o podatku od towarów i usług, gdzie w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika, miejscem świadczenia jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n. W myśl art. 28b ust. 2 w przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności.

Zatem w przypadku usług wymienionych w art. 28b ww. ustawy o podatku od towarów i usług, podmiotem zobowiązanym do ich rozliczenia jest usługobiorca.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca zamierza udzielać oprocentowanych pożyczek Spółce prawa szwedzkiego, zidentyfikowanej, jako podatnik podatku od wartości dodanej w Szwecji. Wnioskodawca wskazuje, iż posiada stałe miejsce prowadzenia działalności poza Polską jednakże w tej transakcji nie będzie ono wykorzystywane. Spółka zamierza zawrzeć z pożyczkobiorcą umowę ramową dotyczącą pożyczek, która określać będzie wyłącznie ogólne zasady udzielania pożyczek oraz zdefiniuje maksymalne limity zadłużenia oraz dopuszczalne waluty. Poszczególne pożyczki udzielane będą na podstawie potwierdzeń wypłaty transzy pożyczki przedkładanych na piśmie drogą elektroniczną, faksem lub listem poleconym. Warunki wypłaty poszczególnych transz/pożyczek określone będą w potwierdzeniach. Zarówno umowa ramowa, jak i potwierdzenia podlegać będą prawu szwedzkiemu. Udzielanie oprocentowanych pożyczek w przedstawionym zdarzeniu przyszłym stanowić będzie odpłatne świadczenie usług które należy zakwalifikować zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i usług z dnia 18 marca 1997 r. jako "usługi udzielania pożyczek świadczone poza systemem bankowym", oznaczone symbolem PKWiU 65.22.10. Wnioskodawca wskazuje, iż posiada stałe miejsce prowadzenia działalności poza Polską jednakże w tej transakcji nie będzie ono wykorzystywane.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, iż w przypadku gdy Polski podatnik będzie świadczył usługi finansowe dla podatnika mającego siedzibę na terytorium państwa Wspólnoty innym niż terytorium kraju to zgodnie z zapisem art. 28b w zw. z art. 28a miejscem świadczenia takiej usługi nie będzie terytorium kraju, lecz terytorium państwa Wspólnoty. Wówczas podmiotem zobowiązanym do rozliczenia niniejszej transakcji będzie usługobiorca.

W świetle powyższego Spółka szwedzka, jako usługobiorca będzie zobligowana do rozliczenia ww. usługi finansowej w Szwecji. Oznacza to, że udzielanie pożyczki przez Wnioskodawcę podmiotowi zidentyfikowanemu dla potrzeb podatku od wartości dodanej w Szwecji nie będzie podlegać opodatkowaniu w Polsce.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.