IPPP3/443-241/10-2/KT - Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od zakupów dokonanych przez oddział spółki prawa słowackiego oraz możliwość uzyskania przez oddział zwrotu podatku VAT.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2010 r. (data wpływu 10 marca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupów dokonanych przez Oddział na terytorium Polski oraz zwrotu podatku - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 marca 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupów dokonanych przez Oddział na terytorium Polski oraz zwrotu podatku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka z o.o. Oddział w Polsce (dalej: Wnioskodawca, Oddział) jest oddziałem spółki prawa słowackiego. Celem utworzenia Oddziału w Polsce było promowanie marki Spółki, działalność marketingowa oraz dokonywanie analizy polskiego rynku. Działalność Oddziału ogranicza się jedynie do pozyskiwania klientów, promowania towarów sprzedawanych przez jednostkę macierzystą oraz wsparcie w trakcie negocjacji. Sprzedaż towarów na rzecz klientów pozyskanych przez Oddział odbywa się bezpośrednio od Spółki.

Oddział został zarejestrowany jako polski podatnik VAT. Wnioskodawca dokonuje zakupu towarów i usług na prowadzenie bieżącej działalności, takich jak: wynajem biura, telefony, usługi księgowe, artykuły biurowe itp. Wszelkie rozliczenia między Wnioskodawcą a jednostką macierzystą odbywają się jedynie na podstawie noty księgowej w celu ustalenia przychodów i kosztów Oddziału. Wnioskodawca nie dokonuje na terytorium Polski żadnych czynności opodatkowanych, ale jego działalność ma potencjalny wpływ na pozyskiwanie klientów będących stroną sprzedaży produktów Spółki, a tym samym jest związana z czynnościami opodatkowanymi wykonanymi przez jednostkę macierzystą. W tak zaistniałym stanie faktycznym nie występuje podatek należny, ponieważ Oddział nie świadczy żadnych usług na rzecz podmiotów trzecich.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1

Kwestię funkcjonowania oddziału podmiotu zagranicznego w Polsce regulują przepisy ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. O swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 tej ustawy przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną - wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą.

Z kolei oddział zdefiniowany został w art. 5 pkt 4 jako wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywana przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności. Ponadto, zgodnie z art. 86 ww. ustawy oddział może prowadzić działalność wyłącznie w zakresie przedmiotu działalności przedsiębiorcy zagranicznego.

Podmiot zagraniczny, prowadzący działalność na terytorium Polski w formie oddziału, zarejestrowany dla potrzeb podatku od towarów i usług, traktowany jest jako jeden podmiot - przedsiębiorca zagraniczny. Rejestracja tego oddziału jest jednoznaczna z rejestracją przedsiębiorcy zagranicznego. Oddział nie prowadzi działalności gospodarczej niezależnie od jednostki macierzystej oraz nie ponosi samodzielnie ryzyka ekonomicznego związanego z prowadzoną działalnością, tym samym oddział wraz ze spółką zlokalizowaną w innym państwie członkowskim, jest jednym i tym samym podatnikiem podatku VAT. Czynności wykonywane pomiędzy oddziałem podmiotu zagranicznego w Polsce, a jednostką macierzystą z siedzibą poza terytorium Polski, są czynnościami w ramach jednego podmiotu. Czynności te nie spełniają definicji świadczenia usług, o której mowa w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT) i tym samym nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem i nie mogą być ewidencjonowanie w oparciu o faktury VAT.

System odliczenia podatku naliczonego wyrażony na gruncie przepisów wspólnotowych w art. 167-192 dyrektywy VAT i implementowany przez ustawodawstwo polskie głownie poprzez treść art. 86 ustawy o VAT, ma na celu zwolnienie podatnika z całości obciążeń podatku naliczonego w toku jego działalności gospodarczej. Do fundamentalnych cech podatku od wartości dodanej wynikających z postanowień i artykułu dyrektywy VAT należy zaliczyć zasadę neutralności dla podatników. Oznacza to umożliwienie podatnikowi pomniejszenia podatku naliczonego o kwotę podatku zapłaconego przy nabyciu towarów i usług związanych z jego działalnością gospodarczą.

Podatnik musi mieć zapewnioną możliwość odzyskania podatku naliczonego związanego ze swoja działalności opodatkowaną. Wszelkie korzystne konsekwencje wynikające z koncepcji neutralności podatku, są traktowane w doktrynie współczesnego systemu VAT jako fundamentalne prawo podatnika, nie zaś jak jego przywilej. W art. 168 dyrektywy VAT zawarto podstawową zasadę wspólnego systemu VAT, wiążącą prawo do odliczenia podatku naliczonego z wystąpieniem czynności opodatkowanych. W art. 169 zasada ta została poszerzona o możliwość odliczenia podatku od niektórych zakupów nie związanych z czynnościami opodatkowanymi. Podczas analizowania zasady określonej w art. 169 dyrektywy konieczne jest odwołanie się do art. 9, w którym została przedstawiona definicja podatnika. Zgodnie z nią podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultat tej działalności. W rozumieniu dyrektywy VAT, każde państwo członkowskie powinno traktować podatnika jako każdy podmiot gospodarczy niezależnie od miejsca siedziby, rejestracji do celów VAT czy też prowadzonej działalności.

Konsekwencją takiego założenia jest, że w świetle tak fundamentalnej zasady neutralności podatku VAT podatek naliczony nie powinien obciążać podatników niezależnie od tego, czy opodatkowane zakupy są dokonane na terenie tego samego kraju co prowadzona jest działalność opodatkowana czy nie.

Zdaniem Wnioskodawcy faktem jest, że Spółka i Oddział są z punktu widzenia podatku VAT jednym i tym samym podatnikiem. W efekcie rozliczenia między nimi nie są transakcjami, które mogłyby podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. Nie jest to jednoznaczne z tym, że wszelkie zakupy dokonane przez Oddział, są dokonane w celu transakcji pomiędzy Oddziałem a jednostką macierzystą. Stojąc na stanowisku, że Oddział i Spółka są jednym i tym samym podatnikiem VAT, to zakupów dokonanych przez Oddział nie należy postrzegać wyłącznie jako związanych z działalnością Oddziału. Zdaniem Wnioskodawcy jego działalność pozostaje w ścisłym związku ze sprzedażą, jakiej dokonuje jednostka macierzysta na rzecz klientów pozyskanych przez Oddział. Tym samym, zakupy dokonane przez Wnioskodawcę są związane z czynnościami opodatkowanymi realizowanymi przez Spółkę. Pozbawienie Oddziału prawa do odliczenia podatku VAT od zakupów związanych z czynnościami opodatkowanymi wykonanymi przez jednostkę macierzystą zaburza jedną z fundamentalnych zasad podatku VAT - zasadę neutralności. Odmowa polskiemu Oddziałowi zagranicznej spółki prawa do odliczenia podatku naliczonego od dokonanych zakupów, które finalnie związane są z czynnościami opodatkowanymi, świadczonymi na rzecz ostatecznego konsumenta, spowoduje nie zachowanie zasady neutralności opodatkowania.

Opodatkowanie będzie miało miejsce poza terytorium Polski i dotyczyć będzie czynności dokonanych przez jednostkę macierzystą a nie przez polski Oddział, niemniej jednak cały czas należy mieć na uwadze że mamy do czynienia z jednym podatnikiem podatku VAT. Biorąc pod uwagę powyższe argumenty, zdaniem Wnioskodawcy Oddział będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z dokonanymi zakupami na terytorium Polski.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy w sytuacji, gdy Oddział nie będzie miał możliwości odliczenia podatku naliczonego od zakupów dokonanych na terytorium Polski, powinien mieć prawo wystąpienia z wnioskiem o bezpośredni zwrot podatku VAT.

Pozbawienie możliwości odliczenia podatku naliczonego od zakupów dokonanych na terytorium Polski i jednocześnie finalnie związanych z czynnościami opodatkowanymi realizowanymi przez jednostkę macierzystą oraz pozbawienie możliwości wystąpienia z wnioskiem o zwrot bezpośredni spowoduje, że zostaną zburzone podstawowe zasady funkcjonowania podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Ad. 1)

Na podstawie art. 15 ust. 1 powołanej ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści tego przepisu wynika, iż:

Przedstawiona powyżej zasada daje podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego jedynie w zakresie, w jakim nabyte towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ustawodawca wyłączył zatem możliwość dokonywania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które są wykorzystywane do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu.

Kwestie dotyczące funkcjonowania oddziału podmiotu zagranicznego działającego w Polsce regulują przepisy ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 z późn. zm.). W myśl art. 4 ust. 1 powołanej ustawy, przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną - wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą. Natomiast oddział zdefiniowany został w art. 5 pkt 4 tejże ustawy, jako wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywana przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności. W oparciu o postanowienia zawarte w art. 86 ww. ustawy, oddział może wykonywać działalność wyłącznie w zakresie przedmiotu działalności przedsiębiorcy zagranicznego.

W świetle powołanych unormowań podmiot zagraniczny, prowadzący działalność na terytorium Polski w formie oddziału, zarejestrowany dla potrzeb podatku od towarów i usług, traktowany jest jako jeden podmiot - przedsiębiorca zagraniczny. Rejestracja tego oddziału jest jednoznaczna z rejestracją przedsiębiorcy zagranicznego.

Oddział posiada więc jedynie samodzielność organizacyjną (jest wydzielony ze struktur firmy macierzystej), natomiast nie posiada on możliwości prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek, zaś prowadzona działalność stanowi jedynie część działalności gospodarczej przedsiębiorcy zagranicznego.

Potwierdza to również regulacja zawarta w art. 88 zdanie pierwsze ww. ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, zgodnie z którą przedsiębiorca zagraniczny może rozpocząć działalność w ramach oddziału po uzyskaniu wpisu oddziału do rejestru przedsiębiorców. Zatem podmiotem prowadzącym działalność w Polsce pozostaje, pomimo utworzenia i funkcjonowania oddziału w Polsce, przedsiębiorca zagraniczny. W kontekście posiadanej podmiotowości prawnej, należy stwierdzić, że oddział nie jest odrębnym podmiotem w stosunku do jednostki macierzystej, lecz jest jej częścią.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że oddział nie stanowi odrębnego podatnika podatku od towarów i usług. Przedsiębiorstwo zagraniczne rejestrując swój oddział w Polsce nie dokonuje rejestracji odrębnego podatnika, lecz rejestracji własnego przedsiębiorstwa. W związku z powyższym mimo, iż na terytorium kraju funkcjonuje oddział przedsiębiorcy zagranicznego, to podatnikiem podatku od towarów i usług, w zakresie czynności podlegających opodatkowaniu, pozostaje przedsiębiorca zagraniczny prowadzący działalność za pośrednictwem utworzonego w tym celu oddziału.

Należy jednak zauważyć, iż zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast na podstawie art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z powyższego wynika, iż aby doszło do świadczenia usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług muszą być spełnione łącznie następujące przesłanki:

Ponadto nadmienić w tym miejscu należy, iż obowiązkowi rejestracji jako podatnika VAT czynnego podlegają podmioty wykonujące czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie bowiem z brzmieniem art. 96 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Obowiązek ten nie dotyczy podmiotów zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3 (art. 96 ust. 3).

Natomiast z art. 96 ust. 4 ustawy wynika, iż naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako "podatnika VAT czynnego" lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego".

Jednocześnie z treści § 1 pkt 1 lit. k) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie określenia podmiotów niemających obowiązku składania zgłoszenia rejestracyjnego (Dz. U. Nr 58, poz. 558 z późn. zm.) - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010 r. - obowiązku składania zgłoszenia rejestracyjnego nie mają podatnicy nieposiadający na terytorium kraju siedziby, stałego miejsca zamieszkania, stałego miejsca prowadzenia działalności, zwykłego miejsca prowadzenia działalności lub miejsca zwykłego pobytu, jeżeli wykonują na terytorium kraju dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca.

Z powyższych przepisów wynika, że obowiązek rejestracji w podatku VAT podmiotu rozpoczynającego działalność gospodarczą dotyczy wykonania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, a zatem opodatkowanej sprzedaży a nie zakupów.

Tym samym podmiot, który dokonuje jedynie zakupów, nie prowadzi natomiast sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT towarów lub usług, nie ma wynikającego z ustawy o VAT obowiązku dokonania rejestracji.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest Oddziałem firmy Słowackiej. Działania Oddziału ograniczają się jedynie do pozyskiwania klientów, promowania towarów sprzedawanych przez jednostkę macierzystą oraz wsparcia w trakcie negocjacji. Sprzedaży towarów na rzecz klientów nie dokonuje Oddział tylko Spółka. Wnioskodawca nie dokonuje na terytorium Polski żadnych czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W takim stanie faktycznym nie występuje podatek należny, ponieważ Oddział, a zatem również Spółka, nie świadczy żadnych usług na rzecz podmiotów trzecich na terytorium Polski. Wnioskodawca dokonuje jedynie zakupu towarów i usług na prowadzenie bieżącej działalności, takich jak: wynajem biura, telefony, usługi księgowe, artykuły biurowe itp.

Natomiast prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jak stwierdzono powyżej, powstaje u podatnika, o ile wykaże On, że zakupy były związane z działalnością opodatkowaną.

A zatem w analizowanej sprawie nie została spełniona podstawowa przesłanka do zastosowania prawa do odliczenia podatku naliczonego, tj. związek dokonanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych na terytorium kraju.

Tym samym należy stwierdzić, że Oddziałowi nie przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego związanego z poniesionymi wydatkami.

Ad. 2)

Zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 3 ustawy, w odniesieniu do podmiotów nieposiadających siedziby, stałego miejsca zamieszkania, stałego miejsca prowadzenia działalności, zwykłego miejsca prowadzenia działalności lub miejsca zwykłego pobytu na terytorium kraju, niedokonujących sprzedaży oraz niezarejestrowanych na potrzeby podatku na terytorium kraju, mogą być zastosowane zwroty podatku na warunkach określonych w ust. 1a-1g oraz w rozporządzeniu wydanym na podstawie ust. 2, 3 i 5.

Podmioty, o których mowa w ust. 1 pkt 3, mogą ubiegać się o zwrot podatku w odniesieniu do nabytych przez nie na terytorium kraju towarów i usług lub w odniesieniu do towarów, które były przedmiotem importu na terytorium kraju, jeżeli te towary i usługi były przez te podmioty wykorzystywane do wykonywania czynności dających prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na terytorium państwa, w którym rozliczają one podatek od wartości dodanej lub podatek o podobnym charakterze, innym niż terytorium kraju (ust. 1a).

W myśl § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie zwrotu podatku od towarów i usług niektórym podmiotom (Dz. U. Nr 224, poz. 1801), zwanego dalej rozporządzeniem, zwrot podatku przysługuje podmiotowi uprawnionemu z państw członkowskich Wspólnoty Europejskiej lub podmiotowi uprawnionemu z państw trzecich pod warunkiem, że podmiot ten:

- z wyjątkami określonymi w lit. a) do lit j).

Przy czym zgodnie z § 2 pkt 2 tego rozporządzenia przez podmiot uprawniony z państw członkowskich Wspólnoty Europejskiej rozumie się osobę fizyczną, osobę prawną oraz jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, która nie posiada siedziby, stałego miejsca zamieszkania, stałego miejsca prowadzenia działalności, zwykłego miejsca prowadzenia działalności lub miejsca zwykłego pobytu na terytorium kraju ubiegającą się o zwrot podatku - posiadającą siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest oddziałem firmy słowackiej w Polsce, który nie dokonuje na terytorium kraju żadnych czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Jednakże, jak wskazuje Wnioskodawca, Oddział ten został zarejestrowany jako polski podatnik VAT.

Mając zatem na uwadze treść powołanego art. 89 ust. 1 pkt 3 ustawy oraz § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia w sprawie zwrotu podatku od towarów i usług niektórym podmiotom, należy stwierdzić, iż Wnioskodawca (pomimo nie wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT na terytorium kraju i braku obowiązku rejestracji), jako zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług w Polsce, nie spełnia przesłanek warunkujących zwrot podatku VAT.

Tym samym Oddziałowi nie przysługuje prawo do wystąpienia o zwrot podatku naliczonego i zapłaconego w związku z poniesionymi wydatkami.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.