IPPP3/443-235/09-2/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 29 stycznia 2009 r. (data wpływu 23 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczonych przez Wnioskodawcę usług kurierskich - jest prawidłowe.

W dniu 23 marca 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczonych przez Wnioskodawcę usług kurierskich.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zajmuje się m in. dostarczaniem przesyłek. Usługi te wykonuje przy wykorzystaniu usług świadczonych przez podwykonawców.

W umowach z klientami (zleceniodawcami) Wnioskodawca zobowiązuje się do "obsługi transportowej zleceniodawcy, polegającej na odbiorze przesyłek z miejsc wskazanych przez zleceniodawcę i dostarczaniu ich do wskazanych przez niego odbiorców" (taki jest zapis w umowach podpisywanych z klientami Wnioskodawcy).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca do ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego powinien stosować przepisy art. 19 ust. 1 czy art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Do tej pory Wnioskodawca stosował przepisy art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Wynikało to z tego, że wykonywane przez siebie usługi traktował jako usługi kurierskie.

Według Polskiej klasyfikacji Wyrobów i Usług, usługi kurierskie (wykonywane przez podmiot inny niż poczta państwowa) mieszczą się w grupie PKWiU 64.1 "usługi pocztowe i kurierskie", a dalej w klasie PKWiU 64.12 "Usługi kurierskie inne niż świadczone przez pocztę państwową". Są więc odrębnie określone od usług transportowych, które mieszczą się w grupie 60 PKWiU szczególnie w klasie 60.24.

Według Wnioskodawcy, dla usług kurierskich nie przewidziano żadnego szczególnego momentu powstania obowiązku podatkowego. Szczególny moment powstania obowiązku podatkowego (w terminie płatności) ustalony został w odniesieniu do usług transportu osób i ładunku (art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. a) ustawy o VAT. Usługi transportowe i kurierskie są podobne do siebie i w niektórych przypadkach trudno odróżnić jedne od drugich. Decydujące jednak wg Wnioskodawcy znaczenie ma fakt, że czynności transportu towaru (przesyłki) świadczone są przez firmy kurierskie (podwykonawców Spółki) oraz zapis w umowie zawartej pomiędzy zleceniodawcą, a firmą Wnioskodawcy. Dlatego też wykonywane przez Wnioskodawcę usługi należy zaliczyć do usług kurierskich (klasa PKWiU 64.12), a nie za usługi transportu (dział 60 PKWiU) i w związku z tym Wnioskodawca określił moment powstawania obowiązku podatkowego zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o VAT.

Wnioskodawca nadmienia, że zwrócił się również do Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi o zaklasyfikowanie do odpowiedniego grupowania wykonywanych przez Spółkę usług. Zgodnie z otrzymanym pismem z dnia 10 grudnia 2008 r. znak: OK.-........ opisane przez Wnioskodawcę usługi mieszczą się w grupowaniu PKWiU 64.12.1 "Usługi kurierskie inne niż świadczone przez pocztę polską".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Z kolei przepis art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. a ustawy o VAT stanowi, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia licząc od dnia wykonania usług transportu osób i ładunków kolejami, taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środkami transportu żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej, promami, samolotami i śmigłowcami.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług kurierskich m.in. dostarczaniu przesyłek. Usługi te wykonuje przy wykorzystaniu usług świadczonych przez podwykonawców. Wnioskodawca nadmienia również, że zwrócił się do Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi o zaklasyfikowanie do odpowiedniego grupowania wykonywanych przez niego usług. Zgodnie ze wskazaniem ww. organu usługi świadczone przez Wnioskodawcę mieszczą w grupowaniu PKWiU: 64.12.1 "Usługi kurierskie inne niż świadczone przez pocztę polską". Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do tego, jaki moment powstania obowiązku podatkowego jest właściwy dla wykonywanych przez Spółkę usług.Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. organ podatkowy stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe. Usługi kurierskie, oznaczone wg PKWiU pod symbolem 64.12 nie zostały objęte szczególnym momentem powstania obowiązku podatkowego przy ich świadczeniu. Oznacza to, że świadczący je podmiot jest obowiązany rozliczyć osiągnięty obrót z tego tytułu na zasadach ogólnych określonych w art. 19 ust. 1 ustawy o VAT.

W tym miejscu należy wskazać, że organy podatkowe nie są właściwe do klasyfikowania wyrobów i usług do odpowiednich grupowań statystycznych. Do określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem wykonywanych czynności oraz prawidłowym zaklasyfikowaniem tych czynności do właściwych grupowań statystycznych, obowiązany jest wyłącznie Podatnik.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-ego Maja 10, 09-402 Płock.