IPPP3/443-234/09-2/KG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2009 r. (data wpływu 23 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia i zwrotu podatku wynikającego z finansowania projektu polegającego na remoncie i adaptacji budynku po Publicznej Szkole Podstawowej. z przeznaczeniem na Wiejski Ośrodek Kultury" - jest prawidłowe.

W dniu 23 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia i zwrotu podatku wynikającego z finansowania projektu polegającego na remoncie i adaptacji budynku po Publicznej Szkole Podstawowej. z przeznaczeniem na Wiejski Ośrodek Kultury".

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Gmina, realizując własne zadania ustawowe, planuje przeprowadzić remont i adaptację budynku po Publicznej Szkole Podstawowej. z przeznaczeniem na Wiejski Ośrodek Kultury. Na realizację tego zadania Gmina ubiega się o środki Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013, działanie "Odnowa i rozwój wsi". W ramach tego działania koszt podatku VAT może być uznany za koszt kwalifikowalny, pod warunkiem że brak jest możliwości odliczenia podatku wynikającego z realizacji przedmiotowego projektu. W ramach prowadzonych prac planowany jest remont całego budynku przystosowanie go do celów związanych z prowadzeniem Wiejskiego Ośrodka Kultury. Za przeprowadzone prace budowlane inwestor, czyli Gmina zapłaci wykonawcy ustaloną w drodze przetargu kwotę netto powiększona o podatek od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Gminie jako Jednostce Samorządu Terytorialnego przysługiwać będzie odliczenie podatku na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, do realizacji których zostały one powołane z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawi zawartych umów cywilnoprawnych. Ustawa z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2001 r. Nr 13, poz. 123 z późn. zm.), stanowi w art. 9, że jednostki samorządu terytorialnego tworzą samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie tej działalności jest podstawowym celem statutowym. W myśl art. 12 w związku z art. 10 ust. 1 ustawy, organizator (podmiot tworzący instytucję kultury) zapewnia instytucji kultury środki niezbędne do rozpoczęcia i prowadzenia działalności kulturalnej oraz do utrzymania obiektu w którym ta działalność jest prowadzona.

Działalność kulturalna określona w art. 1 ust. 1 nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu odrębnych przepisów (art. 3 ust. 2). Dokonywane przez Gminę wydatki na remont i modernizację Wiejskiego Ośrodka Kultury nie są związane z wydatkami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, a wykonywaniem zadań ustawowych, to nie jest możliwe skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1, a tym samym zwrotu podatku VAT, gdyż do ponoszonych wydatków nie mają zastosowania przepisy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jednostki samorządu terytorialnego takie jak gminy, powiaty czy województwa są innymi niż organy władzy publicznej uczestnikami sektora finansów publicznych, objęte zwolnieniem o którym mowa w § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336).

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Gmina stosownie do art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) posiada osobowość prawną wykonując zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy o samorządzie gminnym do zadań własnych gminy należy m.in. zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty m.in. w zakresie kultury.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z treści cyt. wyżej przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. gdy czynności tej dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został odliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Podstawowym warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest zatem związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

W związku z powyższą zasadą, wykluczeniu podlega możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które są wykorzystywane do czynności zwolnionych od podatku VAT lub niepodlegających temu podatkowi.

Z przedmiotowego wniosku wynika, iż Gmina realizując własne zadania ustawowe, planuje przeprowadzić remont i adaptację budynku po Publicznej Szkole Podstawowej. z przeznaczeniem na Wiejski Ośrodek Kultury. Na realizację tego zadania Gmina ubiega się o środki Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013, działanie "Odnowa i rozwój wsi". Dokonywane przez Gminę wydatki na remont i modernizację Wiejskiego Ośrodka Kultury nie są związane z wydatkami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, a wykonywaniem zadań statutowych.

W konkluzji należy podkreślić, iż Gmina nie nabędzie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu polegającego na przeprowadzeniu remontu i adaptacji budynku po Publicznej Szkole Podstawowej. z przeznaczeniem na Wiejski Ośrodek Kultury, gdyż stałoby to w sprzeczności z regułą zawartą w cyt. art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Sprowadza się ona do stwierdzenia, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje jedynie w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zauważyć ponadto należy, że organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygnięcia wątpliwości podatników dotyczących zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Na podstawie opisanego stanu faktycznego organy podatkowe dokonują oceny czy w danej sytuacji podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia bądź zwrotu podatku VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 6, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.