IPPP3/443-233/12-2/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Podatnika przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2012 r. (data wpływu 29 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do dokonania odliczenia podatku naliczonego w związku z otrzymanymi od kontrahentów unijnych notami korygującymi (pytanie 1 wg kolejności przedstawionej we wniosku) - jest prawidłowe.

W dniu 29 lutego 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do dokonania odliczenia podatku naliczonego w związku z otrzymanymi od kontrahentów unijnych notami korygującymi.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W styczniu 2012 r. Wnioskodawca otrzymał od swoich dostawców z UE noty korygujące dotyczące uznania go tytułem targetu za 2011 r. oraz bonusów za rok 2011. Noty te dotyczyły wywiązania się z umownych ustnych limitów zakupu towarów. Noty zawierają prawidłowe nr nabywcy jak i dostawcy unijnego. Nawiązując do Interpretacji indywidualnej w podobnej sprawie o nr IPPP2/443-665/10-4/RR z dnia 15 listopada 2010 r., z zapytania Wnioskodawcy ale w sytuacji gdzie wówczas Wnioskodawca był po stronie udzielających bonusów, wynikało, że Wnioskodawca powinien wystawiać faktury VAT a nie noty. Bonusy i targety nie są związane ze świadczeniami ze strony Wnioskodawcy na rzecz dostawców i dotyczą wyłącznie wielkości zakupionych przez Wnioskodawcę towarów za rok 2011.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W związku z przedstawieniem powyższego stanu zachodzi wątpliwość, czy pomimo, że Wnioskodawca nie otrzymał od swoich dostawców unijnych faktur korygujących, a wyłącznie noty kredytowe/księgowe, ma prawo do dokonania odliczenia podatku naliczonego, w sytuacji gdy wystawi do tych not faktury wewnętrzne.

Czy organy podatkowe nie będą kwestionowały np, że faktura wewnętrzna Wnioskodawcy dotyczy noty a nie faktury, a skoro podatnik wystawił fakturę wewnętrzną to ma obowiązek jej zapłaty, ale wobec tego, że nie jest to faktura, a wyłącznie nota, brak jest uprawnienia do dokonania z faktury wewnętrznej odliczenia podatku naliczonego.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Mając na uwadze podobną sytuację opisaną w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 5 października 2011 nr ILPP2/443-1037/11-3/MN, stwierdzono, że rabaty skoro dotyczą konkretnych dostaw (wg otrzymanej indywidualnej interpretacji-Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy stwierdził, że konkretne dostawy to także suma dostaw za cały rok) skutkują zmniejszeniem podstawy opodatkowania i wystawia się faktury korygujące a nie noty. Zdaniem Wnioskodawcy nie jest istotne przy dostawach unijnych czy dla korekty cen zakupu rocznych dostaw towarów, kontrahent unijny wystawi Wnioskodawcy fakturę, czy notę korygującą gdyż zawsze powinien dokonać stosownych korekt podatku naliczonego i podatku należnego. Skoro dokona w tej sytuacji korekty zmniejszenia podatku naliczonego, to także powinien zmniejszyć podatek należny. Zatem bez względu na fakt przy otrzymanych od dostawców unijnych faktur korygujących czy not kredytowych zawsze po stronie polskiego odbiorcy towarów wystąpi konieczność wystawienia faktur wewnętrznych, które skutkować będą możliwością zrównania podatku naliczonego z podatkiem należnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić.

Przy ustalaniu podstawy opodatkowania, o której mowa w ust. 1, przepis art. 29 ust. 4 stosuje się odpowiednio (art. 31 ust. 3 ustawy).

Regulacja przywołanego wyżej art. 29 ust. 4 ustawy stanowi, iż podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Na podstawie art. 29 ust. 4a ustawy, w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Natomiast w myśl art. 29 ust. 4b ustawy warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia odbioru korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi nie stosuje się w:

Przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna (art. 29 ust. 4c ustawy).

Z art. 29 ust. 4 wynika, że podstawa opodatkowania dla wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jak też importu usług nie będzie obejmować: udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont); wartości zwróconych towarów; kwot wynikających z korekt faktur.

Przepis ten ustala pewną ogólną zasadę, że podstawa opodatkowania dla wewnątrzwspólnotowego nabycia jak też przy imporcie usług obejmuje tylko kwotę ostatecznie należną sprzedawcy (tzn. jaką nabywający jest obowiązany zapłacić) po uwzględnieniu ww. okoliczności, a w tym konkretnym przypadku po uwzględnieniu udzielonego bonusu.

W myśl art. 106 ust. 7 cyt. ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne. Podatnik za dany okres rozliczeniowy może wystawić jedną fakturę wewnętrzną, dokumentującą wyżej wymienione czynności wykonane w danym okresie. Faktury wewnętrzne są także wystawiane w celu udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwane dalej rozporządzeniem, regulujące m.in. zagadnienia związane z wystawianiem faktur korygujących.

I tak, § 13 ust. 1 rozporządzenia stanowi, iż w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Zgodnie z § 13 ust. 2 w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do jednej lub więcej dostaw towarów lub usług, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

W myśl § 13 ust. 3 rozporządzenia w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

Jeżeli rabat dotyczy sprzedaży opodatkowanej różnymi stawkami, kwotę rabatu oraz kwotę zmniejszenia podatku należnego, o których mowa w ust. 2 i 3, podaje się w podziale na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku (§ 13 ust. 4 rozporządzenia).

Na mocy § 24 ust. 1 i 2 rozporządzenia przepisy § 5, 9-14, 16, 17, 21 i 22 stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy z tym że w przypadku:

Faktury, o których mowa w ust. 1, można wystawić w 1 egzemplarzu i należy przechowywać wraz z całą dokumentacją dotyczącą podatku.

Zasady wystawiania faktur wewnętrznych są analogiczne jak dla faktur dokumentujących sprzedaż. Podatnicy mogą wystawiać faktury korygujące za okresy miesięczne do wszystkich transakcji w danym okresie rozliczeniowym. Należy w tym miejscu zauważyć, iż w przypadku faktur wewnętrznych, jak i faktur wewnętrznych korygujących wystawca faktury nie przesyła jej do żadnego innego podmiotu - wystawca faktury jest równocześnie jej odbiorcą. Nie może zatem otrzymać potwierdzenia odbioru wewnętrznej faktury korygującej. Nie można jednak na tej podstawie dojść do wniosku, iż faktury wewnętrzne nie były wprowadzone do obrotu prawnego. Wprost przeciwnie, jeżeli były one ujęte w rejestrze sprzedaży i na ich podstawie zostały wypełnione deklaracje VAT-7 to należy uznać, że weszły do obrotu prawnego.

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 10a ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku, gdy nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, o której mowa w art. 29 ust. 4a lub 4c, jest on obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym tą korektę otrzymał. Jeżeli podatnik nie obniżył kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturze, której korekta dotyczy, a prawo do takiego obniżenia mu przysługuje, zmniejszenie kwoty podatku naliczonego uwzględnia się w rozliczeniu za okres, w którym podatnik dokonuje tego obniżenia.

Jednocześnie należy zauważyć, iż przedmiotowa korekta powinna odnosić się zarówno do kwoty podatku należnego, jak i do kwoty podatku naliczonego. Zgodnie bowiem z przepisem art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy, kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz kwota podatku należnego od tytułu świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 lub 8 podatnikiem jest ich usługobiorca stanowi kwotę podatku naliczonego. Stosownie zaś do przepisu art. 86 ust. 10 pkt 2 ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w przypadkach o których mowa w art. 2 pkt 4 - w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym u nabywcy lub usługobiorcy odpowiednio od świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest usługobiorca, od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca.

Mając na uwadze przytoczone przepisy prawa podatkowego oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, iż uznanie Wnioskodawcy tytułem target i przyznanie mu bonusów stanowi podstawę do korekty podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o której mowa w art. 31 ust. 1 ustawy. Korekty tej należy dokonać poprzez wystawienie faktury wewnętrznej korygującej, zmniejszającej wartość podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Podstawę do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego stanowić będzie jednocześnie Faktura wewnętrzna (korygująca) wystawiona przez Wnioskodawcę.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi odpowiedź na pytanie pierwsze wg kolejności przedstawionej we wniosku z zakresu prawa do dokonania odliczenia podatku naliczonego w związku z otrzymanymi od kontrahentów unijnych notami korygującymi. W zakresie pytania drugiego wg kolejności przedstawionej we wniosku, dotyczącego postępowania organów podatkowych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.