IPPP3/443-233/08-2/KT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2008 r. (data wpływu 9 grudnia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 grudnia 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W październiku 2007 r. zakupiła Pani działkę niezabudowaną o pow. 29000 m#178;, która miała już zatwierdzony podział na 26 działek; zakupu dokonano jednym aktem notarialnym, dz.ew. od 1 do 26, znajdowały się w jednej księdze wieczystej.

W planie zagospodarowania przestrzennego są to działki rolne z dopuszczeniem do zabudowy jednorodzinnej niskiej.

Wnioskodawca zastanawia się nad sprzedażą części działek, a mianowicie 10 sztuk, lub ewentualnie nad sprzedażą całości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku, gdy sprzeda Pani 10 działek (jednemu nabywcy jednym aktem notarialnym) powinna Pani zapłacić VAT (jaka stawka...).

Czy gdyby sprzedała Pani całość (wszystkie działki) jako jedną nieruchomość, to czy w tym przypadku będzie Pani zwolniona z zapłaty tegoż podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy jest to nieruchomość rolna, która nie podlega przy sprzedaży opodatkowaniu VAT.

Jest to pierwsza transakcja sprzedaży, więc nie występuje jako czynność powtarzalna, zatem nie można jej zakwalifikować jako działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel (...).

Nie każda czynność, stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ww. ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot uznany za podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem "podatnika" te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Jednakże podatnikiem staje się również z mocy prawa podmiot, który wykonał czynność podlegającą opodatkowaniu jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Pojęcie częstotliwości należy rozumieć jako zakładające powtarzalność czynności tego samego rodzaju. Przesłanki wskazujące na zamiar wykonywania pewnej czynności w sposób częstotliwy muszą istnieć w chwili wykonania usługi lub sprzedaży towaru. Zaznaczyć przy tym należy, że o kwestii częstotliwości wykonywanej czynności nie decyduje czasookres jej wykonywania (tydzień, miesiąc, rok), ani też ilość dokonanych transakcji, tylko fakt powtarzalności określonej czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki prawnopodatkowe, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

Ze wskazanych regulacji wynika zatem, że dostawa gruntów co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W świetle zaś definicji działalności gospodarczej, zawartej w art. 15 ustawy o VAT, istotne znaczenie ma częstotliwość dokonywania czynności. W efekcie sprzedaż nieruchomości dokonana jednorazowo, lecz z zamiarem wykonywania jej wielokrotnie, jest dostawą w rozumieniu tej ustawy, a osoba fizyczna dokonująca tej dostawy staje się podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego przez Panią zdarzenia przyszłego wynika, iż zamierza dokonać sprzedaży działek, wydzielonych z nieruchomości gruntowej nabytej w roku 2007. Zakres i skala planowanego przedsięwzięcia (planowana sprzedaż 10 wydzielonych działek lub całej nieruchomości podzielonej na 26 działek) oraz podjęte przez Wnioskodawcę działania (zakup 26 działek), wskazują na zamiar dokonywania sprzedaży w sposób częstotliwy. Należy więc uznać, że przedmiotowe działki, przeznaczone zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego do zabudowy mieszkaniowej, zostały nabyte nie na potrzeby osobiste, ale w celu osiągnięcia zysku.

W związku z powyższym uzasadnionym jest przypisanie charakteru handlowego podejmowanym przez Wnioskodawcę czynnościom, co wiąże się z uznaniem tych czynności za działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, wykonywaną przez podatnika podatku od towarów i usług. Zatem planowaną sprzedaż gruntów przeznaczonych pod zabudowę należy traktować jako dostawę towarów, która w oparciu o regulację zawartą w art. 5 ust. 1 ustawy podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów o usług, gdyż jest dokonywana przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%. Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jaki i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę, korzysta ze zwolnienia od podatku. Jednak dostawa niezabudowanego gruntu budowlanego lub przeznaczonego pod zabudowę podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych.

Reasumując, dostawa przedmiotowych gruntów, jako przeznaczonych pod zabudowę, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 22%, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację, w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.