IPPP3/443-218/10-2/MG - Możliwość obniżenia przez miasto kwoty podatku VAT naliczonego w związku z zakupem samochodu używanego do świadczeń nieodpłatnych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 18 maja 2010 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-218/10-2/MG Możliwość obniżenia przez miasto kwoty podatku VAT naliczonego w związku z zakupem samochodu używanego do świadczeń nieodpłatnych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 1 marca 2010 r. (data wpływu 4 marca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu zakupu samochodu wykorzystywanego do świadczeń nieodpłatnych- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 marca 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu zakupu samochodu wykorzystywanego do świadczeń nieodpłatnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Miasto- poprzez działającą w jego strukturze jednostkę budżetową Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej - dokonało zakupu samochodu (mikrobus 9-osobowy) przystosowanego do przewozu osób niepełnosprawnych, uczestników Środowiskowego Domu Samopomocy (działającego w strukturze MOPS). Na zakup samochodu pozyskano dofinansowanie z Powiatu w kwocie 69.290 zł, ze środków pochodzących z PFRON. Zgodnie z umową o dofinansowanie samochód będzie wykorzystywany wyłącznie do celów związanych z rehabilitacją zawodową, leczniczą lub społeczną osób niepełnosprawnych -uczestników zajęć prowadzonych przez Środowiskowy Dom Samopomocy. Zajęcia te świadczone są nieodpłatnie, finansowane z dotacji celowej z budżetu państwa (zadania zlecone).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Miasto, zarejestrowane jako podatnik VAT czynny, ma możliwość obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z zakupem samochodu przystosowanego do przewozu osób niepełnosprawnych.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Miasto nie ma możliwości obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z zakupem samochodu przystosowanego do przewozu osób niepełnosprawnych w zakresie opisanego stanu faktycznego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Podstawowym warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest zatem związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 6 ww. ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Należy zaznaczyć, że jednostki samorządu terytorialnego takie jak gminy, powiaty czy województwa, są innymi niż organy władzy publicznej, uczestnikami sektora finansów publicznych, zatem nie korzystają z wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, lecz są objęte zwolnieniem o którym mowa w § 12 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799) w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010 r.

Zgodnie z tym przepisem zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 tejże ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy - na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy o samorządzie gminnym - należy m.in. zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. Wspomniane zadania własne obejmują m.in. sprawy pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, iż Miasto - poprzez działającą w jego strukturze jednostkę budżetową - Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej - dokonało zakupu samochodu przystosowanego do przewozu osób niepełnosprawnych, uczestników Środowiskowego Domu Samopomocy (działającego w strukturze MOPS). Samochód będzie wykorzystywany wyłącznie do celów związanych z rehabilitacją zawodową, leczniczą lub społeczną osób niepełnosprawnych, czyli świadczeń nieodpłatnych. Zatem, w myśl art. 86 towar wykorzystywany wyłącznie do czynności nieopodatkowanych nie będzie dawał Miastu prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Reasumując, z uwagi na powołane wyżej przepisy prawa podatkowego, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z zakupem samochodu przystosowanego do przewozu osób niepełnosprawnych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, M. C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację, w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl