IPPP3/443-214/10-2/KG/SM - Określenie miejsca opodatkowania podatkiem VAT usług dubbingowych świadczonych przez spółkę na rzecz zleceniodawcy z innego kraju niż Polska.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2010 r. (data wpływu 3 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług dubbingowych świadczonych przez Spółkę na rzecz zleceniodawcy z innego kraju niż Polska - jest prawidłowe.

W dniu 3 marca 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług dubbingowych świadczonych przez Spółkę na rzecz zleceniodawcy z innego kraju niż Polska.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. (dalej: "E" lub "Spółka") świadczy usługi w zakresie dubbingu. Usługi te wykonywane są na zlecenie spółki mającej siedzibę w innym kraju niż Polska. Zakres prac, które wykonuje E, obejmuje: przygotowanie tłumaczenia oryginalnej listy dialogowej oraz nagranie dialogów w polskiej wersji językowej. Spółka organizuje całość procesu dubbingowania, w tym zawiera umowy z artystami (aktorami) i innymi osobami odpowiedzialnymi za realizację nagrania. Prawa autorskie do fonogramu, który stanowi efekt usług Spółki, zbywane są przez nią na rzecz zleceniodawcy.

Usługi Spółki kwalifikowane są jako usługi w zakresie produkcji filmów (PKWiU 92.11), przy czym usługobiorca byłby pozbawiony możliwości wykorzystania ww. usług, jeżeli nie dochodziłoby do ww. zbycia praw (a przynajmniej, do udzielenia licencji).

W Polsce zleceniodawca nie posiada oddziału ani żadnej innej stałej placówki należącej do niego, która mogłaby zostać uznana za tzw. stałe miejsce prowadzenia działalności w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy, zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług (art. 28b), dalej: "Ustawa VAT", usługi dubbingowe świadczone przez E na rzecz zleceniodawcy z innego kraju niż Polska nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT) w Polsce...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: "Ustawa VAT") miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym usługobiorca posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania. Przepis ten odnosi się do opodatkowania usług świadczonych pomiędzy podatnikami VAT z siedzibami w różnych krajach i reguluje większość przypadków świadczenia usług pomiędzy podmiotami z różnych krajów - poza przypadkami wymienionymi w art. 28b ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n ustawy VAT.

Ponieważ usługi dubbingowe świadczone przez Spółkę na rzecz zagranicznego zleceniodawcy (usługobiorcy), nie mieszczą się w zakresie ww. wyjątków (art. 28b ust. 2-4, 28e itd. ustawy VAT), należy uznać, iż w stosunku do nich obowiązuje zasada wyrażona w art. 28b ust. 1 ustawy VAT, a zatem nie podlegają one VAT w Polsce (zgodnie z art. 28b ust. 1 miejscem świadczenia tych usług jest kraj, w którym siedzibę ma usługobiorca).

Podobnie stanowisko zajął m.in., Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w swojej decyzji z dnia 14 lipca 2009 (sygn. IPPP2/443-499/09-2/AZ), notabene także odnoszącej się do usług w zakresie dubbingu: " (...) w świetle cytowanych wyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, usługi polegające na wykonaniu utworów audiowizualnych wraz z przeniesieniem autorskiego prawa majątkowego do tego utworu wykonane na rzecz podatników mających swoją siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę, albo na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej czy jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego - nie podlegają opodatkowaniu w Polsce. (...)" Należy uznać, iż pomimo zmiany stanu prawnego (od 1 stycznia 2010) stanowisko organu, wyrażone w powyższym piśmie, pozostaje aktualne - zarówno w przypadku zleceniodawcy z siedzibą w kraju unijnym jak i w kraju trzecim.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wykonuje świadczenie złożone dla spółki mającej siedzibę w innym kraju niż Polska polegające na organizowaniu całości procesu dubbingowania (przygotowanie tłumaczenia oryginalnej listy dialogowej oraz nagranie dialogów w polskiej wersji językowej, ponadto zawiera umowy z artystami (aktorami) i innymi osobami odpowiedzialnymi za realizację nagrania) wraz ze zbyciem praw autorskich do fonogramu, który stanowi efekt usług Spółki. W związku z powyższym w przypadku, gdy powyżej opisana usługa w zakresie dubbingu wraz z przekazaniem praw autorskich do wykonanego fonogramu stanowiąca usługę niematerialną świadczona jest na rzecz zleceniodawcy mającego siedzibę w innym kraju niż Polska należy wskazać miejsce świadczenia dla tejże usługi.

Ustawą z dnia 23 października 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 192, poz. 1504) z mocą obowiązywania od 1 stycznia 2010 r. zmieniono ustawę o podatku od towarów i usług. Jedną z najistotniejszych zmian jest wykreślenie art. 27 i 28 ustawy i wprowadzenie nowych art. od 28a do 28o. Jest to bezpośrednia implementacja do przepisów o podatku od towarów i usług zmian wprowadzonych dyrektywą Rady Europy Nr 2008/8/WE z dnia 12 lutego 2008 r. zmieniającą dyrektywę 2006/112/WE w zakresie miejsca świadczenia usług.

Ogólna zasada dotycząca miejsca świadczenia usług określona została w art. 28b ust. 1 ustawy, który stanowi, iż miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, 28i, 28j i 28n.

Zakres pojęcia podatnika zawiera art. 28a, w którym stwierdza się, że przez to pojęcie rozumiemy:

oraz podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

W przypadku świadczenia usług na rzecz podmiotu niebędącego podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy, miejscem świadczenia usług zgodnie z art. 28c jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d-28f, art. 28g ust. 2, art. 28h-28n. W świetle powyższego istotnym jest ustalenie statusu usługobiorcy, na rzecz którego świadczona jest usługa. Usługi świadczone na rzecz podmiotów wymienionych w art. 28a są to m.in. czynności wykonywane na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą o której mowa w art. 15 ustawy o VAT lub działalność gospodarczą o podobnym charakterze prowadzoną na terenie innego niż Polska kraju. A contrario podmioty niespełniające definicji zawartej w art. 28a ustawy nie są uważane za podatników dla celów określenia miejsca świadczenia usług. Zatem w sytuacji, gdy usługi będące przedmiotem wniosku świadczone są na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 28a ustawy miejscem ich świadczenia a zarazem opodatkowania, w myśl art. 28b ust. 1 jest kraj, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, 28i, 28j i 28n. Natomiast w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności (art. 28b ust. 2 ustawy). Należy zauważyć, że powyższy przepis nie ma tutaj zastosowania, bowiem z opisu stanu faktycznego wynika, że w Polsce zleceniodawca nie posiada oddziału ani żadnej innej stałej placówki należącej do niego, która mogłaby zostać uznana za tzw. stałe miejsce prowadzenia działalności. Ponadto od powyższej zasady ogólnej zawartej w art. 28b ust. 1 wprowadzony został szereg odstępstw uzależniających miejsce świadczenia od rodzaju wykonanych usług, które nie mają jednak zastosowania w omawianej sytuacji Wnioskodawcy.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, w oparciu o powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, iż mamy w przedmiotowej sprawie do czynienia z przeniesieniem praw autorskich do fonogramu. Usługa ta jest świadczona dla spółki z innego kraju niż Polska, a zatem należy przyjąć, że nabywca spełnia definicję podatnika zawartą w art. 28a ustawy. Dla określenia miejsca świadczenia przedmiotowej usługi zastosowanie znajdzie art. 28b ust. 1 ustawy i miejscem świadczenia i opodatkowania tych usług nie jest terytorium Polski a kraj, w którym siedzibę ma zleceniodawca (unijny lub kraj trzeci).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.