IPPP3/443-209/10-4/KB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2010 r. (data wpływu 1 marca 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 31 maja 2010 r. (data wpływu 2 czerwca 2010 r.) na wezwanie z dnia 19 maja 2010 r. (data odbioru 28 maja 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług transportowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 1 marca 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki dla usług transportowych.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 31 maja 2010 r. (data wpływu 2 czerwca 2010 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu nr IPPP3/443-209/10-2/KB z dnia 19 maja 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniach 8-12 stycznia 2010 r. na zlecenie polskiego podatnika Wnioskodawca dokonał przewozu towaru na trasie Ovre Ardal (Norwegia) - Wałbrzych (Polska). Odprawa celna ostateczna wg procedury "DDP Incoterms" odbyła się na granicy Unii. Ponieważ w "Deklaracji UE", którą otrzymał kierowca brak jest informacji, iż do wartości celnej dodano wartość usługi transportowej i opodatkowano podatkiem od wartości dodanej, co zdaniem Strony nie spełnia wymogu do zastosowania stawki VAT 0% (art. 83 ust. 5 pkt 2 ustawy), Wnioskodawca wystawił fakturę VAT za usługę transportową z zastosowaniem stawki 22%. Usługobiorca odmówił zapłaty za transport informując, że zaakceptuje fakturę VAT jedynie ze stawką 0% VAT.

Wnioskodawca nadal podtrzymuje stanowisko, że zastosowanie stawki 0% VAT nie jest możliwe, ponieważ brak jest dowodu, z którego "jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów" - art. 83 ust. 5 pkt 2. Jedyną informacją na deklaracji EU jest powołanie się na procedurę "DDP Incoterms".

W uzupełnieniu wniosku Strona wskazała, iż ostateczna odprawa celna transportu na trasie Ovre Ardal/NO - Wałbrzych/PL została dokonana w Urzędzie Celnym w Szwecji w Stromstad na granicy Unii Europejskiej z Norwegią.

Dokument przewozowy CMR został wystawiony przez nadawcę towarów tj. H. znajdującej się w miejscowości Ovre Ardal w Norwegii. Odbiorcą wpisanym w liście CMR jest firma R. Sp. z o.o. mająca siedzibę w miejscowości W. w Polsce. Strona wykonała transport na trasie Ovre Ardal (Norwegia) - Wałbrzych (Polska) zgodnie z dokumentem CMR.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawką należy opodatkować usługę transportową towaru na trasie Norwegia - Polska, jeśli towar został odprawiony na granicy Unii (odprawa ostateczna wg procedury "DDP Incoterms"), a z dokumentu "Deklaracja EU" nie wynika spełnienie art. 83 ust. 5 pkt 2.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca wystawił fakturę za transport ze stawką 22% na całą wartość usługi transportowej i podtrzymuje stanowisko, że załączony dokument: Deklaracja EU" nie spełnia wymogu art. 83 ust. 5 pkt 3 ustawy o VAT. Na dokumencie brak jest jakichkolwiek danych liczbowych, z których wynika fakt pobrania podatku od wartości dodanej i wliczenia do podstawy opodatkowania wartości usługi transportowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Przez terytorium kraju, zgodnie z art. 2 pkt 1 ww. ustawy, rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Z kolei przez terytorium państwa trzeciego, rozumie się terytorium państwa niewchodzącego w skład terytorium Wspólnoty (art. 2 pkt 5).

Stosownie do art. 2 pkt 7 ustawy przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (art. 8 ust. 1 ustawy).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 28b ust. 1 cyt. ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku od towarów i usług, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług transportu międzynarodowego.

Zgodnie z art. 83 ust. 3 pkt 1 cyt. ustawy przez usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w ust. 1 pkt 23, rozumie się przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów:

W myśl art. 83 ust. 5 pkt 1 i 2 ustawy, dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług, o których mowa w ust. 1 pkt 23, są w przypadku transportu:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca dokonał przewozu towaru na trasie Ovre Ardal (Norwegia) - Wałbrzych (Polska) na zlecenie polskiego podatnika. Ostateczna odprawa celna została dokonana w Urzędzie Celnym w Szwecji w Stromstad, na granicy Unii Europejskiej z Norwegią. Dokument przewozowy CMR został wystawiony przez nadawcę towarów tj. H. znajdującej się w miejscowości Ovre Ardal w Norwegii. Odbiorcą wpisanym w liście CMR jest firma R. Sp. z o.o. mająca siedzibę w miejscowości W. w Polsce. Strona wykonała transport na trasie Ovre Ardal (Norwegia) - Wałbrzych (Polska) zgodnie z dokumentem CMR.

Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności należy zauważyć, że Wnioskodawca przewiózł towar z miejsca nadania poza terytorium Wspólnoty (Norwegii) do miejsca przeznaczenia na terytorium kraju oraz posiada dokument przewozowy CMR, z którego jednoznacznie wynika fakt przekroczenia granicy z państwem trzecim, a zatem dokonany przez Wnioskodawcę przewóz towaru stanowi usługę transportu międzynarodowego w myśl art. 83 ust. 3 pkt 1 pkt b ustawy.

Z treści wniosku wynika, iż wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do możliwości zastosowania stawki 0% do przedmiotowych usług transportu międzynarodowego.

W myśl art. 60 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, miejscem importu towarów jest Państwo Członkowskie, na którego terytorium znajdują się towary w momencie ich wprowadzenia do Wspólnoty.

Zgodnie z art. 85 ww. Dyrektywy, podstawą opodatkowania jest wartość celna określona zgodnie z obowiązującymi przepisami wspólnotowymi.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ww. Dyrektywy podstawa opodatkowania w imporcie towarów obejmuje następujące elementy, o ile nie zostały one włączone wcześniej:

Biorąc pod uwagę powyższe należy przede wszystkim zauważyć, że w sytuacji dopuszczenia towaru do obrotu w innym kraju Unii niż Polska nie mamy do czynienia z importem towaru w rozumieniu polskiej ustawy o VAT. W przedstawionej sytuacji na dokumencie przewozowym CMR jako miejsce przeznaczenia wskazano Polskę, jednakże dopuszczenie towaru do obrotu odbywa się w Szwecji, a zatem miejscem importu jest Szwecja, w myśl art. 60 ww. Dyrektywy. Ponadto, z uwagi na fakt, że w momencie odprawy celnej w Szwecji znane jest miejsce przeznaczenia (Polska) to wartość transportu do tego miejsca przeznaczenia wlicza się do podstawy opodatkowania importu zgodnie z art. 86 ust. 1 lit. b ww. dyrektywy.

A zatem, w przypadku dokonywania odprawy celnej towarów (dopuszczenia do obrotu) w kraju innym niż Polska, do transakcji nie znajdzie zastosowania wymóg wynikający z art. 83 ust. 5 pkt 2 ustawy o VAT, który dotyczy wyłącznie importu towarów (tekst jedn.: przywozu towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju).

W konsekwencji, w takim przypadku do zastosowania stawki 0% do świadczonych usług transportu nie jest konieczny dokument potwierdzający wliczenie wartości usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów, lecz jedynie dokumenty wynikające z art. 83 ust. 5 pkt 1 o VAT tj. dokumenty jednoznacznie potwierdzające, iż w wyniku przewozu z miejsca nadania (Norwegia) do miejsca przeznaczenia (Polska) nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, oraz fakturę dokumentującą wykonaną usługę transportu międzynarodowego. Zatem Wnioskodawca, aby mógł skorzystać ze stawki 0%, powinien posiadać w swojej dokumentacji dowody wiarygodne i potwierdzające faktyczne dokonanie usługi międzynarodowego transportu towarów.

Reasumując, skoro Wnioskodawca posiada dokument potwierdzający fakt, że w wyniku przewozu z miejsca nadania (Norwegii) do miejsca przeznaczenia (Polski) nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim oraz dokumentuje tę transakcję fakturą VAT to jest On uprawniony do zastosowania stawki VAT w wysokości 0% do świadczonych usług transportu międzynarodowego na trasie Norwegia - Polska.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.