IPPP3/443-197/14-4/KC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poźn. 749, z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2014 r. (data wpływu 3 marca 2014 r.) uzupełnionym w dniu 11 kwietnia 2014 r. (data wpływu 14 kwietnia 2014 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 31 marca 2014 r. (skutecznie doręczone w dniu 7 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku rozpoznania w Polsce wewnątrzwspólnotowego nabycia, dostawy krajowej oraz złożenia zgłoszenia rejestracyjnego dla podatku VAT - jest prawidłowe.

W dniu 3 marca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku rozpoznania w Polsce wewnątrzwspólnotowego nabycia, dostawy krajowej oraz złożenia zgłoszenia rejestracyjnego dla podatku VAT. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 11 kwietnia 2014 r., złożonym w dniu 11 kwietnia 2014 r. (data wpływu 14 kwietnia 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 31 marca 2014 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką prowadzącą działalność gospodarczą z siedzibą w Danii. Spółka nie jest zarejestrowana na VAT w Polsce oraz nie posiada siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej (dalej: "SMPD") na terytorium Polski.

Zgodnie z przyjętym modelem biznesowym, Spółka dokonuje sprzedaży towarów na rzecz podmiotu polskiego (dalej: "Nabywca"). Przedmiotem dostawy są urządzenia elektroniczne tj. płytki z kablem (dalej: "Produkty"). Nabywca jest polską spółką prawa handlowego, będącą polskim podatnikiem VAT.

W trakcie transportu do Nabywcy i przed zakończeniem dostawy, Wnioskodawca przesyła materiały w postaci częściowo gotowych Produktów (dalej: "Materiały") z terytorium Danii do innego podmiotu na terytorium Polski - spółki zależnej od Wnioskodawcy (dalej: "Usługodawca") w celu wykonania na nich usług przerobu. Należy zaznaczyć, że Wnioskodawca dokonuje wysyłki Materiałów w celu realizacji dostawy na rzecz Nabywcy. Innymi słowy, już w momencie rozpoczęcia transportu wiadome jest, że dokonującym zakupu Produktów będzie Nabywca. Wynika to bezpośrednio z ustaleń między obu zainteresowanymi stronami transakcji.

Przekazane Materiały nie stają się własnością Usługodawcy, a są jedynie przekazane do wykonania na nich usług. Zmiana własności Produktów następuje w wyniku sprzedaży Spółki do Nabywcy, niezależnie od świadczenia usług przez Usługodawcę. Dodatkowo, Materiały przesłane do Usługodawcy są wykorzystywane wyłącznie do usług przerobu. Przedmiotowe usługi przerobu obejmują głównie usługi montażu kabla i komponentów do płytek elektronicznych.

Powyższe prace mają jedynie charakter wykończeniowy oraz w ich wyniku nie powstaje nowy produkt, a przestane elementy elektroniczne stają się jedynie kompletnym urządzeniem.

Dla celów wykonania usługi przerobu Usługodawca wykorzystuje również materiały własne (dalej; "Materiały Usługodawcy"). Relacja wartości Materiałów Usługodawcy do sumy wartości Materiałów i Materiałów Usługodawcy jest niższa niż 50%).

Po zakończeniu prac wykonanych przez Usługodawcę, w chwili obecnej produkty przesyłane są z powrotem do Danii, po czym ponownie wysyłane do Polski do Nabywcy. Wnioskodawca rozważa zmianę sposobu dystrybucji. Po zmianach, Produkty będą przesyłane bezpośrednio od Usługodawcy (bez powrotnego przemieszczenia na terytorium Danii) do Nabywcy. Usługodawca za wykonane usługi na rzecz Wnioskodawcy, tak jak dotychczas, wystawi fakturę.

Zapytanie Wnioskodawcy dotyczy rozliczeń VAT po zmianach sposobu dystrybucji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym Spółka nie będzie miała obowiązku rozliczenia podatku VAT na terytorium kraju z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (dalej: "WNT").

2. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym Spółka nie będzie miała obowiązku rozliczenia podatku VAT na terytorium Polski z tytułu dostawy krajowej.

3. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym Spółka nie będzie miała obowiązku rejestracji dla potrzeb podatku VAT na terytorium Polski.

Zdaniem Wnioskodawcy;

1. Zdaniem Spółki prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym Spółka nie będzie miała obowiązku rozliczenia podatku VAT na terytorium kraju z tytułu WNT.

2. Zdaniem Spółki prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym Spółka nie będzie miała obowiązku rozliczenia podatku VAT na terytorium Polski z tytułu dostawy krajowej.

3. Zdaniem Spółki prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym Spółka nie będzie miała obowiązku rejestracji dla potrzeb podatku VAT na terytorium Polski.

UZASADNIENIE stanowiska Spółki

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej Ustawą VAT, przez WNT, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 Ustawy VAT, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W myśl art. 9 ust. 2 Ustawy VAT, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

Jak stanowi art. 9 ust. 3 Ustawy VAT przepis ust. 1 stosuje się również w przypadku, gdy:

- jeżeli przedmiotem nabycia są nowe środki transportu.

W myśl art. 11 ust. 1 Ustawy VAT przez wewnątrzwspólnotowe towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Jednocześnie, zgodnie z art. 25 ust. 1 Ustawy VAT wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.

W ocenie Wnioskodawcy, mając na uwadze powyższe regulacje, przemieszczenie Materiałów przez Wnioskodawcę na terytorium Polski nie będzie skutkować obowiązkiem rozliczenia przez Spółkę na terytorium Polski WNT. Obowiązek taki ciążyć będzie natomiast po stronie Nabywcy.

Przemieszczenie Materiałów na terytorium Polski (w związku z procesem przerobu) dokonywane będzie bowiem przez Wnioskodawcę na rzecz Nabywcy, celem przeniesienia na niego prawa do rozporządzania Produktami jak właściciel. W praktyce oznacza to, że przesunięcie (transport) Materiałów z terytorium Danii na terytorium Polski odbywa się w wykonaniu transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów z terytorium Danii (zgodnie z duńskimi regulacjami VAT) do ostatecznego Nabywcy, który powinien rozpoznać z tytułu przedmiotowej transakcji WNT w Polsce (tekst jedn.: w państwie zakończenia transportu zgodnie z art. 25 ust. 1 Ustawy VAT).

Dodatkowo należy zauważyć, że powyższa teza znajduje potwierdzenie w literalnym brzmieniu przepisu art. 11 ust. 1 Ustawy VAT. Obowiązek rozliczenia WNT z tytułu przemieszczenia własnych towarów powstaje w sytuacji, gdy mają one służyć działalności gospodarczej podatnika. W przypadku Materiałów, które będą wysłane do z góry ustalonego Nabywcy w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów z terytorium Danii nie sposób twierdzić, aby miały one służyć działalności gospodarczej Spółki.

Nie będą one już bowiem przedmiotem żadnej innej transakcji wykonywanej przez Spółkę, niż ta, która miała miejsce na terytorium Danii. Innymi słowy, przemieszczenie towarów następuje w związku z czynnością sprzedaży i nie jest celem samym w sobie.

Wnioskodawca pragnie ponownie podkreślić, że Materiały nie są wysyłane do Usługodawcy w Polsce celem ich składowania, a następnie sprzedaży z/na terytorium Polski. Całe przedsięwzięcie, rozpoczynające się od otrzymania zamówienia, następującej po nim wysyłce Materiałów z terytorium Danii, poprzez ich finalną obróbkę na terytorium Polski w trakcie dostawy do Nabywcy, aż po ich dostarczenie temu podmiotowa - konstytuuje jedną transakcję.

Fakt, że w drodze do Nabywcy Materiały ulegają obróbce wykończeniowej na terytorium Polski nie zmienia faktu, że komponenty są przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w kraju ich wysyłki tj. w Danii, której odpowiadać powinno nabycie wewnątrzwspólnotowe towarów u Nabywcy, tj. w kraju zakończenia ich transportu. Nawet jeśli w drodze do tych nabywców będą miały miejsce określone czynności dokonywane na tych towarach, z ekonomicznego punktu widzenia, są one elementem tej samej, jednolitej z perspektywy podatku VAT transakcji.

Dodatkowo Spółka pragnie zauważyć, że powyższe podejście zgodne jest z regulacjami duńskimi. Jest o tyle istotne, iż oba systemy podatkowe oparte są na przepisach prawa unijnego, w szczególności zaś na Dyrektywie Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 2006, Nr 347, Str. 1, z późn. zm., dalej: "Dyrektywa VAT"). W myśl zasad Dyrektywy VAT transgraniczna dostawa towarów powinna dla celów VAT być rozliczona przez dwie "lustrzane" transakcje opodatkowane -WDT u dostawcy oraz WNT u nabywcy. Znajduje to potwierdzenie w zawartej w art. 20 Dyrektywy VAT definicji WNT: "Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów" oznacza nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel rzeczowym majątkiem ruchomym wysyłanym łub transportowanym do nabywcy przez sprzedawcę, przez nabywcę lub na ich rzecz, do miejsca przeznaczenia w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie rozpoczęcia wysyłki łub transportu towarów. Również doktryna prawa podkreśla, iż dla celów takiego rozliczenia transakcji wewnątrzunijnych konieczne jest oprócz samego fizycznego przemieszczenia towarów dokonanie przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (co ma miejsce w analizowanym przypadku) - "Tak więc dla uznania, że mamy do czynienia z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów, konieczne jest nabycie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel oraz przemieszczenie towarów w tym samym bądź zbliżonym czasie pomiędzy państwami członkowskimi. Zaistnienie wyłącznie nabycia (bez przemieszczenia towarów) może prowadzić do uznania transakcji za dostawę krajową. Samo przemieszczenie towarów pomiędzy państwami członkowskimi (bez przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami) może w określonych sytuacjach zostać uznane za czynność zrównaną z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów, o którym mowa w artykule 2 (1) (b) Dyrektywy VAT." (R. Namysłowski A. Kapczuk (red.)"Komentarz do art. 20 dyrektywy 2006/112/WE Rady (WE) w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej". System Informacji Prawnej LEX).

Spółka pragnie zauważyć, że konieczności rozliczenia WNT przez Wnioskodawcę na terytorium Polski nie można domniemywać z treści art. 25 ust. 1 Ustawy VAT. Regulacja ta bowiem wskazuje jedynie na miejsce opodatkowania WNT, w żadnym stopniu nie odnosząc do kwestii określenia podmiotu właściwego do dokonania tej czynności. Jest to zatem jedynie przepis normujący prawodawstwo Państwa, właściwe do rozliczenia WNT. Podmiot odpowiedzialny za rozliczenie takiego WNT określony będzie w przepisach o dokonywaniu czynności opodatkowanych (w wypadku Ustawy VAT, co do zasady będzie to przepis art. 17 ust. 1 pkt 3 Ustawy VAT).

Powyższe podejście znajduje potwierdzenie w stanowiskach prezentowanych w interpretacjach prawa podatkowego, przykładowo:

Jak wskazał Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 24; stycznia 2013 r. (nr IPPP3/443-1091/12-3/JK):

" (...) należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie dostawa komponentów poddawanych czynnościom o charakterze wykończeniowym w Polsce a następnie dostarczanych do ostatecznych nabywców również z Polski nie będzie stanowić dla Spółki wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów gdyż przemieszczenie komponentów z terytorium Hiszpanii na terytorium Polski nastąpi w wyniku dokonania dostawy dla konkretnego nabywcy ostatecznego z terytorium Polski."

W interpretacji indywidualnej z dnia 4 listopada 2011 r. (nr IBPP3/443-876/11/DG) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach zauważył, że:

"Przywołane powyżej przepisy wskazują, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu przeniesienia na konkretny podmiot prawa do dysponowania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas transakcja WDT w sprzedaży, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów zakupie. Natomiast, gdy dla wywożonych towarów nie jest jeszcze znany nabywca lub towary mają służyć innym niż ich dostawa czynnościom, wówczas występuje u podatnika WDT w przemieszczeniu towarów, której odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów przez ten sam podmiot na terytorium państwa członkowskiego zakończenia transportu lub wysyłki."

Z kolei z interpretacji indywidualnej z dnia 8 października 2010 r. (nr IBPP2/443-560/10/BW) wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach wynika, że proces obróbki nie zaburza jednolitego charakteru transakcji:

"Odnosząc się do powyższej kwestii należy stwierdzić, iż w świetle powołanych wyżej przepisów prawa ic przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca może potraktować dostawę wyrobów poddanych obróbce w Danii, a następnie dostarczanych do odbiorcy finalnego również w Danii jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy. Bowiem wywóz towaru nastąpi z terytorium kraju na terytorium innego państwo członkowskiego ir wyniku dokonania dostawy, "

Dwie ostatnie cytowane interpretacje odnoszą się wprawdzie do WDT, ale zdaniem Wnioskodawcy, ze względu na podobieństwo schematu rozliczania WDT i WNT, tezy w nich przedstawione mogą stanowić argument za przyjęciem stanowiska prezentowanego przez Spółkę. Prawidłowość schematu rozliczenia podatku VAT zaprezentowanego przez Wnioskodawcę potwierdza również ostatnia z powołanych interpretacji.

W podsumowaniu należy zauważyć, nie będą występowały podstawy do rozliczenia przez Spółkę WNT z tytułu przemieszczenia własnych towarów (art. 11 Ustawy VAT), skoro obowiązek rozliczenia WNT ciążyć będzie na nabywcy na podstawie art. 9 Ustawy VAT,

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2

Zgodnie z art. 7 ust. 1 Ustawy VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Należy zauważyć, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie dojdzie do dostawy krajowej i tym samym nie wystąpi czynność, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT. Przeniesienie prawa do rozporządzenia towarem jak właściciel następować będzie bowiem w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towaróww.ewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Twierdzenie, że do zmiany podmiotu rozporządzającego towarem jak właściciel dojdzie również w ramach dostawy krajowej, prowadziłoby do konkluzji, że czynność ta wystąpiła dwukrotnie. Podwójne opodatkowanie tej samej dostawy pozostaje natomiast w sprzeczności z fundamentalnymi zasadami Dyrektywy VAT oraz implementującej jej przepisy Ustawy VAT.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 Ustawy VAT podatnikami są również osoby prawnie, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

W myśl art. 17 ust. 1a Ustawy VAT przepisy ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 2 stosuje się również, w przypadku gdy usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada stale miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej lub inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów, jeżeli usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada takie inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, nie uczestniczy w tych transakcjach.

Jak stanowi art. 17 ust. 2 Ustawy VAT w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Należy jednak zauważyć, że powyższe regulacje art. 17 ust. 1 pkt 5 Ustawy VAT znajdą zastosowanie jedynie w przypadku, gdy transakcja między dostawcą - podmiotem zagranicznym (nieposiadającym siedziby ani SMPD na terytorium Polski) oraz nabywcą ma status dostawy krajowej. Jedyna różnica dotyczy określenia podmiotu zobowiązanego do rozliczenia VAT. W przypadku dostaw, dla których podatnikiem jest nabywca, obowiązkiem tym został obciążony podmiot dokonujący zakupu.

Niemniej, jak wykazano powyżej, charakter transakcji realizowanej pomiędzy Wnioskodawcą i Nabywcą będzie miał charakter WNT u Nabywcy z perspektywy regulacji Ustawy VAT. W związku z faktem, że obowiązek rozliczenia WNT dotyczyć będzie dostawy i nabycia towarów (art. 9 Ustawy VAT) a nie ich przemieszczenia (art. 11 Ustawy VAT), nie ma podstaw do opodatkowywania dostawy Spółki na rzecz Nabywcy z tytułu dostawy krajowej. Tak jak wskazano, w takim przypadku doszłoby faktycznie bowiem do dwukrotnego opodatkowania tej samej transakcji; zarówno w ramach WNT jak i dostawy krajowej (albo dostawy, dla której podatnikiem jest nabywca).

Innymi słowy, skoro przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel nastąpi w wykonaniu WDT w Danii przez Spółkę, to nie jest możliwe twierdzenie, iż Spółka była właścicielem towarów na terytorium Polski, a następnie zaś dokonała przeniesienia tego prawa w ramach transakcji krajowej dostawy towarów (w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT) na terytorium Polski.

Reasumując, transakcja pomiędzy Wnioskodawcą i Nabywcą powinna zostać rozliczona przez drugi wskazany podmiot jako WNT (art. 9 Ustawy VAT), co wyklucza konieczność rozliczenia innej transakcji opodatkowanej - dostawy krajowej (zarówno przez Wnioskodawcą jak i Nabywcę).

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3

Jak stanowi art. 96 ust. 1 Ustawy VAT podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W mysi art. 15 ust. 1 Ustawy VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie natomiast z art. 17 ust. 1 pkt 3 Ustawy o VAT podatnikami są równie/ osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Jak wynika z regulacji art. 96 ust. 1 Ustawy VAT, obowiązek rejestracji na potrzeby podatku VAT dotyczy podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, posiadających status podatnika na gruncie Ustawy VAT, jednocześnie dokonujących następujących czynności (gdzie zgłoszenie powinno być złożone przed dniem wykonania pierwszej z nich):

W efekcie, obowiązek złożenia zgłoszenia rejestracyjnego ciąży na podmiocie, który jednocześnie: jest podatnikiem oraz ma zamiar rozpocząć wykonywanie określonych powyżej czynności opodatkowanych.

Jak wykazano powyżej (w zakresie uzasadnienia stanowiska dla Pytania nr 1 i Pytania nr 2), Spółka nie dokonuje i nie będzie dokonywać żadnych czynności opodatkowanych w Polsce. W szczególności zaś nie dokonuje i nie będzie dokonywać WNT ani dostawy towarów na terytorium kraju za wynagrodzeniem. Stąd uznać należy, iż w tak określonym zdarzeniu przyszłym, nie jest spełniony drugi z omawianych warunków (oprócz bowiem tego, że Spółka nie dokonuje wskazanych czynności opodatkowanych, to również Spółka nie ma takiego zamiaru).

Obowiązek dokonania rejestracji powstanie dopiero, gdy Spółka zadecyduje o dokonywaniu wskazanych powyżej czynności opodatkowanych w Polsce. Obowiązek rejestracji powinien zostać wówczas wykonany przed dniem dokonania pierwszej czynności opodatkowanej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.