IPPP3/443-194/10-4/IB - Ustalenie miejsca świadczenia oraz sposobu opodatkowania usług związanych z budową stoisk na wystawach i targach.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2010 r. (data wpływu 25 lutego 2010 r.) uzupełnionego w dniu 17 maja 2010 r. (data wpływu) na wezwanie z dnia 7 maja 2010 r. znak IPPP3/443-194/10-2/IB, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia miejsca świadczenia oraz sposobu opodatkowania usług związanych z budową stoisk na wystawach i targach - jest nieprawidłowe,

W dniu 25 lutego 2010 r. wpłynął ww. wniosek uzupełniony w dniu 17 maja 2010 r. (data wpływu) na wezwanie z dnia 7 maja 2010 r. znak IPPP3/443-194/10-2/IB, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia miejsca świadczenia oraz sposobu opodatkowania usług związanych z budową stoisk na wystawach i targach.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie budowy stoisk na wystawach i targach w kraju i poza krajem. Odbiorcami świadczonych przez spółkę usług są podmioty prowadzące działalność gospodarczą zarejestrowaną w kraju, podmioty z krajów UE i krajów trzecich.

W zakres prac związanych z budową stoiska wchodzą:

Powyższe prace wykonywane są w zależności od ekspozycji: w hali, w centrach handlowych, w halach namiotowych, a czasami na wolnym powietrzu.

Do przewozu materiałów i elementów na targi Spółka wykorzystuje własny tabor samochodowy, przy dużych zamówieniach (np. kilka stoisk, jedno ale duże) Spółka korzysta z usług przewoźników.

Prace wykonywane są przez pracowników Spółki, a także osoby zatrudnione na umowę zlecenie. Czasami prace zlecane są podwykonawcom.

Wynajem powierzchni wystawienniczej ponosi odbiorca usługi, Spółka wnosi jedynie opłatę licencyjną uprawniającą do wykonania stoiska (jako firma zewnętrzna).

Duża część prac związanych z przygotowaniem poszczególnych elementów stoiska wykonywana jest w Polsce, pozostałe prace wykończeniowe wykonywane są poza krajem (na terenie targów). Montaż i demontaż odbywa się już na terenie targów.

Za moment zakończenia wykonania przez Spółkę usługi uznaje się dzień demontażu stoiska. Materiały użyte do wykonania stoiska są traktowane jako materiały jednorazowego zużycia. Wykonane stoiska w zależności od zawartej umowy z kontrahentem traktowane są jako dzierżawa stoiska na czas trwania targów lub sprzedawane w części lub w całości.

W związku z powyższym Spółka nie potrafi jednoznacznie określić miejsca wykonywania usługi, gdzie powinien być zapłacony podatek VAT i w jakiej stawce.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1 Według Spółki usługi przez nią świadczone nie są usługami na nieruchomości. Wprawdzie wg PKD z 2004 r. usługi organizowania wystaw, targów i kongresów znajdują się w sekcji K pod numerem 74.87.15, to jednak w sekcji K znajdują się także: usługi związane z nieruchomościami, usługi wynajmu i dzierżawy maszyn, usługi informatyczne, usługi badawczo-rozwojowe niebędące przedmiotem działalności spółki. Wynik usług świadczonych przez Spółkę nie wiąże się trwale z nieruchomością, stoiska nie są montowane na stałe, mają charakter czasowy - czas trwania imprezy targowej ok. 3 dni, w związku z tym nie można ich traktować jako usług na nieruchomości. Wykonywane przez Spółkę usługi sklasyfikowane są w grupie 74.8 jako usługi związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, gdzie indziej niesklasyfikowane, podgrupa 74.87 usługi komercyjne pozostałe.

Ad. 2 Skoro usługi wykonane przez Spółkę nie mają charakteru "usługi kompleksowej" i Spółka nie jest organizatorem targów, ani też nie współpracuje z organizatorem w zakresie budowy stoisk, to zdaniem Spółki w celu określenia miejsca świadczenia usługi będzie miała zastosowanie ogólna zasada zawarta w art. 28b.

Ad. 3 Zdaniem Spółki tak. W przypadku usług świadczonych dla podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terenie kraju (w Polsce) Spółka nalicza podatek VAT w stawce 22% bez względu na miejsce świadczenia usługi: w kraju, w UE lub poza UE.

Ad. 4 Zdaniem Spółki tak. Jeżeli odbiorcami usług będą podatnicy mający siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania na terenie UE lub poza nią Spółka nie będzie dla wykonywanych przez siebie usług naliczała podatku VAT, bez względu na to, czy usługa została wykonana w Polsce czy poza nią (w UE lub kraju trzecim). Do naliczenia i zapłacenia podatku VAT zobowiązany będzie odbiorca usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z przepisem art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Przepis ust. 4 powołanego artykułu stanowi, iż przy określaniu miejsca świadczenia usług, usługi są identyfikowane za pomocą klasyfikacji statystycznych, jeżeli dla tych usług przepisy ustawy oraz przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne. Zauważyć należy, iż przepisy ustawy oraz przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie nie powołują symboli statystycznych dla usług związanych z budową stoisk na wystawach i targach.

W opisie stanu faktycznego Wnioskodawca przedstawił, iż prowadzi działalność gospodarczą w zakresie budowy stoisk na wystawach i targach w kraju i poza krajem. Odbiorcami świadczonych przez Spółkę usług są podmioty prowadzące działalność gospodarczą zarejestrowaną w kraju, podmioty z krajów UE i krajów trzecich. W zakres prac związanych z budową stoiska wchodzą prace przygotowawcze i prace na targach, które wykonywane są w zależności od ekspozycji. Część prac wykonywana jest w Polsce, a pozostałe prace wykończeniowe, oraz montaż i demontaż wykonywane są poza krajem (na terenie targów). Za moment zakończenia wykonania przez Spółkę usługi uznaje się dzień demontażu stoiska. Materiały użyte do wykonania stoiska są traktowane jako materiały jednorazowego zużycia. Wykonane stoiska w zależności od zawartej umowy z kontrahentem traktowane są jako dzierżawa stoiska na czas trwania targów lub sprzedawane w części lub w całości.

Ponadto w stanie faktycznym Wnioskodawca wskazuje, iż wynik usług świadczonych przez Spółkę nie wiąże się trwale z nieruchomością, stoiska nie są montowane na stałe, mają charakter czasowy - czas trwania imprezy targowej ok. 3 dni.

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Ogólna reguła wyrażona w art. 28b ust. 1 ustawy stanowi, iż miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28 i, 28j, i 28n.

Jednakże, od ogólnej zasady zawartej w art. 28b ust. 1, ustawodawca przewidział szereg odstępstw, na podstawie których miejsce świadczenia pewnych usług, ściśle określonych w przepisach ustawy, ustala się w sposób szczególny.

Tut. Organ pragnie zauważyć, iż z dniem 1 stycznia 2010 r. (z wyjątkami określonymi w art. 8 tej ustawy) weszła w życie ustawa z dnia 23 października 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 195, poz. 1504).

W myśl art. 1 pkt 6 i 7 ww. ustawy zmieniającej w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) uchylono art. 27 i 28, oraz po art. 28 dodano art. 28a-28o. Ponadto w myśl art. 2 ustawy o zmianie, w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. w przypadku świadczenia usług w dziedzinie kultury, sztuki, sportu, nauki, edukacji, rozrywki oraz podobnych usług, takich jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych do tych usług, w tym świadczenia usług przez organizatorów usług w tych dziedzinach, miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone.

Powołany artykuł ustawy zmieniającej ustawę o podatku od towarów i usług potwierdza jedną z zasad wynikających z przepisów Dyrektywy Rady 2008/8/WE z dnia 12 lutego 2008 r. zmieniającej Dyrektywę 2006/112/WE w odniesieniu do miejsca świadczenia usług (Dz. Urz. UE L z 20 lutego 2008 r. Nr 44), iż miejscem opodatkowania każdego świadczenia usług co do zasady powinno być miejsce rzeczywistej konsumpcji.

Przepis ten należy interpretować w ten sposób, że świadczenie usług na rzecz wystawców należy uznać za świadczenie usług, o których mowa w tym przepisie.

Zatem w przypadku, gdy Wnioskodawca świadczyć będzie usługi związane z budową stoisk na wystawach i targach (zarówno na terytorium kraju, jak i poza nim), miejscem świadczenia przedmiotowych usług, zgodnie z art. 2 ustawy zmieniającej, będzie miejsce gdzie usługi są faktycznie świadczone.

O sposobie rozliczania podatku i jego wysokości, oraz o podmiocie zobowiązanym do jego rozliczenia przesądzają w takim przypadku przepisy kraju, na którym znajduje się miejsce świadczenia usługi.

Reasumując, wykonywanych przez Wnioskodawcę usług nie należy traktować jako usług na nieruchomości. Ponadto, gdy Wnioskodawca świadczy usługi związane z budową stoisk na wystawach i targach (niezależnie, czy jest to terytorium kraju, państwa członkowskiego Unii Europejskiej, czy państwa trzeciego), miejscem świadczenia przedmiotowych usług, jako pomocniczych do takich usług jak targi i wystawy, zgodnie z art. 2 ustawy zmieniającej, jest miejsce gdzie usługi są faktycznie świadczone. Oznacza to, iż w przypadku świadczenia przedmiotowych usług poza terytorium kraju, o sposobie rozliczania podatku i jego wysokości, oraz o podmiocie zobowiązanym do jego rozliczenia przesądzają przepisy kraju, w którym znajduje się miejsce świadczenia usługi. Ta zasada ma zastosowanie również gdy usługi są świadczone poza granicami kraju dla polskiego podatnika lub podatników zagranicznych, bez względu czy usługi te wykonuje sam Wnioskodawca czy zleca je podwykonawcom. W takim przypadku Wnioskodawca stosuje się do przepisów kraju w którym wykonywana jest usługa i nie nalicza podatku VAT w Polsce.

W przypadku zaś gdy usługi są świadczone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zobowiązanym do rozliczenia tego podatku na terytorium kraju, w oparciu o regulacje zawarte w ustawie o podatku od towarów i usług, będzie Wnioskodawca. A zatem w takiej sytuacji Wnioskodawca będzie zobowiązany do naliczenia 22% podatku.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej kwestii należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Na mocy ustawy z dnia 10 lipca 2008 r. o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 141, poz. 888), która zmieniała treść art. 14f § 1 ustawy Ordynacja Podatkowa od dnia 20 września 2008 r. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł. Oznacza to, że wszystkie wnioski, które wpływają do organów od wymienionej daty podlegają opłacie w wysokości 40 zł. Z uwagi na fakt, iż Strona opłaciła wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku od towarów i usług w kwocie 225 zł w dniu 17 lutego 2010 r., a wniosek dotyczy trzech stanów faktycznych, różnica w kwocie 105 zł zostanie zwrócona zgodnie z art. 14f § 2a ustawy Ordynacja podatkowa na numer konta, z którego została wpłacona.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.