IPPP3/443-190/11-4/KT

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 6 maja 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-190/11-4/KT

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 25 stycznia 2011 r. (data wpływu do Biura KIP w Płocku 7 lutego 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 marca 2011 r. (data wpływu 24 marca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania właściwej stawki podatku dla dostawy budynków mieszkalnych jednorodzinnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lutego 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania właściwej stawki podatku dla dostawy budynków mieszkalnych jednorodzinnych. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 marca 2011 r. (data wpływu 24 marca 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu nr IPPP3/443-190/11-2/KT z dnia 8 marca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Deweloper na jednej działce realizuje osiedle domów jednorodzinnych. Pozwolenie na budowę mówi o budynkach mieszkalnych jednorodzinnych. Budynki nie przekraczają 300 m#178; powierzchni użytkowej, ale są większe niż 150 m#178; powierzchni. Podczas wizyty u notariusza, dla celów przeniesienia własności, wyodrębniono samodzielne lokale mieszkalne, po jednym lokalu w jednym budynku mieszkalnym jednorodzinnym.

W przyszłym okresie Spółka zamierza zbyć budynki mieszkalne, będzie zatem zobowiązana do wystawienia faktury VAT i zastosowania odpowiedniej stawki podatku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawkę podatku należy zastosować: 8% dla budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 300m#178;, czyli dla budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, czy 23% dla lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150m#178;.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 41 ust. 12 faktura sprzedaży budynków mieszkalnych zostanie wystawiona w stawce 8%. Budynki te zostały wybudowane jako budynki mieszkalne jednorodzinne, o czym świadczy projekt budowlany, pozwolenie na budowę oraz zgłoszenie do użytkowania, a ich powierzchnia nie przekracza 300m#178; powierzchni użytkowej, spełniają więc wymogi definicji o budownictwie społecznym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlega między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - w świetle art. 7 ust. 1 powołanej ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast towarami, w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Pojęcie świadczenie usług zostało określone w art. 8 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Co do zasady stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 wskazanej ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże na podstawie art. 146a ustawy, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednocześnie, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi. I tak, stosownie do zapisu art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Natomiast przepis art. 146a pkt 2 ustawy stanowi, iż w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się - w myśl ust. 12 wskazanego artykułu 41 - do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z ust. 12a tego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

W myśl art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Artykuł 41 ust. 12b ustawy stanowi, iż do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1.

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m 2,

2.

lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m 2.

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Z powyższych uregulowań wynika, że dostawę budynku mieszkalnego jednorodzinnego należy opodatkować 8% stawką podatku VAT (w myśl art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a ustawy). Należy jednak podkreślić, że od dnia 1 stycznia 2011 r. istotna jest tutaj powierzchnia takich budynków, gdyż preferencyjna 8% stawka podatku ma zastosowanie jedynie do budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 300 m 2.

W przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym Spółka wskazała, iż realizuje, jako deweloper, inwestycję w postaci osiedla domów jednorodzinnych. Zgodnie z projektem budowlanym, pozwoleniem na budowę oraz zgłoszeniem do użytkowania są to budynki mieszkalne jednorodzinne, a ich powierzchnia użytkowa nie przekracza 300m#178; (choć jest większa niż 150 m#178;). Dla celów przeniesienia własności, wyodrębniono notarialnie samodzielne lokale mieszkalne, po jednym lokalu w jednym budynku mieszkalnym jednorodzinnym. Spółka zamierza zbyć przedmiotowe budynki mieszkalne, w związku z czym będzie zobowiązana do wystawienia faktury VAT i zastosowania odpowiedniej stawki podatku.

Z wniosku wynika zatem, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym przedmiotem dostawy będzie jednorodzinny budynek mieszkalny. Analiza ww. przepisów ustawy, obowiązujących od 1 stycznia 2011 r., wskazuje, że wyłączenie zawarte w art. 41 ust. 12b stosuje się w przypadku dostawy pojedynczego lokalu mieszkalnego lub budynku jednorodzinnego, które to budynki i lokale posiadają powierzchnię użytkową powyżej limitów określonych tym przepisem, tj. 150 m#178; dla lokalu mieszkalnego i 300 m#178; dla budynku mieszkalnego jednorodzinnego. Spółka, dokonując dostawy całego budynku mieszkalnego jednorodzinnego, będzie mogła skorzystać z zapisów art. 41 ust. 12 i 12a ustawy.

Reasumując, stwierdzić należy, że w przypadku, gdy przedmiotem dostawy będzie dom jednorodzinny o powierzchni użytkowej nieprzekraczającej 300 m#178;, sklasyfikowany w dziale 11 PKOB jako budynek mieszkalny stałego zamieszkania a tym samym będący obiektem budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zastosowanie będzie miała preferencyjna stawka podatku w wysokości 8%, zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a ustawy o podatku od towarów i usług.

Z uwagi na powyższe stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl