IPPP3/443-183/08-2/MM - Opodatkowanie 7% stawką VAT budynku mieszkalnego łącznie z garażem i udziałem w prawie własności gruntów.
Pismo z dnia 4 lutego 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-183/08-2/MM Opodatkowanie 7% stawką VAT budynku mieszkalnego łącznie z garażem i udziałem w prawie własności gruntów.
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 18 listopada 2008 r. (data wpływu 20 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania jednolitą 7% stawką podatku VAT sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z powierzchniami i pomieszczeniami do niego przynależnymi, a także udziałem w częściach wspólnych budynku i odpowiednim udziałem w prawie własności gruntu, na którym posadowiony będzie budynek - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 20 listopada 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie jednolitą 7% stawką podatku VAT sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z powierzchniami i pomieszczeniami do niego przynależnymi, a także udziałem w częściach wspólnych budynku i odpowiednim udziałem w prawie własności gruntu, na którym posadowiony będzie budynek.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie budowy i sprzedaży lokali mieszkalnych w obiektach budownictwa mieszkaniowego. Na podstawie wniosku o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę z dnia XXX w dniu XXX uzyskał decyzję o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzielaniu pozwolenia na budowę Nr xx wydaną przez Starostę XXX dla zamierzenia budowlanego polegającego na budowie siedmiu budynków mieszkalnych jednorodzinnych dwulokalowych na działce Nr ew. XXX położonej przy ul. XXX w miejscowości XXX. Na podstawie ww. decyzji Wnioskodawca zamierza wybudować a następnie sprzedać lokale mieszkalne znajdujące się w budynkach mieszkalnych jednorodzinnych dwulokalowych wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej stanowiącej grunt oraz części budynku i urządzeń, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali. Lokale będą stanowiły samodzielne lokale mieszkalne w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. Projekt budowlany zatwierdzony ww. decyzją Nr XXX w części tekstowej projektu zagospodarowania terenu wskazuje jako przedmiot inwestycji budynki w zabudowie jednorodzinnej, piętrowe, niepodpiwniczone, dwulokalowe z wbudowanymi garażami. Z kolei w części tekstowej projektów architektoniczno-budowlanych dotyczących poszczególnych budynków realizowanych w ramach całej inwestycji wskazuje się jako przedmiot inwestycji budynki dwulokalowe w zabudowie jednorodzinnej, piętrowe, niepodpiwniczone z dwoma garażami jedno- lub dwustanowiskowymi. Jednocześnie zawarte w projekcie zestawienie powierzchni użytkowej i pomieszczeń lokali wchodzących w skład budynków określa, że w skład powierzchni użytkowej każdego lokalu zaliczana jest m.in. powierzchnia garażu. Projekt przewiduje ponadto, że każdy lokal mieszkalny realizowany w ramach inwestycji będzie miał powierzchnię większą niż 150 m2 ???.
Przedmiotem umowy sprzedaży lokalu w wykonaniu umowy zobowiązującej właściciela gruntu do wybudowania na tym gruncie domu oraz do ustanowienia - po zakończeniu budowy - odrębnej własności lokalu i przeniesienia tego prawa będzie samodzielny lokal mieszkalny dwukondygnacyjny (I i II kondygnacja - parter i piętro), składający się z: przedsionka, halli, schodów, salonu, pokoi, schowka, jadalni, kuchni, wc, łazienki, garażu, pomieszczenia gospodarczego wraz z powierzchniami i pomieszczeniami do niego przynależnymi, a także udziałem w częściach wspólnych budynku i odpowiednim udziałem w prawie własności gruntu, na którym posadowiony będzie budynek. Wszystkie wskazane wyżej pomieszczenia będą zaliczane do powierzchni użytkowej lokalu. Cena brutto (z podatkiem VAT) zakupu opisanego powyżej lokalu będzie podana w umowie sprzedaży bez wyodrębnienia poszczególnych jej składników i różnicowania ceny zakupu poszczególnych pomieszczeń lub praw związanych w własnością lokalu, w tym prawa do gruntu.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy w świetle art. 41 ust. 12, art. 41 ust. 12a, art. 41 ust. 12b, art. 41 ust. 12c ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 z późn. zm.) oraz § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.)
Wnioskodawca może w ramach opisanej inwestycji stosować dla całego przedmiotu umowy tj. lokalu mieszkalnego wraz z powierzchniami i pomieszczeniami do niego przynależnymi, a także udziałem w częściach wspólnych budynku i odpowiednim udziałem w prawie własności gruntu, na którym posadowiony będzie budynek stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 7%.
Zdaniem Wnioskodawcy:
W świetle art. 41 ust. 12, art. 41 ust. 12a, art. 41 ust. 12b, art. 41 ust. 12c ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 z późn. zm.) oraz § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) Wnioskodawca może w ramach opisanej inwestycji stosować do całego przedmiotu umowy tj. lokalu mieszkalnego wraz z powierzchniami i pomieszczeniami do niego przynależnymi, a także udziałem w częściach wspólnych budynku i odpowiednim udziałem w prawie własności gruntu na którym posadowiony będzie budynek stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 7%. Powyższe stanowisko wnioskodawcy oparte jest na brzmieniu wskazanych powyżej przepisów warunkujących możliwość stosowania stawki podatku od towarów i usług w wysokość 7%. Zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług stawkę podatku, o której mowa w ust. 2 tego artykułu (tj. 7 %) stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Definicję oraz wyłączenia z definicji budownictwa społecznego zawierają przepisy art. 41 ust. 12a i ust. 12b, które wskazują m.in. że przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych przy czym do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym nie zalicza się lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2. Przez "obiekt budownictwa mieszkaniowego" ustawa o podatku od towarów i usług (zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 12) rozumie budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11, w którym do budynków mieszkalnych zalicza się: budynki mieszkalne jednorodzinne, budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe oraz budynki zbiorowego zamieszkania. Jednocześnie należy wskazać, że zgodnie z § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług stawkę podatku od towarów i usług obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy o podatku od towarów i usług.
Jak wynika z opisanego stanu faktycznego Wnioskodawca będzie realizować inwestycję, w wyniku której dokona dostawy lokali mieszkalnych (czynność podstawowa) wraz z powierzchniami i pomieszczeniami do nich przynależnymi, a także udziałem w częściach wspólnych budynku i odpowiednim udziałem w prawie własności gruntu, na którym posadowione będą budynki. Lokale będą miały w każdym przypadku powierzchnię przekraczającą 150 m2 ???. Biorąc pod uwagę przywołane przepisy, dostawa opisanego przedmiotu umowy objęta będzie w całości podatkiem od towarów i usług w wysokości 7%. Wskazać należy przy tym, że zgodnie z treścią przepisów art. 41 ust. 12 - 12c ustawy o podatku od towarów i usług stawkę podatku w wysokości 7% stosuje się do dostawy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, do którego nie zalicza się lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2 ???. W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej wskazany limit stawkę podatku w wysokości 7% stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej. Z kolei zgodnie z przytoczoną treścią § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług pomimo, iż przedmiot umowy opisany w stanie faktycznym nie może być zaliczony do opisanego w art. 41 ust. 12-12c budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym stosuje się do niego w całości stawkę podatku w wysokości 7%, gdyż stanowi część obiektu budownictwa mieszkaniowego jakim bez wątpienia jest cały budynek mieszkalny dwulokalowy realizowany w ramach inwestycji Wnioskodawcy i nie jest on lokalem użytkowym.
Jednolita stawka podatku w wysokości 7% powinna być stosowana w odniesieniu do wszystkich pomieszczeń wchodzących w skład lokalu mieszkalnego jako jego części składowe zarówno o charakterze pomocniczym jak i w stosunku do pomieszczeń przynależnych (m.in. garaż) z uwagi na to, iż żadne z tych części nie stanowi lokalu użytkowego, o którym mowa w powoływanych przepisach ustawy o podatku od towarów i usług jako tej części obiektów budownictwa mieszkaniowego, które podlegają opodatkowaniu podatkiem w wysokości 22% (powołany przepis § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje, że jedynymi częściami obiektów budownictwa mieszkaniowego, które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem w wysokości 7% są lokale użytkowe - inna interpretacja stanowić będzie interpretację rozszerzającą, która w przypadku przepisów podatkowych nie jest dopuszczalna). W tym miejscu zaznaczyć należy, że w ustawie o podatku od towarów i usług brak jest definicji lokalu użytkowego, który jako jedyna część obiektu budownictwa mieszkaniowego nie jest opodatkowana podatkiem w wysokości 7%, i w tym wypadku można posłużyć się pomocniczo ustawą o własności lokali z dnia 24 czerwca 1994 r., która wszakże nie definiuje tego pojęcia ale wskazuje w art. 2 ust. 2, że przepis dotyczący samodzielnych lokali mieszkalnych stosuje się odpowiednio do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne. Do tego typu lokali zalicza się także tzw. lokale użytkowe, przy czym jak wskazuje się w piśmiennictwie muszą one odpowiadać wymaganiom lokalu samodzielnego, a więc stanowić odrębną przestrzeń, która została wydzielona otaczającymi taki lokal murami (Bieniek G., Rudnicki S., Nieruchomości. Problematyka prawna, Warszawa 2007, 5. 403). Stwierdzenie samodzielności lokalu należy do właściwości starosty (art. 2 ust. 3 ustawy o własności lokali), a więc organu który zgodnie z przepisami ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane jest organem administracji architektoniczno - budowlanej wydającym pozwolenia na budowę. Zwrócić należy uwagę na to, iż w powołanej w opisie stanu faktycznego decyzji o pozwoleniu na budowę Nr XXX wydanej na rzecz Wnioskodawcy przez Starostę XXX, który następnie będzie organem wydającym zaświadczenia o samodzielności lokali realizowanych w ramach inwestycji Wnioskodawcy, podstawą był projekt przewidujący pomieszczenie garażu jako pomieszczenie zaliczane do powierzchni lokalu mieszkalnego, a co za tym idzie organ ten stwierdzając następnie (po zakończeniu realizacji inwestycji) samodzielność lokali zaliczy do ich powierzchni także pomieszczenia garażu.
Realizacja dostawy części obiektu budownictwa mieszkalnego, którym będzie lokal mieszkalny wybudowany przez Wnioskodawcę składa się z szeregu czynności i elementów, które są niezbędne do wykonania czynności podstawowej jaką jest dostawa samodzielnego lokalu mieszkalnego; jak stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w wyr. z dnia 5 lipca 2006 r. (I FSK 945/2006) "przy czynnościach o charakterze kompleksowym (...) na które składa się czynność podstawowa, będąca celem umowy zawartej przez podatnika z klientem, a także czynności pomocnicze niezbędne do wykonania czynności podstawowej, ustalając właściwą stawkę podatku od towarów i usług, należy przyjmować jednolitą stawkę dla całego kompleksu czynności, biorąc pod uwagę charakter czynności podstawowej". Jak zatem należy wnioskować w rozpatrywanym stanie faktycznym podanym przez Wnioskodawcę do całego przedmiotu umowy należy stosować stawkę podatku w wysokości 7% skoro do czynności podstawowej jaką jest sprzedaż lokalu mieszkalnego stanowiącego część obiektu budownictwa mieszkaniowego stosuje się ww. stawkę.
Zastosowanie jednolitej stawki podatku od towarów i usług w wysokości 7% do całego przedmiotu dostawy w opisanym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym uzasadnione jest także tym, iż jak stwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyr. z dnia 5 października 2007 r. (III SA/Wa 1181/07) przytaczając także orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego (wyroki z dnia 22 czerwca 2005 r, sygn. akt. I FSK 2480/04 oraz I FSK 103/2005) "nie można dzielić przedmiotu sprzedaży na poszczególne składniki tylko i wyłącznie z przyczyn leżących po stronie przepisów podatkowych (możliwość zastosowania różnych stawek podatku), skoro przepisy cywilnoprawne traktują taki przypadek jako jeden przedmiot sprzedaży" - Zamiarem Wnioskodawcy (tak też skonkretyzowana będzie umowa sprzedaży z nabywcą) jest budowa i sprzedaż części obiektu budownictwa mieszkaniowego, która nie jest lokalem użytkowym a jedynie lokalem mieszkalnym wraz z powierzchniami i pomieszczeniami do niego przynależnymi, a także udziałem w częściach wspólnych budynku i odpowiednim udziałem w prawie własności gruntu, na którym posadowione będą budynki. W tym miejscu należy podkreślić, że żaden z elementów stanowiących przedmiot dostawy (np. udział w gruncie związany z własnością lokalu, udział w częściach wspólnych budynku, pomieszczenie garażu) obok lokalu mieszkalnego realizowanego w ramach inwestycji Wnioskodawcy nie będzie mógł stanowić odrębnego przedmiotu własności, a zatem nie jest możliwy cywilnoprawny, samodzielny obrót tymi elementami przedmiotu dostawy bez równoczesnego dokonania czynności dotyczącej lokalu mieszkalnego, którego dostawa bez wątpienia opodatkowana jest podatkiem od towarów i usług w wysokości 7%.
V. Interpretacja przepisów ustawy o podatku od towarów i usług prowadząca do wyodrębnienia w opisanym stanie faktycznym z przedmiotu dostawy elementów opodatkowanych podatkiem w wysokości 22%, jak wynika z powyższego byłaby niezgodna z przepisami ustawy a także, co należy podkreślić, z intencją ustawodawcy (ratio legis), którego wyrazem są przepisy innych ustaw jak i uzasadnień do ustaw. Można powołać w tym miejscu tekst uzasadnienia projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (druk sejmowy z dnia 12 stycznia 2007 r. Nr 1507), która dodawała do ustawy o podatku od towarów i usług przepisy dotyczące stosowania 7% stawki podatku w stosunku do obiektów objętych społecznym programem mieszkaniowym, w którym ustawodawca uznał za konieczne utrzymania wyżej wskazanej stawki podatku w całym obszarze budownictwa mieszkaniowego m.in. z uwagi na to iż dochody ludności w Polsce są niewspółmiernie niskie w porównaniu z kosztami w budownictwie. Intencją ustawodawcy jest więc wprowadzanie udogodnień dla nabywców lokali mieszkalnych poprzez wprowadzanie m.in. preferencyjnych stawek podatkowych. Ponadto, zgodnie z obecnie obowiązującymi regulacjami w zakresie planowania przestrzennego (ustawa 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz przepisy wykonawcze w tym § 4 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego) nie jest w praktyce możliwa realizacja obiektów budownictwa mieszkaniowego bez zapewnienia odpowiedniej ilości miejsc parkingowych z uwagi na konieczność przewidzenia wymagań w tym zakresie w tekście planu miejscowego stanowiącego powszechnie obowiązujące prawo miejscowe (vide art. 87 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej). Objęcie więc np. powierzchni pomieszczenia garażu w inwestycji Wnioskodawcy stawką 22% prowadziłoby do wzrostu realnego obciążenia ludności kosztami zakupu lokali mieszkalnych i byłoby sprzeczne nie tylko z brzmieniem przepisów ustawy ale także intencją ustawodawcy.
VI. Jak przewiduje art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Natomiast pod pojęciem towarów rozumieć należy, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.
Artykuł 41 ust. 1 ustawy o VAT określa, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi. Artykuł 41 ust. 2 ustawy o VAT stanowi, że dla towarów i usług wymienionych w załączniku Nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Zgodnie z ust. 12 wskazanego artykułu, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, na mocy art. 41 ust. 12a ustawy o VAT, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.
W myśl tego zastrzeżenia, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym nie zalicza się:
budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2;
lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.
Stosownie do art. 41 ust. 12c ustawy o VAT, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.
Mocą § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy, obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:
robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,
obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy o VAT.
Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika zatem, iż 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem. Należy również zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązujące od dnia 1 stycznia 2008 r., zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11. Zgodnie z objaśnieniami Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych - budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.
Całkowita powierzchnia użytkowa budynku obejmuje całą powierzchnię budynku z wyjątkiem:
powierzchni elementów budowlanych m.in. podpór, kolumn, filarów, szybów, kominów;
powierzchni zajmowanych przez pomieszczenia techniczne instalacji ogólnobudowlanych;
powierzchni komunikacji, np. klatki schodowe, dźwigi, przenośniki.
Część "mieszkaniowa budynku mieszkalnego obejmuje pomieszczenia mieszkalne (kuchnie, pokoje wypoczynkowe, sypialnie), pomieszczenia pomocnicze, piwnice oraz pomieszczenia ogólnego użytkowania (np. wózkarnie, suszarnie). Z treści przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie budowy i sprzedaży budynków mieszkalnych jednorodzinnych dwulokalowych. Przedmiotem umowy sprzedaży będą samodzielne lokale mieszkalne dwukondygnacyjne (I i II kondygnacja - parter i piętro) składające się z takich pomieszczeń jak: przedsionek, schody, hall, salon, pokoje, jadalnia, kuchnia, wc, łazienka, garaż, pomieszczenie gospodarcze wraz z powierzchniami i pomieszczeniami przynależnymi. Wszystkie wyżej wymienione pomieszczenia będą wchodzić w skład powierzchni użytkowej lokalu. Należy zauważyć, że dom jednorodzinny (budynek mieszkalny jednorodzinny) zgodnie z przepisami ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. (Dz. U. 2007 Nr 191 poz. 1373 z późn. zm.) - Prawo budowlane, to budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość. Zgodnie z PKOB grupa 111 - klasa 1110 obejmuje budynki mieszkalne jednorodzinne, w tym samodzielne budynki oraz domy bliźniacze lub szeregowe, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście z poziomu gruntu. Jeżeli więc w bryle budynku mieszkalnego jednorodzinnego mieści się garaż, to mamy do czynienia z obiektem stanowiącym jeden niepodzielny budynek (jedną bryłę architektoniczną). Zatem garaż taki jest nierozerwalną częścią domu jednorodzinnego i nie może być przedmiotem odrębnego obrotu, gdyż nie jest możliwa jego sprzedaż jako samodzielnego pomieszczenia. Zatem dostawa budynku mieszkalnego jednorodzinnego stanowiącego całość (jedną bryłę) wraz z garażem oraz innymi pomieszczeniami będzie podlegała opodatkowaniu 7% stawką podatku od towarów i usług od całej wartości sprzedaży.
Konkludując rozważania należy stwierdzić, że jeżeli Wnioskodawca buduje, a następnie sprzedaje budynki mieszkalne jednorodzinne dwulokalowe przy czym każdy z nich stanowi samodzielny lokal mieszkalny dwukondygnacyjny i mieści się w definicji obiektu budownictwa mieszkaniowego sklasyfikowanego według PKOB w dziale 11, to przy jego dostawie właściwa będzie 7% stawka podatku od towarów i usług dla całego obiektu łącznie z garażem, jeśli stanowi on integralną i nierozerwalną część tego budynku.
Ponadto Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie pragnie zaznaczyć, że organ podatkowy nie jest uprawniony do oceny załączonych przez Spółkę do wniosku dowodów. Załączniki mają jedynie charakter posiłkowy.
Ponadto Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie nadmienia, że powołane we wniosku wyroki polskich sądów administracyjnych dotyczą konkretnych spraw podatników, osadzonych w określonych stanach faktycznych. Rozstrzygnięcia dokonane przez sądy są wiążące wyłącznie w sprawach, w których zostały wydane, a organy podatkowe nie są związane rozstrzygnięciami sądów administracyjnych w indywidualnych sprawach. Bowiem źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są zgodnie z art. 87 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483) Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia. Jest to zgodne także z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), w którym postanowiono, iż wyroki sądów wydawane są w konkretnych sprawach i dotyczą wyłącznie tych spraw, w których zapadły.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2. ww ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-ego Maja 10, 09-402 Płock.