IPPP3-443-170/09-4/JF - Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego od nabytego paliwa do samochodu osobowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2009 r. (data wpływu 6 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego od nabytego paliwa do samochodu osobowego - jest prawidłowe.

W dniu 6 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego od nabytego paliwa do samochodu osobowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka zakupiła samochód o następujących parametrach:

Powyższe parametry wynikają zarówno z dowodu rejestracyjnego pojazdu (zarejestrowanego obecnie jako,.....) jak i zaświadczenia z okręgowej stacji kontroli pojazdów przeprowadzonego tuż przed rejestracją przez Spółkę ww. pojazdu.

Przed nabyciem przez Spółkę samochód ten był uprzednio zakupiony od dealera M przez naszego kontrahenta. Wtedy był to samochód (zarejestrowany jako,...) o następujących parametrach:

Następnie kontrahent (sprzedawca) dokonał, zgodnie z naszym zleceniem, zmian konstrukcyjnych w powyższym samochodzie, które to zmiany spowodowały zmianę rodzaju pojazdu z samochodu ciężarowego na samochód specjalny. Zmiany polegały na zamontowaniu w samochodzie specjalistycznych urządzeń do monitoringu i czyszczenia kanalizacji zajmujących niemalże całą przestrzeń bagażową tego pojazdu oraz zamontowaniu specjalnego dźwigu i świateł ostrzegawczych. Po dokonaniu powyższych zmian samochód poddano badaniu w Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów i otrzymano zaświadczenie o zmianie rodzaju pojazdu z ciężarowego na specjalny o przeznaczeniu "do czyszczenia kanalizacji". I w takim stanie samochód został sprzedany Spółce i zarejestrowany, jak wcześniej wspomniano, jako samochód specjalny o przeznaczeniu: inne - do czyszczenia kanalizacji.

Spółka po zarejestrowaniu samochodu, poddała go dodatkowemu badaniu technicznemu w okręgowej stacji kontroli pojazdów. W wyniku tego badania stwierdzono i wydano zaświadczenie, że jest to samochód specjalny spełniający wymagania określone w art. 86 ust. 4 pkt 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Następnie pisemnym oświadczeniem ww. okręgowa stacja skorygowała to zaświadczenie następująco: "M,.. nie spełnia wymagań określonych w art. 86 ust. 4 pkt 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle obowiązujących przepisów ustawy o podatku od towarów i usług i wyroku ETS z 22 grudnia 2008 r. C-414/07 w sprawie Magora Sp. z o.o., jednocześnie biorąc pod uwagę pisma Ministerstwa Finansów: z dnia 8 lutego 2001 PP2-813-96/01/GM oraz z dnia 13 lutego 2009 r. PT3/813/4/15/CZE/09/185 dla potrzeb VAT samochód ten potraktować powinniśmy jako samochód osobowy (lub inny pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3.500 kg), niespełniający wymogów określonych w art. 86 ust. 4 ustawy VAT a w konsekwencji, przy jego nabyciu Spółka ma prawo do odliczenia VAT naliczonego w wysokości 60 % podatku wynikającego z faktury, nie więcej niż 6.000,00 zł oraz brak prawa do odliczania VAT naliczonego z faktur dokumentujących za kup paliwa służącego do napędu ww. samochodu...

Zdaniem Wnioskodawcy przedmiotowy samochód w momencie zakupu przez Spółkę (i w dalszym ciągu) jest samochodem, który w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego traktować należy jako samochód osobowy jako inny pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3.500 kg dla potrzeb podatku VAT.

Z aktualnego dowodu rejestracyjnego i zaświadczenia okręgowej stacji wynika, że jest to samochód specjalny. W załączniku Nr 9 do ustawy o VAT wśród pojazdów specjalnych wymienionych przez ustawodawcę nie znajduje się pojazd do czyszczenia kanalizacji. Nie ma więc podstaw do wyłączenia z definicji samochodu osobowego lub (innego pojazdu o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 3.500 kg w rozumieniu ustawy VAT. Wątpliwości mogą nasuwać się w związku z posiadaniem przez ten samochód przed zmianami konstrukcyjnymi świadectwa homologacji samochodu ciężarowego. W ocenie Spółki po dokonaniu ww. zmian konstrukcyjnych homologacja wydana dla samochodu ciężarowego przestała obowiązywać, ponieważ zmieniły się parametry pojazdu. Z powyższego powodu oraz z powodu braku dopuszczalnej ładowności (ładowność pojazdu po zmianach konstrukcyjnych nie wynika z żadnego dokumentu) w chwili obecnej samochód ten nie pozwala też na odliczenie pełnej kwoty podatku VAT na mocy przepisów obowiązujących do dnia 30 kwietnia 2004 r. Dlatego też Spółka uważa, że w momencie zakupu samochodu Spółce przysługiwało prawo do odliczenia VAT w wysokości 60% podatku naliczonego dotyczącego tego samochodu, nie więcej niż 6.000,00 zł i że Spółka nie ma prawa do odliczania VAT naliczonego z tytułu nabycia paliwa do napędu ww. samochodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Nadmienić należy, iż niniejsza interpretacja dotyczy obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu samochodu osobowego oraz napędu do tego pojazdu. W przedmiocie podatku dochodowego wydana zostanie odrębna interpretacja.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M. C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.