IPPP3/443-164/08-2/RK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2008 r. (data wpływu 17 listopada 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania premii pieniężnych oraz sposobu ich dokumentowania, a także prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących udzielone premie pieniężne - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 listopada 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania premii pieniężnych oraz sposobu ich dokumentowania, a także prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących udzielone premie pieniężne.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność handlową, dystrybuuje, w kooperacji z partnerami krajowymi m.in. towar w postaci opon samochodowych różnych marek. W celu stworzenia warunków dla rozwoju sprzedaży oraz w celu poprawy jakości usług świadczonych użytkownikom opon, a także wizerunku i świadomości marek dystrybuowanych opon, Spółka na podstawie zawartych umów o przyznanie premii pieniężnej, wypłaca odbiorcom premie za zakupione opony w oznaczonych w umowach okresach. Wysokość premii ustalana jest indywidualnie dla każdego odbiorcy, na podstawie wartości netto zakupionych przez niego, w okresie rozliczeniowym, opon i wyraża się jako procent od wartości netto dokonanych zakupów (cena towarów stanowi jedynie bazę kalkulacji kwoty przyznanej premii). Warunkiem właściwego wyliczenia kwoty premii jest przedstawienie przez odbiorców zestawienia faktur dokumentujących zakup opon w okresie rozliczeniowym, o czym stanowi zapis umowy. Odbiorcy zobowiązani są przekazać Spółce zestawienie zawierające wykaz faktur dokumentujących zakup opon w określonym czasie, po zakończeniu okresu rozliczeniowego, a premie pieniężne rozliczane są na podstawie not uznaniowych wystawianych przez Spółkę na rzecz odbiorców. Noty uznaniowe wystawiane są przez Spółkę i przekazywane odbiorcom w określonych w umowach terminach, tj. po miesiącu od przedstawienia rozliczenia. Zapłata następuje poprzez kompensatę wymagalnych wierzytelności odbiorców wobec Spółki lub poprzez przelewy kwoty premii pieniężnych na rachunki bankowe odbiorców. Wyboru sposobu zapłaty dokonuje Spółka.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

* Czy w przedmiotowym stanie faktycznym Spółka postępuje właściwie dokumentując przyznanie odbiorcom premii pieniężnej notą uznaniową, uznając tym samym, że odbiorcy nie świadczą na jego rzecz żadnej usługi, a zatem przyznane świadczenie nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, zatem nie powinno być dodatkowo dokumentowane przez odbiorców fakturami VAT.

* Czy odbiorcy dokonując, zgodnie z zapisami umów, wyłącznie zakupu towarów świadczą jednocześnie usługę na rzecz Spółki wypłacającej im premie pieniężne, co implikuje konieczność wystawienia faktur VAT.

* Oraz czy możliwe jest dokonanie odliczenia przez Spółkę zapłaconego podatku VAT z otrzymanych od odbiorców fakturach, dokumentujących przyznane premie pieniężne, przy uwzględnieniu zapisów zmienionego z dniem 1 stycznia 2008 r. przepisu art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawiony stan faktyczny, w powiązaniu z interpretacyjnymi wątpliwościami powstającymi na tle dokumentowania premii pieniężnych oraz zachowań beneficjentów premii w kontekście przepisów ustawy o podatku od towarów i usług powoduje, że do przyznawanych premii odbiorcy niekiedy stosują rozszerzającą interpretację zjawiska, traktując premię jako powód do wystawienia faktury VAT, dokumentującej niedookreślone działania. Przyczyną takich zachowań odbiorców jest stanowisko Ministra Finansów, zawarte w piśmie z dnia 30 grudnia 2004 r. Nr PP3-812-1222/2004/AP/4026 w sprawie premii pieniężnych wypłacanych nabywcom, w którym Minister stwierdza, iż "... dla celów podatkowych wypłacone premie pieniężne będą traktowane jak rabat lub jak zapłata za usługę...". Jednakże w opisanej sytuacji nie zachodzi żaden z ww. wariantów.

Odbiorcy nie są zobowiązani do osiągnięcia sprecyzowanego poziomu zakupów, od którego uzależnione jest przyznanie premii lub jej wysokość, tym samym niezrealizowanie przez kupującego określonego pułapu obrotów nie powoduje konieczności zapłaty kary czy grzywny, odbiorca nie jest z tego powodu obciążony sankcją. Poza wskazaniami jakim celom służy przedmiotowa umowa, nie określono wobec odbiorców zakresu czynności, do jakich są zobowiązani, by osiągnąć przedmiotowe założenia i uzyskać prawo do premii, np. poprzez dokonanie zapłaty.

Odbiorcy dokonują zakupów w Spółce w sposób dobrowolny; w umowie brak jest jakichkolwiek cech narzucania lojalności, nie sposób więc uznać, że zachowanie odbiorców wypełnia przesłanki zawarte w przepisie art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy, który stanowi, iż przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również zobowiązanie się do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Między odbiorcą a Spółką brak jest jakiejkolwiek innej więzi zobowiązaniowej poza relacją sprzedawca-nabywca w przedmiocie sprzedaży/zakupu opon, a umowy nie zawierają zapisów, że beneficjent premii zobowiązuje się do dokonywania zakupów wyłącznie od Spółki, co uzasadniałoby wywodzenie odrębnego świadczenia z treści tak zawartych umów.

Wypłacane przez Spółkę premie pieniężne nie są związane z konkretną dostawą, ponieważ nie mają bezpośredniego wpływu na wartość tej dostawy i w efekcie nie prowadzą do obniżenia wartości (ceny) dostawy. Wartość nabytych w okresie rozliczeniowym towarów stanowi jedynie bazę kalkulacji kwoty przyznanej premii. Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, przyznane premie nie mogą być traktowane jako rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy, który stanowi, iż obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów. Przyznane premie pozostają bez związku z ceną towaru, a jej beneficjent nie jest zobowiązany do spełnienia jakichkolwiek warunków (wcześniejsza płatność, zrealizowanie wskazanego pułapu obrotów), które ostatecznie skutkowałyby obniżeniem ceny nabywanych towarów. A zatem nota księgowa, jako uniwersalny dokument księgowy służący dokumentowaniu transakcji, dla którego nie przewidziano odrębnych formularzy, jest dokumentem prawidłowym dla obydwu stron udokumentowania wypłacenia/otrzymania ww. premii. Ponadto sam fakt otrzymania noty księgowej, dokumentującej wypłatę premii, nie jest wskazany w przepisach jako czynność podlegająca opodatkowaniu, a w konsekwencji jako źródło obowiązku wystawienia faktury VAT. Spółka stoi na stanowisku, iż właściwy jest sposób rozliczenia przyznanych premii pieniężnych, polegający na udokumentowaniu transakcji poprzez wystawienie noty uznającej odbiorcę. Odliczenie podatku naliczonego z wystawionej przez kontrahenta faktury za otrzymaną premię wypełniałoby, zdaniem Wnioskodawcy, przesłanki zawarte w znowelizowanym przepisie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy i mogłoby zostać zakwestionowane przez organy skarbowe.

Całokształt działań podejmowanych przez kontrahenta w ramach własnego przedsiębiorstwa nie jest usługą zleconą przez Spółkę, za którą premia jest formą zapłaty. Takie zachowanie wymagałoby przyjęcia, iż każdy zakup towarów od sprzedawcy stanowi jednocześnie usługę nabywcy, świadczoną na rzecz tegoż sprzedawcy, co w konsekwencji prowadziłoby do opodatkowania każdego nabycia towarów przez kupującego w stosunku do sprzedającego. Podwójne opodatkowanie tej samej transakcji jest niezgodne zarówno z prawem polskim jak i prawem wspólnotowym. Na poparcie swojego stanowiska Spółka wskazała na aktualne orzecznictwo, m.in. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 lutego 2007 r., sygn. akt I FSK 94/06; wyroki Wojewódzkich Sądów Administracyjnych z dnia 22 maja 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 4080/06; z dnia 6 lutego 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 1967/07 oraz niepublikowany wyroku WSA sygn. akt III SA/Wa 1056/08, a także orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w wyrokach w sprawie Elida Gibbs C-317/94 oraz Mirror Group plc C-409/98. Spółka wskazała, iż pomimo tak ukształtowanej linii orzecznictwa, stanowisko Ministra Finansów z dnia 30 grudnia 2004 r. w sprawie premii pieniężnych, nie zostało zmienione, powodując tym niepewność podatników.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl z art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Powołany przepis wskazuje, iż pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU jako klasyfikacji, o której mowa w art. 8 ust. 3 powoływanej ustawy. Przez świadczenie, należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu, w wyniku którego, pomiędzy stronami transakcji, istnieje relacja zobowiązaniowa. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść dla rzecz świadczącego usługę.

Na podstawie art. 29 ust. 1 cyt. ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.

Stosownie do ust. 4 ww. artykułu podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych, w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b (korekty faktur).

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, m.in. od ustalenia, za co faktycznie premie pieniężne zostały wypłacone, tzn. czy dotyczą konkretnych dostaw, czy też odnoszą się do wszystkich dostaw w określonym czasie.

W przypadkach, gdy wypłacona premia pieniężna jest związana z konkretną dostawą, nawet jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jak rabat, o którym mowa w cyt. art. 29 ust. 4 ustawy, ponieważ ma bezpośredni wpływ na wartość tej dostawy i w efekcie prowadzi do obniżenia wartości (ceny) dostawy.

W tym przypadku zastosowanie będzie miał przepis § 16 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z dnia 31 maja 2005 r.). Wskazać należy, iż w obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r. rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337), powyższa zasada - wskazująca, iż w przypadku, gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów, określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą - w niezmienionej treści zawarta została w § 13 ust. 1 i 2 rozporządzenia.

W praktyce występują również sytuacje, gdzie premia pieniężna jest wypłacana z tytułu dokonywania przez nabywcę zakupu towarów o określonej wartości czy ilości, w określonym czasie lub też dokonywania terminowych płatności za zrealizowane dostawy w pewnym okresie i w określony sposób, i premia ta nie jest związana z żadną konkretną dostawą. W takiej sytuacji należy uznać, że wypłacona premia pieniężna związana jest z określonymi zachowaniami nabywcy, a zatem ze świadczeniem usług przez nabywcę otrzymującego taką premię, które to usługi podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych. Świadczeniem usług jest bowiem każde zachowanie podmiotu w wykonaniu stosunku zależności, które niekoniecznie polega na fizycznym wykonaniu jakiejkolwiek czynności lub podjęciu działania.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż na podstawie zawartych umów, Spółka wypłaca odbiorcom premie pieniężne, za zakup opon w okresach oznaczonych w umowach. Wysokość premii ustalana jest indywidualnie dla każdego odbiorcy, na podstawie wartości netto zakupionych przez niego opon, w danym okresie rozliczeniowym. Kwota premii wyraża się jako procent od wartości netto dokonanych zakupów, przy czym cena towarów stanowi jedynie bazę kalkulacji kwoty przyznanej premii. Warunkiem prawidłowego wyliczenia kwoty premii jest przedstawienie przez odbiorców, po zakończeniu okresu rozliczeniowego, zestawienia faktur dokumentujących zakup opon w okresie rozliczeniowym. Zapłata następuje poprzez kompensatę lub przelewy.

Otrzymanie powyższych premii pieniężnych nie ma więc charakteru dobrowolnego, ale uzależnione jest od określonego zachowania kupujących. Stanowią dla nich zachętę oraz motywację do większej aktywności w zakresie zakupu towarów od Spółki i ich sprzedaży, poprzez dążenie do osiągania jak największych obrotów. Należy wnioskować, że ponadto kontrahent, dążąc do zwiększenia sprzedaży opon Spółki, w celu uzyskania jak największej korzyści z przewidzianej w umowie premii pieniężnej, w rezultacie powstrzymuje się od dokonywania zakupów lub też zmniejsza ilość dokonywanych zakupów od innych producentów/dostawców stanowiących dla Spółki konkurencję. Zwiększony nacisk na sprzedaż towarów Spółki efektywnie przyczynia się również do reklamy tych produktów i samej Spółki, co również stanowi świadczenie usług w rozumieniu ustawy. Wskazać należy, iż usługobiorcą jest dostawca towarów, który realizuje swój interes ekonomiczny poprzez tworzenie sytuacji, w której - jak wykazano powyżej - kupujący decydują się na zakup u niego, a nie u innego dostawcy. W efekcie wypłata przedmiotowej premii pieniężnej następuje za określone zachowanie się nabywcy w stosunku do sprzedawcy. Wypłacając premię pieniężną sprzedawca nagradza kupującego za nabycie towarów w danym okresie, a w konsekwencji za lojalność względem sprzedawcy, tj. za to że kupujący nabywa towary Spółki, a nie jej konkurentów.

Powyższa premia pieniężna powinna być w związku z tym traktowana jak wynagrodzenie za powstrzymywanie się od zakupu towarów konkurencyjnych lub ograniczenie ich dokonywania. Zachowanie nabywcy stanowi w tym przypadku świadczenie usługi za wynagrodzeniem na rzecz sprzedającego. Jako zapłatę za wykonaną usługę kontrahent otrzymuje premię pieniężną. Zatem pomiędzy stronami zaistniała więź o charakterze zobowiązaniowym, która na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, stanowi świadczenie usługi za wynagrodzeniem. W świetle powyższego, zachowanie odbiorców polegające na zobowiązaniu do dokonania zakupów w określonym przedziale czasu, należy uznać za świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy i opodatkować podatkiem od towarów i usług za zasadach ogólnych.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15 są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zatem, w przedstawionym stanie faktycznym, w oparciu o obowiązujące przepisy prawa, należy stwierdzić, że czynności, za które przyznano premie pieniężne, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, stanowią odpłatne świadczenie usług i powinny być udokumentowane fakturami VAT wystawionymi przez kontrahentów (odbiorców) na rzecz Spółki.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. W rozpatrywanym stanie faktycznym, faktury VAT wystawiane przez kontrahentów, będą fakturami dokumentującymi transakcje podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powołanym wyżej przepisem, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego w fakturach, wystawionych na okoliczność wypłacanych premii pieniężnych, o ile nie zachodzą przesłanki wyłączające to prawo przewidziane w art. 88 powołanej ustawy.

Odnosząc się do argumentu, iż opodatkowanie premii pieniężnej prowadzi do podwójnego opodatkowania należy zauważyć, że w rzeczywistości występować będą dwie transakcje: dostawa towarów oraz świadczenie usług. Na rzecz takiego wniosku przemawia okoliczność, że wypłata przedmiotowej premii nie będzie związana z konkretną dostawą towarów. Poza tym czynności te będą odrębnie wynagradzane, tj. z tytułu dostawy towarów wynagrodzenie płacone jest przez nabywcę, natomiast w przypadku premii pieniężnej wynagrodzenie wypłaca dostawca towarów. W przypadku dostawy towarów podstawą opodatkowania będzie kwota należna z tytułu sprzedaży towarów dokonanej przez dostawcę na rzecz nabywcy, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Z kolei w odniesieniu do świadczonej usługi podstawą opodatkowania będzie wartość wypłaconej premii pieniężnej pomniejszona o kwotę należnego podatku. Trudno zatem uznać za zasadny argument o podwójnym opodatkowaniu, bowiem jak wskazano powyżej w przedmiotowej sprawie wystąpią dwie transakcje.

Końcowo wskazać należy, iż powołane przez Spółkę orzeczenia Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości zapadły w odmiennych stanach faktycznych. W sprawie C-317/94 produkująca kosmetyki Elida Gibbs udzielała ostatecznym nabywcom rabatów (konsument nieznany). Realizowane były one poprzez kupony, drukowane w gazetach bądź znajdujące się na opakowaniach kosmetyków. Natomiast w orzeczeniu w sprawie Mirror Group plc C-409/98, ETS wypowiedział się na temat zasad opodatkowania premii, bonusu czy "zachęty pieniężnej" otrzymanej z tytułu przystąpienia do umowy najmu długoterminowego.

Odnosząc się natomiast do powołanych w treści złożonego wniosku wyroków Naczelnego i Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego stwierdzić należy, iż są one rozstrzygnięciami w konkretnych sprawach i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa. Źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczpospolitej Polskiej są zgodnie z art. 87 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483) Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.

W świetle powołanych powyżej przepisów oraz na podstawie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku należy uznać stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.