IPPP3/443-153/09-4/CS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 16 lutego 2009 r. przesłanym zgodnie z właściwością przez Urząd Celny II do tut. Organu (data wpływu 2 marca 2009 r.), uzupełniony pismem z dnia 22 maja 2009 r. (data wpływu 25 maja 2009 r.) w odpowiedzi na wezwanie nr IPPP3/443-153/09-2/CS z dnia 12 maja 2009 r.,o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od podatku alkoholu etylowego skażonego benzoesanem denatonium - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 marca 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od podatku alkoholu etylowego skażonego benzoesanem denatonium.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie dystrybucji i konfekcjonowania perfum w opakowania szklane i pakowane w pudełka jednorazowe, a potem w opakowania (pudełka) zbiorcze. Perfumy, gotowe do rozlania, dostarczane są do zakładu w S., w zbiornikach tonowych, wykonanych ze stali nierdzewnej lub w beczkach metalowych o pojemności do 200 kg. Zakład w S. nie produkuje perfum, zajmuje się tylko konfekcjonowaniem różnych zapachów perfum. W cyklu produkcyjnym zmiana zapachu, czyli podłączenie kolejnej beczki z innym zapachem perfum do maszyny rozlewającej, poprzedzona jest procesem oczyszczania urządzenia nalewającego z poprzedniego zapachu. W tym celu stosuje się czyszczenie układu nalewającego maszyny napełniającej stężonym skażonym alkoholem etylowym w ilości 30 litrów przy jednej zmianie zapachu. Jeśli po procesie czyszczenia, w jego ostatniej fazie w alkoholu jest nadal wyczuwalna poprzednia nuta zapachowa, procedura płukania stężonym alkoholem musi być ponowiona, co oznacza, że do układu napełniającego maszyny musi być wtłoczony nowy alkohol w ilości 30 litrów. Procedura ta jest powtarzana, aż do momentu całkowitego oczyszczenia układu napełniającego z poprzedniego zapachu. Po oczyszczeniu całego układu nalewającego skażonym alkoholem etylowym, alkohol ten bezwzględnie musi zostać usunięty z całego układu nalewającego. Pod żadnym pozorem skażony alkohol etylowy nie może zostać zmieszany z perfumami założonymi do układu nalewającego, gdyż powodowałoby to zmianę składu produktu gotowego, co jest bezwzględnie zabronione przez właściciela marki. Alkohol etylowy nabywany w Polsce bądź za granicą, skażany jest w Polsce.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego pojawia się wątpliwość prawna. Czy wykorzystywanie alkoholu etylowego skażonego benzoesanem denatonium (B), do czyszczenia układów napełniających, niezbędnego w procesie technologicznym rozlewania i napełniania perfum spełnia warunki do zwolnienia z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 3, poz. 11) oraz § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie dokumentu dostawy wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, ewidencji tych wyrobów oraz wykazu środków skażających alkohol etylowy służącego do stosowania zwolnień od akcyzy (Dz. U. Nr 32, poz. 251).

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z brzmieniem § 9 ust. 1 i 2 cyt. rozporządzenia, - "Wykaz środków skażających alkohol etylowy wykorzystywany do produkcji produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, służący do stosowania zwolnień od akcyzy, wraz z minimalną ilością zastosowania środków skażających, określa załącznik nr 2 rozporządzenia.

Środek skażający określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia w lp. 25 (benzoesan denatonium) może być stosowany wyłącznie jako środek skażający alkohol etylowy wykorzystywany do produkcji produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, z wyłączeniem rozpuszczalników i rozcieńczalników złożonych organicznych pozostałych, zawierających w swym składzie alkohol etylowy, oznaczonych kodem CN ex 3814 00 90, środków zapobiegających zamarzaniu i pozostałych płynów usuwających oblodzenie, zawierających w swym składzie alkohol etylowy, oznaczonych kodem CN ex 3820 00 00 oraz produktów ułatwiających rozpalenie ognia, zawierających w swym składzie alkohol etylowy, bez względu na kod CN, nie dłużej niż do dnia 30 czerwca 2009 r."

Zakład w S. będzie używał alkoholu etylowego skażonego "B" czy "benzoesanem denatonium", który jest wymieniony w załączniku nr 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie dokumentu dostawy wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, ewidencji tych wyrobów oraz wykazu środków skażających alkohol etylowy służącego do stosowania zwolnień od akcyzy. Spółka uważa, że na mocy powyższego przepisu oraz art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, (Dz. U. z dnia 12 stycznia 2009 r.) skażony alkohol etylowy będzie korzystał ze zwolnienia od akcyzy. W związku z przedstawionym zdarzeniem przyszłym Spółka wnioskuje o wydanie interpretacji, czy zaprezentowane we wniosku stanowisko jest słuszne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z dnia 12 stycznia 2009 r. nr 3 poz. 11) określa opodatkowanie wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych podatkiem akcyzowym, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi a także oznaczanie znakami akcyzy.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe - są to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Natomiast w myśl art. 92 - do napojów alkoholowych w rozumieniu ustawy zalicza się alkohol etylowy, piwo, wino, napoje fermentowane oraz wyroby pośrednie. W załączniku nr 1 do ustawy, zawierającym "Wykaz wyrobów akcyzowych" określono w pozycji 17 alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu 80% obj. lub większej oraz alkohol etylowy i pozostałe wyroby alkoholowe skażone, o dowolnej mocy. Wobec powyższego alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu 80% obj. lub większej oraz alkohol etylowy o dowolnej mocy, skażony - jest wyrobem akcyzowym.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca zajmuje się konfekcjonowaniem różnych zapachów perfum w szklane opakowania. W trakcie tego procesu, aby oczyścić układ nalewający perfumy z poprzedniego zapachu, Wnioskodawca będzie wykorzystywał w tym celu alkohol etylowy skażony benzoesanem denatonium (bitrexem). Ponadto Wnioskodawca wskazuje, iż nie zajmuje się produkcją perfum.

W myśl § 3 pkt 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 7 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego (Dz. U. z 2004 r. Nr 65, poz. 598 z późn. zm.) poprzez skażanie - rozumie się skażanie środkami skażającymi określonymi przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych spośród środków dopuszczonych do skażania alkoholu etylowego określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych (Dz. U. Nr 31, poz. 353, z późn. zm.) oraz całkowite skażanie wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Wspólnoty Europejskiej środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego (Dz. Urz. WE L 288 z 23.11.1993, str. 12, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, str. 249, z późn. zm.).

Zgodnie z powyższym, na podstawie wyżej powołanego art. 9 ust. 2 ustawy o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych, Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi w dniu 25 czerwca 2008 r. wydał rozporządzenie w sprawie środków dopuszczonych do skażania alkoholu etylowego (Dz. U. z 8 lipca 2008 r. nr 120 poz. 776). W Wykazie środków dopuszczonych do skażenia alkoholu etylowego wraz z minimalną ilością ich zastosowania stanowiących załącznik do rozporządzenia - jako dopuszczalny środek skażający wskazał Benzoesan denatonium. Dopuszczone jest stosowanie roztworów benzoesanu denatonium w etanolu lub alkoholu tert-butylowym po uprzednim przeliczeniu dawki na czysty składnik.

Natomiast stosownie do przepisów powyższego rozporządzenia Komisji (WE), w Polsce w celu całkowitego skażenia alkoholu należy stosować jedną z dwóch substancji skażającej, których skład ilościowy został jednoznacznie określony w rozporządzeniu. W każdym przypadku substancja skażająca zawierać powinna nie mniej niż trzy składniki.

Zgodnie z powyższymi unormowaniami, gwarancją skutecznego skażenia jest użycie w pierwszej metodzie na hektolitr czystego alkoholu 0,75 litra ketonu metylowoetylowego zawierającego:

W drugiej metodzie przepisy rozporządzenia wskazują konieczność stosowania na hektolitr czystego alkoholu jednego litra ketonu metylowoetylowego zawierającego:

1)95-96% ketonu metylowo-etylowego (wagowo),

2)2,5-3% objętości ketonu metylowo-izopropylowego (wagowo),

3)1,5-2% objętości ketonu etylowo-izoamylowego (5-metyl-3-heptanon) (wagowo)wraz z 1 gramem benzoesanu denatonium.

Ponadto należy wskazać, iż w Roz. 6 ustawy o podatku akcyzowym, określono zakres zwolnień od akcyzy alkoholu etylowego oraz warunki obligujące do tych zwolnień, dotyczące sposobu skażania oraz przeznaczenia przedmiotowego wyrobu.

Przepis art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy stanowi, iż zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy całkowicie skażony, importowany, nabywany wewnątrzwspólnotowo albo produkowany na terytorium kraju, wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Wspólnoty Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

Odnosząc się do kwestii dotyczącej zastosowania powyższego przepisu ustawy o podatku akcyzowym zauważyć należy, iż zwolnienie od akcyzy alkoholu etylowego uwarunkowane jest jego całkowitym skażeniem środkami dopuszczonymi do skażania na podstawie wyżej wskazanego rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93.

Poza tym zauważyć należy, iż zgodnie z art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy, zwalnia się od akcyzy ze względu na przeznaczenie alkohol etylowy skażony środkami skażającymi, określonymi przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych spośród środków dopuszczonych do skażania alkoholu etylowego na podstawie przepisów wydanych na podstawie ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych (Dz. U. Nr 31, poz. 353, z 2002 r. Nr 166, poz. 1362 oraz z 2004 r. Nr 29, poz. 257 i Nr 173, poz. 1808) i wykorzystywany do produkcji produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi - wyłącznie w przypadkach, o których mowa w ust. 3 pkt 1 lub 8, jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w ust. 5-13. Przepis ten wskazuje, iż zwolnienie od akcyzy alkoholu etylowego skażonego środkami skażającymi, dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie przepisów wydanych na podstawie ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych, uwarunkowane jest wykorzystaniem tego wyrobu do produkcji produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi. Wobec powyższego, uwzględniając sytuację przedstawioną we wniosku należy stwierdzić, iż konfekcjonowanie wyrobów nie jest produkcją, ponieważ w jej wyniku nie powstają ostatecznie dobra materialne, które są wynikiem procesu produkcyjnego. Jak wskazał Wnioskodawca, Spółka nie zajmuje się produkcją a jedynie używa alkoholu etylowego skażonego B do czyszczenia urządzeń nalewających perfumy. W związku z tym, nie jest możliwe skorzystanie ze zwolnienia wynikającego z powyższego przepisu.

Reasumując, jeśli nabywany przez Wnioskodawcę alkohol etylowy, wykorzystywany do czyszczenia zbiorników w procesie konfekcjonowania perfum będzie całkowicie skażony środkami dopuszczonymi do skażania na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, przedmiotowy alkohol będzie mógł korzystać z bezwarunkowego zwolnienia, wynikającego z art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Natomiast, jeśli przedmiotowy alkohol etylowy będzie skażony środkami skażającymi dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie przepisów wydanych na podstawie art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych (Dz. U. Nr 31, poz. 353, z późn. zm.) - co ma miejsce w przedmiotowej sprawie - skażony alkohol nie będzie mógł skorzystać ze zwolnienia od akcyzy, ponieważ nie będzie wykorzystany do produkcji wyrobów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Ponadto dodać należy, iż zgodnie z § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lutego 2009 r. (Dz. U. z dnia 27 lutego 2009 r. nr 32 poz. 251) w sprawie dokumentu dostawy wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, ewidencji tych wyrobów oraz wykazu środków skażających alkohol etylowy służącego do stosowania zwolnień od akcyzy, wskazany we wniosku środek skażający - benzoesan denatonium (B) - może być stosowany wyłącznie jako środek skażający alkohol etylowy wykorzystywany do produkcji produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, z wyłączeniem rozpuszczalników i rozcieńczalników złożonych organicznych pozostałych, zawierających w swym składzie alkohol etylowy, oznaczonych kodem CN ex 3814 00 90, środków zapobiegających zamarzaniu i pozostałych płynów usuwających oblodzenie, zawierających w swym składzie alkohol etylowy, oznaczonych kodem CN ex 3820 00 00 oraz produktów ułatwiających rozpalanie ognia, zawierających w swym składzie alkohol etylowy, bez względu na kod CN - nie dłużej niż do dnia 30 czerwca 2009 r.

Tut. organ informuje, iż złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).