IPPP3/443-151/11-4/JF - Prawo do odliczenia podatku VAT w związku z projektem.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Instytutu, przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2011 r. (data wpływu 1 lutego 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 lutego 2011 r. (data wpływu 28 lutego 2011 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 18 lutego 2011 r. nr IPPP3/443-151/11-2/JF o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu - jest nieprawidłowe.

W dniu 1 lutego 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

Wniosek zawierał braki formalne, w związku z czym pismem z dnia 18 lutego 2011 r. wezwano do uzupełnienia ww. wniosku. Wezwanie doręczono w dniu 21 lutego 2011 r. Odpowiedzi udzielono za pośrednictwem Poczty Polskiej w dniu 25 lutego 2011 r. (data wpływu 28 lutego 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Instytut jest jednostką podlegającą ustawie o finansach publicznych. Prowadzi badania naukowe finansowane dotacjami oraz badania naukowe wykonywane na zamówienie, a więc objęte podatkiem VAT, a także działalność zwolnioną z podatku VAT. Dotacje otrzymywane przez Instytut nie są uzależnione od ilości i wartości świadczonych usług tj. nie stanowią dopłaty do ceny.

Dotacje na działalność statutową dotyczą jednego roku i są na koniec roku księgowane jako dochód, natomiast dotacje otrzymywane są na projekty badawcze na okres około 3 lat. Wpływy w postaci zaliczek księgowane są jako dochody przyszłych okresów po zakończeniu projektu. Koszty, do czasu zakończenia projektu stanowią produkcję w toku, a na koniec realizacji przenoszone są na koszt własny sprzedaży projektów badawczych.

Zgodnie z ustawą o VAT do wskaźnika struktury nie przyjmuje się dotacji. Instytut w poprzednich latach nie odliczał podatku od wydatków związanych z czynnościami opodatkowanymi, ponieważ nie miał kosztów, a tylko dochód (był to wynajem części dachu, terenu, czynsze, energia).

Od roku 2009 Instytut realizuje projekt strukturalny "Bio-centrum..." w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, lata 2007 - 2013 Priorytet 2. Infrastruktura sfery B+R, Działanie 2.2. Wsparcie tworzenia wspólnej infrastruktury badawczej jednostek naukowych wspólnie z Instytutem w J., gdzie jest partnerem projektu (zwany dalej: "Biocentrum"). Projekt jest współfinansowany ze środków Unii Europejskiej. Polega głównie na zakupie aparatury naukowo-badawczej. W studium wykonalności Projektu "Biocentrum" jest przewidziana sprzedaż opodatkowana związana z wykonywaniem analiz na zakupionych w projekcie aparatach.

Aparatura zakupiona w ramach ww. projektu ma być wykorzystywana również do realizacji badań wykonywanych w ramach kolejnego projektu "Biożywność, innowacyjne, funkcjonalne produkty pochodzenia zwierzęcego" współfinansowanego ze środków UE z funduszy strukturalnych oraz badań statutowych.

Instytut powziął wątpliwość czy ma prawo (i w jakim procencie) do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach VAT dokumentujących zakup aparatury i materiałów, dotychczas niewykorzystanych do wykonania czynności opodatkowanych.

Zaznaczono, iż wskaźnik struktury obrotów w roku 2009 wyniósł 86,26% a w roku 2010 88,60%. Wskaźnik ten wyliczony został na podstawie szczątkowej usługowej działalności naukowej oraz przeważającej działalności gospodarczej związanej z wyszczególnionym wyżej wynajmem powierzchni będącej w użyczeniu oraz czynszem za użytkowanie przez pracowników lokali. Do wskaźnika struktury przyjęto obrót, w związku z którym przysługiwało prawo do odliczenia VAT oraz całkowity obrót, w związku z którym zarówno przysługiwało, jak i nie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego.

W odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia wniosku wskazano, iż możliwe będzie wyodrębnienie sprzedaży opodatkowanej związanej z wykonywaniem analiz na zakupionej aparaturze naukowo-badawczej nabytej do realizacji ww. projektu, która może być również wykorzystywana w ramach projektu "Biożywność..." oraz do realizacji badań statutowych.

Uzupełniono, iż analizy sprzedawane w ramach czynności opodatkowanych wykonane na aparaturze nabytej do realizacji pierwszego projektu można określić kwotowo odrębnie od pozostałych czynności. Wyodrębnienie tych kwot opiera się na wielkości zużycia materiałów, amortyzacji aparatury zakupionej w projekcie Biocentrum. Jednocześnie wskazano, że w 2011 r. wskaźnik ten wyliczony został na podstawie szczątkowej usługowej działalności naukowej (0%-5%) oraz przeważającej działalności gospodarczej sięgającej blisko 100% wskaźnika działalności związanej z wynajmem powierzchni będącej w użyczeniu oraz czynszem za lokale użytkowanie przez naszych pracowników.

Instytut oświadczył, iż może zaistnieć w przyszłości sprzedaż usług naukowo-badawczych (analiz) tak jak założono w studium wykonalności projektu Biocentrum. Otrzymywane przez Instytut dotacje mają charakter podmiotowy i nie wchodzą w zakres ustawy o podatku VAT, nie mają też wpływu na cenę sprzedaży świadczonych usług.

Ponadto realizację projektu rozpoczęto od dnia 26 czerwca 2009 r. a pierwszy środek trwały został przyjęty na stan w dniu 30 czerwca 2009 r. W tym projekcie nie było zapasów, a wszystkie środki trwałe były kupowane na bieżąco i przyjmowane na stan środków trwałych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Instytut ma prawo do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących zakupy dokonane w ramach ww. projektu wskaźnikiem struktury, w niewielkim stopniu uwzględniającym udział usługowej działalności badawczej do całkowitego obrotu w Instytucie łącznie z dotacjami. Czy słusznie Instytut chce przyjąć ustalony przez zespół uczonych inny, bardziej realny wskaźnik, uwzględniający ewentualne wykonywanie w przyszłości czynności opodatkowanych na zakupionej aparaturze, zgodnie z założeniem zawartym w studium wykonalności Projektu.

Zdaniem Wnioskodawcy z uwagi na obecny niekomercyjny charakter projektu i brak związku z jakąkolwiek działalnością opodatkowaną VAT, Instytutowi przysługuje prawo do obniżenia podatku VAT należnego o VAT naliczony zawarty w fakturach dokumentujących zakupy finansowane ww. dotacją z UE. Instytut zamierza dokonać korekty podatku VAT od wszystkich kosztów poniesionych w projekcie "Biocentrum".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwana dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z treści powyższego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone przesłanki, w szczególności odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług w sytuacji gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest więc związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż nabycie towarów i usług przeznaczonych do przyszłego wykorzystania ich dla czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej bez względu na to jakie faktycznie będą efekty tej działalności, należy uznać w momencie ich nabycia.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje, stosownie do art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18. Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (ust. 11). Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego (ust. 13).

Powyższy przepis formułuje powstanie prawa do odliczenia, pozwalając podatnikowi na realizację tego prawa w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny bądź też w rozliczeniu za jeden z dwóch kolejnych miesięcy. W przypadku nieodliczenia podatku naliczonego w ww. okresach rozliczeniowych obniżenia można dokonać poprzez złożenie korekty deklaracji podatkowej, jeżeli nie upłynęło więcej niż 5 lat od początku roku kiedy podatnik uzyskał prawo do obniżenia podatku należnego.

W tym miejscu należy jednak podkreślić, że nabycie towarów i usług mających służyć wykonywaniu działalności podlegającej opodatkowaniu, zwolnieniu oraz niepodlegającej opodatkowaniu, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie daje podatnikowi prawa do odliczenia podatku naliczonego w całości. W tym przypadku skoro podatnik nie jest w stanie przyporządkować zakupu do określonej działalności opodatkowanej, zwolnionej lub niepodlegającej opodatkowaniu VAT konieczne jest zastosowanie odliczenia proporcjonalnego.

Jednocześnie art. 90 ust. 1 ustawy stanowi, iż w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (art. 90 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej (art. 90 ust. 4).

Na podstawie art. 90 ust. 10 ustawy w przypadku gdy proporcja określona w ust. 2-8:

Z powyższego wynika, że w przypadku gdy podatnik dokonuje zakupów związanych zarówno z czynnościami, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego jak i czynnościami, w związku, z którymi takie prawo nie przysługuje, zastosowanie znajdują przepisy art. 90 ustawy, mające na celu określenie wartości podatku naliczonego, służącego wyłącznie czynnościom, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z pominięciem tej części podatku naliczonego, w jakiej nabyte towary i usługi będą wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Proporcję należy wyliczyć na podstawie obrotu z poprzedniego roku podatkowego, gdzie w liczniku umieścić należy kwotę obrotu związanego z czynnościami opodatkowanymi, z którymi związane jest prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, natomiast w mianowniku całkowity obrót z tytułu czynności związanych z prawem do obniżenia kwoty podatku należnego oraz obrót z tytułu czynności, w związku z którymi nie przysługuje obniżenie.

Przy czym czynności niepodlegające opodatkowaniu nie są w ogóle objęte regulacją ustawy o podatku od towarów i usług. W rezultacie odliczenie podatku naliczonego związanego z tymi czynnościami stanowiłoby nieuprawnione rozszerzenie zakresu stosowania ustawy na sferę, której ta ustawa w ogóle nie dotyczy. Ponadto brak jest w ustawie przepisów, które dopuszczałyby możliwość odliczenia w takiej sytuacji.

W związku z tym obliczając proporcję nie należy uwzględniać czynności niepodlegających opodatkowaniu, np. dotacji niestanowiących obrotu, tj. niezwiązanych z ceną towaru lub usługi - wskazuje na to przepis art. 29 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem art. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Podkreślić należy, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie przewidują możliwości stosowania wskaźnika proporcji innego niż ten, który został wyliczony na podstawie roku poprzedzającego rok podatkowy (art. 90 ust. 4 ustawy), bądź ustalonego z Naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu (art. 90 ust. 8 i ust. 9), w przypadku podatników, którzy w poprzednim roku nie osiągnęli obrotu.

Jak powyższe przepisy wskazują, zasada proporcjonalnego odliczania podatku naliczonego w oparciu o przepisy art. 90 ustawy znajduje zastosowanie wyłącznie w przypadku, gdy podatnik nie ma możliwości wyodrębnienia całości lub części kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje. W przypadku, kiedy takie wyodrębnienie jest możliwe podatnik posiada prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego związane tylko z czynnościami opodatkowanymi. W sytuacji występowania czynności opodatkowanych i zwolnionych kiedy to nabyty towar lub usługa służy wyłącznie czynnościom opodatkowanym, podatnik posiada prawo do obniżenia całej kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy dokonanych zakupach.

Następstwem stosowania odliczenia proporcjonalnego jest konieczność weryfikacji odliczenia po zakończeniu roku podatkowego w celu odliczenia kwoty rzeczywistej, nie prognozowanej.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

Stosownie do art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy (art. 91 ust. 3 ustawy).

Powyższe przepisy zobowiązują podatnika stosującego proporcję odliczenia do weryfikacji dokonanego odliczenia po zakończeniu roku podatkowego. Weryfikacja prawidłowości odliczenia następuje w formie korekty podatku naliczonego w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następnego. Przy czym jeżeli różnica między proporcją stosowaną a rzeczywistą wyliczoną po zakończeniu roku podatkowego nie przekroczyła 2% korekty nie dokonuje się.

Z treści wniosku wynika, iż Instytut w ramach prowadzonej działalności naukowej wykonuje działalność statutową, opodatkowaną i zwolnioną. Poza tym Instytut wykazuje obrót z tytułu najmu części dachu, terenu, lokali użytkowych, energii). Dla powyższych czynności stosuje odliczenie proporcjonalne, wynoszące w roku 2010 - 88,60%.

Na potrzeby projektu realizowanego od 2009 r. (finansowanego z dotacji niemającej wpływu na cenę wyników badań) nabył aparaturę naukowobadawczą przyjętą do środków trwałych w dniu 30 czerwca 2009 r. Z uwagi na brak zamiaru niewykorzystywania aparatury do czynności opodatkowanych przy jej nabyciu nie odliczono podatku naliczonego. Jednakże istnieje możliwość wykorzystania przez Instytut tej aparatury do realizacji kolejnego projektu, którego realizacja nie wyklucza sprzedaży opodatkowanej, dla której w 2011 r. Instytut przyjął proporcję od 0% do 5% - stanowi ona część stosowanej obecnie proporcji. W związku z przewidywaną sprzedażą wyników analiz związanych w realizowanym projektem oraz z założeniem wynikającym z pierwszego projektu o możliwości wystąpienia sprzedaży opodatkowanej, Instytut zamierza dokonać korekty podatku naliczonego przy nabyciu w 2009 r. aparatury badawczej.

Przedstawione okoliczności sprawy wskazują, iż w chwili nabycia aparatury do projektu "Biocentrum" Instytut nie przewidywał zamiaru wykonywania czynności opodatkowanych. Konsekwencją tego był, wynikający z art. 86 ust. 1 ustawy, brak obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z uwagi na to, że przeznaczeniem przyjętej do środków trwałych aparatury nie był związek z czynnościami opodatkowanymi i dotychczas takie czynności nie wystąpiły, Instytut nie może - na podstawie art. 86 ust. 13 ustawy - obniżyć kwoty podatku należnego poprzez dokonanie korekty deklaracji podatkowej.

Obecnie realizacja kolejnego projektu przewiduje możliwość wystąpienia związku nabytego w 2009 r. środka trwałego z czynnościami opodatkowanymi - przewidywany udział tej sprzedaży to 0%-5%.

Wobec powyższego należy uznać, iż nastąpiła zmiana przeznaczenia aparatury naukowo-badawczej. Z uwagi na to, iż Instytut posiada prawo do częściowego odliczenia, nie znajdzie zastosowania przepis art. 91 ust. 7 ustawy, dotyczący wyłącznie zmiany prawa do odliczenia całości kwoty podatku naliczonego.

Jednakże biorąc pod uwagę, iż Instytut stosuje proporcję odliczenia przyjętą na podstawie obrotów z poprzedniego roku należy stwierdzić, iż w trakcie bieżącego roku nie może zmienić stosowanej proporcji odliczenia. Z uwagi na to, że w chwili obecnej do całej działalności Instytut stosuje proporcję odliczenia wynikającą z art. 90 ust. 1-2 ustawy, wydaje się zasadnym odliczenie podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną wyników analiz z projektów dopiero po zakończeniu roku podatkowego, w którym wystąpią czynności opodatkowane.

Wobec powyższego skoro, nabyta aparatura nie służy czynnościom opodatkowanym i w przypadku ich wystąpienia będzie to sprzedaż w niewielkim stopniu opodatkowana, zatem Instytut będzie mógł dokonać korekty podatku naliczonego w związku z zakupem wykorzystywanej aparatury na zasadach określonych w art. 91 ust. 1-3 ustawy, tj. po zakończeniu roku, na podstawie rzeczywistej proporcji i w tylko w okresie korekty. Przy czym okres korekty w przypadku przedmiotowej aparatury, uznanej przez Instytut za środek trwały, wynosi 5 lat od oddania do użytkowania, z wyłączeniem środków trwałych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł (dla których okres korekty wynoszący 12 miesięcy już upłynął).

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż obecnie Instytut nie posiada prawa do korekty podatku naliczonego na podstawie tegorocznego wyliczenia szacunkowego, z którego nie wynika pewność wystąpienia czynności opodatkowanych (proporcja nieprzekraczająca 2% nie pozwala na odliczenie). Jednakże Instytut będzie miał prawo do korekty podatku naliczonego przy nabyciu w roku 2009 aparatury naukowo-badawczej, której wartość początkowa przekracza 15 000 zł, po zakończeniu roku, w którym wystąpią czynności opodatkowane. Przy czym Instytut ma możliwość wyodrębnienia sprzedaży opodatkowanej związanej z wykonywaniem analiz na tej aparaturze bez możliwości odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z tymi czynnościami i zakłada, że w 2011 r. proporcja odliczenia związana z realizowanym projektem może wynosić od 0% do 5%. W takich okolicznościach po zakończeniu roku 2011 korekcie będzie podlegała 1/5 kwota podatku naliczonego przy zakupie środka trwałego w części 1/5 faktycznej proporcji wyliczonej dla całości obrotów osiągniętych w 2011 r. bez prawa wyodrębnienia odrębnej proporcji tylko dla sprzedaży analiz.

Dodać należy, iż po zakończeniu każdego, następnego roku podatkowego, do 2013 r. włącznie, Instytut będzie mógł dokonać korekty 1/5 części podatku naliczonego przy nabyciu aparatury z uwzględnieniem stosowanej proporcji.

Mając powyższe na uwadze należy uznać stanowisko Instytutu, że ma prawo do korekty podatku od wszystkich kosztów poniesionych w projekcie "Biocentrum" za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.