IPPP3/443-15/10-2/JK - Stawka podatku VAT dla usług transportu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 16 marca 2010 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-15/10-2/JK Stawka podatku VAT dla usług transportu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 4 stycznia 2010 r. (data wpływu 7 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług transportu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 stycznia 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług transportu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Polski podatnik VAT wykona usługę transportu towarów na rzecz polskiego podatnika VAT w styczniu 2010 r. na trasie Polska - Rosja.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawkę VAT powinien zastosować przewoźnik będący polskim podatnikiem VAT wystawiając fakturę za ww. usługę transportową... 0 % czy 22 %.

Zdaniem Wnioskodawcy, przewoźnik - polski podatnik VAT wystawiając fakturę VAT dla swojego kontrahenta - polskiego podatnika VAT za transport towarów z Polski do Rosji powinien zastosować:

a.

stawkę 22 % na całą trasę, jeśli nie posiada dokumentów wymienionych w art. 83 ust. 5 pkt 1b stawkę 0 % na całą trasę, jeśli posiada dokumenty wymienione w art. 83 ust. 5 pkt 1.

Według Spółki nie stosuje się obecnie podziału na odcinki, gdyż przepisy ustawy o VAT, które mówiły o podziale na odcinki zostały uchylone. Stąd też opodatkowaniu w Polsce podlega cała trasa Polska - Rosja zgodnie z art. 28b ust. 1. Podstawową stawką stosowaną w Polsce dla tego typu usług jest stawka 22 %, jednakże art. 83 ust. 1 pkt 23 przewiduje możliwość zastosowania stawki 0 % w sytuacji gdy spełnione są warunki wymienione w art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn.. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez terytorium kraju, zgodnie z art. 2 pkt 1 ww. ustawy, rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Z kolei przez terytorium państwa trzeciego, rozumie się terytorium państwa niewchodzącego w skład terytorium Wspólnoty (art. 2 pkt 5).

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (art. 8 ust. 1 ustawy).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 28b ust. 1 cyt. ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22 %, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku od towarów i usług, stawkę podatku w wysokości 0 % stosuje się do usług transportu międzynarodowego.

Zgodnie z art. 83 ust. 3 pkt 1 cyt. ustawy przez usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w ust. 1 pkt 23, rozumie się przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów:

a.

z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty,

b.

z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium kraju,

c.

z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt),

d.

z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty lub z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju.

W myśl art. 83 ust. 5 pkt 1 cyt. ustawy, dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług, o których mowa w ust. 1 pkt 23, są w przypadku transportu towarów przez przewoźnika lub spedytora - list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej), stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, oraz faktura wystawiona przez przewoźnika (spedytora), z zastrzeżeniem ust. 2.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że stawkę podatku w wysokości 0 % można zastosować w przypadku świadczenia usług transportu międzynarodowego, jeśli podatnik posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające, iż w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, oraz fakturę dokumentującą wykonaną usługę transportu międzynarodowego. Zatem Wnioskodawca, aby mógł skorzystać ze stawki 0 %, powinien posiadać w swojej dokumentacji dowody wiarygodne i potwierdzające faktyczne dokonanie usługi międzynarodowego transportu towarów.

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca będący polskim podatnikiem podatku VAT wykona usługę transportu towarów na rzecz polskiego podatnika podatku VAT na trasie Polska - Rosja. Wątpliwości Zainteresowanego będącego przewoźnikiem związane są z zastosowaniem właściwej stawki podatku VAT za ww. usługę transportową.

Biorąc pod uwagę okoliczności przedstawione we wniosku oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego, tut. Organ podatkowy stwierdza, iż stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowym zakresie jest prawidłowe. Należy bowiem zgodzić się z Wnioskodawcą, iż w przypadku gdy będzie On w posiadaniu dokumentów o których mowa w cyt. powyżej przepisie art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy, będzie jednocześnie uprawniony dla zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0 % dla całej usługi transportu wykonanej na rzecz polskiego podatnika na trasie Polska - Rosja. Natomiast, jak Zainteresowany wskazuje w opisie swojego stanowiska, w przypadku braku stosownych dokumentów zobowiązany będzie dla całej usługi zastosować stawkę podatku VAT w wysokości 22 %.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M. Curie-Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl