IPPP3/443-1486/11-2/SM - Obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego z tytułu zakupu samochodu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2011 r. (data wpływu 17 listopada 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego z tytułu zakupu samochodu - jest prawidłowe.

W dniu 17 listopada 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego z tytułu zakupu samochodu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Dnia 16 sierpnia 2010 r. Wnioskodawczyni nabyła nowy samochód Citroen CI.C58 za kwotę 89,000,00 zł brutto, w tym 6.049,18 zł VAT (ksero faktury zakupu w załączeniu). Samochód został przeznaczony do wykorzystywania wyłącznie w jej działalności gospodarczej, w której była i jest nadal czynnym podatnikiem VAT.

Samochód, zgodnie z fakturą zakupu oraz poz. 50 świadectwa homologacji (kserokopia w załączeniu), był samochodem ciężarowym. W swojej działalności wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane VAT. W związku z tym na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług naliczony na fakturze podatek VAT został odliczony w całości. Wnioskodawczyni nie występowała o dodatkowe badanie techniczne w stacji kontroli pojazdów ze względu na wyrok Trybunału Sprawiedliwości Wspólnoty Europejskiej (TSWE) z dnia 22 grudnia 2008 r. w sprawie C-414/07 Magoora Sp. z o.o. dotyczący interpretacji przepisów Szóstej Dyrektywy Rady 77/388/EWG, z której wynikało, że jeżeli w świadectwie homologacji jest zapis, że jest to samochód ciężarowy, to uprawia to do odliczania podatku VAT od zakupu samochodu bez dodatkowych badań w pełnej wysokości.

W czerwcu 2011 r. w samochodzie zostały wykonane zmiany, w wyniku których jest on obecnie samochodem osobowym, co potwierdza wpis do karty pojazdu oraz do dowodu rejestracyjnego z dnia 30 czerwca 2011 r. Samochód ten nadal jest wykorzystywany w działalności gospodarczej. W chwili obecnej Wnioskodawczyni nadal prowadzi działalność gospodarczą i jest podatnikiem VAT czynnym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w stanie faktycznym należy dokonać korekty podatku VAT naliczonego odliczonego przy zakupie samochodu.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ustawy, w okresie od wejścia w życie tej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r. w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze, nie więcej niż 6.000,00 zł, z zastrzeżeniem ust. 2. W ust. 2 wskazano wymagania, które powinien spełnić samochód aby mógł być uznany za ciężarowy. Spełnienie wymagań określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r., Dz. U. 247, poz. 1652). Jeżeli w pojeździe, dla którego wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 3, wprowadzono zmiany w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4, podatnik jest obowiązany do skorygowania kwoty podatku naliczonego (art. 3 ust. 4).

W związku z powyższym, ponieważ w odniesieniu do samochodu, o którym mowa, Wnioskodawczyni nie występowała o wydanie przez okręgową stację kontroli pojazdów zaświadczenia potwierdzającego spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych, nie jest zobowiązana do skorygowania kwoty podatku naliczonego odliczonego przy zakupie samochodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej "ustawą", w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Przypadki ograniczenia bądź wyłączenia prawa do odliczenia w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. zawierały przepisy art. 86 ust. 3-7a oraz art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług. Kwestię korekty podatku naliczonego odliczonego, w związku z nabyciem pojazdu samochodowego, do dnia 31 grudnia 2010 r. regulował art. 86 ust. 5c tej ustawy.

Zgodnie z tym przepisem, jeżeli zmiany, o których mowa w ust. 5b, zostaną dokonane w okresie 12 miesięcy licząc od miesiąca, w którym otrzymano fakturę lub dokument celny, podatnik jest obowiązany do skorygowania kwoty podatku naliczonego w całości w rozliczeniu za okres, w którym dokonano tych zmian. Przy czym w myśl ust. 5b ww. artykułu, w przypadku gdy w pojeździe, dla którego wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 5, zostały wprowadzone zmiany, w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 4 pkt 1-4 - podatnik obowiązany jest do pisemnego zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o tych okolicznościach, w terminie 7 dni od ich zaistnienia.

Zgodnie natomiast z ust. 5 tegoż artykułu, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 4 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. nastąpiła zmiana przepisów. Obecnie kwestie korekty podatku naliczonego w związku z późn. zm. w pojeździe reguluje art. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą nowelizującą".

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy nowelizujacej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

W ust. 2 ww. art. 3 wskazano, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej).

Jeżeli w pojeździe dla którego wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 3, wprowadzono zmiany w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4, podatnik jest obowiązany do skorygowania kwoty podatku naliczonego (art. 3 ust. 4).

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni dnia 16 sierpnia 2010 r. nabyła nowy samochód ciężarowy marki Citroen (zgodnie z fakturą zakupu oraz świadectwem homologacji). Samochód został przeznaczony do wykorzystywania wyłącznie w jej działalności gospodarczej, w której była i jest nadal czynnym podatnikiem VAT. W swojej działalności Wnioskodawczyni wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane VAT. W związku z tym na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług naliczony na fakturze podatek VAT został odliczony w całości (na podstawie wyroku Trybunału Sprawiedliwości Wspólnoty Europejskiej (TSWE) z dnia 22 grudnia 2008 r. w sprawie C-414/07 Magoora). Wnioskodawczyni nie występowała o dodatkowe badanie techniczne ww. samochodu.

W czerwcu 2011 r. w samochodzie zostały wykonane zmiany, w wyniku których jest on obecnie samochodem osobowym, co potwierdza wpis do karty pojazdu oraz do dowodu rejestracyjnego z dnia 30 czerwca 2011 r. Samochód ten nadal jest wykorzystywany w działalności gospodarczej.

W chwili obecnej Wnioskodawczyni nadal prowadzi działalność gospodarczą i jest podatnikiem VAT czynnym.

Odnosząc powyższe do ww. przepisów należy zauważyć, że przepis art. 3 cytowanej ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. obowiązujący od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. nie formułuje obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, w sytuacji jak przedstawiona w przedmiotowej sprawie. Wskazać też trzeba, że treść przywołanych wyżej przepisów art. 3 ust. 4 ustawy nowelizującej, wskazuje, iż mają one zastosowanie w odniesieniu do pojazdów samochodowych, dla których uprzednio wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 3 tego artykułu. Zatem należy przyjąć, że przepisy te nie mają zastosowania do pojazdów samochodowych, dla których ww. zaświadczenie nie zostało wydane, jak to ma miejsce w przedmiotowej sprawie.

Zatem jeżeli Wnioskodawczyni dokonała zmiany rodzaju przedmiotowego samochodu, to przekwalifikowanie takie nie będzie wywoływało skutków odnośnie wcześniej dokonanego odliczenia, jeżeli zainteresowana dysponuje stosownymi dokumentami, które w momencie zakupu uprawniały do odliczenia podatku naliczonego, a ponadto występował i występuje związek pomiędzy tym zakupem a sprzedażą opodatkowaną.

Uwzględniając powyższe, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych do niego dokumentów, w związku z czym nie były one przedmiotem merytorycznej analizy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.