IPPP3/443-1471/11-4/SM - Możliwość odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu zakupu samochodu osobowego.

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 10 lutego 2012 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-1471/11-4/SM Możliwość odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu zakupu samochodu osobowego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2011 r. (data wpływu 14 listopada 2011 r.), uzupełnionego w dniu 10 stycznia 2012 r. (data wpływu 13 stycznia 2012 r.) w odpowiedzi na wezwanie nr IPPP3/443-1471/11-2/SM z dnia 20 grudnia 2011 r. (skutecznie doręczone w dniu 3 stycznia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 listopada 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego. Wniosek został uzupełniony w dniu 10 stycznia 2012 r. (data wpływu 13 stycznia 2012 r.) w odpowiedzi na wezwanie nr IPPP3/443-1471/11-2/SM z dnia 20 grudnia 2011 r. (skutecznie doręczone w dniu 3 stycznia 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca posiada zarejestrowaną w CEIDG działalność gospodarczą pod firmą "Doradztwo A. W.", której przedmiotem działalności jest: PKD 70.22Z "Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania". W dniu 1.09.2011 Wnioskodawca zawarł z firmą P. S.A. z siedzibą w W., wpisaną do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, prowadzonego przez Sąd Rejonowy w W. (dalej "Spółka" lub "P.) kontrakt menedżerski na świadczenie usług zarządzania. Zapisy kontraktu ograniczają możliwości świadczenia przez niego usług lub prowadzenia działalności gospodarczej na rzecz innych podmiotów bez zgody drugiej strony. W ramach ww. kontraktu zdefiniowany został zakres usług przedstawiony poniżej:

Zarządzający w związku z kierowaniem jednostką organizacyjną odpowiedzialną za wydobycie i wytwarzanie, zobowiązuje się do świadczenia usług w zakresie zarządzania na rzecz spółki P. S.A. obejmujące w szczególności:

1.

tworzenie planów finansowych i budżetów kierowanej jednostki organizacyjnej zgodnie z przyjętą procedurą planowania finansowego i budżetowania w P.,

2.

realizację planów finansowych i budżetów zatwierdzonych dla kierowanej jednostki organizacyjnej,

3.

realizację strategii w zakresie obszaru działania kierowanej jednostki organizacyjnej wskazanej w ust. 1 powyżej,

4.

realizację celów wyznaczonych przez Zarząd na dany okres,

5.

wyznaczanie celów biznesowych dla spółek z obszaru wydobycia i wytwarzania (dalej "obszar") dążąc do zapewnienia realizacji strategii GK,

6.

opiniowanie, w zakresie działalności operacyjnej dokumentów kierowanych przez spółki obszaru do swoich organów korporacyjnych,

7.

monitorowanie i analizowanie działalności operacyjnej w obszarze, ocenianie jej na tle innych jednostek wytwórczych i najlepszych praktyk,

8.

monitorowanie funkcjonowania spółek z obszaru w zakresie realizacji zadań wymagających współdziałania z innymi jednostkami organizacyjnymi/spółkami grupy,

9.

opiniowanie podejmowanych w GK działań dotyczących obszaru pod kątem ich spójności z działalnością podstawową spółek,

10.

opiniowanie projektów zmian regulacyjnych i prawnych dotyczących obszaru, we współpracy z Departamentem Strategii,

11.

współpracę przy kontaktach z URE i innymi instytucjami w sprawach dotyczących obszaru.

W ramach kontraktu zobowiązany jest wykonywać swoje obowiązki w siedzibie Spółki oraz w zależności od potrzeb Spółki - w innych miejscach na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej i poza jej granicami, jednakże świadczenie usług poza siedzibą Spółki nie może zakłócać jej płynnego funkcjonowania. W zgłoszeniu do CEIDG zadeklarował jako miejsce wykonywania działalności gospodarczej jego miejsce zamieszkania: J. ul. K. Zgodnie z zapisami kontraktu ma zapewnione korzystanie z pomieszczeń biurowych, obsługi sekretarskiej, urządzeń oraz infrastruktury biurowej, wyposażenia biurowego oraz środków łączności (w tym telefonu komórkowego do wykorzystania na cele wynikające ze świadczenia usług) w siedzibie Spółki oraz samochodu osobowego zgodnie z zasadami polityki obowiązującej w Spółce w tym zakresie - do wykorzystania na cele wynikające ze świadczenia usług. Natomiast świadczenie usług w innych miejscach, w tym zamieszkania, wymaga wyposażenia we własnym zakresie w niezbędną infrastrukturę biurową. Z uwagi na konieczność zachowania ciągłości świadczenia usług w innych miejscach, w tym w miejscu gdzie zarejestrowana jest działalność, nabył oraz planuje nabywać towary i usługi niezbędne do realizacji przedmiotu umowy.

W uzupełnieniu z dnia 10 stycznia 2012 r. (data wpływu 13 stycznia 2012 r.) w odpowiedzi na wezwanie nr IPPP3/443-1471/11-2/SM z dnia 20 grudnia 2011 r. Wnioskodawca powtórzył, iż posiada zarejestrowaną w CEIDG działalność gospodarczą pod firmą "Doradztwo - A. W.", której przedmiotem działalności jest PKD 70.22Z "Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania". Aktualnie swoje usługi świadczy dla jednego kontrahenta, z którym posiada zawarty kontrakt menedżerski na świadczenie usług zarządzania. Zapisy tego kontraktu ograniczają mu możliwość świadczenia usług na rzecz innych podmiotów bez zgody kontrahenta. Dlatego też aktualnie uzyskuje przychody wyłącznie z ww. umowy. Zgodnie z zapisami ww. kontraktu menedżerskiego jego kontrahent zapewnia mu możliwość korzystania w jego siedzibie z pomieszczeń biurowych, obsługi sekretarskiej, urządzeń oraz infrastruktury biurowej, wyposażenia biurowego oraz środków łączności (w tym telefonu komórkowego do wykorzystania na cele wynikające ze świadczenia usług).

Z uwagi na fakt, iż jednocześnie zapisy kontraktu menedżerskiego zobowiązują go do:

* świadczenia usług w czasie koniecznym do ich należytego wykonywania,

* wykonywania nałożonych na niego obowiązków, w zależności od potrzeb Spółki - również w innych miejscach (poza siedzibą Spółki) na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej i poza jej granicami,

* zapewnienia, że świadczenie usług poza siedzibą Spółki nie może zakłócać jej płynnego funkcjonowania

konieczne jest posiadanie, właściwie wyposażonego, niezbędnego do realizacji usług, biura również w miejscu, w którym jest zarejestrowana siedziba prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Dlatego też dokonuje na potrzeby zorganizowania i prowadzenia ww. biura zakupy między innymi wyposażenia biurowego, sprzętu komputerowego oraz niezbędnego oprogramowania informatycznego. Dodatkowo zapisy kontraktu menedżerskiego zobowiązują go do: wykonywania przedmiotu Umowy mając na uwadze interes Spółki oraz dołożenia przy wykonywaniu przedmiotu Umowy najwyższej staranności i sumienności wymaganej w powszechnie przyjętych standardach zarządzania, co implikuje zarówno konieczność posiadanie przeze niego odpowiednio wyposażonego w niezbędne urządzenia i infrastrukturę biura jak i noszenia odzieży powszechnie przyjętej jako standard w zarządzaniu oraz posiadania środka transportu. Wymienione w jego pytaniach zakupy towarów dotyczą wyłącznie towarów służących mu do prawidłowego świadczenia usług w zakresie przewidzianym w zawartym kontrakcie.

Opisane we wniosku usługi, świadczone przez niego w ramach kontraktu menedżerskiego wykonywane są w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, tj. nie zachodzi wyłączenie, o którym mowa w ust. 3 tego artykułu.

Świadczenie usług wskazanych w jego wniosku ORD-IN jest w świetle art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług podstawą do odliczania podatku od towarów i usług.

Wymienione w jego wniosku zakupy dotyczą towarów, które wykorzystywane są i będą do wykonywania czynności związanych ze świadczeniem usług w ramach ww. kontraktu menedżerskiego, obejmującego świadczenie usług w zakresie zarządzania na rzecz Spółki. Wykonywanie przez niego usług zarządzania, przewidzianych w ww. kontrakcie, których zakres przedstawił we wniosku ORD-IN, wymaga w szczególności korzystania ze sprzętu i wyposażenia biurowego tj. komputera, drukarki, oprogramowania informatycznego, telefonu, biurka, materiałów biurowych i eksploatacyjnych do sprzętu biurowego itp.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy wydatki poniesione na nabycie urządzeń elektronicznych będących wyposażeniem biurowym, w szczególności komputer (laptop), urządzenie wielofunkcyjne, skaner, drukarka, dyski twarde przenośne, pendrivy, karty pamięci przenośnej, monitor, klawiatura, myszka, listwy zasilające podlegają odliczeniu VAT, na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

2.

Czy wydatki poniesione na nabycie systemów informatycznych, w szczególności MS Windows, MS Office, programów ochrony antywirusowej, programów leksykalnych typu słownik, podlegają odliczeniu VAT, na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług.

3.

Czy wydatki na nabycie urządzeń telekomunikacyjnych, w szczególności stacjonarny aparat telefoniczny, aparat telefon komórkowy podlegają odliczeniu VAT, na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług.

4.

Czy wydatki na nabycie mebli i wyposażenia biurowego, w szczególności biurko, fotel, podlegają odliczeniu VAT, na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług.

5.

Czy wydatki na nabycie ubrań dla potrzeb reprezentowania firmy w relacjach wewnętrznych oraz zewnętrznych, w szczególności garniturów, koszul, krawatów, butów, pasków, spinek, podlegają odliczeniu VAT, na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług.

6.

Czy wydatki na nabycie samochodu osobowego dla celów realizacji ww. usług, w przypadku niezapewnienia przez P. S.A. samochodu osobowego w ramach kontraktu menedżerskiego (zmiana zapisów kontraktu), podlegają odliczeniu VAT, na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi zdefiniowane w ww. kontrakcie realizowane są i będą również w miejscu prowadzenia działalności wskazanym w zgłoszeniu do CEIDG. Biorąc pod uwagę charakter świadczonych usług dla prawidłowego ich wykonania i zapewnienia ciągłości ich świadczenia konieczne jest wyposażenie we wszystkie środki, sprzęty, materiały i akcesoria niezbędne do wykonania przedmiotu umowy. W związku z powyższym uważa, że zakres odliczeń wskazanych w powyższych pytaniach wynika z zapisów rozdziału IX, a w szczególności art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług, co skutkuje tym, że odliczenia, o których mowa powyżej są zasadne i jego zdaniem powinny być dokonane.

W uzupełnieniu z dnia 10 stycznia 2012 r. Wnioskodawca stwierdził, iż na podstawie art. 86 Ustawy o podatku od towarów i usług przysługuje mu jako podatnikowi, o którym mowa w ww. art. 15, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów wskazanych w pyt. 1-5 jego wniosku ORD-IN w pełnej wysokości. Natomiast w zakresie pytania nr 6 z wniosku ORD-IN uważa, że na podstawie art. 3 ust. 1 Ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym, zakup samochodu osobowego służącego do wykonywania czynności opodatkowanych, tj. usług z kontraktu menedżerskiego podlega odliczeniu w wymiarze stanowiącym 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej "ustawą", w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1-2 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast w myśl art. 15 ust. 3 ustawy, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

1.

z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.);

2.

(uchylony);

3.

z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Ponadto zgodnie z art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9 (podmiotowych), nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą pod firmą "Doradztwo A. W.", PKD 70.22Z "Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania". Świadczone przez niego w ramach kontraktu menedżerskiego usługi wykonywane są w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, tj. nie zachodzi wyłączenie, o którym mowa w ust. 3 tego artykułu. Zauważyć zatem należy, że w zaistniałej sytuacji mieć będzie zastosowanie ww. art. 113 ust. 3 pkt 2 ustawy, tj. Wnioskodawca będzie podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu wykonywania ww. czynności.

Odnośnie natomiast prawa do odliczenia podatku naliczonego w opisanym przypadku stwierdzić należy, że ze wskazanych przepisów wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług, od zakupów towarów i usług wykorzystywanych do dokonywania czynności opodatkowanych. Oznacza to, iż można odliczyć w całości podatek naliczony, który związany jest z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tj. czynności zwolnionych od podatku VAT lub czynności niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Ustawodawca stworzył podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może być bezpośredni (wydatek na nabycie towaru, który następnie zostanie przez podatnika sprzedany), bądź pośredni.

Powyższe regulacje oznaczają, że aby stwierdzić, czy podatnikowi podatku od towarów o usług przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy zbadać wyłącznie związek ponoszonych wydatków z wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi.

Zakres odliczenia podatku naliczonego, modyfikowany na podstawie powyższych regulacji, uzależniony jest od przyporządkowania działalności podatnika do dwóch kategorii czynności. Do pierwszej z nich zaliczyć należy czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego (co do zasady, świadczenie usług oraz sprzedaż towarów opodatkowanych). Z kolei druga kategoria obejmuje czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (czynności zwolnione od podatku, czy też niepodlegające opodatkowaniu).

Możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związana jest jednak z wykonaniem przez podatnika takich czynności, które podlegają ustawie o podatku od towarów i usług, zaś jeśli dana czynność ustawie tej nie podlega, to nie powstaje ani obowiązek w zakresie podatku należnego, ani uprawnienie w zakresie podatku naliczonego.

Jak wynika z cytowanych na wstępie przepisów, odliczenie podatku naliczonego w całości jest możliwe jedynie w sytuacji, gdy istnieje bezsporny związek dokonanych zakupów z czynnościami opodatkowanymi. Jednocześnie Wnioskodawca w momencie dokonania zakupu ma obowiązek odrębnego określenia, czy podatek wynikający z otrzymanych faktur związany będzie z czynnościami opodatkowanymi, niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT, czy też zwolnionymi z tego podatku, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania wyłącznie czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Zatem w przypadku zakupów związanych wyłącznie z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT, Wnioskodawcy będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku wynikającego z faktur dokumentujących te zakupy. Jak wskazano powyżej czynności niepodlegające opodatkowaniu nie są w ogóle objęte regulacją ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, że ponieważ prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia będzie miał zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Jeśli podatnik zamierza przeznaczyć dane towary lub usługi na cele działalności opodatkowanej, to jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów i usług (choćby przed zrealizowaniem prawa do odliczenia, towary bądź usługi nie zostały jeszcze spożytkowane na cele działalności opodatkowanej). Nie przysługuje ono jednak w zakresie wykonywania czynności niepodlegających w ogóle podatkowi.

Istotna jest zatem intencja zakupów - jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas - po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych - odliczenie jest prawnie dozwolone, jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca aktualnie świadczy usługi dla jednego kontrahenta, z którym posiada zawarty kontrakt menedżerski na świadczenie usług zarządzania. Zgodnie z zapisami ww. kontraktu menedżerskiego jego kontrahent zapewnia mu możliwość korzystania w jego siedzibie z pomieszczeń biurowych, obsługi sekretarskiej, urządzeń oraz infrastruktury biurowej, wyposażenia biurowego oraz środków łączności (w tym telefonu komórkowego do wykorzystania na cele wynikające ze świadczenia usług).

Z uwagi na fakt, iż jednocześnie zapisy kontraktu menedżerskiego zobowiązują go do:

* świadczenia usług w czasie koniecznym do ich należytego wykonywania,

* wykonywania nałożonych na niego obowiązków, w zależności od potrzeb Spółki - również w innych miejscach (poza siedzibą Spółki) na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej i poza jej granicami,

* zapewnienia, że świadczenie usług poza siedzibą Spółki nie może zakłócać jej płynnego funkcjonowania

konieczne jest posiadanie, właściwie wyposażonego, niezbędnego do realizacji usług, biura również w miejscu, w którym jest zarejestrowana siedziba prowadzonej przeze niego działalności gospodarczej. Dlatego też dokonuje na potrzeby zorganizowania i prowadzenia ww. biura zakupy między innymi wyposażenia biurowego, sprzętu komputerowego oraz niezbędnego oprogramowania informatycznego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia:

* urządzeń elektronicznych będących wyposażeniem biurowym,

* systemów informatycznych,

* urządzeń telekomunikacyjnych,

* mebli i wyposażenia biurowego,

* ubrań dla potrzeb reprezentowania firmy w relacjach wewnętrznych oraz zewnętrznych,

* samochodu osobowego dla celów realizacji ww. usług.

Jednocześnie Wnioskodawca stwierdza, że wszystkie ww. zakupy dotyczą wyłącznie towarów służących mu do prawidłowego świadczenia usług w zakresie przewidzianym w zawartym kontrakcie.

Biorąc zatem pod uwagę uregulowania art. 86 ust. 1 ustawy, Wnioskodawcy (podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy) przysługuje prawo do odliczenia całości podatku naliczonego od wydatków, o których mowa w pkt 1-5 przedmiotowego wniosku.

Natomiast w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu samochodu osobowego należy mieć na uwadze zapisy art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), zgodnie z którym w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego do dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Uwzględniając powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl