IPPP3/443-138/10-4/KB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2010 r. (data wpływu 11 lutego 2010 r.) uzupełnionym pisemnie w dniu 14 maja 2010 r. na wezwanie z dnia 7 maja 2010 r. - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnień od akcyzy wyrobu produkowanego na bazie alkoholu etylowego całkowicie skażonego - jest prawidłowe.

W dniu 11 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnień od akcyzy wyrobu produkowanego na bazie alkoholu etylowego całkowicie skażonego.

Wniosek został uzupełniony pisemnie w dniu 14 maja 2010 r., odpowiadając na wezwanie tut. Organu nr IPPP3/443-138/10-2/KB z dnia 7 maja 2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Zgodnie z art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 r. (Dz. U. Nr 3, poz. 11 z 2009 r.), zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy skażony środkami skażającymi, wykorzystywany do produkcji produktów nie przeznaczonych, do spożycia przez ludzi.

Jako zakład produkcyjny Spółka planuje uruchomienie produkcji biopaliwa do biokominków. Biokominki to kominki, które nie wymagają podpięcia do przewodu kominowego. Mogą wisieć na dowolnie wybranej ścianie lub też być umiejscowione w dowolnym miejscu salonu, pokoju, jako że nie pali się w nich tradycyjnymi materiałami opałowymi jak drewno, brykiet, węgiel czy inne.

W biokominkach pali się specjalnym biopaliwem - etanolem, które nie wydziela dymu i zapachu. Na skutek spalania w powietrzu pozostaje para wodna i dwutlenek węgla w proporcjach podobnych do wydychanego przez człowieka powietrza. Spalanie pełne, brak niepożądanych produktów ubocznych spalania w postaci dymu, popiołów i pozostałości stałych. Spalanie w biokominkach służy celom dekoracyjnym nie zaś grzewczym.

Biopaliwo to bezbarwna, łatwopalna, niewybuchowa ciecz. Biologicznie czysty, trzykrotnie rektyfikowany produkt pochodzenia roślinnego. Produkcja, którą Spółka planuje uruchomić polegać będzie na wymieszaniu skażonego alkoholu etylowego w ilości ok. 85% z alkoholem izopropylowym ok. 10% i z wodą ok. 5%. Następnie rozlaniu do opakowań jednostkowych. Dla przedmiotowych wyrobów Spółka wskazała kod CN 2207 20 00.

W uzupełnieniu do wniosku Spółka wskazała, iż alkohol etylowy używany do produkcji opisanych we wniosku produktów zostanie całkowicie skażony wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Wspólnoty Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażania alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego.

Ponadto Spółka wskazała, iż prowadzi skład podatkowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy produkt, który Spółka chce produkować podlega zwolnieniu z akcyzy czy nie stanie się samoistnym paliwem, aczkolwiek zaznaczamy, że nie będzie sprzedawany jako paliwo napędowe.

Zdaniem Wnioskodawcy, po przeanalizowaniu ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 r. (Dz. U. Nr 3, poz. 11 z 2009 r.), stosownie do postanowień art. 32 ust. 4 pkt 2, wyrób, który Spółka zamierza produkować jest produktem zwolnionym z akcyzy. Jako, iż głównym składnikiem biopaliwa do kominków, które Spółka zamierza produkować jest skażony alkohol etylowy to kod CN pozostanie bez zmian i będzie to kod CN 2207 20 00.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11), dalej zwanej ustawą, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, napoje alkoholowe, oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Pod poz. 17 tego załącznika został wymieniony alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu 80% lub większej; alkohol etylowy i pozostałe wyroby alkoholowe, o dowolnej mocy, skażone - o kodzie CN 2207.

Ponadto stosownie do art. 93 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy do alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy zalicza się wszelkie wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej.

Z treści wniosku wynika, że produkcja, którą Spółka planuje uruchomić polegać będzie na wymieszaniu całkowicie skażonego alkoholu etylowego (całkowicie skażony wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Wspólnoty Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażania alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego) w ilości ok. 85% z alkoholem izopropylowym ok. 10% i z wodą ok. 5%. Następnie rozlaniu do opakowań jednostkowych. Spółka wskazała również, że kod CN gotowego wyrobu pozostanie bez zmian i będzie to kod CN 2207 20 00.

Zgodnie z powyższym produkowany przez Wnioskodawcę wyrób o kodzie CN 2207 20 00 jest wyrobem akcyzowym podlegającym przepisom dotyczącym podatku akcyzowego.

W myśl art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy całkowicie skażony, importowany, nabywany wewnątrzwspólnotowo albo produkowany na terytorium kraju, wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Wspólnoty Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowe1go na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

W przepisach ustawy o podatku akcyzowym jak i przepisach zawartych w rozporządzeniach wykonawczych do tej ustawy prawodawca nie zawarł dodatkowych warunków dla zastosowania zwolnienia z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż produkowany przez Wnioskodawcę wyrób o kodzie CN 2207 20 00 jest w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym alkoholem etylowym podlegającym opodatkowaniu akcyzą, który z uwagi na fakt, iż jest wyprodukowany na bazie całkowicie skażonego alkoholu etylowego środkami dopuszczonymi do skażenia alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, podlega zwolnieniu z podatku akcyzowego.

Reasumując, z uwagi na fakt, iż alkohol etylowy, na bazie którego Spółka będzie produkować przedmiotowy wyrób, korzysta ze zwolnienia wskazanego w art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe, jednakże w oparciu o inne uzasadnienie prawne niż wskazał Wnioskodawca.

Jednocześnie informuje się, że tut. Organ nie jest uprawniony do klasyfikacji wyrobów, w związku z tym niniejszą interpretację wydano wyłącznie w oparciu o wskazany przez Wnioskodawcę kod CN. Należy zaznaczyć, iż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje m.in. swoje produkty (wyroby i usługi), według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania wyrobów.

W części dotyczącej weryfikacji kodu CN dla produkowanych wyrobów sprawa zostanie przedstawiona w odrębnym rozstrzygnięciu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.