IPPP3/443-1376/11-4/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 14 października 2011 r. (data wpływu 18 października 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 grudnia 2011 r. (data wpływu 12 grudnia 2011 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 29 listopada 2011 r. sygn. IPPP3/443-1376/11-2/MK o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki 0% dla dostawy paliwa na rzecz przewoźników wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym - jest prawidłowe.

W dniu 18 października 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki 0% dla dostawy paliwa na rzecz przewoźników wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 7 grudnia 2011 r. (data wpływu 12 grudnia 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu Nr IPPP3/443-1376/11-2/MK.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca od dnia 1 kwietnia 2011 r. dokonuje dostawy paliwa lotniczego na rzecz przewoźników lotniczych, którzy wykonują głównie przewozy w transporcie międzynarodowym. Przewoźnicy przekazują Wnioskodawcy kserokopie koncesji na wykonywanie przewozów lotniczych bądź innych równorzędnych dokumentów (np. certyfikat przewoźnika lotniczego - Air Operator Certificate) potwierdzających uprawnienie do wykonywania przewozów w transporcie międzynarodowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym do dostawy paliwa dokonywanej przez Wnioskodawcę na rzecz przewoźników jest stosowana stawka 0% VAT, ponieważ dokumentacją potwierdzającą, że przewoźnik wykonuje głównie przewozy w transporcie międzynarodowym jest koncesja na wykonywanie przewozów lotniczych bądź inny równorzędny dokument potwierdzający uprawnienie do wykonywania przewozów w transporcie międzynarodowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 83 ust. 1 pkt 18 ustawy VAT stanowi, że stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw towarów służących zaopatrzeniu środków transportu lotniczego używanych przez przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym. Zgodnie z art. 83 ust. 1f ustawy VAT, przez przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, o których mowa m.in. w ust. 1 pkt 18, rozumie się również przewoźników lotniczych nieposiadających siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, uznanych w państwie swojej siedziby za wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym. Jednocześnie, stosownie do art. 83 ust. 2 ustawy VAT, warunkiem zastosowania stawki 0% VAT jest prowadzenie przez podatnika dokumentacji, z której jednoznacznie wynika, że czynności te zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w art. 83 ust. 1 pkt 18 ustawy VAT.

Aby przewoźnicy zagraniczni mogli skorzystać ze stawki 0% od nabywanych w Polsce towarów i usług, zobowiązani są oni do przedstawienia swoim kontrahentom dokumentów potwierdzających, iż w państwie siedziby są uznani za wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym. Dokumentem tym może być wskazanie analogicznej, jak obowiązującej w Polsce - ogłaszanej przez Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego - listy przewoźników wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym (taka lista jest np. publikowana w Republice Federalnej Niemiec), na której dany przewoźnik jest umieszczony. W przypadku państw, w których lista taka nie jest ogłaszana, dokumentem tym może być np. koncesja lub odpowiedni akt właściwego organu państwa siedziby przewoźnika uprawniający do wykonywania międzynarodowych przewozów lotniczych.

Jeżeli zatem z dokumentu wystawionego przez właściwy organ wynika, że dany przewoźnik jest uprawniony do wykonywania przewozów w transporcie międzynarodowym, to niezależnie od nazwy takiego dokumentu (wynikającej z regulacji prawnych miejsca siedziby), stanowi on odpowiednią dokumentację w rozumieniu art. 83 ust. 2 ustawy VAT. Interpretację taką potwierdza również stanowisko Ministra Finansów zamieszczone na stronie internetowej (źródło: http://www.mf.gov.pl/_files_/podarki/vat_i_akcyzowy/informacje/wyjasnienia_dot_przewoznika.pdf). W ocenie Wnioskodawcy, koncesja lub odpowiedni akt właściwego organu państwa siedziby przewoźnika uprawniający do wykonywania międzynarodowych przewozów lotniczych stanowi dokumentację, z której jednoznacznie wynika, że dostawa towarów jest dokonywana na rzecz przewoźnika lotniczego wykonującego głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, a zatem spełnione zostają warunki do zastosowania stawki 0% VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Co do zasady stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f: stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23% (...).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

I tak, stosownie do dyspozycji przepisu art. 83 ust. 1 pkt 18 ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw towarów służących zaopatrzeniu środków transportu lotniczego używanych przez przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym.

Przepis art. 83 ust. 1 pkt 18 ustawy stanowi implementację przepisu art. 148 lit. e) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, z późn. zm.), w myśl którego państwa członkowskie zwalniają dostawy towarów w celu zaopatrzenia w paliwo i zaopatrzenia ogólnego statków powietrznych używanych przez linie lotnicze zajmujące się głównie odpłatnym przewozem na trasach międzynarodowych.

Zgodnie z art. 150 ust. 1 Dyrektywy Komisja przedstawia Radzie, w razie potrzeby, możliwie najszybciej, wnioski mające na celu sprecyzowanie zakresu stosowania zwolnień przewidzianych w art. 148 oraz ustalenie szczegółowych zasad ich stosowania.

Do czasu wejścia w życie przepisów, o których mowa w ust. 1, państwa członkowskie mogą ograniczyć zakres zwolnień przewidzianych w art. 148 lit. a) i b). (art. 150 ust. 2 Dyrektywy)

Według zapisu art. 83 ust. 2 ww. ustawy krajowej, opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0% podlegają czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 7-18 i 20-22, w przypadku prowadzenia przez podatnika dokumentacji, z której jednoznacznie wynika, że czynności te zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w tym przepisie.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że z dniem 1 kwietnia 2011 r. weszły w życie zapisu ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - prawo o miarach (Dz. U. z 2011 r. Nr 64, poz. 332) Wskazana nowelizacja wprowadziła definicję przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym.

Na mocy art. 83 ust. 1a ustawy przez przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, o których mowa w ust. 1 pkt 5-8, 13, 16 i 18, rozumie się przewoźników lotniczych, u których udział:

Prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego ogłasza do dnia 31 marca danego roku podatkowego, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Urzędu Lotnictwa Cywilnego, listę przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, na okres od dnia 1 kwietnia danego roku podatkowego do dnia 31 marca następnego roku podatkowego, na podstawie danych uzyskanych od przewoźników lotniczych. (art. 83 ust. 1c ustawy)

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 lipca 2011 r. art. 83 ust. 1f ustawy przez przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, o których mowa w ust. 1 pkt 5-8, 13, 16 i 18, rozumie się również przewoźników lotniczych nieposiadających siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, uznanych w państwie swojej siedziby za wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym Wnioskodawca od dnia 1 kwietnia 2011 r. dokonuje dostawy paliwa lotniczego na rzecz przewoźników lotniczych, którzy wykonują głównie przewozy w transporcie międzynarodowym. Przewoźnicy przekazują Wnioskodawcy kserokopie koncesji na wykonywanie przewozów lotniczych bądź innych równorzędnych dokumentów (np. certyfikat przewoźnika lotniczego - Air Operator Certificate) potwierdzających uprawnienie do wykonywania przewozów w transporcie międzynarodowym.

Przewoźnikiem lotniczym, stosownie do przepisu art. 2 pkt 16 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. - Prawo lotnicze (Dz. U. z 2006 r. Nr 100, poz. 696 z późn. zm.) jest podmiot uprawniony do wykonywania przewozów lotniczych na podstawie koncesji - w przypadku polskiego przewoźnika lotniczego, lub na podstawie odpowiedniego aktu właściwego organu obcego państwa - w przypadku obcego przewoźnika lotniczego.

Na podstawie danych otrzymanych od przewoźników Prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego sporządza listę przewoźników lotniczych, którzy spełniają powyższe kryteria. Podmioty, które znajdą się na liście, są uprawnione do korzystania ze stawki 0% w stosunku do usług i dostawy towarów, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 8 i 18 ustawy od dnia 1 kwietnia danego roku podatkowego do dnia 31 marca następnego roku podatkowego. Lista publikowana jest w Dzienniku Urzędowym Urzędu Lotnictwa Cywilnego.

Biorąc pod uwagę powołany przepis art. 83 ust. 1f ustawy, na listę publikowaną przez Prezesa Urzędu mogą być zatem wpisani również przewoźnicy zagraniczni, o których mowa w ww. przepisie. Wpisanie przewoźnika nie posiadającego siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania w Polsce na przedmiotową listę jest fakultatywne. W celu skorzystania ze stawki 0% w stosunku do usług i dostaw towarów wymienionych w art. 83 ust. 1 pkt 8 i 18 ustawy, taki przewoźnik może złożyć bezpośrednio swym kontrahentom dokument będący poświadczeniem, iż jest przewoźnikiem lotniczym wykonującym loty głównie w transporcie międzynarodowym.

Zatem w odniesieniu do tej grupy przewoźników, poświadczeniem tym może być wskazanie analogicznej, jak publikowana w Polsce, listy przewoźników wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, na której dany przewoźnik jest umieszczony, a w przypadku państw, w których nie ma takiej listy dokumentem tym może być np. koncesja lub odpowiedni akt właściwego organu państwa siedziby przewoźnika uprawniający do wykonywania międzynarodowych przewozów lotniczych.

Tym samym, brak uwzględnienia przewoźnika zagranicznego nieposiadającego siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania na terytorium kraju na liście publikowanej przez Prezesa Urzędu nie wyklucza możliwości korzystania z preferencyjnej stawki 0% na czynności określone w art. 83 ust. 1 ustawy. Wystarczającym jest, aby przewoźnik zagraniczny dostarczył dokument potwierdzający, iż wykonuje głównie przewozy w transporcie międzynarodowym bezpośrednio swoim kontrahentom.

Z powyższych przepisów wynika, że jeżeli przewoźnik lotniczy nie posiada na terytorium Polski nie tylko siedziby (zarządu), ale również stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania, a przedstawiana przez niego koncesja lub odpowiedni akt właściwego organu dowodzi, iż w państwie swojej siedziby uprawniony jest on do wykonywania przewozów w transporcie międzynarodowym, stwierdzić należy, że taki dokument Spółka może uznać za potwierdzający, iż przewoźnik jest uznany w państwie swojej siedziby za wykonującego głównie przewozy w transporcie międzynarodowym. Tym samym Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowana stawki 0% VAT do dostawy paliwa dokonywanej na rzecz takiego przewoźnika.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10 09-402 Płock.