IPPP3/443-1361/11-5/KC - Obniżenie podatku należnego, zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego z faktur i dokumentów celnych w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2011 r. (data wpływu 13 września 2011 r.) uzupełniony pismem w dniu 19 stycznia 2012 r. będący odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 5 stycznia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia z faktur otrzymanych w związku z nabyciem usług - jest nieprawidłowe.

W dniu 13.09. 2011 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 19 stycznia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia z faktur otrzymanych w związku z nabyciem usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

M. jest spółką prawa czeskiego z siedzibą w Republice Czeskiej. Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą między innymi na handlu opakowaniami na terenie Czech oraz innych państw członkowskich Unii Europejskiej. W związku z działalnością gospodarczą prowadzoną w tym zakresie na terytorium Polski Spółka zarejestrowała się w przeszłości na potrzeby polskiego podatku od towarów i usług i uzyskała statusu podatnika VAT czynnego.

Działalność Spółki na terytorium Polski, polegająca na sprzedaży towarów, prowadzona jest za pośrednictwem wynajmowanych magazynów, służących jako miejsce składowania sprowadzanych przez Spółkę lub nabywanych na miejscu towarów, skąd są one następnie wysyłane do polskich odbiorców (nabywców). Prowadzona w ten sposób przez Spółkę sprzedaż towarów podlega opodatkowaniu VAT w Polsce.

W związku z prowadzoną w Polsce działalnością Spółka nabywa od polskich usługodawców różnego rodzaju usługi, obejmujące w szczególności kompleksowe usługi logistyczno-magazynowo-transportowe, prawne, obsługi księgowej także pośrednictwa przy sprzedaży towarów. Zdarza się, że w związku z nabyciem powyższych usług Spółka otrzymuje od usługodawców faktury zawierające kwoty VAT.

Z uwagi na fakt, iż Spółka nie posiada na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności w postaci oddziału, zakładu czy też biura, w celu generowania sprzedaży towarów na tym terytorium korzysta z pośrednictwa tzw. agentów. Usługi te świadczone są na podstawie umów zawieranych z osobami prowadzącymi samodzielną działalność gospodarczą na terytorium Polski.

Na podstawie tych umów Zleceniobiorcy zobowiązani są do realizowania szeregu czynności/zadań nakierowanych na uzyskanie efektu w postaci pozyskania przez Spółkę zamówienia na oferowane przez nią towary.

Czynności te obejmują w szczególności:

Na podstawie zawartych ze Spółką umów Zleceniobiorcy nie są upoważnieni do zawierania umów w imieniu Spółki. W praktyce umowy z klientami (nabywcami towarów) zawierane są bezpośrednio przez Spółkę - na podstawie zamówień pozyskanych przez Zleceniobiorcę. W zamian za świadczenie ww. usług, Zleceniobiorcy otrzymują od Spółki określone wynagrodzenie, płatne na podstawie wystawianych przez nich faktur VAT.

Zgodnie z art. 758 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę agencyjną przyjmujący zlecenie (agent) zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, do stałego pośredniczenia, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy albo do zawierania ich w jego imieniu. Regulacja ta odnosi się więc zarówno do przypadków, w których zleceniobiorca zawiera umowy w imieniu zlecającego zlecenie, jak też sytuacji, w których zleceniobiorca nie posiada takiego umocowania.

Jak zostało to wcześniej wskazane, Zleceniobiorcy świadczący usługi na rzecz Spółki nie posiadają umocowania do zawierania umów w jej imieniu, ani do odbierania w jej imieniu oświadczeń woli. Tym samym, o ile usługi wykonywane przez Zleceniobiorców na rzecz Spółki zawierają się w szeroko rozumianym pośrednictwie (obejmującym wykonywanie szeregu różnorodnych czynności nakierowanych na zawarcie umów sprzedaży na towary Spółki), to usługi te nie obejmują zawierania umów w imieniu Spółki, które to przypadki zawarte są również w definicji umowy agencyjnej, o której mowa jest w art. 758 § 1 Kodeksu cywilnego. W ramach umów Zleceniobiorcy wykonują na rzecz Spółki także inne czynności, w związku z czym można zdaniem Spółki zasadnie twierdzić, iż mają one charakter mieszany.

Spółka pragnie również zaznaczyć, że osoby reprezentujące Spółkę i podejmujące wszelkie decyzje zarządcze związane z jej funkcjonowaniem przebywają na stałe w Czechach. Spółka nabywa od polskich usługodawców różnego rodzaju usługi, obejmujące w szczególności kompleksowe usługi logistyczno-magazynowo-transportowe, prawne, obsługi księgowej oraz pośrednictwa przy sprzedaży towarów. Usługi te wykorzystywane są dla potrzeb prowadzonej przez Spółkę działalności polegającej na sprzedaży towarów do odbiorców z terytorium Polski. Nabywane usługi umożliwiają Spółce efektywne prowadzenie tej sprzedaży. Jednocześnie należy nadmienić, iż sprzedaż towarów na terytorium Polski realizowana przez Spółkę podlega tu opodatkowaniu VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Mając na uwadze przedstawione wyżej okoliczności Spółka wnosi o potwierdzenie, że zgodnie z art. 28b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług miejscem świadczenia a co za tym idzie opodatkowania nabywanych przez nią od polskich dostawców kompleksowych usług logistyczno-magazynowo-transportowych, prawnych, obsługi księgowej, a także pośrednictwa przy sprzedaży towar jest terytorium Czech (tj. kraju, w którym Spółka posiada swoją siedzibę/siedzibę działalności gospodarczej), w związki z czym usługi te nie podlegają opodatkowaniu VAT w Polsce a tym samym w przypadku otrzymania od dostawcy z tytułu nabycia powyższych usług faktur VAT z wykazaną kwotą podatku, Spółce nie przysługuje prawo do jego odliczenia na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej. Ponadto na podstawie ust. 2 ww. artykułu ustawy w przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Należy zaznaczyć, że przed 1 lipca 2011 r. ustawa o VAT posługiwała się w powyższych regulacjach pojęciem "siedziby" (zamiast "siedziby działalności gospodarczej") oraz pojęciem "stałego miejsca prowadzenia działalności" (zamiast "stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej").

W świetle powyższego, decydujące znaczenie dla ustalenia miejsca świadczenia usług nabywanych przez podatników ma określenie miejsca ich siedziby (działalności gospodarczej) oraz, ewentualnie, stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej), jeżeli dla takiego miejsca usługi te są świadczone.

Siedziba Spółki (istotna przy ustalaniu miejsca świadczenia usług na gruncie przepisów obowiązujących do końca czerwca 2011 r.) znajduje się w Czechach, podobnie jak siedziba działalności gospodarczej (istotna na gruncie przepisów obowiązujących od 1 lipca 2011 r.) Pojęcie siedziby działalności gospodarczej oznacza bowiem miejsce w którym są podejmowane istotne decyzje dotyczące zarządu Spółką oraz w którym są wykonywane jej centralne zadania administracyjne. Głównym czynnikiem przy ustalaniu miejsca siedziby działalności gospodarczej jest miejsce położenia siedziby statutowej, stanowiącej centrum administracyjne Spółki, miejsca posiedzeń zarządu, bądź miejsca określania ogólnej polityki Spółki. Równocześnie Spółka nie posiada na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności (gospodarczej) w zakresie, w jakim nie zatrudnia tu pracowników i nie posiada na stałe odpowiedniej infrastruktury technicznej. W szczególności, nie skutkuje dla Spółki powstaniem stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce fakt wynajmowania na jej terenie magazynów (w ramach kompleksowej usługi logistyczno-transportowej) do których są wprowadzane a następnie z których są wysyłane towary Spółki w związku z realizowaną przez nią - za pośrednictwem agenta - na terytorium kraju sprzedażą.

W świetle powyższego, zdaniem Spółki miejsce świadczenia nabywanych przez nią kompleksowych usług logistyczno - magazynowych, prawnych, obsługi księgowej, a także usług pośrednictwa przy sprzedaży towarów znajduje się zgodnie z art. 28b ustawy o VAT na terytorium Czech (tj. w miejscu położenia siedziby/siedziby działalności gospodarczej Spółki Tym samym usługi te nie podlegają opodatkowaniu VAT w Polsce.

Zdaniem Spółki jeżeli miejsce świadczenia usług opisanych w stanie faktycznym znajduje się na terytorium Czech to w przypadku otrzymania przez Spółkę z tytułu ich nabycia faktur zawierających kwoty podatku VAT, Spółce nie przysługuje prawo do jego odliczenia, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT.

Zgodnie bowiem z treścią tego przepisu, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu podatku naliczonego faktury, w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu (albo jest zwolniona z VAT). Biorąc pod uwagę, że zgodnie ze stanowiskiem Spółki przedstawionym powyżej, miejscem świadczenia usług nabywanych przez Spółkę są Czechy (a tym samym usługi te nie podlegają opodatkowaniu VAT w Polsce), zgodnie z normą przewidzianą w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT Spółce nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT wykazanego na fakturach dokumentujących wspomniane usługi. Mając powyższe na uwadze Spółka wnosi jak na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 t.j.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Definicja dostawy towaru zawarta jest w art. 7 ust. 1 ustawy, gdzie stwierdza się, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (...)

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Co do zasady, podatnikami VAT z tytułu wykonywania czynności opodatkowanych są zatem podmioty realizujące te czynności w ramach swojej działalności. Od powyższej ogólnej reguły przepisy ustawy o VAT przewidują jednak pewne wyjątki.

W art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Ponadto, stosownie do art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego. Natomiast zgodnie z ust. 5 przepis ust. 1 pkt 5 stosuje się:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jako spółka prawa czeskiego z siedzibą w Republice Czeskiej, prowadzi działalność gospodarczą polegającą między innymi na handlu opakowaniami na terenie Czech oraz innych państw członkowskich Unii Europejskiej, w tym również na terenie Polski, gdzie zarejestrowana została jako podatnik podatku VAT. Działalność Wnioskodawcy na terytorium Polski, polegająca na sprzedaży towarów, prowadzona jest za pośrednictwem wynajmowanych magazynów, służących jako miejsce składowania sprowadzanych lub nabywanych na miejscu towarów, skąd są one następnie wysyłane do polskich odbiorców. Wnioskodawca wskazuje, że nie posiada na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności w postaci oddziału, zakładu czy też biura, w celu generowania sprzedaży towarów na tym terytorium korzysta z pośrednictwa tzw. agentów. Usługi te świadczone są na podstawie umów zawieranych z osobami prowadzącymi samodzielną działalność gospodarczą na terytorium Polski. Na podstawie tych umów Zleceniobiorcy zobowiązani są do realizowania szeregu czynności/zadań nakierowanych na uzyskanie efektu w postaci pozyskania przez Wnioskodawcę zamówienia na oferowane przez nią towary.

Czynności te obejmują w szczególności:

* bezpośrednie kontakty z potencjalnymi lub już pozyskanymi klientami na terytorium Polski,

* pobór należności od obsługiwanych klientów,

* udzielanie klientom oraz zainteresowanym osobom wszelkich informacji o towarach znajdujących się w ofercie Spółki,

* upowszechnianie dobrego imienia i wizerunku Spółki na rynku,

* wykonywanie rutynowej analizy stanu rynku w regionie powierzonym do obsługi danemu Zleceniobiorcy,

* wykonywanie rutynowych czynności administracyjnych związanych z wykonywanym zleceniem, takich jak np. planowanie, raportowanie, sprawozdawczość.

Zleceniobiorcy nie są upoważnieni do zawierania umów w imieniu Wnioskodawcy ani do odbierania w jej imieniu oświadczeń woli. Usługi wykonywane przez Zleceniobiorców na rzecz Wnioskodawcy zawierają towary. Wnioskodawca zauważa, że osoby reprezentujące ją i podejmujące wszelkie decyzje zarządcze związane z jej funkcjonowaniem przebywają na stałe w Czechach.

W związku z powyższymi działaniami, Wnioskodawca nabywa od polskich usługodawców różnego rodzaju usługi, obejmujące w szczególności kompleksowe usługi logistyczno-magazynowo-transportowe, prawne, obsługi księgowej oraz pośrednictwa przy sprzedaży towarów, które wykorzystywane są dla potrzeb prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności polegającej na sprzedaży towarów do odbiorców z terytorium Polski. Nabywane usługi umożliwiają Wnioskodawcy efektywne prowadzenie tej sprzedaży.

Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy w związku z nabywaniem różnego rodzaju usług, wykorzystywanych dla potrzeb prowadzonej działalności polegającej na sprzedaży towarów z terytorium Polski, Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku VAT z faktur za przedmiotowe usługi, w związku z brzmieniem art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy.

W pierwszej kolejności, należy ustalić, czy Wnioskodawca posiada na terytorium Polski stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Ustawa o VAT nie zawiera definicji stałego miejsca prowadzenia działalności. Pojęcie to jest jednak pojęciem wspólnotowym (tj. wynikającym z VI Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. oraz Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r.) i jako takie było wielokrotnie przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Stałe miejsce prowadzenia działalności zostało zdefiniowane w przepisach rozporządzenia wykonawczego Rady UE nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE z dnia 23 marca 2011 r. L 77/1, które wiąże w całości każde państwo członkowskie i ma być bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej od dnia 1 lipca 2011 r. Zgodnie z art. 11 tego rozporządzenia, "stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej" oznacza dowolne miejsce - inne niż miejsce siedziby działalności gospodarczej podatnika, o którym mowa w art. 10 rozporządzenia - które charakteryzuje się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu odbiór i wykorzystywanie usług świadczonych do własnych potrzeb tego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Fakt posiadania numeru identyfikacyjnego VAT sam w sobie nie jest wystarczający, by uznać, że podatnik posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Pojęcia "stałego miejsca prowadzenia działalności", w ocenie tut. Organu, nie sposób również rozpatrywać w oderwaniu od definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Uwzględniając wskazane wyżej kryteria, stwierdzić należy, że podmiot posiada stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium kraju, jeżeli przy wykorzystaniu na jego terytorium infrastruktury oraz personelu, w sposób zorganizowany oraz ciągły, prowadzi działalność, w ramach której dokonuje czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Przyjąć zatem należy, że infrastruktura techniczna i zaangażowanie osobowe musi pozostawać w ścisłym związku z dokonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W stanie faktycznym Wnioskodawca wskazuje, ze na terenie Polski prowadzi sprzedaż towarów za pośrednictwem wynajmowanych magazynów, korzystając z usług podmiotów-pośredników, działających na rzecz Wnioskodawcy na podstawie umów, które obejmują swoim zakresem szeroko rozumiane pośrednictwo w dostawie towarów. Jednocześnie Wnioskodawca podaje, że podmioty te, nie mogą zawierać umów w imieniu Wnioskodawcy ani odbierać oświadczeń woli w jego imieniu.

W związku z powyższym, należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, iż nie posiada on w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, ponieważ brak jest stałej infrastruktury personalnej i technicznej, która umożliwia mu odbiór i wykorzystanie nabywanych usług dla potrzeb tego stałego miejsca prowadzenia działalności. Zatem Wnioskodawca, nieposiadający stałego miejsca działalności gospodarczej w Polsce, nabywa usługi związane z prowadzoną działalnością gospodarczą dla swojej siedziby, która znajduje się w Czechach. Jak wskazuje sam Wnioskodawca, osoby reprezentujące i podejmujące wszelkie decyzje zarządcze przebywają na stałe w Czechach.

Zgodnie z generalną zasadą określającą miejsce świadczenia dla usług, sformułowaną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j i art. 28n.

W związku z powyższym, nabywane kompleksowe usługi logistyczno-magazynowo-transportowe, prawne, obsługi księgowej, a także usługi pośrednictwa przy sprzedaży towarów mają miejsce świadczenia w miejscu siedziby Wnioskodawcy, tj. w Czechach.

Wnioskodawca zauważa, że otrzymanie faktury z naliczonym podatkiem z tytułu nabycia przedmiotowych usług, powoduje zaistnienie przesłanki wyłączającej możliwość do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy.

Przepis art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy stwierdza, że nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy, transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Przepis ten dotyczy wyłącznie takich sytuacji w obrocie gospodarczym, kiedy to transakcja nie ma charakteru usługi czy dostawy towaru, a zatem nie powinna być opodatkowana, inaczej mówiąc nie podlega uregulowaniom ustawy VAT.

W niniejszej sprawie, mamy do czynienia z usługami w rozumieniu art. 8 ustawy, zatem jest to czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT. Zastosowanie znajdzie jednak inny przepis, tj. art. 88 ust. 3a pkt 7 ustawy, gdzie stwierdza się, że nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy, wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności. Zapis ten został dodany przez art. 1 pkt 18 lit. b) ustawy z dnia 18 marca 2011 r., zmieniającej ustawę z dniem 1 kwietnia 2011 r.

Skoro faktury, które otrzymuje Wnioskodawca zawierają podatek VAT, którego usługodawca nie powinien wykazać, tym samym nie dają one Wnioskodawcy prawa do odliczenia, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 7 ustawy.

W związku z zastosowaniem niewłaściwej podstawy prawnej przez Wnioskodawcę w swoim stanowisku, należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.