IPPP3/443-135/11-4/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 stycznia 2011 r. (data wpływu 28 stycznia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 kwietnia 2011 r. (data wpływu 20 kwietnia 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu nr IPPP3/443-135/11-2/JK z dnia 5 kwietnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

* prawidłowe w zakresie zwolnienia od podatku przedmiotowych usług świadczonych na rzecz zarządców nieruchomości, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz rzeczoznawców majątkowych,

* nieprawidłowe w zakresie zwolnienia od podatku przedmiotowych usług świadczonych na rzecz osób fizycznych i przedsiębiorców zainteresowanych tematyką gospodarki nieruchomościami oraz uznania przedmiotowych usług za zwolnione bez względu na to kto będzie ich odbiorcą.

W dniu 28 stycznia 2011 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych usług szkoleniowych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 kwietnia 2011 r. (data wpływu 20 kwietnia 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu nr IPPP3/443-135/11-2/JK z dnia 5 kwietnia 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenia przyszłe:

Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą będąca płatnikiem VAT planuje rozpocząć działalność usługowego kształcenia zawodowego dla zarządców nieruchomości, pośredników w obrocie nieruchomościami, rzeczoznawców majątkowych i innych zainteresowanych osób i przedsiębiorstw.

Zgodnie z zapisami działu V ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami rzeczoznawcy majątkowi (art. 175 pkt 2), pośrednicy w obrocie nieruchomościami (art. 181 pkt 2) i zarządcy nieruchomości (art. 186 pkt 2) zobowiązani są do stałego doskonalenia kwalifikacji zawodowych.

Stałe doskonalenie kwalifikacji zawodowych, o którym mowa w art. 175 ust. 2, art. 181 ust. 2 i art. 186 ust. 2 ustawy, odbywa się przez udział osoby uprawnionej w charakterze słuchacza w seminariach, szkoleniach lub kursach specjalistycznych, w zakresie uprawnień lub licencji zawodowych posiadanych przez osobę uprawnioną, spełniających wymogi, o których mowa w art. 196 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z treścią art. 196 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.) programy kursów specjalistycznych, szkoleń lub seminariów mających na celu doskonalenie kwalifikacji zawodowych, o których mowa w art. 175 ust. 2, art. 181 ust. 2 oraz art. 186 ust. 2 podlegają zgłoszeniu do Ministra Infrastruktury. Program kształcenia podlega wpisowi do rejestru zgłoszonych programów kształcenia, prowadzonego przez ministerstwo w systemie teleinformatycznym.

Szkolenia, seminaria i kursy specjalistyczne będą oferowane osobom posiadającym licencje zawodowe pośrednika w obrocie nieruchomościami, zarządcom nieruchomości i rzeczoznawcom majątkowym ale również innym osobom fizycznym i przedsiębiorcom zainteresowanym tematyką gospodarki nieruchomościami.

Każde ze szkoleń będzie miało przygotowany odpowiedni program będzie zgłoszone do Ministra Infrastruktury i zatwierdzone przez Ministerstwo.

Ponadto w uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, iż:

* nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty,

* nie posiada akredytacji na organizowanie szkolenia w rozumieniu przepisów o systemie oświaty,

* wymienione w zdarzeniach przyszłych szkolenia nie są i nie będą finansowane w 100 % bądź co najmniej 70 % ze środków publicznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ programy kursów specjalistycznych, szkoleń i seminariów będą przygotowywane zgodnie z wytycznymi ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami i rozporządzeniami do ustawy stanowią one formę prawnie regulowanego kształcenia zawodowego. Na podstawie powyższego Wnioskodawca uważa, że zapis art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług dotyczy usług kształcenia zawodowego, które zamierza oferować i będą one zwolnione z podatku od towarów i usług.

Ponieważ program szkoleń będzie przygotowany zgodnie z wytycznymi stosownych ustaw a art. 43 ust. 1 pkt 29 nie określa konkretnych grup zawodowych zwolnienie powinno dotyczyć usługi bez względu na to kto będzie jej odbiorcą.

W związku z powyższym szkolenia oferowane przez firmę Wnioskodawcy będą zwolnione z podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych uznaje się za:

* prawidłowe w zakresie zwolnienia od podatku przedmiotowych usług świadczonych na rzecz zarządców nieruchomości, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz rzeczoznawców majątkowych,

* nieprawidłowe w zakresie zwolnienia od podatku przedmiotowych usług świadczonych na rzecz osób fizycznych i przedsiębiorców zainteresowanych tematyką gospodarki nieruchomościami oraz uznania przedmiotowych usług za zwolnione bez względu na to kto będzie ich odbiorcą.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Przepis art. 41 ust. 1 ustawy, stanowi, że stawka podatku wynosi 22 %, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym zgodnie z art. 146a pkt 1, wprowadzonym do ustawy art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionym na mocy art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (PKWiU ex 80) i przenoszą uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenia ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ust. 1 punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347/1 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i) państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie. Natomiast na podstawie lit. j) powołanego art. 132 ust. 1 Dyrektywy zwolnione zostało nauczanie prywatne przez nauczycieli, obejmujące kształcenie powszechne lub wyższe.

I tak, też stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy zwalnia się od podatku usługi świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Równocześnie na podstawie uregulowań zawartych w pkt 29 niniejszego artykułu zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

Ponadto zgonie z treścią § 13 ust. 1 pkt 20, obowiązującego do dnia 6 kwietnia 2011 r., rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2010 r. Nr 246, poz. 1649), zwanego dalej rozporządzeniem, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70 % ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Jednocześnie wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC z późn. zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i) obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. U. L Nr 347, str. 1 z późn. zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Powołane przepisy przewidują zwolnienie dla usług w zakresie kształcenia i wychowania świadczonych przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Ponadto wyżej cytowane przepisy zwolnieniem obejmują usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego (inne niż wymienione w pkt 26) prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowane w całości ze środków publicznych. Co więcej przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowanych w co najmniej 70 % ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związanymi.

Z okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawca planuje rozpocząć działalność usługowego kształcenia zawodowego dla zarządców nieruchomości, pośredników w obrocie nieruchomościami, rzeczoznawców majątkowych i innych zainteresowanych osób i przedsiębiorstw. Programy kursów specjalistycznych, szkoleń i seminariów będą przygotowywane zgodnie z wytycznymi ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami i rozporządzeniami do ustawy. Każde ze szkoleń będzie miało przygotowany odpowiedni program będzie zgłoszone do Ministra Infrastruktury i zatwierdzone przez Ministerstwo. Szkolenia, seminaria i kursy specjalistyczne będą oferowane osobom posiadającym licencje zawodowe pośrednika w obrocie nieruchomościami, zarządcom nieruchomości i rzeczoznawcom majątkowym ale również innym osobom fizycznym i przedsiębiorcom zainteresowanym tematyką gospodarki nieruchomościami.

Przy tym Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, nie posiada akredytacji na organizowane szkolenia. Ponadto wymienione w zdarzeniach przyszłych szkolenia nie są i nie będą finansowane w 100 % bądź co najmniej 70 % ze środków publicznych.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, iż odpowiednio zgodnie z art. 175 ust. 2, art. 181 ust. 2, art. 186 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o gospodarce nieruchomościami, rzeczoznawca majątkowy, pośrednik w obrocie nieruchomościami, zarządca nieruchomości jest zobowiązany do stałego doskonalenia kwalifikacji zawodowych.

Przy tym zgodnie z delegacją ustawową zawartą w art. 197 pkt 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami Minister Infrastruktury w rozporządzeniu z dnia 30 lipca 2010 r. w sprawie doskonalenia kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomości (Dz. U. Nr 140, poz. 945), zwanego dalej rozporządzeniem w sprawie doskonalenia kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomości, określił:

I tak w świetle § 3 ust. 1 niniejszego rozporządzenia stałe doskonalenie kwalifikacji zawodowych, o którym mowa w art. 175 ust. 2, art. 181 ust. 2 i art. 186 ust. 2 ustawy, zwane dalej "doskonaleniem", odbywa się przez udział osoby uprawnionej w charakterze słuchacza w seminariach, szkoleniach lub kursach specjalistycznych, w zakresie uprawnień lub licencji zawodowych posiadanych przez osobę uprawnioną, spełniających wymogi, o których mowa w art. 196 ust. 2 ustawy.

Zasadnym jest przy tym podnieść, iż stosownie do § 2 pkt 4 rozporządzenia w sprawie doskonalenia kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomości ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o osobie uprawnionej należy przez to rozumieć osobę, która posiada uprawnienia zawodowe w zakresie szacowania nieruchomości, licencję zawodową w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami lub licencję zawodową w zakresie zarządzania nieruchomościami.

Równocześnie wskazać należy, iż art. 196 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami stanowi, iż programy kursów specjalistycznych, szkoleń lub seminariów, mających na celu doskonalenie kwalifikacji zawodowych, o których mowa w art. 175 ust. 2, art. 181 ust. 2 oraz art. 186 ust. 2, uwzględniają wymogi programowe ustalone przez ministra właściwego do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej oraz podlegają zgłoszeniu temu ministrowi. Ponadto na podstawie ust. 3 pkt 2 niniejszego artykułu ustawy Minister właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej określi, w drodze rozporządzenia wymogi programowe dla kursów specjalistycznych, szkoleń lub seminariów, mających na celu doskonalenie kwalifikacji zawodowych rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomości, w tym grupy tematyczne tych kursów specjalistycznych, szkoleń lub seminariów, biorąc pod uwagę kwalifikacje i umiejętności, jakie powinni posiadać rzeczoznawcy majątkowi, pośrednicy w obrocie nieruchomościami oraz zarządcy nieruchomości, niezbędne dla prawidłowego i rzetelnego wykonywania działalności zawodowej w powyższych zakresach.

W związku z powyższą delegacją Minister Infrastruktury wydał rozporządzenie z dnia 14 lipca 2010 r. w sprawie wymogów programowych dla kursów specjalistycznych, szkoleń lub seminariów, mających na celu doskonalenie kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomości (Dz. U. Nr 127, poz. 859). I tak w świetle § 1 niniejszego rozporządzenia kursy specjalistyczne, szkolenia lub seminaria mają na celu doskonalenie kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami lub zarządców nieruchomości. Z kolei zgodnie z uregulowaniem § 2 ust. 1 i 2 przedmiotowego rozporządzenia kurs specjalistyczny, szkolenie lub seminarium obejmuje zagadnienia dotyczące jednego, dwóch lub trzech zawodów, o których mowa w § 1. Kurs specjalistyczny, szkolenie lub seminarium obejmuje zagadnienia dotyczące danego zawodu, jeżeli zakres tematyczny wszystkich zajęć kursu specjalistycznego, szkolenia lub seminarium mieści się w przynajmniej jednej z grup tematycznych właściwych dla danego zawodu, określonych w załączniku do rozporządzenia. Ponadto stosownie do § 3 ust. 1, 2, 3 i 4 cyt. rozporządzenia godzina edukacyjna jest jednostką czasową kursu specjalistycznego, szkolenia lub seminarium trwającą 45 minut. Seminarium obejmuje co najmniej 4 godziny edukacyjne, szkolenie co najmniej 8 godzin edukacyjnych, a kurs specjalistyczny co najmniej 15 godzin edukacyjnych. Szkolenia i kursy specjalistyczne mogą być podzielone na części, pod warunkiem że każda z tych części obejmuje co najmniej 4 godziny edukacyjne. Do czasu trwania kursu specjalistycznego, szkolenia lub seminarium zalicza się wyłącznie czas przeznaczony na realizację zagadnień merytorycznych.

Dla objęcia świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleń, seminariów i kursów specjalistycznych zwolnieniem wynikającym z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, konieczne jest uznanie przedmiotowych usług za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz stwierdzenie, iż przedmiotowe szkolenia, seminaria i kursy specjalistyczne są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub Wnioskodawca uzyskał akredytację na dany rodzaj szkoleń, seminariów i kursów specjalistycznych lub przedmiotowe usługi są finansowane w całości ze środków publicznych.

Mając na uwadze powyższe oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że z uwagi na to, iż Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty, przedmiotowe szkolenia, seminaria i kursy specjalistyczne nie będą mogły korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż nie posiada akredytacji na organizowane szkolenia oraz, że nie będą one finansowane w 100 % ze środków publicznych, tak więc w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b) i c ustawy.

Niemniej jednak w analizowanym przypadku szkolenia, seminaria i kursy specjalistyczne świadczone na rzecz zarządców nieruchomości, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz rzeczoznawców majątkowych będą objęte zwolnieniem wynikającym z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy. Jednakże niniejszemu zwolnieniu nie będą podlegały przedmiotowe szkolenia, seminaria i kursy specjalistyczne świadczone na rzecz osób fizycznych i przedsiębiorców zainteresowanych tematyką gospodarki nieruchomościami.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa wskazać należy, iż organizowane przez Wnioskodawcę szkolenia, seminaria i kursy specjalistyczne można uznać za szkolenia zawodowe. Realizowane zgodnie z przepisami ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz rozporządzeń do niniejszej ustawy szkolenia, seminaria i kursy specjalistyczne mają na celu doskonalenie kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami lub zarządców nieruchomości.

Zasady organizowania i przeprowadzania szkoleń, seminariów i kursów specjalistycznych dla zarządców nieruchomości, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz rzeczoznawców majątkowych zostały ściśle uregulowane w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury w sprawie doskonalenia kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomości a także rozporządzeniu Ministra Infrastruktury w sprawie wymogów programowych dla kursów specjalistycznych, szkoleń lub seminariów, mających na celu doskonalenie kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomości. Przy tym przepisy rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie doskonalenia kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomości wskazują, iż przedmiotowe szkolenia, seminaria i kursy specjalistyczne odbywają się poprzez udział osób uprawnionych, tj. osób, które posiadają uprawnienia zawodowe w zakresie szacowania nieruchomości, licencję zawodową w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami lub licencję zawodową w zakresie zarządzania nieruchomościami. Z powyższych wynika zatem, iż ustawa o gospodarce nieruchomościami oraz rozporządzenia do niniejszej ustawy regulują jedynie formy i zasady szkoleń, seminariów i kursów specjalistycznych przeznaczonych dla zarządców nieruchomości, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz rzeczoznawców majątkowych. Wskazane wyżej akty prawne nie regulują natomiast form i zasad szkoleń, seminariów i kursów specjalistycznych świadczonych na rzecz osób nieposiadających uprawnień do wykonywania rzeczoznawstwa majątkowego, pośrednictwa w obrocie nieruchomościami czy też zarządzania nieruchomościami.

Oznacza to, że jedynie w przypadku realizowania - zgodnie z wytycznymi wskazanych rozporządzeń do ustawy o gospodarce nieruchomościami - przez Wnioskodawcę szkoleń, seminariów i kursów specjalistycznych na rzecz zarządców nieruchomości, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz rzeczoznawców majątkowych, spełniona będzie również druga przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustaw, tzn. usługi kształcenia zawodowego są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Natomiast w przypadku gdy uczestnik organizowanych przez Wnioskodawcę szkoleń, seminariów i kursów specjalistycznych nie posiada uprawnień do wykonywania rzeczoznawstwa majątkowego, pośrednictwa w obrocie nieruchomościami czy też zarządzania nieruchomościami niniejsza przesłanka nie jest spełniona. W konsekwencji powyższego w analizowanym przypadku nie znajdzie zastosowania zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy.

Reasumując, usługi szkoleń, seminariów i kursów specjalistycznych realizowanych zgodnie z wytycznymi ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz rozporządzeń do niniejszej ustawy będą objęte zwolnieniem wynikającym z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy jednakże tylko i wyłącznie w przypadku gdy będą one świadczone na rzecz zarządców nieruchomości, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz rzeczoznawców majątkowych. Tym samym niniejszemu zwolnieniu nie będą podlegały przedmiotowe szkolenia, seminaria i kursy specjalistyczne świadczone na rzecz osób fizycznych i przedsiębiorców zainteresowanych tematyką gospodarki nieruchomościami.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.