IPPP3/443-1298/10-4/KC - Wprowadzenie towarów do składu konsygnacyjnego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2010 r. (data wpływu 31 grudnia 2010 r.), uzupełnione pismem w dniu 14 lutego 2011 r. (data wpływu) na wezwanie z dnia 1 lutego 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania procedury składu konsygnacyjnego - jest prawidłowe.

W dniu 5 listopada 2010 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony w dniu 14 lutego 2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania procedury składu konsygnacyjnego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Firma N. z siedzibą w Węgrzech jest podatnikiem podatku VAT W Polsce od lutego 2005 r., kiedy to dokonała rejestracji dla celów podatku VAT. Przesłanką decydującą o spełnieniu obowiązku rejestracji dla potrzeb VAT na terenie Polski było zawarcie umowy o prowadzenie na terenie RP składu konsygnacyjnego dla polskiego odbiorcy tj. prowadzenie sprzedaży na terenie RP w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Firma N. dostarcza dla polskiego odbiorcy folię nadrukowaną, która stanowi materiał zużywany w fazie procesu produkcyjnego.

Na mocy zawartej w 2005 r. umowy, firma N. utrzymuje na terenie zakładu odbiorcy określone umową stany zapasów. Na podstawie dokonanych przez odbiorcę pobrań ze składu konsygnacyjnego wystawiane są faktury sprzedaży wraz z naliczonym w nich podatkiem VAT wg stawki 22%. Sprzedaż ta jest wykazywana jako sprzedaż krajowa w składanych co miesiąc deklaracjach VAT-7. Przesunięcia towarów z magazynu na Węgrzech do składu w Polsce są wykazywane jako WNT (wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów) w deklaracjach VAT-7. Poza wyżej opisaną działalnością, firma N. nie prowadzi na terenie RP żadnej innej działalności.

W związku z pojawieniem się z dniem 1 grudnia 2008 r. uregulowań ułatwiających rozliczanie składów konsygnacyjnych w zakresie podatku VAT, Wnioskodawca pragnie skorzystać z ułatwień zaproponowanych przez ustawodawcę, określonych w przepisach art. 12a ustawy o VAT. Przepisy art. 12a ust. 1 ustawy o VAT określają następujące warunki umożliwiające skorzystanie z rozwiązania opisanego w tym przepisie.

W konkretnie rozważanym przypadku:

W związku z faktem niespełnienia w chwili obecnej wymogu wymienionego w lit. a), oraz koniecznością spełnienia wymogu wymienionego w lit. c) przy jednoczesnym zachowaniu ciągłości dostaw, oraz wywiązywania się z pozostałych warunków zawartej umowy, spełnienie warunków zgodnie z art. 12a ust. 1 ustawy o VAT powinno się odbyć w następujący sposób:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opisane rozwiązanie dotyczące zdarzenia przyszłego jest zgodne z przepisami art. 12a ustawy o podatku od towarów i usług i uprawnia do zastosowania uproszczeń zawartych w przepisach art. 12a cytowanej ustawy.

Wnioskodawca uważa, że opisane rozwiązanie jest zgodne z przepisami art. 12a ustawy o podatku VA T i uprawnia do zastosowania uproszczeń zawartych w przepisach art. 12a ustawy o podatku VAT.

Ustawodawca w nowelizacji z 1 grudnia 2008 r. określił warunki uprawniające do zwolnienia mające zastosowanie do nowo powstałych składów konsygnacyjnych, lecz nie określił procedury postępowania dla już istniejących składów konsygnacyjnych w przypadku, gdy zagraniczny odbiorca, postępując zgodnie z przepisami obowiązującymi przed 1 grudnia 2008 r. dokonał rejestracji dla potrzeb podatku VAT w Polsce i składał comiesięczne deklaracje VAT-7. Brak możliwości zastosowania uproszczeń przez dostawców zarejestrowanych w dniu wejścia w życie nowelizacji z dniem 1 grudnia 2008 r. byłoby nierównym traktowaniem podmiotów.

Mając na uwadze swobodę kształtowania umów, strony mogą dobrowolnie, w granicach dozwolonych prawem, kształtować swoje wzajemne zobowiązania. Dokonując jednorazowej sprzedaży całego towaru znajdującego się w Polsce Spółka N. tym samym zaprzestaje działalności na terenie Polski. W związku z czym może dokonać czynności mających na celu wyrejestrowanie się jako podatnik VAT czynny na terenie Polski.

W chwili wyrejestrowania jako podatnik VAT czynny, Spółka N. spełnia warunki określone w art. 12a ust. 1 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa powyżej, w świetle art. 11 ust. 1 ustawy, rozumie się przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Z przepisu tego wynika, że jeżeli zarejestrowany za granicą podatnik podatku od wartości dodanej w ramach przedsiębiorstwa wytworzy, wydobędzie, czy też nabędzie towar, a następnie przetransferuje ten towar do Polski w celu sprzedaży czy wykorzystania przy produkcji:

Przyjęty schemat powoduje, że faktyczne opodatkowanie towaru nastąpi ostatecznie w kraju przeznaczenia, w tym przypadku w Polsce. Schemat takiego opodatkowania wymaga, aby podatnik z innego kraju zarejestrował się jako podatnik VAT w Polsce. Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie z art. 96 ust. 1 powołanej ustawy o podatku od towarów i usług, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Jeżeli podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT zaprzestał wykonywania czynności podlegającej opodatkowaniu, jest on obowiązany zgłosić zaprzestanie działalności naczelnikowi urzędu skarbowego (art. 96 ust. 6 ustawy).

Do dnia 30 listopada 2008 r. w ustawie nie była znana konstrukcja magazynu konsygnacyjnego. W związku z tym, tego rodzaju transakcje należało rozliczać na zasadach ogólnych. Dopiero z dniem 1 grudnia 2008 r. wprowadzono jednoznaczne przepisy dotyczące magazynów konsygnacyjnych i dokonywania transakcji wewnątrzwspólnotowych z ich wykorzystaniem.

Zgodnie z art. 12a ust. 1 ustawy przemieszczenie towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1, przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, nieposiadającego siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania na terytorium kraju, do magazynu konsygnacyjnego w celu ich dostawy prowadzącemu magazyn konsygnacyjny, oraz dostawę tych towarów, uważa się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1, u prowadzącego magazyn konsygnacyjny, pod warunkiem że:

W świetle nowych przepisów polska firma pobierająca towar ze składu konsygnacyjnego sama rozlicza VAT od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Dzięki temu zagraniczni dostawcy dostarczający towary do składu konsygnacyjnego nie będą musieli rozliczać wewnątrzwspólnotowego nabycia ani dostawy towarów w Polsce. Umożliwi to unijnym przedsiębiorcom dostarczanie towarów polskim kontrahentom bez obowiązku rejestrowania się tych przedsiębiorców jako podatnicy VAT w Polsce.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż firma węgierska dostarcza do polskiego odbiorcy folię nadrukowaną, która stanowi materiał zużywany w fazie procesu produkcyjnego. Wnioskodawca stwierdza również, że prowadzi na terenie Polski skład konsygnacyjny, do którego dostarczany jest przedmiotowy towar, i z tego tytułu jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług od lutego 2005 r. Przesunięcia towarów z magazynu na Węgrzech do składu w Polsce są wykazywane jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w deklaracjach VAT-7 a na podstawie dokonanych przez polskiego odbiorcę pobrań ze składu wystawiane są faktury sprzedaży wraz z naliczonym w nich podatkiem wg stawki 22%.

Z dniem 1 grudnia 2008 r. wprowadzono do ustawy o VAT definicję składu konsygnacyjnego oraz uregulowania ułatwiające rozliczanie składów konsygnacyjnych. Wnioskodawca pragnie skorzystać z ułatwień zaproponowanych przez ustawodawcę. W tym celu zamierza wprowadzić zmiany w formie aneksu do obowiązującej umowy składu konsygnacyjnego, ustalających procedurę zamknięcia składu i jego ponownego otwarcia. W tym celu Wnioskodawca dokona sprzedaży całego towaru znajdującego się na terenie Polski na rzecz polskiego odbiorcy, a następnie zgłosi zaprzestanie wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT na druku VAT-Z. Polski odbiorca złoży we właściwym urzędzie skarbowym zawiadomienie, o którym mowa w art. 12a ust. 1 pkt 3 ustawy. Po dokonaniu ww. czynności Wnioskodawca zgodnie z zawartym aneksem dokona pierwszego wprowadzenia towarów do składu konsygnacyjnego, dokonując ponownego otwarcia składu.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa podatkowego w kontekście przedstawionych okoliczności sprawy należy uznać, iż wypełnienie wszystkich opisanych przez Wnioskodawcę kolejnych kroków przyjętego rozwiązania spełnia dyspozycję art. 12a ustawy o podatku od towarów i usług i uprawniać będzie do zastosowania uproszczeń zawartych w tym artykule.

Jednocześnie, tut. Organ zauważa, że mając na uwadze zasadę swobody kształtowania umów, strony mogą wzajemnie, w granicach dozwolonych prawem, kształtować swoje zobowiązania. Zasada ta ma również zastosowanie na gruncie prawa podatkowego. Oznacza to, że ustawodawca nie ingeruje w sferę podejmowanych przez podatników decyzji w zakresie konstruowania umów cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.