IPPP3/443-1261/14-2/JF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 grudnia 2014 r. (data wpływu 22 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntu rolnego niezabudowanego - jest prawidłowe.

W dniu 22 grudnia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntu rolnego niezabudowanego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca posiada grunt rolny zabudowany stanowiący gospodarstwo rolne. Grunt ten Wnioskodawca otrzymał w 1999 r. w formie darowizny. Posiadany grunt jest wpisany jako zabudowane gospodarstwo rolne w Dziale I księgi wieczystej prowadzonej przez Sąd Rejonowy. Ponadto z wypisu z rejestru gruntów wynika, iż grunt ten zakwalifikowano jako: pastwiska, rowy, grunty rolne, sady. Wspomniany grunt należy do majątku prywatnego Wnioskodawcy, nigdy nie był wprowadzony do ewidencji środków trwałych, ani nie był wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej. Nie przysługiwało także Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia gruntu.

Wspomniany grunt nie jest objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Nie została wydana również decyzja o warunkach zabudowy lub zagospodarowania terenu. Ze względów rodzinnych i finansowych Wnioskodawca ma zamiar dokonać podziału gruntu na dwie części, po czym jedną z nich chce sprzedać. Jedna część stanowić będzie niezabudowany grunt rolny, druga natomiast zabudowany grunt rolny. Wnioskodawca planuje dokonać sprzedaży gruntu rolnego niezabudowanego, a druga część gruntu pozostanie nadal jego własnością.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w związku z planowanym podziałem gruntu rolnego zabudowanego na dwie części i następnie planowaną sprzedażą gruntu rolnego niezabudowanego należy uznać, iż Wnioskodawca działa jako podatnik podatku od towarów i usług, a w związku z tym czy czynność ta podlega opodatkowaniu VAT.

2. Jeżeli organ stoi na stanowisku, iż w niniejszej transakcji Wnioskodawca występuje jako podatnik podatku VAT, to czy sprzedaż wspomnianego niezabudowanego gruntu rolnego korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedając opisany grunt rolny niezabudowany nie działa on w charakterze podatnika, a w związku z tym czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Czynności te podlegają jednak opodatkowaniu tylko i wyłącznie w sytuacji, gdy są dokonywane przez podatnika podatku od towarów i usług. Nie podlega natomiast opodatkowaniu VAT zbycie majątku prywatnego.

Definicja podatnika dla celów podatku od towarów i usług zawarta jest w art. 15 ust. 1 ustawy VAT. Zgodnie ze wspomnianą regulacją podatnikami podatku od towarów i usług są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy VAT obejmuje natomiast wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy prawa stwierdzić należy, iż Wnioskodawca w przedmiotowej transakcji nie występuje jako podatnik podatku od towarów i usług, a sprzedaż gruntu należy traktować jako sprzedaż z majątku prywatnego. Wnioskodawca nie działa bowiem jako producent, handlowiec lub usługodawca. Planowane przez niego zbycie nieruchomości wiąże się jedynie z dysponowaniem majątkiem prywatnym i koniecznością pozyskania środków finansowych.

Wnioskodawca poza podziałem nieruchomości, który jest konieczny aby była możliwość zbycia części posiadanej nieruchomości nie zamierza podejmować żadnych dodatkowych czynności, a więc nie zachowuje się on jak przedsiębiorca. Planowane zbycie nieruchomości jest więc jedynie zwykłym wykonywaniem prawa własności i jako takie pozostaje poza zakresem VAT.

Kwestia sprzedaży nieruchomości z majątku prywatnego została przeanalizowana w wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 rok w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. TSUE we wspomnianym orzeczeniu wskazał, iż "dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej na podstawie prawa krajowego państwa członkowskiego, jeżeli państwo to skorzystało z możliwości przewidzianej w art. 12 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zmienionej dyrektywą Rady 2006/138/WE z dnia 19 grudnia 2006 r., niezależnie od częstotliwości takich transakcji oraz od kwestii, czy sprzedawca prowadzi działalność producenta, handlowca lub usługodawcy, pod warunkiem że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 2006/112, zmienionej Dyrektywą 2006/138, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby.

Natomiast jeżeli osoba ta w celu dokonania wspomnianej sprzedaży podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 2006/112, zmienionej dyrektywą 2006/138, należy uznać ją za podmiot prowadzący "działalność gospodarczą" w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od wartości dodanej."

Jak wskazano w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca nabył nieruchomość w drodze darowizny. Fakt ten wyklucza zatem twierdzenie nabycia nieruchomości z zamiarem odsprzedaży, czyli z zamiarem dokonania czynności w ramach działalności gospodarczej. Ponadto Wnioskodawca nie będzie dokonywać żadnych czynności cechujących się aktywnym działaniem w zakresie nieruchomości, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. Wnioskodawca nie zamierza dokonać żadnych przedsięwzięć polegających na ulepszeniu, czy uatrakcyjnieniu oferty sprzedaży. Nie będzie dokonywał czynności prowadzących do odrolnienia gruntu, czynności polegających na uzyskaniu decyzji o warunkach zabudowy czy czynności polegających na utwardzaniu terenu, doprowadzania przyłączy. Sam podział gruntu na dwie części nie stanowi czynności cechujących się aktywnym działaniem w zakresie nieruchomości. Czynność sprzedaży nieruchomości należy traktować jako jednorazową czynnością w ramach zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, podział gruntu rolnego zabudowanego na dwie części i następnie sprzedaż gruntu rolnego niezabudowanego, nie stanowi działania w ramach działalności gospodarczej. Wnioskodawca w przedmiotowej transakcji nie będzie działał jako podatnik podatku od towarów i usług, a czynność ta znajduje się poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług.

Podobne stanowisko prezentuje Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 27 sierpnia 2014 r. (ITPP1/443-610/14/AP), gdzie stwierdzono, iż "przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy trudno uznać Panią za podatnika podatku od towarów i usług, w związku z planowaną sprzedażą niezabudowanej nieruchomości. Pomimo, iż grunt spełnia definicję towaru, o którym mowa w art. 2 pkt 6 ustawy, to nie można uznać, że dokonując sprzedaży tego gruntu działać będzie Pani w charakterze handlowca. Nabycie gruntu - jak wskazano - nie nastąpiło bowiem w celach zarobkowych. Odziedziczyła Pani niniejszą nieruchomość po rodzicach, prowadzi na niej wraz z siostrą gospodarstwo rolne, a tylko niewielką jej część wydzieliła pod zabudowę. W konsekwencji sprzedając nieruchomość gruntową, korzystać będzie Pani z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Zatem ww. czynności sprzedaży oznaczają działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Dokonywać będzie Pani zbycia gruntu należącego do majątku prywatnego."

Natomiast Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 2 września 2014 r. (ITPP2/443-697/14/AJ) wskazał, iż "mając również na uwadze aktualne orzecznictwo sądowe - w tym wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10) - że sprzedaż nieruchomości gruntowej, otrzymanej w drodze spadku nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest normatywnych przesłanek, aby uznać Panią za podatnika tego podatku."

Podsumowując, Wnioskodawca sprzedając opisany grunt rolny niezabudowany nie działa w charakterze podatnika, a w związku z tym czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ad 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, nawet gdyby uznać, iż w opisanym w stanie faktycznym przypadku zbycie nieruchomości podlega opodatkowaniu VAT, to wspomniana czynność na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy VAT korzystałaby ze zwolnienia z VAT. Zgodnie ze wspomnianym art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy VAT zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Jak wskazano w przedstawionym stanie faktycznym grunt rolny będący przedmiotem niniejszego wniosku obecnie stanowi grunt rolny zabudowany. Zostanie on jednak podzielony na dwie części, a sprzedaż dotyczyć będzie tylko gruntu rolnego niezabudowanego.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług przez teren budowlany rozumie się "grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym".

Grunt będący przedmiotem sprzedaży nie jest objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Nie została wydana również decyzja o warunkach zabudowy lub zagospodarowania terenu. W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 33 ustawy VAT nie może on więc być uznany za teren budowlany. Sprzedaż wspomnianej nieruchomości niezabudowanej będzie więc korzystała ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy VAT.

Analogiczną wykładnię przepisów prezentuje np.: Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, który w interpretacji indywidualnej z dnia 12 sierpnia 2014 r. (IPTPP2/443-442/14-4/PR) wskazał, że jeżeli dla działki będącej przedmiotem sprzedaży nie ma obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ani decyzji o warunkach zabudowy, to dostawa działki będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie opodatkowania dostawy gruntu rolnego niezabudowanego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Z uwagi na to, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania dostawy gruntu rolnego niezabudowanego jest prawidłowe, zatem pytanie nr 2 dotyczące zastosowania zwolnienia od podatku dla dostawy niezabudowanego gruntu należy uznać za bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.