IPPP3/443-1260/11-2/SM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 13 września 2011 r. (data wpływu 19 września 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie:

* stawki podatku dla próbek wyrobów energetycznych pobieranych do badań własnych oraz w ramach kontroli - jest nieprawidłowe,

* stosowania zwolnienia od podatku w przypadku poboru ww. próbek - jest prawidłowe.

W dniu 19 września 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie ww.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące stany faktyczne i zdarzenia przyszłe.

Spółka jest przedsiębiorstwem zajmującym się magazynowaniem i przeładunkiem paliw. Prowadzi składy podatkowe, w których przechowywane są wyroby akcyzowe będące własnością podmiotów trzecich. Paliwo w składach Spółki powinno spełniać wymagania jakościowe zgodnie z ustawą z dnia 25 sierpnia 2006 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw (Dz. U. z dnia 25 września 2006 r.), dlatego z paliw przyjmowanych, magazynowanych i wydawanych ze składów podatkowych Spółka pobiera próbki na oznaczenie parametrów paliw. Niezależnie od tego próbki mogą być pobierane przez organy uprawnione do kontroli paliw, przede wszystkim na potrzeby kontroli wyrobów akcyzowych prowadzonej przez funkcjonariuszy celnych.

Próbki pobiera się ze wszystkich wyrobów przechowywanych w składach podatkowych Spółki tj. benzyn, olejów napędowych oraz olejów opałowych, które zostały wymienione według ich kodów CN w art. 89 ust. pkt 2-10 ustawy o akcyzie.

Ad. 1.

Zgodnie z obowiązującym w Spółce Systemem Kontroli Jakości Składowanych Produktów Spółka oddaje do badań laboratoryjnych próby paliw przyjmowanych, magazynowanych oraz wysyłanych ze składów podatkowych Spółki. Próby to niewielkie ilości, maksymalnie do kilku litrów wyrobu. Zazwyczaj próby paliw pobierane są wraz z tzw. "kontrpróbą". Próba jest zużywana do badań i określenia parametrów jakościowych paliwa, zaś kontrpróba jest przechowywana w laboratorium przez określony czas, na wypadek, gdyby zaszła konieczność przeprowadzenia ponownego badania tej samej partii.

W zależności od lokalizacji składu podatkowego, dla badania próbek Spółka korzysta z laboratoriów własnych lub laboratoriów prowadzonych przez podmioty trzecie. Pobieranie próbek do badań dokumentuje się "protokołem komisyjnego poboru próbek". Każde laboratorium prowadzi rejestr prób i kontrpróbek.

Laboratoria badawcze zlokalizowane są na terenie składów podatkowych Spółki lub poza składami. W zależności od laboratorium, po badaniach próbki (a w przypadku kontrpróbek - po okresie przechowywania) są zlewane do zbiorników resztkowych, z przeznaczeniem do późniejszej utylizacji wyrobu.

Ad. 2.

Paliwo przechowywane w składach podatkowych Spółki w procedurze zawieszonego poboru akcyzy podlega kontroli na podstawie ustawy o Służbie Celnej z dnia 27 sierpnia 2009 r. (Dz. U. z 2009 r. Nr 168, poz. 1323 z późn. zm.) oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 7 maja 2010 r. w sprawie kontroli niektórych wyrobów akcyzowych (Dz. U. z dnia 20 maja 2010 r.).

Kontrola polega min. na pobieraniu i badaniu próbek wyrobów (par. 4 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia). Pobranie próbek wyrobów jest dokumentowane protokołami pobrania próbek, których jeden egzemplarz jest przekazywany Spółce. Dodatkowo, paliwo przechowywane w składach Spółki powinno spełniać wymagania jakościowe zgodnie z ustawą z dnia 25 sierpnia 2006 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw (Dz. U. z dnia 25 września 2006 r.). Na podstawie tej ustawy inspektorzy Inspekcji Handlowych pobierają próbki paliw w celu sprawdzenia ich zgodności z wymaganiami jakościowymi określonymi w odrębnych przepisach.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy:

W nawiązaniu do Pytania 1, Spółka stoi na stanowisku, że próbki paliw pobierane do badań powinny korzystać z opodatkowania akcyzą według stawki 0%.

Na podstawie art. 89 ust. 2 ustawy o akcyzie stawka akcyzy na wyroby energetyczne inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł.

Mimo, że paliwa z których pobiera się próby, zostały wymienione w art. 89 ust. 1 pkt 2-10 ustawy o akcyzie, próby tych paliw nie będą podlegać opodatkowaniu na podstawie art. 86 ust. 1 i 2 w związku z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Opodatkowaniu akcyzą podlegają wyroby akcyzowe. Wyroby akcyzowe definiuje art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, zgodnie z którym są to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy. Wyroby energetyczne zostały wymienione w art. 86 ust. 1, z tym że zdaniem Spółki przepis ten powinien być czytany łącznie z ust. 2, 3 i 4, czyli wyroby energetyczne dzielą się na paliwa silnikowe, paliwa opałowe i biokomponenty oraz dodatki do paliw silnikowych i opałowych. Z definicji paliw silnikowych i opałowych wynika, że są to wyroby przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych oraz do celów opałowych, odpowiednio. Innymi słowy wyrobem energetycznym opodatkowanym akcyzą jest wyłącznie taki wyrób wymieniony w załączniku numer 1 do ustawy, który jest przeznaczony na cele napędowe lub opałowe. Jeżeli nawet wyrób został wymieniony w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 nie będzie on podlegać opodatkowaniu stawką wskazaną w tym przepisie, lecz stawką 0 zł, jeżeli nie jest on przeznaczony na cele napędowe i opałowe. Nie ma przy tym znaczenia fakt potencjalnego wykorzystania na takie cele, lecz faktyczne przeznaczenie w związku z konkretną czynnością.

Skoro próbki paliw będących wyrobami energetycznymi są przeznaczone do badań należy stwierdzić, że nie są przeznaczone na cele napędowe lub opałowe, w konsekwencji czego podlegają opodatkowaniu stawką 0 zł.

Stanowisko takie wspiera brzmienie Dyrektywy Rady 2003/96/WE z 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania wyrobów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. U. L 283/51 z późn. zm.), w szczególności jej art. 2 ust. 4. Zgodnie z tym przepisem Dyrektywa nie ma zastosowania do produktów energetycznych wykorzystywanych do innych celów niż paliwo silnikowe lub paliwo do ogrzewania (art. 2 ust. 4 pkt b tiret pierwsze).

Oznacza to, że na podstawie Dyrektywy, nawet jeżeli benzyny lub oleje kwalifikowałyby się jako paliwa energetyczne według art. 2 pkt 1, to nie będą podlegać opodatkowaniu gdyż nie są przeznaczone do napędu lub na cele opałowe. Potwierdza to również interpretacja dyrektywy dokonana przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach sygn. akt III SA/Gl 677/10.

W zaistniałym stanie faktycznym należy zatem uznać, że próbki wyrobów energetycznych pobierane w składzie podatkowym i przeznaczone do badań w laboratoriach w tych składach lub poza nimi, w celu poddania ich badaniu kontrolnemu, spełniają warunki zastosowania obniżonej stawki 0 zł.

Za stawką 0 zł przemawiają też inne względy. Obowiązek badania parametrów jakościowych paliw wynika z przepisów prawa. Próbki paliw nie są wykorzystywane do celów konsumpcyjnych. Istniejący system dokumentowania poboru próbek pozwala na kontrolę ile prób pobrano oraz zapewnia, że zostaną zużyte wyłącznie w laboratoriach. Poza tym ilości paliw pobrane na próby są niewielkie. Spółka zauważa, że próbki innych wyrobów akcyzowych tj. napojów alkoholowych i wyrobów tytoniowych zostały zwolnione z akcyzy na podstawie § 13 i § 18 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 sierpnia 2010 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 159, poz. 1070), w związku z tym brak analogicznego zwolnienia powinien być uzupełniony rozstrzygnięciem, że próbki wyrobów energetycznych podlegają stawce 0 zł akcyzy.

W nawiązaniu do Pytania 2, jeżeli nie zostanie zaakceptowana argumentacja Spółki o stosowaniu stawki akcyzy 0 zł, Spółka wyjaśnia co następuje.

Pobranie próbek powoduje powstanie niedoborów.

W myśl art. 8 ust. 3 ustawy o akcyzie przedmiotem opodatkowania akcyzą są również ubytki wyrobów akcyzowych lub całkowite zniszczenie wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20. Zgodnie z tym przepisem ubytki wyrobów akcyzowych to wszelkie straty a) wyrobów akcyzowych, określonych w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, powstałe podczas stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, z wyłączeniem strat powstałych podczas produkcji wyrobów energetycznych <->.

Zgodnie z art. 30 ust. 4 ubytki wyrobów akcyzowych do wysokości ustalonej dla danego podmiotu przez właściwego naczelnika urzędu celnego na podstawie art. 85 ust. 1 pkt 1 albo ust. 2 pkt 1 lit. a, podlegają zwolnieniu z akcyzy.

Spółka stoi na stanowisku, że niedobory powstałe w wyniku wydania próbek do badań powinny korzystać ze zwolnienia do wysokości dopuszczalnych norm, łącznie z pozostałymi ubytkami związanymi z przyjmowaniem, magazynowaniem, przeładowywaniem oraz wydawaniem paliw ze składu podatkowego. Obowiązek podatkowy od niedoborów powstałych w związku z pobraniem próbek powstanie więc zgodnie z zasadą określoną w art. 12 ustawy o akcyzy, czyli z momentem stwierdzenia ubytku. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli nie można określić dnia, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu czynności lub stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, za datę jego powstania uznaje się dzień, w którym uprawniony organ lub organ kontroli skarbowej stwierdził dokonanie danej czynności lub istnienie danego stanu faktycznego.

Oznacza to, że w ramach inwentaryzacji rocznej, Spółka ustali ilość wyrobów akcyzowych w składzie podatkowym (która została wcześniej pomniejszona o pobrane próbki) i porówna ją z ilością wyrobów wykazaną w ewidencjach. Jeżeli z tego porównania wynikną ubytki wyrobów akcyzowych, zostaną one rozliczone na poczet dopuszczalnych ubytków ustalonych w decyzji naczelnika urzędu celnego wydanej dla każdego składu. W przypadku, gdy różnice pomiędzy ilością rzeczywistą a ilością ewidencyjną przekroczą normy dopuszczalnych ubytków, będą opodatkowane akcyzą w wysokości przekraczającej normę.

Stanowisko to zostało potwierdzone pismem Departamentu Podatku Akcyzowego i Ekologicznego z dnia 12 lipca 2011 r. (sygn. AE I/065/30/RMP/11/6040): "Próbki paliw ciekłych pobierane do badań laboratoryjnych, które są związane z czynnościami wykonywanymi przy przyjęciu tych paliw do magazynu, lub z ich magazynowaniem, nie zostały wyodrębnione jako dodatkowe ubytki paliw ciekłych w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków i dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych (Dz. U. Nr 32, poz. 242). W związku z powyższym, pobrane ilości tych paliw jako próbki do badań laboratoryjnych, wchodzą w zakres ustalonych dla danego podmiotu decyzją właściwego naczelnika urzędu celnego, norm dopuszczalnych ubytków podczas przyjęcia ich do magazynu lub ich magazynowania."

W związku z Pytaniem 2, Spółka stoi na stanowisku, że próbki i kontrpróbki pobrane z wyrobów akcyzowych ze składu podatkowego zwiększą ubytki tych wyrobów akcyzowych, w związku z tym będą opodatkowane podatkiem akcyzowym, o ile przekroczą dopuszczalne normy ubytków wyrobów akcyzowych w składzie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych w zakresie stawki podatku dla próbek wyrobów energetycznych pobieranych do badań własnych oraz w ramach kontroli uznaje się za nieprawidłowe, w zakresie stosowania zwolnienia od podatku w przypadku poboru ww. próbek uznaje się za prawidłowe.

Ad. 1.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą" - do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby:

Paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych (art. 86 ust. 2 ustawy). Z kolei paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w art. 86 ust. 2 ustawy (art. 86 ust. 3 ustawy).

W art. 89 ust. 1 ustawy zostały określone stawki akcyzy na wyroby energetyczne, które odnoszą się m.in. bezpośrednio do ich kodów klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) lub oparte są na definicji paliw silnikowych bądź paliw opałowych, o których mowa w art. 86 ust. 2 i 3 ustawy. W myśl art. 89 ust. 2 ustawy, stawka akcyzy na wyroby energetyczne inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł.

Z opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka jest przedsiębiorstwem zajmującym się magazynowaniem i przeładunkiem paliw. Prowadzi składy podatkowe, w których przechowywane są wyroby akcyzowe będące własnością podmiotów trzecich. Paliwo w składach powinno spełniać odpowiednie wymagania jakościowe, dlatego z paliw przyjmowanych, magazynowanych i wydawanych ze składów podatkowych Spółka pobiera próbki na oznaczenie parametrów paliw. Niezależnie od tego próbki mogą być pobierane przez organy uprawnione do kontroli paliw, przede wszystkim na potrzeby kontroli wyrobów akcyzowych prowadzonej przez funkcjonariuszy celnych.

Próbki pobiera się ze wszystkich wyrobów przechowywanych w składach podatkowych Spółki tj. benzyn, olejów napędowych oraz olejów opałowych, które zostały wymienione według ich kodów CN w art. 89 ust. 1 pkt 2-10 ustawy o akcyzie.

Wątpliwości Spółki dotyczą kwestii stosowania właściwej stawki podatku akcyzowego w opisanej sytuacji.

Odnosząc się zatem do przedmiotowej kwestii należy mieć na uwadze, iż zapisy art. 89 ust. 2 ustawy (w zakresie stosowania stawki 0 zł) dotyczą wyłącznie wyrobów innych niż określonych w ust. 1 pkt 1-13 ustawy, przeznaczonych do innych celów, niż tam wymienione (tekst jedn.: innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych). Natomiast pobierane (przez Spółkę lub upoważnione do tego organy) próbki dotyczą (jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu) wyrobów określonych w ww. art. 89 ust. 1 pkt 1-13 (a dokładniej - w punkcie 2-10), tj. dla których stawka podatku akcyzowego została ustalona w oparciu o ich kody CN (bez względu na przeznaczenie tych wyrobów).

Biorąc pod uwagę powyższe, próbki paliw pobierane do ww. badań powinny być opodatkowane stawką podatku akcyzowego właściwą dla tych wyrobów, wynikającą z art. 89 ust. 1 pkt 2-10, a nie stawką 0 zł, określoną w ww. art. 89 ust. 2 ustawy.

Powyższego nie zmienia cytowany przez Spółkę art. 2 ust. 4 dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania wyrobów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. U. L 283/51 z późn. zm.), dotyczący braku stosowania przepisów Dyrektywy do produktów energetycznych wykorzystywanych do celów innych niż paliwo silnikowe lub paliwo do ogrzewania, z którego Spółka wywodzi wyżej opisane prawo do zastosowania stawki 0 zł w oparciu o uregulowania ustawy akcyzowej.

Zauważyć bowiem należy, że art. 2 ust. 1 ww. dyrektywy określa, które wyroby i według jakich zasad powinny obligatoryjnie zostać objęte podatkiem akcyzowym. Jednocześnie z art. 2 ust. 4 dyrektywy 2003/96/WE wynika, iż paliwa silnikowe i oleje opałowe wykorzystane do celów innych niż napędowe i opałowe nie podlegają obligatoryjnemu obowiązkowi objęcia ich przez państwa członkowskie podatkiem akcyzowym. Na mocy art. 2 ust. 1 lit. b w związku z ust. 5 tej dyrektywy, produktami energetycznymi są produkty objęte kodem CN 2710, czyli między innymi wymienione benzyny, oleje napędowe i oleje opałowe. Zatem ww. wyroby wykorzystywane do celów innych niż paliwo silnikowe lub paliwa do ogrzewania nie są objęte zakresem stosowania dyrektywy 2003/96/WE.

Powyższe nie oznacza jednak, że państwa członkowskie pozbawione są możliwości wprowadzenia własnych regulacji, nie podlegających harmonizacji z prawem wspólnotowym w tym zakresie.

Taką możliwość przewiduje art. 1 ust. 3 lit. a obowiązującej od dnia 1 kwietnia 2010 r. Dyrektywy Rady 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego, uchylającej dyrektywę 92/12/EWG (Dz. U. UE L z 2009 r. Nr 9, poz. 12), zgodnie z którym państwa członkowskie mogą nakładać podatki na produkty inne niż wyroby akcyzowe.

Nakładanie takich podatków nie może jednak powodować zwiększenia formalności przy przekraczaniu granic w handlu pomiędzy państwami członkowskimi.

Mając na uwadze powyższe, Rzeczpospolita Polska ma prawo opodatkować podatkiem akcyzowym ww. wyroby wykorzystywane do celów innych niż paliwo silnikowe lub paliwo do ogrzewania.

Odnosząc się do cytowanego przez Spółkę wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach sygn. akt III SA/Gl 677/10 należy zauważyć, że nie dotyczy bezpośrednio kwestii poruszonej w niniejszym wniosku, a sprawy opodatkowania podatkiem akcyzowym olejów smarowych. Biorąc jednak pod uwagę szerszy problem poruszony w niniejszym wyroku, tj. kwestię stosowania art. 2 ust. 4 Dyrektywy Energetycznej, należy zauważyć, że sądy administracyjne w wielu wyrokach (m.in. dotyczących kwestii opodatkowania olejów smarowych) potwierdzają prawidłowość stanowiska reprezentowanego przez tut. Organ (np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 listopada 2010 r. sygn. akt I GSK 1215/09 czy wyrok z dnia 29 września 2011 r. sygn. akt I GSK 521/10).

Stanowiska powyższego nie mogą także zmienić cytowane przez Spółkę przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 sierpnia 2010 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 159, poz. 107). Należy bowiem zauważyć, że zwolnienie określone w § 13 i § 18 przedmiotowego rozporządzenia w zakresie próbek napojów alkoholowych i wyrobów tytoniowych pobieranych do badań, ma odniesienie w uregulowaniach wspólnotowych w tym zakresie, tj. odpowiednio w art. 27 ust. 2 dyrektywy Rady 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych (Dz. U. UE L nr 316, str. 21 z późn. zm.) (dla wyrobów alkoholowych) oraz w art. 11 dyrektywy Rady 95/59/WE z dnia 27 listopada 1995 r. w sprawie podatków innych niż podatki obrotowe, wpływających na spożycie wyrobów tytoniowych (Dz. U. UE L Nr 291, poz. 40 z późn. zm.) (w zakresie wyrobów tytoniowych).

Natomiast w ww. dyrektywie Rady 2003/96/WE (energetycznej) takiego odniesienia dotyczącego kwestii zwolnienia pobieranych próbek wyrobów energetycznych (tekst jedn.: paliw) nie ma.

Zatem stanowisko Spółki w tym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Ad. 2.

W myśl art. 8 ust. 3 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą są również ubytki wyrobów akcyzowych lub całkowite zniszczenie wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20.

Zgodnie art. 2 ust. 1 pkt 20 ustawy, ubytki wyrobów akcyzowych to wszelkie straty:

Zgodnie z art. 30 ust. 4 ustawy, zwalnia się od akcyzy ubytki wyrobów akcyzowych do wysokości ustalonej dla danego podmiotu przez właściwego naczelnika urzędu celnego na podstawie art. 85 ust. 1 pkt 1 albo ust. 2 pkt 1 lit. a.

Uwzględniając powyższe, niedobory powstałe w wyniku pobrania próbek paliw do badań (własnych oraz w ramach kontroli prowadzonej przez upoważnione do tego organy) będą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w wyżej wymienionym art. 30 ust. 4, do wysokości dopuszczalnych norm ubytków (łącznie z pozostałymi ubytkami związanymi z przyjmowaniem, magazynowaniem, przeładowywaniem oraz wydawaniem paliw ze składu podatkowego).

Z uwagi na zapisy pkt I.5 Załącznika nr 4 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków i dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych (Dz. U. Nr 32, poz. 242), zgodnie z którym ubytki paliw ciekłych, o których mowa w ust. 1-4, rozlicza się narastająco za okresy roczne, prawidłowym jest ewentualne opodatkowanie tych próbek (w przypadku przekroczenia norm dopuszczalnych ubytków), stwierdzonych w ramach rocznej inwentaryzacji.

Zatem stanowisko w tym zakresie jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałych stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.