IPPP3/443-1259/09-6/KT - Zasady rozpoznania oraz opodatkowania podatkiem VAT wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w związku z zawarciem kontraktu na dostawę maszyny od dostawcy niemieckiego, wyprodukowanej w Japonii.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 grudnia 2009 r. (data wpływu 31 grudnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 marca 2010 r. (data wpływu 4 marca 2010 r.) oraz pismem z dnia 31 marca 2010 r. (data wpływu 2 kwietnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów

W dniu 31 grudnia 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 marca 2010 r. (data wpływu 4 marca 2010 r.) oraz pismem z dnia 31 marca 2010 r. (data wpływu 2 kwietnia 2010 r.), będącymi odpowiedzią na wezwania tut. Organu z Nr IPPP3/443-1259/09-2/KT dnia 24 lutego 2010 r. oraz IPPP3/443-1259/09-4/KT z dnia 29 marca 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka zawarła kontrakt na dostawę maszyny od dostawcy A. (Niemcy) i na okoliczność tej dostawy otrzymała fakturę od tegoż dostawcy. Jednak sama maszyna została wyprodukowana w Japonii i wysłana z portu Jokohama w Japonii do portu Hamburg Niemcy, gdzie też została odprawiona. Do przewozu tej maszyny z Hamburga Spółka wynajęła firmę H. Odprawa celna została dokonana w Hamburgu przez firmę I. i firma ta wystawiła dla Spółki rachunek w wysokości 5.385,46 EUR z tytułu naliczonego cła. Kwota cła wynikająca z rachunku została przekazana na wskazane konto do firmy I. Jednak nie został naliczony podatek VAT. Faktura za maszynę została wystawiona przez firmę A. w miesiącu listopadzie, czyli z chwilą wysyłki maszyny z Japonii, która dotarła do portu w Hamburgu w miesiącu grudniu i tam została odprawiona. Firma niemiecka A., jako przedstawicielstwo handlowe, nie dokonała importu maszyny na swoją rzecz ani też nie wykazała tej transakcji jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, jedynie wystawiła fakturę na rzecz Wnioskodawcy. Wnioskodawca jest importerem przedmiotowej maszyny z tytułu jej sprowadzenia z terytorium Japonii na terytorium Niemiec, gdzie została odprawiona a następnie dostarczona Spółce przez przewoźnika.

W związku z zaistniałą sytuacją Spółka zamierza zastosować art. 11 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i potraktować transakcję jako przesunięcie własnego towaru do Polski z terytorium Niemiec, naliczyć podatek VAT od wartości faktury za maszynę powiększonej o naliczone cło, tj. od kwoty 322.177,46 EUR po przeliczeniu na PLN i ująć w deklaracji VAT-7 za miesiąc grudzień 2009 r. jako podatek należny i naliczony. Do złożonej deklaracji Spółka dołączy stosowne oświadczenie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w zaistniałej sytuacji Spółka postąpi zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług i wykaże prawidłowo transakcję w deklaracji VAT-7...

Czy należy potraktować ją jako nabycie wewnątrzwspólnotowe i wykazać w deklaracji VAT-UE (z jakim numerem NIP)...

Po jakim kursie należy przeliczyć walutę EURO na PLN w celu obliczenia podatku VAT...

Stanowisko Wnioskodawcy:

Spółka stoi na stanowisku, że w zaistniałej sytuacji postępowanie zgodne z opisanym stanem faktycznym będzie słuszne. Odnośnie zastosowania właściwego kursu do przeliczenia waluty Wnioskodawca uważa, że należy zastosować kurs średni z dnia 15 grudnia 2009 r., tabela kursów 244/A/NBP/2009, tj. kurs średni z dnia dokonania odprawy celnej i wystawienia faktury na cło przez firmę I. w Hamburgu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się, w części dotyczącej uznania opisanej transakcji za WNT oraz ustalenia podstawy opodatkowania - za prawidłowe, natomiast w części dotyczącej momentu powstania obowiązku podatkowego oraz zastosowania właściwego kursu waluty dla tej transakcji - za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Na podstawie art. 2 pkt 7 ustawy, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Stosownie do dyspozycji art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Przepis ust. 1 - na mocy art. 9 ust. 2 ustawy - stosuje się pod warunkiem, że:

Podatnikami - w myśl art. 15 ust. 1 ustawy - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Natomiast w oparciu o art. 11 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika. Powyższy warunek oznacza, iż przemieszczenie traktowane będzie jako wewnątrzwspólnotowe nabycie tylko wtedy, gdy przemieszczane towary są własnością podatnika, który wszedł w ich posiadanie na terytorium państwa członkowskiego, z którego transportowane są do Polski i będą służyły mu do wykonywania czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca zawarł kontrakt na dostawę maszyny od dostawcy niemieckiego i otrzymał od tego dostawcy fakturę wystawioną z tytułu tej dostawy. Maszyna została wyprodukowana w Japonii i wysłana z portu Jokohama do portu Hamburg Niemcy, gdzie została odprawiona. Do przewozu tej maszyny z Hamburga Spółka wynajęła firmę H. Odprawa celna została dokonana w Hamburgu przez firmę I., która wystawiła dla Spółki rachunek z tytułu naliczonego cła. Kwota wynikająca z rachunku została przekazana na wskazane konto tej firmy. Nie został naliczony podatek VAT. Importerem z tytułu sprowadzenia przedmiotowej maszyny z terytorium Japonii na terytorium Niemiec jest Wnioskodawca. Dostawca niemiecki, jako przedstawiciel handlowy, nie dokonywał importu i nie wykazał tej transakcji jako dostawy wewnątrzwspólnotowej. Maszyna dotarła do portu w Hamburgu w grudniu 2009 r. Natomiast faktura za maszynę została wystawiona przez dostawcę niemieckiego w listopadzie 2009 r., z chwilą wysyłki maszyny z Japonii.

Dla opisanej powyżej transakcji Wnioskodawca działa w innym państwie członkowskim (tj. na terytorium Niemiec) w charakterze podatnika podatku od wartości dodanej. O tym, czy dany podmiot jest podatnikiem podatku od wartości dodanej czy też nie, nie decyduje fakt zarejestrowania się podmiotu dla celów tego podatku, ale charakter czynności wykonywanych przez ten podmiot. Nawet, jeśli podmiot nie jest zarejestrowany w tym państwie członkowskim jako podatnik podatku od wartości dodanej, to de facto występuje jako taki podatnik z uwagi na fakt wykonania czynności podlegającej opodatkowaniu tym podatkiem. Jeżeli towar został zaimportowany przez Wnioskodawcę do Niemiec w ramach prowadzonego przez Niego przedsiębiorstwa (działalności gospodarczej) i ma służyć czynnościom wykonywanym przez Spółkę jako podatnika podatku od towarów i usług na terytorium kraju, przemieszczenie tego towaru z Niemiec do Polski stanowi, w myśl cyt. wyżej art. 11 ust. 1 ustawy o VAT, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Zgodnie z treścią art. 20 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9. Przepis ten ustanawia generalną zasadę powstania obowiązku podatkowego w przypadku wykonania czynności wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Od powyższej zasady ustawodawca wprowadził wyjątki określone m.in. w ust. 6 art. 20 ustawy. W myśl tego przepisu, w przypadku, gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury. Zasada ta nie znajduje jednak zastosowania w niniejszej sprawie. Miejscem świadczenia transakcji dokonanej na rzecz Wnioskodawcy, a więc zarazem miejscem jej opodatkowania, jest Japonia, tam bowiem dokonano eksportu przedmiotowej maszyny, zaś importerem maszyny na terytorium Niemiec był Wnioskodawca. A zatem faktura wystawiona przez podatnika niemieckiego nie ma wpływu, w przedmiotowej sprawie, na termin powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru. Obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy o VAT, tj. 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru do Polski. Oznacza to, że - jeżeli dostawa maszyny do Polski nastąpiła w grudniu 2009 r. - Spółka powinna wykazać tę transakcję w deklaracji VAT-7 składanej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy, tj. za m-c styczeń 2010 r.

Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16 (art. 106 ust. 1 ustawy). W myśl art. 106 ust. 7 ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług, wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Biorąc powyższe pod uwagę, dokonując opisanej transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru Wnioskodawca winien udokumentować jej rozliczenie na podstawie faktury wewnętrznej (wykazując podatek należny i naliczony) wystawionej w miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, tj. w tym przypadku w styczniu 2010 r. Podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - na mocy art. 31 ust. 1 ustawy - jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić. W myśl art. 31 ust. 2 ustawy, podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1, obejmuje:

Stosownie do art. 31 ust. 5 ustawy, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów, a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie nabycia tych towarów. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

Z powyższych przepisów wynika, że podstawę opodatkowania w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów określa się na podstawie ceny nabycia, a jeżeli cena nabycia nie istnieje - kosztu wytworzenia przemieszczanych towarów. Poza zasadniczym elementem (cena nabycia, albo koszt wytworzenia), podstawa opodatkowania winna być powiększona o podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem podatku od towarów i usług (art. 31 ust. 2 pkt 1 ustawy). Tak określona podstawa opodatkowania będzie powiększona o wydatki dodatkowe, pod warunkiem, że wydatki te będą pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia. Wszystkie inne koszty uboczne, za które zapłata została dokonana przez Wnioskodawcę na rzecz np. przewoźnika, nie będą powiększały podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. A zatem w celu ustalenia podstawy opodatkowania dla wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, stosownie do art. 31 ust. 5 ustawy, Wnioskodawca powinien przyjąć cenę nabycia towaru, tj. kwotę należną dostawcy wynikającą z wystawionej przez niego faktury oraz, kierując się przesłankami wynikającymi z art. 31 ust. 2 pkt 1 ustawy, powiększyć ją o należne cło.

W kwestii ustalenia właściwego kursu waluty dla przedmiotowej transakcji zastosowanie ma art. 31a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Przepis ten stanowi, iż w przypadku, gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. W niniejszej sprawie obowiązek podatkowy powstał, zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy, 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym miała miejsce dostawa towaru do Polski. Do wyliczenia podstawy opodatkowania nabycia wewnątrzwspólnotowego należy przyjąć wartość maszyny wynikającą z faktury sprzedaży, powiększoną o wartość należności celnych, przeliczoną na złote według średniego kursu NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego 15. dzień miesiąca następującego po miesiącu, w którym towar został dostarczony Wnioskodawcy. Jeżeli zatem dostawa przedmiotowej maszyny do Polski nastąpiła w grudniu 2009 r., obowiązek podatkowy powstał dnia 15 stycznia 2010 r., Spółka powinna więc zastosować kurs średni NBP z dnia 14 stycznia 2010 r.

Ponadto należy nadmienić, że w oparciu o art. 100 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych m.in. wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej - zwane "informacjami podsumowującymi". Informacje te składa się za okresy miesięczne, w terminie do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania transakcji, o których mowa w ust. 1 (art. 100 ust. 3). Z kolei ust. 8 powołanego artykułu wskazuje dane, jakie powinna zawierać informacja podsumowująca, m.in. w pkt 3 wymienia właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla podatnika podatku od wartości dodanej dokonującego dostawy towarów, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej. A zatem Spółka, będąc zarejestrowanym podatnikiem VAT UE, w oparciu o art. 100 ust. 1 powołanej ustawy, zobowiązana jest do złożenia informacji podsumowującej z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Z uwagi na fakt, że zgłaszającym towar jest firma I., która dokonała odprawy celnej maszyny, w informacji podsumowującej należy wskazać tę firmę, jeżeli jest ona zarejestrowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, podając jej właściwy i ważny numer nadany w państwie członkowskim, z którego dokonano wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, zawierający kod tego kraju. W przeciwnym przypadku należy pominąć rubrykę z numerem NIP kontrahenta.

Reasumując, Wnioskodawca dokonując wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zobowiązany jest do jego rozliczenia na podstawie wystawionej faktury wewnętrznej, a także do wykazania przedmiotowej transakcji w deklaracji podatkowej VAT-7 za okres powstania obowiązku podatkowego, tj. za m-c styczeń 2010 r., oraz złożenia w urzędzie skarbowym informacji podsumowującej VAT-UE. W informacji podsumowującej VAT-UE jako numer NIP kontrahenta umieszcza numer firmy zgłaszającej towar do odprawy celnej, która dla tej transakcji podała numer identyfikacji podatkowej nadany jej przez niemieckie władze fiskalne. Jako podstawę opodatkowania tej transakcji Wnioskodawca powinien przyjąć cenę nabycia towaru, tj. kwotę wynikającą z faktury wystawionej przez dostawcę, powiększoną o zapłacone cło, przeliczoną na złote według kursu średniego NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego 15. dzień miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa towaru do Wnioskodawcy, tj. z dnia 14 stycznia 2010 r.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Organ podatkowy informuje ponadto, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena własnego stanowiska Wnioskodawcy, dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. Wyczerpujący opis tego stanu faktycznego oraz stanowiska Wnioskodawcy powinien wynikać, zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych do niego dokumentów. Organ podatkowy wydający interpretację nie jest bowiem uprawniony do oceny załączonych do wniosku dokumentów, w związku z czym nie były one przedmiotem merytorycznej analizy.

Na mocy art. 14f § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł. W przypadku wystąpienia w jednym wniosku odrębnych stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych pobiera się opłatę od każdego przedstawionego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego (art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej). Z uwagi na fakt, iż Strona wniosła w dniu 2 marca 2010 r. dodatkową, nienależną opłatę z tytułu wydania pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w kwocie 40 zł, kwota ta zostanie zwrócona, zgodnie z 14f § 2a Ordynacji podatkowej, na rachunek bankowy Wpłacającego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.