IPPP3/443-1237/10-4/KC - Prawo do odliczenia podatku VAT zapłaconego z tytułu importu towaru.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2010 r. (data wpływu 20 grudnia 2010 r.), uzupełnionym pismem w dniu 2 lutego 2011 r. na wezwanie z dnia 17 stycznia 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT zapłaconego z tytułu importu towaru - jest prawidłowe.

W dniu 20 grudnia 2010 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony w dniu 2 lutego 2011 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT zapłaconego z tytułu importu towaru.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 19 listopada 2010 r. na polski obszar celny przybyła forma wtryskowa do wyrobów z tworzyw sztucznych. Nadawcą/eksporterem jest IL. Odbiorcą na dokumencie odprawy celnej SAD jest D Sp. z o.o. Zgłaszającym/przedstawicielem jest M. Firma ta posiada upoważnienie w formie przedstawicielstwa bezpośredniego do podejmowania działań na rzecz D.

Od klienta D otrzymała C/fakturę celną o wartości 7.650 USD, Według dokumentu odprawy celnej SAD kwota podatku VAT naliczonego wynosi 4.915 PLN, kwota cła wynosi 373 PLN. W dniu 22 listopada 2010 r. przelewem bankowym Spółka zapłaciła pełną kwotę z dokumentu SAD, czyli 5.288 PLN do zgłaszającego M. Forma wtryskowa do produkcji z tworzyw sztucznych nie jest i nie będzie własnością D. Francuska firma G, zamówiła tę formę u klienta H. i z dniem 30 listopada 2010 odsprzedała ją innej francuskiej firmie A, Z, z Francji.

Wyprodukowana w Hong-Kongu forma została bezpośrednio dostarczona do Polski, ponieważ D będzie produkowała dla A. detale plastikowe przy użyciu własnej wtryskarki, do której zamontowana zostanie przedmiotowa forma na podstawie umowy zawartej pomiędzy A.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zgodnie z art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług przysługuje Spółce prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego w dokumencie odprawy celnej SAD z dnia 19 listopada 2010 r. w wysokości 4.915 PLN.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług przysługuje im prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego w dokumencie odprawy celnej SAD z dnia 19 listopada 2010 r.

Zgodnie z ogólną zasadą określoną w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT Spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych. Prawo do odliczania podatku VAT nie jest determinowane prawem własności, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Ponadto wydatek na pokrycie zobowiązania z tytułu podatku VAT został udokumentowany dokumentem odprawy celnej SAD, który zrównany jest dla celów podatku VAT z fakturą VAT oraz nie jest objęty wyjątkami ograniczającymi prawo odliczenia podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega import towarów.

W myśl art. 2 pkt 7 cyt. ustawy o VAT, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju.

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy stanowi, iż podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.

Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, iż dokonała ona za pośrednictwem swojego przedstawiciela bezpośredniego odprawy celnej formy wtryskowej do wyrobów z tworzyw sztucznych. Odbiorcą na dokumencie celnym była Spółka, natomiast zgłaszającym firma, upoważniona do działania w charakterze przedstawiciela bezpośredniego Wnioskodawcy. Zaimportowany towar nie jest własnością Spółki, będzie jedynie służyć do produkcji detali plastikowych na zlecenie francuskiej firmy. Wątpliwości Wnioskodawcy wiążą się z możliwością odliczenia podatku VAT wykazanego na dokumencie celnym, w sytuacji, gdy towar nie jest własnością Spółki.

Zgodnie z art. 4 pkt 9 i 12 Rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r., ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. U. UE L Nr 302, poz. 1 z późn. zm.)

"dług celny" oznacza nałożony na osobę obowiązek uiszczenia należności celnych przywozowych (dług celny w przywozie) lub należności wywozowych (dług celny w wywozie), które stosuje się do towarów określonych zgodnie z obowiązującymi przepisami wspólnotowymi;

"dłużnik" oznacza każdą osobę zobowiązaną do zapłacenia kwoty długu celnego;

"zgłaszający" oznacza osobę, która dokonuje zgłoszenia celnego we własnym imieniu, albo osobę, w której imieniu dokonywane jest zgłoszenie celne.

Wspólnotowy Kodeks Celny przewiduje dwa rodzaje przedstawicielstwa:

* bezpośrednie, gdzie przedstawiciel działa w imieniu i na rzecz innej osoby i

* pośrednie, gdzie przedstawiciel działa we własnym imieniu, lecz na rzecz innej osoby.

Rozróżnienie powyższych rodzajów przedstawicielstw ma o tyle duże znaczenie, że w myśl art. 201 ust. 3 w.k.c. dłużnikiem jest zgłaszający. Przez zgłaszającego natomiast rozumie się, jak stanowi art. 4 pkt 18 w.k.c., osobę, która dokonuje zgłoszenia celnego we własnym imieniu.

Przedstawiciel bezpośredni niejako wyręcza zgłaszającego w wypełnianiu jego obowiązków celnych, na podstawie i w granicach udzielonego mu upoważnienia. Zgodnie z istotą przedstawicielstwa bezpośredniego, działa on w imieniu i na rzecz osoby reprezentowanej, a tym samym czynność zgłoszenia dokonana przez nią w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego. Zatem to na Wnioskodawcy będzie ciążyć obowiązek zapłaty cła z tytułu odprawy celnej towaru. Zaznaczyć jednocześnie należy, że możliwość zgłoszenia towarów do odprawy celnej w celu dopuszczenia do obrotu nie jest uzależnione od posiadania prawa własności tych towarów, czy też prawa do rozporządzania nimi.

W powyższej sytuacji, na Wnioskodawcy będzie ciążyć obowiązek zapłaty VAT z tytułu importu towarów. Zgodnie bowiem z art. 33 ust. 1 w związku z art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, osobą zobowiązaną do obliczenia i wykazania podatku w zgłoszeniu celnym jest osoba, na której ciąży obowiązek uiszczenia cła, a taką osobą zgodnie z powyższymi przepisami WKC, w przedmiotowym stanie faktycznym będzie Wnioskodawca, w imieniu i na rzecz którego działa przedstawiciel bezpośredni, tj. firma MW.

Zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem (...). Kwotę podatku naliczonego stanowi, w przypadku importu towarów - suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego i deklaracji importowej, z zastrzeżeniem pkt 5 (art. 86 ust. 2 pkt 2 ustawy).

Analiza przytoczonych przepisów wskazuje, że podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony jedynie w takim zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że dopuszczenie do obrotu importowanego towaru wystąpi na terytorium Polski, Spółka była zobowiązana do dokonania zapłaty cła oraz podatku należnego do urzędu celnego. Podatek zapłacony z tytułu importu towarów związany jest z czynnościami wykonywanymi przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta tj. produkcją detali plastikowych w Polsce.

Istotne jest również to, że w przypadku importu towarów dokumentem uprawniającym do odliczenia jest dokument celny. Odliczenie nie może być zatem dokonane na podstawie innych dokumentów, a w szczególności na podstawie faktur wystawianych przez dostawcę z kraju trzeciego.

Dodać także należy, że tut. Organ dokonuje interpretacji przedstawionego stanu rzeczy przez Wnioskodawcę, w oparciu o przepisy prawa podatkowego i co do opisanych zdarzeń czy faktów we wniosku. Nie analizuje i tym bardziej nie sprawdza pod względem rachunkowym danych liczbowych zawartych we wniosku.

Reasumując, stwierdzić należy, że Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego w dokumencie celnym, dokumentującym dokonanie importu formy wtryskowej do wyrobów z tworzyw sztucznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.