IPPP3/443-1234/10-2/IB

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 22 lutego 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-1234/10-2/IB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2010 r. (data wpływu 20 grudnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki do usług wymiany zużytych opon na nowe, wyważania kół, naprawy i wulkanizacji opon świadczonych na rzecz podmiotów spoza Polski - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 grudnia 2010 r. wpłynął ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki do usług wymiany zużytych opon na nowe, wyważania kół, naprawy i wulkanizacji opon świadczonych na rzecz podmiotów spoza Polski.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Jako czynny podatnik podatku od towarów i usług Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie usług konserwacji i naprawy pojazdów samochodowych z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.20) oraz w zakresie sprzedaży detalicznej części i akcesoriów do pojazdów samochodowych (PKWiU 45.32.1). W ramach usług Wnioskodawca wykonuje czynności polegające na wymianie opon, klocków hamulcowych, wulkanizacji, naprawie, wyważaniu kół, czasami naprawie kół, felg lub zawieszenia, oraz wulkanizacji opon. Czynności te są wykonywane w miejscu prowadzenia działalności - w zakładzie w C. Jednocześnie Wnioskodawca nie jest producentem montowanych w zakresie świadczonych usług części samochodowych. Sprzedaż detaliczna dotyczy z zasady opon samochodowych, felg i klocków hamulcowych - jest to działalność uboczna. Zasadniczym przedmiotem działalności są wyżej opisane usługi.

W związku z rosnącym zainteresowaniem ze strony podmiotów gospodarczych z państw sąsiednich (np. Ukrainy, Białorusi, Rosji, Litwy) Wnioskodawca zamierza wykonywać wyżej opisane usługi na ich rzecz. Kontrahenci ci nie prowadzą na terytorium Polski działalności gospodarczej. Są to na ogół firmy, których samochody wjeżdżają na terytorium Polski w związku z wykonywaniem usług transportowych, a tutaj czasami wymagają naprawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Według jakiej stawki VAT powinny być opodatkowane usługi polegające na wymianie zużytych opon na nowe, wyważeniu kół, naprawy i wulkanizacji opon świadczone na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą nie mających siedziby, zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski. Czy usługę taką należy udokumentować w sposób, o którym mowa w § 25 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczenie usług naprawy pojazdów samochodowych w wyżej opisanym zakresie na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą nie mających siedziby, zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski nie będzie podlegać opodatkowaniu w kraju. Usługi takie winny być udokumentowane w sposób, o którym mowa w § 25 rozporządzenia Ministra Finansów z 28 listopada 2008 r..

W myśl art. 5 ust. 1 pkt ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie natomiast do treści art. 8 ust. 1 cytowanej ustawy przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Z przepisu tego wynika zatem generalna zasada, iż usługami są wszelkie odpłatne świadczenia nie będące dostawą towarów. Pod pojęciem usługi należy rozumieć więc obszerny krąg czynności, obejmujący swym zakresem zarówno czynności określone przez klasyfikacje statystyczne jak i nie objęte tymi klasyfikacjami.

W przypadku świadczenia usług na rzecz podatników (podmiotów w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT, w tym m.in. prowadzących działalność gospodarczą na terenie innego kraju niż Polska) z zagranicy zastosowanie znajdą przepisy art. 28b ust. 1 ustawy stanowiące, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub miejsce stałego zamieszkania. W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności.

Na tej podstawie usługi takie nie będą podlegały opodatkowaniu w Polsce lecz w kraju nabywcy usługi. W konsekwencji ich udokumentowanie powinno być zgodne z wyżej powołanym przepisem rozporządzenia wykonawczego.

Podobne stanowisko znajdziemy w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w warszawie z 30 sierpnia 2010 r. (znak: IPPP3/443-551/10-2/LK).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do dyspozycji przepisu art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi odpłatnej dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

W art. 28a ustawy wskazano, iż na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1.

ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a.

podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b.

osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a), która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2.

podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

W świetle powyższego istotnym jest ustalenie statusu usługobiorcy, na rzecz którego świadczona jest usługa. Usługi świadczone na rzecz podmiotów wymienionych w art. 28a są to m.in. czynności wykonywane na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ustawy o VAT lub działalność gospodarczą o podobnym charakterze prowadzoną na terenie innego niż Polska kraju.

W konsekwencji, podmioty nie spełniające definicji zawartej w art. 28a ustawy nie są uważane za podatników dla celów określenia miejsca świadczenia usług.

Ogólną zasadę dotyczącą miejsca świadczenia usług, dla potrzeb podatku od towarów i usług, określa art. 28b ustawy o podatku od towarów i usług, gdzie w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika, miejscem świadczenia jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

W przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności (art. 28b ust. 2 ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca będący czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie usług konserwacji i naprawy pojazdów samochodowych z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.20) oraz w zakresie sprzedaży detalicznej części i akcesoriów do pojazdów samochodowych (PKWiU 45.32.1), co stanowi działalność uboczną. W ramach usług Wnioskodawca wykonuje czynności polegające na wymianie opon, klocków hamulcowych, wulkanizacji, naprawie, wyważaniu kół, czasami naprawie kół, felg lub zawieszenia, oraz wulkanizacji opon. Czynności te są wykonywane w miejscu prowadzenia działalności - w zakładzie w C. Wnioskodawca nie jest producentem montowanych w zakresie świadczonych usług części samochodowych.

Wnioskodawca zamierza świadczyć tego rodzaju usługi na rzecz podmiotów gospodarczych z państw sąsiednich (np. Ukrainy, Białorusi, Rosji, Litwy). Kontrahenci ci nie prowadzą na terytorium Polski działalności, są to głównie firmy których samochody wjeżdżają na terytorium Polski w związku z wykonywaniem usług transportowych.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy iż Wnioskodawca świadczy usługi na ruchomym majątku rzeczowym.

Analizując treść wniosku oraz przytoczone powyżej przepisy stwierdzić należy, iż w sytuacji, gdy ustawa o podatku od towarów i usług dla usług na ruchomym majątku rzeczowym świadczonych na rzecz podatników nie przewiduje żadnych wyjątków od reguły ogólnej dotyczącej miejsca świadczenia, zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, z uwagi na fakt, iż firmy zagraniczne z krajów sąsiednich zarówno należących do Unii Europejskiej jak i spoza wspólnoty, będące nabywcami usług świadczonych przez Wnioskodawcę spełniają definicję podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy, miejscem świadczenia i opodatkowania usług wskazanych we wniosku będzie terytorium kraju w którym usługobiorca posiada siedzibę.

Biorąc pod uwagę powyższe, w świetle powołanych przepisów należy stwierdzić, że przedmiotowe usługi nie będą podlegały opodatkowaniu na terytorium kraju, lecz na terytorium krajów sąsiednich, jak wskazał Wnioskodawca np.: Ukrainy, Białorusi, Rosji, Litwy.

W świetle art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze (art. 106 ust. 2 ustawy).

Zgodnie z § 25 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2008 r. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), przepisy § 5, 7-21 i 24 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 5 rozporządzenia z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem (§ 25 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Mając na uwadze przytoczone powyżej przepisy prawa podatkowego należy uznać, iż Wnioskodawca będzie zobowiązany udokumentować świadczone usługi, będące przedmiotem zapytania, wystawiając fakturę zgodnie z art. 106 ust. 2 ustawy. Faktury te, stosownie do § 25 ust. 2 rozporządzenia, powinny zawierać dane określone w § 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.

Reasumując mając na uwadze treść wniosku oraz przytoczone powyżej przepisy stwierdzić należy, iż zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, z uwagi na fakt, iż kontrahenci z krajów sąsiednich będący nabywcami usług świadczonych przez Wnioskodawcę spełniają definicję podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy, miejscem świadczenia i opodatkowania usług polegających na wymianie zużytych opon na nowe, wyważeniu kół, naprawie i wulkanizacji opon będzie terytorium kraju, w którym usługobiorca posiada siedzibę, tj. terytorium krajów sąsiednich tj.: Ukrainy, Białorusi, Rosji, Litwy. Tym samym świadczone usługi nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce. Usługę taką należy udokumentować fakturą, o której mowa w § 25 ww. rozporządzenia.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl