IPPP3/443-1233/10-2/IB - Opodatkowanie podatkiem VAT usług stołówkowych, świadczonych przez jednostkę wojskową na rzecz żołnierzy i pracowników cywilnych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2010 r. (data wpływu do tut. Organu 20 grudnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych przez jednostkę usług stołówkowych dla osób uprawnionych - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 grudnia 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych przez jednostkę usług stołówkowych dla osób uprawnionych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Jednostka jest dysponentem środków budżetowych III stopnia - ze względu na realizację zadań finansowych oraz logistycznych wykonuje zadania związane z organizacją żywienia stanów osobowych Jednostki oraz jednostek i instytucji wojskowych, które są na jej zaopatrzeniu i nie mają samodzielności finansowej. Jednostka Wojskowa odsprzedaje posiłki w Punkcie Żywienia Kadry, który jest stołówką o charakterze zamkniętym, niedostępny dla osób z zewnątrz, zgodnie z decyzją Ministra Obrony Narodowej z dnia 6 grudnia 2007 r. w sprawie organizacji żywienia (Dz. U. MON z 2007 r. Nr 24 poz. 249 z późn. zm.). Posiłki dla osób uprawnionych (tekst jedn. żołnierzy i pracowników cywilnych jednostki) odsprzedaje się po kosztach zakupu produktów spożywczych powiększonych o wskaźniki kosztów osobowych oraz kosztów utrzymania infrastruktury bez dodawania marży, czyli wg obowiązującej normy zasadniczej wyżywienia (020). Prowadzenie stołówki w jednostce wojskowej przez personel jednostki, jest ściśle związane z działalnością jednostki (stołówka nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym), a więc mieści się w grupowaniu PKWiU 84.22.1 "Usługi w dziedzinie obrony narodowej" (wg PKWiU z 2007 r.) i odpowiednio PKWiU 75.22.1 "Usługi w dziedzinie obrony narodowej" (wg PKWiU z 2004 r.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy odsprzedaż posiłków w Punkcie Żywienia Kadry w Jednostce Wojskowej dla osób uprawnionych podlega zwolnieniu z podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, odsprzedaż posiłków w Punkcie Żywienia Kadry czyli stołówce nie będącej odrębnym podmiotem gospodarczym, dla osób uprawnionych (tekst jedn. żołnierzy i pracowników cywilnych jednostki) winna być zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT - zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 i poz. 6 załącznika 4 do ustawy świadczone usługi stołówkowe zaliczone do zgrupowania PKWiU 84.22.1 "Usługi w dziedzinie obrony narodowej (wg PKWiU z 2007 r.) i odpowiednio PKWiU 75.22.1 "Usługi w dziedzinie obrony narodowej (wg PKWiU z 2004 r.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosowanie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy - o którym mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy w rozumieniu art. 7 ustawy (...).

Stosownie do art. 8 ust. 3 cyt. ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Należy wskazać, iż w myśl § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.) - dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze. zm).

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Należy wskazać, iż w przedmiotowej sprawie, jako Wnioskodawca występuje Jednostka Wojskowa.

Zgodnie z art. 3 ust. 5 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2004 r. Nr 241, poz. 2416 z późn. zm.) przez jednostkę wojskową rozumie się jednostkę organizacyjną Sił Zbrojnych, funkcjonującą na podstawie nadanego przez Ministra Obrony Narodowej etatu określającego jej strukturę wewnętrzną, liczbę, rodzaje i rangę wszystkich stanowisk służbowych występujących w tej jednostce, jak również liczbę i rodzaje uzbrojenia, środków transportu i innego wyposażenia należnego jednostce, oraz posługującą się pieczęcią urzędową z godłem Rzeczypospolitej Polskiej i nazwą (numerem) jednostki.

Wykonując działania, do których Wnioskodawca jako jednostka organizacyjna Sił Zbrojnych została powołana, mieszczące się w grupowaniu PKWiU 75.22.1 tj. usługi w dziedzinie obrony narodowej, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, na podstawie wyżej cyt. art. 15 ust. 6 ustawy.

Jednakże z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca zgodnie z decyzją Ministra Obrony Narodowej Nr 561/MON z dnia 6 grudnia 2007 r. w sprawie organizacji żywienia (Dz. U. MON z 2007 r. Nr 24 poz. 249 z późn. zm.) odsprzedaje posiłki w Punkcie Żywienia Kadry, który jest stołówką o charakterze zamkniętym, niedostępny dla osób z zewnątrz, czyli dla osób uprawnionych tj. żołnierzy i pracowników cywilnych jednostki.

Zdaniem tut. Organu czynności te nie mieszczą się w usługach w dziedzinie obrony narodowej. Należy zauważyć, że Jednostka nie musi lecz może takie usługi dodatkowo świadczyć i są to usługi świadczone za odpłatnością. Ponadto stwierdzić trzeba, że usługi te nie korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy ponieważ nie mieszczą się w załączniku nr 4 do ustawy. Wskazana przez Wnioskodawcę pozycja nr 6 tego załącznika zawiera usługi ex 75 tj. usługi w zakresie administracji publicznej, obrony narodowej, obowiązkowych ubezpieczeń społecznych - wyłącznie w zakresie obowiązkowych ubezpieczeń społecznych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tej kwestii należy uznać za nieprawidłowe.

Z uwagi na to, że usługi wydawania posiłków w tak przedstawionym stanie faktycznym nie można uznać za usługi zwolnione z podatku VAT, zastosowanie więc znajdą zasady ogólne dotyczące opodatkowania tego rodzaju usług.

Jak stanowi art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 16 ustawy o VAT, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, może obniżać stawki podatku do wysokości 0%, 3% lub 7% dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług albo dla części tych dostaw lub części świadczenia usług oraz określać warunki stosowania obniżonych stawek, uwzględniając:

Zgodnie z delegacją ustawową zawartą w ust. 16 ww. artykułu Minister Finansów w drodze rozporządzenia określił stawki obniżone m.in. w wysokości 7% na dostawy niektórych towarów i świadczenia niektórych usług. I tak w myśl § 6 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 z późn. zm.) stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

I tak pod. poz. 20 załącznika nr 1 mieszczą się usługi gastronomiczne, z wyłączeniem: sprzedaży napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2% oraz napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5% oraz sprzedaży kawy i herbaty (wraz z dodatkami), napojów bezalkoholowych gazowanych, wód mineralnych, a także sprzedaży w stanie nieprzetworzonym innych towarów opodatkowanych stawką 22%.

Z kolei pod. poz. 21 załącznika nr 1 widnieją usługi związane z podawaniem napojów (PKWiU ex 55.4) oraz usługi stołówkowe i usługi dostarczania posiłków dla odbiorców zewnętrznych (PKWiU ex 55.5), z wyłączeniem: sprzedaży napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2% oraz napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5% oraz sprzedaży kawy i herbaty (wraz z dodatkami), napojów bezalkoholowych gazowanych, wód mineralnych, a także sprzedaży w stanie nieprzetworzonym innych towarów opodatkowanych stawką 22%.

Biorąc pod uwagę powyższe odpłatna usługa gastronomiczna/stołówkowa wykonywana w ramach Jednostki Wojskowej w Punkcie Żywienia Kadry świadczona dla osób uprawnionych, tj. żołnierzy i pracowników cywilnych jednostki, nie może być traktowana jako usługa zwolniona z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy. A zatem Jednostka świadcząc tę usługę winna ją opodatkować na zasadach ogólnych z uwzględnieniem przepisu § 6 ust. 1 rozporządzenia, w związku z poz. 20 lub 21 załącznika nr 1 do rozporządzenia.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, iż świadczona przez Niego usługa winna być zwolniona z podatku od towarów i usług należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.