IPPP3/443-123/08-3/RK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 30 października 2008 r. (data wpływu 5 listopada 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie uznania eksportu za bezpośredni - jest prawidłowe.

W dniu 5 listopada 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania eksportu za bezpośredni.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Nasza spółka ma zamiar podpisać umowę na sprzedaż towaru (konstrukcja stalowa-trawersa) kontrahentowi spoza UE - rosyjskiej firmie. Według umowy transport tych towarów jest organizowany przez kupującego i odbywa się bezpośrednio z magazynu naszej firmy do nabywcy z kraju trzeciego. Miejscem dostawy jest Rosja. Na poczet tej dostawy mamy zamiar pobrać zaliczkę. Dostawa ma nastąpić w ciągu 9 miesięcy od dnia podpisania kontraktu, ale nie wcześniej niż w ciągu 6 miesięcy od dnia otrzymania zaliczki). Klient domaga się wystawienia faktury dokumentującej fakt otrzymania zaliczki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy jest to eksport pośredni czy bezpośredni.

Zdaniem Wnioskodawcy, jest to eksport bezpośredni. Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54. poz. 535 z późn. zm.) przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4 ustawy, jeżeli wywóz dokonywany jest przez: dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni). W prawidłowej wykładni przepisów prawa podatkowego w zakresie eksportu niezbędna jest analiza przepisów prawa celnego. i tak, w myśl art. 788 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustalającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. L 253 z 11 października 1993 r.) "za eksportera w rozumieniu art. 161 ust. 5 Kodeksu (WKC) uważa się osobę, na rzecz której dokonywane jest zgłoszenie, i która w chwili jego przyjęcia jest właścicielem towarów lub posiada podobne prawo do dysponowania danymi towarami. Jeżeli własność lub podobne prawo do dysponowania towarami posiada osoba mająca swoją siedzibę poza Wspólnotą na podstawie umowy w oparciu, o którą odbywa się wywóz, to za eksportera uważana jest strona umowy mająca swoją siedzibę we Wspólnocie". Ponadto przepis art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o administrowaniu obrotem towarowym z zagranicą, (Dz. U. Nr 97. poz. 963) stanowi, że "importerem lub eksporterem wspólnotowym jest osoba, która ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty Europejskiej" Z wyżej powołanych przepisów wynika, że eksporterem może być wyłącznie podmiot mający swoją siedzibę na terytorium państwa członkowskiego Wspólnoty Europejskiej. Z tego wniosek, iż w przestawionym zdarzeniu przyszłym spółka będzie występować w roli eksportera..Kontrahenci Spółki nie mają siedziby na terytorium Wspólnoty. Spółka będzie także wskazana jako eksporter w dokumentach SAD i innych dokumentach eksportowych (CMR). Skoro tak, to eksport dokonywany będzie przez dostawcę. a zatem będziemy mieć do czynienia z tzw. eksportem bezpośrednim. Bez znaczenia dla sprawy jest też fakt, iż na dokumentach wskazywać będziemy jako formułę sprzedaży zasadę EXW. Istotnym jest bowiem to, kto taktycznie dokonywał eksportu. Podmiotem tym będzie Spółka i w konsekwencji zastosowanie będzie miał przepis art. 41 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT przez eksport towarów - rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

Ustawodawca definiując pojecie eksportu towarów dokonał rozróżnienia sytuacji, gdy towar będący przedmiotem wywozu jest wywożony przez dostawcę lub na jego rzecz i na niego są wystawiane dokumenty eksportowe - eksport bezpośredni, od sytuacji gdy towar będący przedmiotem wywozu jest wywożony przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz i na niego są wystawiane dokumenty eksportowe - eksport pośredni.

W przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca wskazuje, iż będzie dokonywał eksportu towaru na rzecz kontrahenta z poza UE (firma rosyjska), przy czym organizowaniem transportu będzie zajmował się nabywca towaru, a transport będzie się odbywał bezpośrednio z jego magazynu. Natomiast we własnym stanowisku w sprawie Wnioskodawca podniósł, iż to On będzie wskazany jako eksporter w dokumentach SAD i innych dokumentach eksportowych (CMR).

Zatem z okoliczności sprawy wynika, że to Wnioskodawca będzie posiadał oryginały dokumentów potwierdzających eksport. W związku z powyższym stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z tzw. eksportem bezpośrednim, który zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług korzysta z preferencyjnej stawki podatku 0%, pod warunkiem spełnienia przesłanek określonych w ust. 6-8 tego art.

Reasumując, stwierdzić należy, że w opisywanym przypadku będzie miał miejsce eksport bezpośredni.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14f § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł Z uwagi na fakt, iż Strona opłaciła wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w kwocie 75 zł w dniu 30 października 2008 r. różnica w kwocie 35 zł zostanie zwrócona zgodnie z § 18 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 2006 r. w sprawie gospodarki finansowej jednostek budżetowych, zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych oraz trybu postępowania przy przekształceniu w inną formę organizacyjno - prawną (Dz. U. Nr 116, poz. 783), na rachunek bankowy nr XXX

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.