IPPP3/443-1224/09-4/MM - Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 15 grudnia 2009 r. (data wpływu 21 grudnia 2009 r.), uzupełnione pismem z dnia 11 stycznia 2010 r. (data wpływu 14 stycznia 2010 r.), pismem z dnia 8 lutego 2010 r. (data wpływu 11 lutego 2010 r.) oraz pismem z dnia 18 lutego 2010 r. (data wpływu 22 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 grudnia 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości. Wniosek zawierał braki w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, a mianowicie Wnioskodawca nie przedstawił własnego stanowiska do zadanego pytania o treści "Czy sprzedaż tak wydzielonej części nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT"... Ponadto nie wskazał czy Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT prowadzącym działalność gospodarczą w jakimkolwiek zakresie, czy nabyta w drodze darowizny przez Wnioskodawcę nieruchomość była wykorzystywana przez niego do celów zarobkowych, w szczególności czy była przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, czy dla przedmiotowej nieruchomości istnieje plan zagospodarowania przestrzennego gminy, a jeśli tak to co z niego wynika, jakie jest studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy dla przedmiotowej nieruchomości. W związku z powyższym tut. Organ podatkowy pismem z dnia 29 grudnia 2009 r. Nr IPPP3/443-1224/09-2/MM oraz pismem z dnia 18 stycznia 2010 r. Nr IPPP3/443-1224/09-3/MM wezwał Wnioskodawcę w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszych wezwań do uzupełnienia wniosku w powyższych zakresach. Wniosek został uzupełniony w terminach prawidłowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 5 listopada 2007 r. na podstawie umowy sprzedaży (akt not. rep. x), sporządzonej w Kancelarii Notarialnej w W przez notariusza x Wnioskodawca sprzedał prawo własności do działki o pow. 1357 m² położonej w x, którą Wnioskodawca nabył na podstawie umowy sprzedaży zawartej przed notariuszem x w x, w dniu 18 grudnia 1998 r. (Rep. x).

W najbliższym czasie Wnioskodawca ma zamiar dokonać podziału geodezyjnego gruntu o pow. 1,36 ha. położonego w x, do którego Wnioskodawca nabył prawo własności w dniu 17 stycznia 1992. na zasadzie darowizny od mamy Wnioskodawcy x, akt. Not. Rep x; wniosek Dz. kw x, sporządzonej w Kancelarii Notarialnej w W przez notariusza x. Wydzieloną powierzchnię działki, ok. 0,5 ha Wnioskodawca zamierza sprzedać.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, co następuje:

Otrzymana przez Wnioskodawcę w ww. dniu 17 stycznia 1992 r. w drodze darowizny (Akt Notarialny, Rep. x) działka gruntu x (objęta x) położona jest w x przy ulicy x i została następnie podzielona na dziatki: Nr x oraz Nr x. W wyniku proponowanego kolejnego podziału nieruchomości, z działki x między innymi powstanie działka oznaczona numerem x będąca przedmiotem przyszłej sprzedaży, której dotyczy zapytanie o podleganie takiej transakcji podatkowi VAT.

W kolejnych uzupełnieniach Wnioskodawca wskazał, co następuje:

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż przedmiotowa nieruchomość przy ulicy x w x zabudowana jest budynkiem biurowym z zapleczem socjalnym oraz halą magazynową. Wymienione zabudowania są wykorzystywane do prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej polegającej m.in. na:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W związku z faktem, że Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w przedmiocie obrotu nieruchomościami, Zainteresowany zwraca się z pytaniem:

Czy sprzedaż tak wydzielonej części nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT...

W opinii Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę opisany stan faktyczny, sprzedaż wydzielonej części nieruchomości położonej przy ul. x w x, dokonywana w trybie przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.), nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z uwagi na fakt nie prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w przedmiocie sprzedaży nieruchomości oraz nabycia nieruchomość w drodze darowizny bez zamiaru jej późniejszej sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami natomiast, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o VAT definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem. W myśl tych przepisów przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Ustawodawca w ww. przepisach poza wskazaniem, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, wskazał ponadto, że za świadczenie usług uznawana jest każda transakcja, która nie stanowi dostawy towarów.

Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług. Głównym celem wprowadzenia takiej konstrukcji jest zagwarantowanie, aby każda transakcja, która nie mogłaby zostać uznana za dostawę towarów była opodatkowana jako świadczenie usług, za wyjątkiem tych transakcji, które zostały taksatywnie wyłączone lub zwolnione z opodatkowania.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT). Oznacza to, że dostawa towarów, w tym także gruntów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdy dokonana będzie przez podmiot mający status podatnika tj. prowadzącego samodzielną działalność gospodarczą w rozumieniu powołanej wyżej definicji.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika ponadto, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży. Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie transakcji. Czynności przygotowawcze, takie jak złożenie wniosków o podział gruntów, wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla wydzielonych działek, stanowią część tych transakcji i powinny być również traktowane jako działalność gospodarcza.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym wykorzystywanie majątku prywatnego przez osobę fizyczną stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje transakcji, za które jest przewidziana ściśle regularna zapłata. Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę, a czynność ta wykonywana jest wielokrotnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania), transakcja taka jest uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Zatem podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności usługowej lub gospodarczej w ogóle.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego oraz z uzupełnienia do niego wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej w obrocie nieruchomościami. W roku 1998, a także w latach 2005-2006 nabywał na podstawie umowy sprzedaży działki gruntu, które następnie sprzedawał. W roku 1992 nabył w drodze darowizny od swojej matki działkę gruntu położoną w x. Wnioskodawca w najbliższym czasie zamierza podzielić ten grunt na kilka mniejszych działek, z których jedną z nich zamierza sprzedać. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie produkcji betonowych wyrobów budowlanych, gospodarki odpadami, rozbiórki i burzenia obiektów budowlanych, robót ziemnych, transportu drogowego towarów pojazdami uniwersalnymi oraz wynajmu sprzętu budowlanego. Z planu zagospodarowania przestrzennego gminy wynika, iż przedmiotowa nieruchomość jest przeznaczona pod zabudowę mieszkaniową z usługami rzemiosła. Co istotne w przedmiotowej sprawie to fakt, iż nieruchomość zabudowaną budynkiem biurowym z zapleczem socjalnym oraz halą magazynową będącą przedmiotem przyszłej sprzedaży Wnioskodawca wykorzystywał do prowadzenia działalności gospodarczej w powyższym zakresie. Przedmiotem zapytania Wnioskodawcy jest to, czy w świetle tak opisanego zdarzenia przyszłego, sprzedaż tak wydzielonej części nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Biorąc pod uwagę opis przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy stwierdza, iż sprzedaż wydzielonej części nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, bowiem posiadana przez Wnioskodawcę nieruchomość, mimo iż została nabyta przez niego w drodze darowizny, jest wykorzystana w sposób częstotliwy i zorganizowany do celów zarobkowych, co wypełnia definicję działalności gospodarczej zredagowanej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

W świetle powyższego należy uznać, iż Wnioskodawca w przedmiotowej sprawie działa w charakterze usługodawcy, z zamiarem częstotliwego wykonywania czynności dla celów zarobkowych, tym samym spełniając przesłanki, o których mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT kwalifikujące go jako podatnika podatku VAT prowadzącego działalność gospodarczą.

Wymienione powyżej okoliczności jednoznacznie wskazują, iż podjęto działania wskazujące na zamiar wykorzystywania darowanej nieruchomości jako przedmiotu działalności gospodarczej, a zatem sprzedaż jej wydzielonej części będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż jak już wcześniej wskazano opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów, a grunt niewątpliwie jest towarem. Tym samym Wnioskodawca stanie się z tytułu tej dostawy podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Bez znaczenia w tym momencie staje się fakt, iż Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy w tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym należało uznać za nieprawidłowe.

Zauważyć trzeba, że dokonując sprzedaży wydzielonej części nieruchomości należy zastosować właściwą stawkę podatku VAT lub ewentualne zwolnienie z opodatkowania tej dostawy. Kwestia ta nie była przedmiotem niniejszej interpretacji, gdyż nie sformułowano pytania w tym zakresie i nie przedstawiono własnego stanowiska.

Ponadto, wyjaśnić należy, iż stosownie do przepisu art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku należy również zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Wobec powyższego Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.