IPPP3/443-1199/11-5/MPe

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2011 r. (data wpływu 5 września 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Spółki za podatnika VAT - jest prawidłowe.

W dniu 5 września 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Spółki za podatnika VAT.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

D. jest publicznym otwartym funduszem inwestycyjnym rynku nieruchomości utworzonym na podstawie niemieckiego prawa inwestycyjnego. Zgodnie z odpowiednimi regulacjami prawnymi, Fundusz jest zarządzany i reprezentowany przez spółkę zarządzającą A. mbH, wcześniej występująca pod nazwą G. mbH z siedzibą we Frankfurcie nad Menem. Spółka funkcjonuje w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością utworzoną w oparciu o przepisy niemieckiego prawa handlowego, która w swojej konstrukcji odpowiada polskiej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka specjalizuje się w zarządzaniu aktywami kilku otwartych funduszy inwestycyjnych rynku nieruchomości, w tym między innymi aktywami Funduszu. Spółka posiada zezwolenie na prowadzenie działalności finansowej, w tym zarządzania aktywami D., udzielone przez niemiecki organ nadzoru "Bundesanstalt für Finanzdienstleistungsaufsicht" oraz podlega jego nadzorowi w tym zakresie. Nadzorowi BaFin podlega również sam Fundusz, tj. BaFin dokonuje m.in. weryfikacji zgodności rodzajów aktywów posiadanych przez Fundusz z niemiecką ustawą inwestycyjną i udziału procentowego danego rodzaju aktywów w masie majątkowej Funduszu.

Fundusz, jak i Spółka funkcjonują w oparciu o niemiecką ustawę inwestycyjną (Investmentgesetz). Ustawa ta reguluje sposób prowadzenia działalności gospodarczej przez Fundusz oraz warunki, które muszą być spełnione przez Spółkę w celu pełnienia funkcji zarządczych w stosunku do aktywów zgromadzonych przez Fundusz. Natomiast kwestia opodatkowania dochodów uzyskiwanych przez Fundusz uregulowana jest w niemieckiej ustawie o podatku od inwestycji (Investmentsteuergesetz).

Zgodnie ze strategią Funduszu określoną w prospekcie emisyjnym Funduszu, Fundusz prowadzi działalność gospodarczą polegającą na gromadzeniu środków finansowych od inwestorów indywidualnych oraz instytucjonalnych, które są następnie inwestowane na rynku nieruchomości. W zamian za uzyskane środki pieniężne, Fundusz wydaje inwestorom jednostki uczestnictwa. W zakresie uprawnień inwestora leży dysponowanie posiadanymi jednostkami uczestnictwa oraz wykonywanie uprawnienia inwestora do partycypacji w zysku Funduszu. Inwestorowi nie przysługuje jednak żadne uprawnienie o charakterze majątkowym w stosunku do aktywów, w które inwestuje Fundusz.

Zgodnie z niemiecką ustawą inwestycyjną, Fundusz co do zasady nie posiada osobowości prawnej. W związku z tym, Spółka działa we własnym imieniu lecz na rzecz Funduszu. Działalność Funduszu jest całkowicie oddzielona od działalności Spółki. W konsekwencji Spółka nie ujawnia w swoich sprawozdaniach finansowych aktywów Funduszu, jak również przychodów uzyskanych w związku z inwestycjami dokonanymi na rzecz Funduszu. Zgodnie z niemiecką ustawą inwestycyjną, Fundusz nie odpowiada za bieżące zobowiązania Spółki, także w przypadku jej niewypłacalności. W związku z posiadanymi uprawnieniami, Spółka jest zobowiązana do reprezentowania Funduszu i prowadzenia jego spraw. W szczególności, Spółka jest odpowiedzialna za zarządzanie aktywami Funduszu, dysponowanie nimi i podejmowanie decyzji o ich ewentualnym wynajmie bądź sprzedaży.

Usługi zarządzania aktywami Funduszu są wykonywane przez Spółkę przy założeniu staranności wykonania powierzonych jej zadań oraz posiadania przez nią niezbędnych procedur i wiedzy w tym zakresie. Ponadto Spółka zobligowana jest do zabezpieczenia interesów inwestorów indywidualnych w toku decyzji inwestycyjnych podejmowanych przez nią we własnym imieniu, ale na rzecz Funduszu. W związku z tym, zakres i przedmiot czynności, jakie Spółka może podejmować w ramach czynności zarządzania majątkiem Funduszu, jak również poziom dopuszczalnych rozmiarów ryzyka przy podejmowaniu decyzji inwestycyjnych przez Spółkę, jest ściśle określony w statucie Funduszu oraz podlega wytycznym wynikającym z niemieckiej ustawy inwestycyjnej.

W konsekwencji, środkami zgromadzonymi od inwestorów Fundusz dysponuje poprzez Spółkę, a nie samodzielnie. Zgodnie ze statutem Funduszu, środki pieniężne Funduszu mogą być inwestowane na rynku nieruchomości poprzez inwestycje bezpośrednie, tj. zakup nieruchomości lub inwestycje pośrednie, tj. nabycie udziałów w spółkach kapitałowych lub w spółkach osobowych posiadających nieruchomości. Możliwe jest także udzielanie finansowania od strony Funduszu dla spółek, których jest on udziałowcem, za pośrednictwem Spółki. Ponadto, środki pieniężne Funduszu mogą być alokowane w instrumenty rynku pieniężnego, instrumenty pochodne, papiery wartościowe, depozyty bankowe celem utrzymania płynności finansowej Funduszu. W związku z powyższym, statut Funduszu szczegółowo określa, jakiego rodzaju nieruchomości mogą być nabywane przez Spółkę na rzecz Funduszu, jaka może być wartość jednostkowa nabywanej nieruchomości, jaki może być udział procentowy danego rodzaju aktywów w masie majątkowej Funduszu, warunki udzielenia finansowania spółkom, których pośrednim lub bezpośrednim udziałowcem jest Fundusz, jaki procent wartości majątku funduszu mogą stanowić inne aktywa niż nieruchomości i udziały w spółkach nieruchomościowych, etc.

Powyższe aktywa mogą zostać nabyte na rzecz Funduszu także poza granicami Niemiec, jednak na terenie Europejskiego Obszaru Gospodarczego, pod warunkiem zastosowania dywersyfikacji regionalnej i zachowania określonych proporcji w strukturze zgromadzonych przez Fundusz aktywów.

Aktywa nabywane przez Fundusz w toku inwestycji podejmowanych przez Spółkę stanowią wyodrębnioną masę majątkową, którą zarządza Spółka. W ramach zarządzania aktywami Funduszu Spółka świadczy w szczególności usługi bieżącego utrzymania nieruchomości oraz zarządzania nieruchomościami komercyjnymi przeznaczonymi na wynajem. Usługi te świadczone są przez Spółkę na rzecz Funduszu bezpośrednio lub poprzez wykwalifikowane podmioty, którym Spółka zleca świadczenie tych usług. Ponadto, Spółka może zaciągać na rzecz Funduszu zobowiązania w postaci kredytów krótko i długoterminowych, pod warunkiem, że transakcje te przeprowadzane są na warunkach rynkowych. Wysokość kredytów, jaką Spółka może zaciągnąć na rzecz Funduszu, określa statut Funduszu.

Należy zaznaczyć, iż czynności podejmowane przez Spółkę na rzecz Funduszu podlegają ścisłej kontroli depozytariusza, którym w przypadku Funduszu jest C. AG z siedzibą we Frankfurcie nad Menem. Depozytariusz sprawując kontrolę nad działalnością prowadzoną na rzecz Funduszu przez Spółkę udziela zgody na m.in. nabycie lub zbycie nieruchomości albo udziałów w spółce nieruchomościowej oraz zatwierdza warunki transakcji zawieranych przez Spółkę na rzecz Funduszu, w szczególności w zakresie pozyskania zewnętrznego finansowania dla Funduszu. Oprócz kontroli Spółki, do zadań Depozytariusza wynikających z umowy, należy także prowadzenie rejestru aktywów Funduszu oraz rachunku bankowego Funduszu.

Jak zostało wskazane powyżej, ze względu na fakt, że Fundusz nie posiada osobowości prawnej, aktywa Funduszu (tekst jedn.: nieruchomości lub udziały w kapitałowych lub osobowych spółkach nieruchomościowych) są nabywane przez spółkę nim zarządzającą, czyli Spółkę, lecz na rzecz Funduszu. Należy jednak podkreślić, że na gruncie prawa niemieckiego następuje odłączenie prawnej własności aktywów nabytych ze środków zgromadzonych w Funduszu od ich własności ekonomicznej, czyli odłączenie prawa własności od prawa do pobierania korzyści ekonomicznych z majątku, co wynika ze specyfiki funkcjonowania Funduszu i Spółki na podstawie niemieckiej ustawy inwestycyjnej. Spółka nabywa bowiem aktywa ze środków zgromadzonych w Funduszu we własnym imieniu tzn. jest ich prawnym właścicielem, ale na rzecz Funduszu. Oznacza to, że Spółce przysługuje szereg uprawnień o charakterze formalnym do dokonywania czynności prawnych dotyczących masy majątkowej, np. wpisu do ksiąg wieczystych, zawierania umów najmu oraz umów sprzedaży. Natomiast prawo do pobierania ekonomicznych pożytków z tytułu tych aktywów przysługuje wyłącznie Funduszowi, a tym samym jego inwestorom.

Niemniej jednak podkreślenia wymaga fakt, że mimo iż prawnym właścicielem aktywów Funduszu jest Spółka, to de facto własność ta jest własnością powierniczą. Zgodnie bowiem z niemiecką ustawą inwestycyjną, aktywa Funduszu na podstawie odpowiedniej umowy zdeponowane są u Depozytariusza. W rezultacie, w przypadku likwidacji Funduszu, prawo Spółki do zarządzania aktywami Funduszu wygasa po upływie ściśle określonego okresu. W takim przypadku aktywa Funduszu nie zostają w majątku Spółki, ale ich własność przechodzi na inny fundusz zarządzany przez Spółkę lub podlega sprzedaży do niezależnego podmiotu. Z końcem wyznaczonego dla celów likwidacji Funduszu okresu, własność pozostałych aktywów Funduszu przechodzi na Depozytariusza, który następnie dokonuje ich sprzedaży w celu dystrybucji zysków do inwestorów indywidualnych Funduszu.

Ponadto, Spółka zobowiązana jest zapewnić w stosunku do każdej nieruchomości nabytej na rzecz Funduszu, że ograniczenie prawa Spółki do zbycia tego aktywa zostało wpisane do księgi wieczystej lub zagwarantowane w inny sposób. Należy wskazać, że Spółka może dokonać zbycia aktywów wchodzących w skład majątku Funduszu tylko pod warunkiem uzyskania zgody na zbycie od Depozytariusza i tylko w przypadku, gdy warunki transakcji odpowiadają warunkom rynkowym i zabezpieczają interesy inwestorów. W konsekwencji, pomimo bycia prawnym właścicielem aktywów Funduszu, prawo Spółki do rozporządzania aktywami Funduszu jak właściciel jest bardzo ograniczone.

W związku z tym, że prawo do pobierania ekonomicznych pożytków z aktywów Funduszu przysługuje wyłącznie Funduszowi, wszelkie dochody lub straty powstałe w wyniku zarządzania aktywami Funduszu przez Wnioskodawcę są przypisane do Funduszu. Spółka jako podmiot zarządzający aktywami Funduszu zobligowana jest do sporządzania rocznych i półrocznych raportów finansowych Funduszu, które zawierają informację na temat m.in. działalności Funduszu, posiadanych aktywów i pasywów, transakcji przeprowadzonych podczas danego okresu finansowego, wartości aktywów netto, rachunek zysków i strat. Dzięki odpowiednio zorganizowanemu systemowi księgowemu Spółki, możliwe jest odpowiednie przypisanie uzyskanych przez Fundusz przychodów, poniesionych kosztów jak również posiadanych aktywów oraz pasywów związanych z działalnością gospodarczą Funduszu w celu przygotowania ww. raportów. Dodatkowo należy zaznaczyć, iż niemieckie standardy księgowości nie są bezpośrednio stosowane przez Spółkę dla celów sprawozdawczych Funduszu, jednakże stanowią wytyczne mające zastosowanie jako generalne zasady księgowości wykorzystywane dla celów dokumentowania transakcji przeprowadzanych przez Fundusz.

Natomiast Spółce przysługuje prowizja za zarządzanie aktywami Funduszu, która ustalona jest jako procent przeciętnej wartości majątku Funduszu. Przeciętna wartość majątku obliczana jest w odniesieniu do wartości majątku Funduszu ustalanej na koniec każdego miesiąca. W przypadku wystąpienia dodatkowych transakcji dokonywanych na rzecz Funduszu, np. sprzedaży lub zakupu nieruchomości albo udziałów w spółce nieruchomościowej, remontu czy przebudowy nieruchomości, Spółka może otrzymać dodatkowe wynagrodzenie, którego wartość określana jest jako procent wartości transakcji lub wysokości poniesionych kosztów.

Ponadto, oprócz ww. wynagrodzenia, koszty Funduszu obciążają także wszystkie koszty związane z funkcjonowaniem Funduszu i prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, jak np. koszty depozytariusza, koszty wszelkich opłat poniesionych w celu nabycia lub sprzedaży nieruchomości czy udziałów w spółce nieruchomościowej, koszty przebudowy lub remontu nieruchomości, koszty utrzymania nieruchomości, podatki, koszty ogłoszenia sprawozdań finansowych, badań podatkowych, ogłoszeń w związku z emisją jednostek uczestnictwa, koszty ustawowej wyceny posiadanych nieruchomości, etc. Natomiast przychody uzyskane w toku działalności gospodarczej prowadzonej przez Fundusz za pośrednictwem Spółki przekazywane są na konto Funduszu prowadzone przez jego Depozytariusza.

Przychody i koszty wykazane w rocznym sprawozdaniu finansowym Funduszu, powstałe w wyniku zarządzania aktywami Funduszu przez Spółkę, stanowią podstawę ustalenia zysku Funduszu do wypłaty dla inwestorów lub straty za dany okres sprawozdawczy. Fundusz nie jest zobligowany do wypłaty wypracowanego zysku na rzecz inwestorów. Zatem zyski te mogą zostać zatrzymane w Funduszu i zostać zainwestowane lub zostać wypłacone na rzecz inwestorów w kolejnych latach. W sytuacji wygenerowania przez Fundusz straty, może ona zostać pokryta przez zyski niewypłacone do inwestorów (zyski zatrzymane). W konsekwencji, strata ta obniża zysk do wypłaty inwestorom w bieżącym roku lub w latach kolejnych.

Z punktu widzenia podatkowego, ze względu na fakt, że Fundusz posiada siedzibę i zarząd w Niemczech, to zgodnie z niemiecką ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych podlega on opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Niemczech od całości swoich dochodów (nieograniczony obowiązek podatkowy), jednakże na mocy niemieckiej ustawy o podatku od inwestycji ("Investmentsteuergesetz"), podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym. W konsekwencji, dochód wygenerowany przez Fundusz na prowadzonej działalności jest opodatkowany jedynie na poziomie inwestorów. Dochód uzyskany przez Fundusz jest przypisywany do inwestorów indywidualnych na podstawie posiadanych przez nich jednostek uczestnictwa.

Konsekwencje podatkowe wynikające z posiadania jednostek uczestnictwa Funduszu zależą od klasyfikacji dochodu dla celów podatkowych w Niemczech. Dochody podlegające opodatkowaniu stanowią "dochody wypłacane inwestorom" ("ausgeschüttete Erträge") oraz "dochody uznane za wypłacane inwestorom" ("ausschüttungsgleiche Erträge") zdefiniowane w niemieckiej ustawie o podatku od inwestycji. Dochody wypłacane inwestorom są definiowane jako dochody Funduszu, które są faktycznie dystrybuowane do inwestorów posiadających jednostki uczestnictwa w Funduszu.

Co do zasady dochody wypłacane inwestorom podlegają opodatkowaniu na poziomie inwestorów w momencie otrzymania wypłaty. Jednakże w przypadku inwestorów instytucjonalnych, dochody te podlegają opodatkowaniu w momencie podjęcia uchwały przez Spółkę o wypłacie tych dochodów.

Dochody uznane za wypłacone inwestorom stanowią dochody uzyskiwane z wynajmu nieruchomości, otrzymanych odsetek i dywidend oraz innych dochodów, jak również dochody kapitałowe uzyskiwane ze sprzedaży nieruchomości będących w posiadaniu Funduszu przez okres 10 lat, jeśli dochody te zostaną zatrzymane w Funduszu. Dochody uznane za wypłacony inwestorom podlegają opodatkowaniu na poziomie inwestorów z końcem danego roku finansowego Funduszu. Dochodu uznanego za wypłacony inwestorom w szczególności nie stanowią dochody kapitałowe uzyskane ze sprzedaży akcji, jeśli nie podlegają dystrybucji. W powyższej sytuacji, dochód kapitałowy podlegać będzie opodatkowaniu na poziomie inwestorów w momencie umorzenia jednostek uczestnictwa w Funduszu.

W chwili obecnej Fundusz uzyskuje dochody na terytorium Polski z wynajmu 2 nieruchomości oraz przychody z dywidend otrzymanych z tytułu udziału w spółce nieruchomościowej M. Sp. z o.o. ("M."). W roku 2010 r. Fundusz nie otrzymał dywidendy z tytułu udziału w M. Planuje się, iż w przyszłości Fundusz będzie także osiągał dochody z tytułu bycia właścicielem innych nieruchomości, bycia wspólnikiem w spółkach osobowych (poprzez nabycie lub zawiązanie takiej spółki albo przekształcenie spółki kapitałowej, w której jest obecnie wspólnikiem, w spółkę osobową), z tytułu bycia wspólnikiem w innych spółkach kapitałowych w związku z posiadaniem udziałów lub akcji w tychże spółkach oraz z tytułu odsetek w związku z udzielonym finansowaniem dla spółek, których jest lub będzie wspólnikiem lub w związku z posiadanymi depozytami bankowymi.

Z punktu widzenia prawa niemieckiego, mimo że Fundusz jest podatnikiem podatku CIT, to zgodnie z przepisami niemieckiej ustawy o VAT, podatnikiem podatku VAT jest Spółka jako podmiot reprezentujący Fundusz, gdyż Fundusz nie ma osobowości prawnej. Także w Polsce, ze względu na fakt, że Spółka jest podmiotem wypracowującym przychody z majątku należącego do Funduszu, w szczególności przychody wynajmu nieruchomości, Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT w Polsce i rozlicza podatek VAT z tego tytułu, mimo że z punktu widzenia ustawy o CIT Fundusz może być podatnikiem podatku CIT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zgodnie z art. 15 ust. 1 oraz ust. 2 ustawy o VAT Spółka jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą we własnym imieniu lecz na rzecz Funduszu jest podatnikiem podatku VAT z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu lecz na rzecz Funduszu w Polsce, a nie Fundusz.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 oraz ust. 2 ustawy o VAT, Spółka jest podatnikiem podatku VAT, gdyż ze względu na brak osobowości prawnej Funduszu zobowiązana jest do prowadzenia działalności gospodarczej obejmującej w szczególności świadczenie usług wynajmu powierzchni komercyjnych nieruchomości zlokalizowanych w Polsce, we własnym imieniu lecz na rzecz Funduszu.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT opodatkowaniu VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jednakże, jak wskazano w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 2 czerwca 2011 r., sygn. ILPP2/443-426/11-5/SJ "nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika."

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, tj. obejmującą wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Należy podkreślić, iż ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika, iż jednym z warunków pozwalających na uznanie danego podmiotu za podatnika VAT jest wykonywanie przez niego samodzielnie działalności gospodarczej. Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia działalności gospodarczej wykonywanej samodzielnie. Zawiera ona jedynie katalog czynności, które nie są uznawane za samodzielnie wykonywaną działalność gospodarczą. Wśród czynności tych wymienia się m.in. czynności, z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 pkt 1 - 6 i art. 13 pkt 2 - 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (czyli np. ze stosunku pracy, pracy nakładczej czy działalności wykonywanej osobiście).

Zatem, wykładni pojęcia działalności gospodarczej wykonywanej samodzielnie należy dokonać na podstawie jego literalnego brzmienia oraz znaczenia wskazanego w doktrynie, w tym w szczególności w wyrokach sądów administracyjnych.

Zgodnie z Internetowym Słownikiem Języka Polskiego Wydawnictwa PWN (www.sjp.pwn.pl) samodzielny oznacza "dający sobie radę, niepotrzebujący pomocy; powstały bez czyjejś pomocy, czyjegoś wpływu, wykonany".

Z kolei na podstawie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 7 marca 2008 r., sygn. akt I SA/Wr 1803/07, za działalność wykonywaną samodzielnie należy przyjąć działalność wykonywaną "bez stosunku przyporządkowania, w warunkach niepewności, np. co do popytu, konkurencji, a także ostatecznego rezultatu finansowego podjętej działalności, czyli na własne ryzyko i własny rachunek." Podobnie uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w wyroku z dnia 9 lipca 2008 r., sygn. akt I SA/Lu 168/08, stwierdzając, że działalność wykonywana samodzielnie to działalność wykonywana we własnym imieniu i na własny rachunek oraz Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w wyroku z dnia 20 lipca 2010 r., sygn. akt I SA/Łd 494/10, w którym wskazał, że działalność wykonywana samodzielnie to działalność wykonywana na własne ryzyko gospodarcze.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym (lub zdarzeniem przyszłym) Spółka prowadzi działalność Funduszu we własnym imieniu, lecz na rzecz Funduszu. Spółka jako podmiot zobowiązany do reprezentowania i prowadzenia spraw Funduszu zawiera we własnym imieniu lecz na rzecz Funduszu umowy z podmiotami trzecimi w związku z wynajmem powierzchni komercyjnych zlokalizowanych w nieruchomościach stanowiących majątek Funduszu. Mając na uwadze, że Fundusz nie posiada osobowości prawnej, nie może on samodzielnie rozporządzać majątkiem, który został nabyty ze zgromadzonych w nim środków.

Z punktu widzenia prawa niemieckiego odbiorcą pożytków ekonomicznych jest Fundusz a nie Spółka, która jest jedynie powierniczym właścicielem posiadanego przez Fundusz majątku oraz zarządcą tego majątku. Jednakże, dla celów podatku VAT bez znaczenia jest fakt, iż przychody uzyskane przez Spółkę przypisane są do Funduszu, gdyż kluczową kwestią jest identyfikacja podmiotu prowadzącego samodzielnie działalność gospodarczą a nie podmiotu będącego ostatecznym odbiorcą dochodów.

Zatem, biorąc pod uwagę opis stanu faktycznego (lub zdarzenia przyszłego) należy uznać, że to Spółka prowadzi samodzielnie działalność gospodarczą we własnym imieniu, lecz na rzecz Funduszu i w konsekwencji powinna być uznana za podatnika VAT z tego tytułu. Jednocześnie, w świetle powyższych wyjaśnień, działalność Funduszu nie może zostać uznana za działalność prowadzoną w sposób samodzielny i nie może on zostać uznany za podatnika VAT w rozumieniu ustawy o VAT. W związku z powyższym Spółka jest podatnikiem VAT z tego tytułu, a nie sam Fundusz i w konsekwencji Spółka powinna być zarejestrowana dla celów VAT w Polsce a nie Fundusz.

Powyższe można odnieść do sytuacji, w której podmiot działając we własnym imieniu lecz na rzecz Skarbu Państwa jest odpowiedzialny za pobór od użytkowników opłaty za przejazd autostradą i odprowadzanie podatku VAT z tego tytułu, mimo że podmiotem uzyskującym pożytki ekonomiczne z posiadanego majątku jest Skarb Państwa. W takim przypadku bowiem podmiot odpowiedzialny za pobór opłaty za przejazd autostradą, a nie Skarb Państwa występuje w stosunku do użytkowników autostrady jako podmiot świadczący usługę i tym samym zobowiązany jest wykazać pobrane opłaty za przejazd jako swój obrót dla celów podatku VAT.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone w licznych interpretacjach organów podatkowych, jak np. w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 11 kwietnia 2011 r. sygn. ILPP2/443-55/11-3/MR. W interpretacji tej organ podatkowy potwierdził w całości stanowisko spółki, zgodnie z którym "usługi świadczone na rzecz użytkowników autostrad powinny być traktowane jak usługi własne Spółki i w konsekwencji pobrane Opłaty za Przejazd powinny stanowić obrót VAT Spółki", mimo że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym spółka wskazała, że w odniesieniu do opłat za przejazd autostradą będzie ona działać w charakterze zleceniobiorcy Skarbu Państwa i zgodnie z postanowieniami zawartej umowy będzie przekazywać pobrane opłaty w wysokości netto (tekst jedn.: bez pobranego od użytkowników należnego podatku VAT) Ministrowi Infrastruktury.

Podobne stanowisko zajął także Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 5 grudnia 2007 r., sygn. ITPP1/443-461A/07/MN, w której stan faktyczny był podobny. W interpretacji tej organ potwierdził, że wnioskodawca (tekst jedn.: spółka, której celem działalności jest budowa i eksploatacja autostrady w oparciu o udzieloną koncesję administracyjną)"będzie świadczył usługi na rzecz użytkowników autostrad."

Reasumując, zdaniem Spółki, ze względu na fakt, iż Spółka działając we własnym imieniu, ale na rzecz Funduszu spełnia warunki wynikające z art. 15 ust. 1 oraz ust. 2 ustawy o VAT, tj. stanowi osobę prawną, wykonującą samodzielnie działalność gospodarczą, obejmującą wszelką działalność usługodawców, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności, należy uznać, iż Spółka jest podatnikiem podatku VAT w Polsce, a nie Fundusz.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.