IPPP3/443-1195/14-2/JŻ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2014 r. (data wpływu 3 grudnia 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku w wysokosci 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, gromadzonej i przechowywanej wyłącznie w formie elektronicznej oraz wykorzystania dokumentów w formie elektronicznej dla celów dowodowych - jest prawidłowe.

W dniu 3 grudnia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku w wysokosci 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, gromadzonej i przechowywanej wyłącznie w formie elektronicznej oraz wykorzystania dokumentów w formie elektronicznej dla celów dowodowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest podmiotem niemieckim, zarejestrowanym w Polsce dla celów VAT (również dla celów unijnych), który w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje, m.in. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów z Polski do innych krajów członkowskich UE. Pod warunkiem spełnienia przesłanek, o których mowa w art. 42 ust. 1 i 3 ustawy o VAT (tekst jedn.: (i) dokonania dostawy na rzecz nabywcy z innego kraju UE niż Polska, posiadającego właściwy i ważny numer VAT UE oraz (ii) zgromadzenia dowodów, że towary będące przedmiotem dostawy zostały dostarczone do innego kraju UE niż Polska), Spółka opodatkowuje wewnątrzwspólnotową dostawę towarów stawką 0% VAT.

W celu zmniejszenia obciążeń administracyjnych wynikających z przechowywania w formie papierowej dowodów, potwierdzających, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z Polski i dostarczone do nabywcy w innym kraju UE, w szczególności dokumentów przewozowych otrzymanych od przewoźnika (dalej: "dowody dostawy"), niezbędnych do zastosowania stawki 0% VAT dla transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, Spółka rozważa przechowywanie tychże dokumentów w formie elektronicznej (w formacie PDF lub innym nieedytowalnym formacie), bez jednoczesnego przechowywania tych dokumentów w formie papierowej - po otrzymaniu przez Spółkę, dokument w wersji papierowej zostanie zeskanowany i będzie przechowywany w wersji elektronicznej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dowody dostawy potwierdzające dostarczenie towarów z Polski do innego kraju UE gromadzone i przechowywane wyłącznie w formie elektronicznej, bez jednoczesnego przechowywania ich w formie papierowej, będą miały moc dowodową dokumentów w rozumieniu art. 42 ust. 1 pkt 2 i ust. 3 ustawy o VAT i tym samym będą uprawniać Spółkę do stosowania stawki 0% VAT do dokonanych dostaw wewnątrzwspólnotowych (pod warunkiem spełnienia pozostałych warunków, o których mowa w art. 42 ustawy o VAT).

Stanowisko Wnioskodawcy:

Spółka stoi na stanowisku, że dowody dostawy gromadzone i przechowywane przez nią wyłącznie w formie elektronicznej, bez jednoczesnego przechowywania ich w formie papierowej, będą miały moc dowodową dokumentów w rozumieniu art. 42 ust. 1 pkt 2 i ust. 3 ustawy o VAT. W konsekwencji, tak samo jak dokumenty papierowe, będą one dowodem potwierdzającym wywóz towarów z Polski oraz ich odbiór w innym państwie członkowskim UE i będą one uprawniać Spółkę do stosowania stawki 0% VAT do dostawy wewnątrzwspólnotowej.

Jak wynika z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT w Polsce, podlegają:

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (dalej: "WDT"), o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Natomiast art. 41 ust. 3 ustawy o VAT stanowi, iż wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu 0% stawką VAT, z zastrzeżeniem art. 42.

W świetle art. 42 ust. 1 ustawy o VAT, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zgodnie z ust. 3 powołanego artykułu, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

* dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towaru z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

* specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

Natomiast w przypadku, gdy dokumenty wymienione w cyt. wyżej art. 42 ust. 3 ustawy o VAT nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami w świetle art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, a w szczególności:

W wyniku analizy powyższych przepisów można stwierdzić, że dowody, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT mają charakter obowiązkowy, co oznacza, że podatnik powinien, co do zasady nimi dysponować, lecz w przypadku ich braku lub braku pewnych danych na dokumentach wymaganych tym przepisem dostawa może zostać udowodniona również innymi dowodami, określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT. Stanowisko takie zostało również potwierdzone w uchwale NSA z dnia 11 października 2010 r. (I FPS 1/10).

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy, wskazać należy, iż jak wynika z powyższych uregulowań, prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0% uzależnione jest od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, iż doszło do wywozu towaru poza terytorium Polski i dostarczenia ich do nabywcy w innym kraju UE. Istotą przywołanych przepisów jest przede wszystkim zobowiązanie podatnika do udowodnienia, iż towary będące przedmiotem dostawy rzeczywiście opuściły terytorium kraju i zostały doręczone do innego państwa członkowskiego będącego miejscem ich przeznaczenia.

Należy przy tym zauważyć, że przepisy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dowodów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna (w tym również forma elektroniczna). W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi przechowywanemu w formie elektronicznej. Dokument ten powinien jednoznacznie dowodzić dostarczenie towarów do ich odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Jeżeli zatem będzie to dokument przechowywany w formie elektronicznej (w formacie PDF lub innym nieedytowalnym formacie), może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy.

Za prawidłowością takiej formy dokumentacji transakcji WDT przemawia m.in. interpretacja indywidualna z dnia 7 czerwca 2011 r. (IBPP3/443-410/11/PK), wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, w której wskazał on: "Zatem Wnioskodawca posiada (...) dokument spedytora potwierdzający dostarczenie towaru do kontrahenta wydrukowany z Internetu po wcześniejszym otrzymaniu od firmy spedytorskiej kodu dostępu do strony internetowej i numeru referencyjnego danej wysyłki (dokument ten zawiera datę odebrania towaru przez firmę spedytorską, datę i miejsce dostawy oraz wagę dostawy). (...) należy uznać posiadane przez Wnioskodawcę dokumenty wskazane we wniosku za dokumenty, które jednoznacznie potwierdzają przemieszczenie towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Tym samym, posiadanie łącznie ww. dokumentów uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania stawki podatku 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów."

W tym miejscu należy odwołać się również do orzeczenia NSA z 28 stycznia 2010 r. (I FSK 1421/08). Jak podkreślił Sąd w sentencji: "Nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentowi w formie kserokopii lub przesłanemu faksem. W uzasadnieniu zaś zostało podkreślone, iż: "(...) na gruncie ustawy o VAT brak jest podstaw do automatycznego kwestionowania kserokopii lub kopii faksowej listu przewozowego, jako dowodu w sprawie, gdy ustawa ta w komentowanych przepisach nie wprowadza wymogu posiadania oryginału dokumentu (...). Podsumowując te rozważania, należy uznać, że nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentowi w formie kserokopii lub przesłanemu faksem".

Tym samym, z argumentacji przedstawionej przez Sąd należałoby wysnuć wniosek, iż skoro dokument w formie kserokopii lub przesłany faksem stanowi wystarczający dowód do zastosowania stawki 0% VAT w przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, należałoby również uznać, iż dokumenty potwierdzające wywóz towarów z Polski i ich dostarczenie do ich miejsca przeznaczenia w innym państwie członkowskim przechowywane w formie elektronicznej, powinny również stanowić wystarczający dowód do zastosowania stawki 0% VAT w przypadku tych transakcji.

Podobny pogląd wyraził WSA w Warszawie (III SA/Wa 1018/10) w orzeczeniu z 24 czerwca 2010 r. wskazując, że podatnik nie jest zmuszony posiadać wszystkich dokumentów wyszczególnionych w art. 42 ust. 3 u.p.t.u., a już w tej samej sytuacji nie muszą być one w oryginale. Wystarczy, że będzie znana treść dokumentu. (...) Wobec tego, w ocenie Sądu, również dopuszczalna jest każda forma dokumentu, może być to forma papierowa, elektroniczna, czy faksowa, gdyż dokument nie musi być w oryginale." Ponadto raz jeszcze warto przywołać stanowisko Sądu zawarte w tym orzeczeniu, wskazujące, iż " (...) inne dokumenty handlowe i przewozowe mogą występować w obrocie prawnym w odpisach poprzez ich kserokopie, odpisy faksowe lub odpisy skanowane i przesyłane przy pomocy poczty elektronicznej. (...) Dla istoty sprawy ważne jest, aby dostawa została potwierdzona czytelnym dowodem wskazującym, że towar określonego rodzaju wypełnił kryteria dostawy wewnątrzwspólnotowej".

Zaprezentowane powyżej stanowisko znajduje również odzwierciedlenie w linii interpretacyjnej organów podatkowych. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji z 4 stycznia 2012 r. (IPTPP2/443-625/11-4/KW) stwierdził, że "prawo do zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT nie jest uzależnione od posiadania oryginałów dowodów w formie papierowej. (...) Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania 0% stawki podatku z tytułu przedmiotowej dostawy towarów, bez konieczności gromadzenia innych dokumentów opisanych w art. 42 ust. 11 ustawy, pod warunkiem, że przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej będzie posiadał dokument potwierdzający dokonanie wywozu towarów na terytorium innego państwa członkowskiego i ich odbiór przez nabywcę, stanowiący wydruk listu przewozowego, bez względu na sposób jego dostarczenia i format oraz kopię faktury VAT, niepodpisaną przez nabywcę, zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku". Mając powyższe na uwadze, zasadniczą kwestią jest to, aby z posiadanych przez Wnioskodawcę dokumentów wynikało, iż towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego.

W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, że w świetle aktualnego brzmienia przepisów w zakresie VAT należy uznać, że dokumenty potwierdzające dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru, tj. potwierdzające wywóz towarów z terytorium Polski oraz ich odbiór w innym państwie członkowskim przechowywane w formie elektronicznej mają taką samą moc dowodową jak tradycyjne, papierowe dokumenty potwierdzające dostawę towarów dla celów stosowania stawki 0% VAT, zgodnie z art. 42 ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka zwraca się z prośbą o potwierdzenie, że zaprezentowane przez nią stanowisko i rozumienie treści przepisów jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Artykuł 13 ust. 1 ustawy stanowi, że przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Zgodnie z art. 41 ust. 3 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

W myśl art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

Biorąc pod uwagę powyższy przepis należy stwierdzić, że możliwość zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów istnieje, gdy spełnione zostaną łącznie warunki dotyczące statusu dostawcy oraz nabywcy, a także posiadania przez dostawcę stosownej dokumentacji.

Jak stanowi przepis art. 42 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

* dokumenty przewozowe otrzymane przez przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towaru z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi);

* specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku

* z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Na mocy art. 42 ust. 11 ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

Dokumenty wskazane w art. 42 ust. 11 ustawy pełnią funkcję uzupełniającą, w przypadku, gdy dokumentacja podstawowa nie potwierdza dostarczenia towarów do nabywcy, a prawo podatnika do zastosowania dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 0% uzależnione jest od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, że doszło do wywozu towaru poza terytorium Polski.

Brzmienie art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy.

W niniejszej kwestii należy odnieść się również do przepisu art. 138 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L 2006. 347 str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza terytorium danego państwa, ale na terytorium Wspólnoty, przez sprzedawcę, przez nabywcę lub na ich rzecz, dokonane dla innego podatnika lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem, działających w takim charakterze w państwie członkowskim innym niż państwo rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów.

W myśl art. 131 ww. Dyrektywy, zwolnienia przewidziane w rozdziałach 2-9 (zatem także w cyt. art. 138 ust. 1 Dyrektywy) stosuje się bez uszczerbku dla innych przepisów wspólnotowych i na warunkach ustalanych przez państwa członkowskie w celu zapewnienia prawidłowego i prostego stosowania tych zwolnień oraz zapobieżenia wszelkim możliwym przypadkom uchylania się od opodatkowania, unikania opodatkowania i nadużyć.

Powyższy zapis wskazuje zatem, że Dyrektywa sama nie określa rodzaju dokumentów potwierdzających fakt wywozu towarów, których posiadanie jest konieczne, lecz ich ustalenie pozostawia w gestii poszczególnych krajów członkowskich. Zatem, zakres warunków formalnych, jakie mogą zostać określone przez państwa członkowskie dla zastosowania przez podatników zwolnienia (stawki 0%) przy wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów, może zostać ustalony swobodnie na tyle, na ile nie jest ograniczony celami sprecyzowanymi w przepisach Dyrektywy 2006/112/WE.

Analiza regulacji dotyczących transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy pozwala na wskazanie dwóch podstawowych warunków, od spełnienia których uzależnione jest potraktowanie danej czynności jako dostawy wewnątrzwspólnotowej. Pierwszy z tych warunków dotyczy aspektu prawnego transakcji - jego spełnienie ma gwarantować, że czynność ta zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w państwie przeznaczenia i zostanie tam faktycznie opodatkowana. Drugi z warunków dotyczy aspektu faktycznego transakcji, tj. udokumentowania faktu wywozu towaru oraz dostarczenia go nabywcy w ramach dostawy w państwie przeznaczenia.

W związku z tym istotne jest to, aby ww. dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego. Ponadto, dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, której wymaga ten przepis. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest "łączne" posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego.

W świetle wskazanego art. 42 ust. 1, ust. 3 i ust. 11 ustawy, dla zastosowania stawki 0% wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o ile łącznie potwierdzają one fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podmiotem niemieckim, zarejestrowanym w Polsce dla celów VAT (również dla celów unijnych), który w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje, m.in. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów z Polski do innych krajów członkowskich UE. Pod warunkiem spełnienia przesłanek, o których mowa w art. 42 ust. 1 i 3 ustawy o VAT (tekst jedn.: (i) dokonania dostawy na rzecz nabywcy z innego kraju UE niż Polska, posiadającego właściwy i ważny numer VAT UE oraz (ii) zgromadzenia dowodów, że towary będące przedmiotem dostawy zostały dostarczone do innego kraju UE niż Polska), Spółka opodatkowuje wewnątrzwspólnotową dostawę towarów stawką 0% VAT. W celu zmniejszenia obciążeń administracyjnych wynikających z przechowywania w formie papierowej dowodów, potwierdzających, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z Polski i dostarczone do nabywcy w innym kraju UE, w szczególności dokumentów przewozowych otrzymanych od przewoźnika (dalej: "dowody dostawy"), niezbędnych do zastosowania stawki 0% VAT dla transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, Spółka rozważa przechowywanie tychże dokumentów w formie elektronicznej (w formacie PDF lub innym nieedytowalnym formacie), bez jednoczesnego przechowywania tych dokumentów w formie papierowej - po otrzymaniu przez Spółkę, dokument w wersji papierowej zostanie zeskanowany i będzie przechowywany w wersji elektronicznej.

W przedstawionej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia, czy dowody dostawy potwierdzające dostarczenie towarów z Polski do innego kraju UE gromadzone i przechowywane wyłącznie w formie elektronicznej, bez jednoczesnego przechowywania ich w formie papierowej, będą miały moc dowodową dokumentów w rozumieniu art. 42 ust. 1 pkt 2 i ust. 3 ustawy o VAT i tym samym będą uprawniać Spółkę do stosowania stawki 0% VAT do dokonanych dostaw wewnątrzwspólnotowych (pod warunkiem spełnienia pozostałych warunków, o których mowa w art. 42 ustawy o VAT).

Jak wynika z powołanych wyżej uregulowań, prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0% uzależnione jest od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, że doszło do wywozu towaru poza terytorium Polski i dostarczenia ich do nabywcy w innym kraju UE. Istotą przywołanych przepisów jest przede wszystkim zobowiązanie podatnika do udowodnienia, że towary będące przedmiotem dostawy rzeczywiście opuściły terytorium kraju, ze względu na korzystniejsze skutki podatkowe, niż w przypadku dostaw krajowych.

Trzeba przy tym zauważyć, że przepisy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dowodów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przechowywanemu w formie elektronicznej. Dokument ten powinien jednak jednoznacznie dowodzić dostarczenie towarów do ich odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Jeżeli zatem, Wnioskodawca będzie w posiadaniu dokumentów potwierdzających dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, tj. potwierdzających wywóz towarów z terytorium Polski oraz ich odbiór w innym państwie członkowskim, które będą gromadzone i przechowywane przez Spółkę w formie elektronicznej, bez jednoczesnego przechowywania ich w formie papierowej, dokumenty te będą dowodami dostawy w rozumieniu powołanych przepisów ustawy. Jednocześnie, gdy zostaną łącznie spełnione warunki dotyczące statusu dostawcy oraz nabywcy, a także posiadania przez Spółkę ww. dokumentów, Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania stawki podatku VAT w wysokosci 0%.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.