IPPP3/443-1194/10-3/JF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 1 grudnia 2010 r. (data wpływu 8 grudnia 2010 r.) uzupełniony pismem z dnia 7 lutego 2011 r. (data wpływu 10 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymania lub doładowania karty podarunkowej oraz związanego z tym obowiązku podatkowego - jest prawidłowe.

W dniu 8 grudnia 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymania lub doładowania karty podarunkowej oraz związanego z tym obowiązku podatkowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka E. Sp. z o.o. prowadzi działalność polegającą na sprzedaży sprzętu sklepów oraz usług związanych ze sprzętem np. dostawa i instalacja sprzętu. W celu zwiększenia sprzedaży towarów i usług i dotarcia do nowych klientów Spółka planuje wprowadzić nową formę zapłaty tzw. kartą podarunkową (kuponem prezentowym).

Karta podarunkowa będzie produktem na okaziciela o określonym nominale i terminie ważności, analogicznym do popularnych na rynku bonów towarowych, a jej nazwa nawiązuje do funkcji jaką może spełniać polegającej na wykorzystaniu jej jako prezentu. Karta może też być zakupiona przez zakłady pracy z przeznaczeniem na świadczenia socjalne wobec pracowników. Karta ta będzie sprzedawana zarówno klientom indywidualnym jak i firmom.

Spółka nie stawia żadnych ograniczeń lub warunków jakie klient musiałby spełnić aby nabyć kartę podarunkową. Spółka przewiduje też możliwość wykorzystania karty podarunkowej jako produktu marketingowego, który np. uprawniałby do specjalnego rabatu na wybraną kategorię produktów dla klientów płacących kartą podarunkową jako nagrody wydawane w konkursach i akcjach promocyjnych lub sprzedaży premiowej, bądź w przypadku kart z możliwością doładowania karty w przypadku doładowania powyżej ustalonej kwoty określonej w regulaminie, klient otrzymałby dodatkowo jakąś kwotę doładowania gratis. Karta podarunkowa może być realizowana w każdym ze sklepów Spółki jako forma płatności za sprzedany towar bądź usługę. Przy użyciu karty podarunkowej Spółki można będzie dokonywać zakupów tylko i wyłącznie w sieci dystrybucji Spółki. Zgodnie z regulaminem karty nie będzie możliwy zwrot gotówki. Również jeśli wartość zamówionego towaru będzie mniejsza niż nominał karty - różnica nie będzie zwracana. W sytuacji zakupu towaru bądź usługi o wartości przekraczającej nominał karty - klient dokonywał będzie stosownej dopłaty w innej formie płatności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zapłata za kartę podarunkową bądź za doładowanie karty podarunkowej jest czynnością podlegającą VAT i w którym momencie powstaje obowiązek z tytułu podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy zakres przedmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług został określony w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, zgodnie z którym opodatkowaniu tym podatkiem podlegają:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie są przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy jako świadczenie usług ustawodawca określa każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy, towarami są rzeczy ruchome jak również wszelkie postacie energii, budynki budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej a także grunty (w brzmieniu od dnia stycznia 2011 r. towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii - przyp. tut. Organu).

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 19 ust. 1 cyt. ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem jednak ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. W myśl zatem art. 19 ust. 4 cyt. ustawy, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Zgodnie natomiast art. 19 ust. 11 ustawy o VAT, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Zgodnie z powyższym, czynności przekazania kart podarunkowych oraz ich ewentualnego doładowania klientom nie można utożsamiać z dostawą towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jak wynika z zawartego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego karta podarunkowa jako ogólnodostępna dla klientów Wnioskodawcy, będąc produktem na okaziciela, byłaby oferowana jako dodatkowy środek płatniczy w sklepach Wnioskodawcy, spełniając funkcje zastępcze dla środków pieniężnych w przypadku zakupów mających charakter prezentów lub zakupów związanych z realizacją przez zakłady pracy świadczeń socjalnych.

Karta podarunkowa stanowiłaby zatem jedynie rodzaj pieniądza (innego niż pieniądz ekwiwalentu wartości), upoważniającego do odbioru świadczenia, a więc do zakupu określonych towarów bądź usług wystawcy karty podarunkowej i dlatego nie mieści się w cyt. powyżej definicji towaru lub usługi. Karta podarunkowa nie jest więc towarem ani usługą lecz jedynie dokumentem uprawniającym do zakupu towarów bądź usług. Zastępuje ona środki pieniężne, za które zwyczajowo nabywa się towary bądź usługi, natomiast wydanie karty następuje w zamian za dokonanie wpłaty środków pieniężnych przez klienta na rzecz Wnioskodawcy. Dokonania wpłaty środków pieniężnych przez klienta na rzecz Spółki, a w konsekwencji wydania karty podarunkowej nie można również uznać za świadczenie usług za odpłatnością.

Jak stwierdzono bowiem we wniosku Spółka nie stawia żadnych ograniczeń lub warunków jakie klient musiałby spełnić aby nabyć kartę podarunkową. Karta będzie produktem na okaziciela ogólnodostępnym dla klientów wnioskodawcy. W konsekwencji w przedmiotowej sytuacji nie mamy również do czynienia ze świadczeniem usług na rzecz klientów Wnioskodawcy.

A zatem, czynność odpłatnego przekazania karty podarunkowej oraz jej ewentualnego doładowania nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem nie mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem, wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT. Ponadto dokonana przez klientów Wnioskodawcy wpłata środków pieniężnych w związku z otrzymaniem karty podarunkowej lub jej doładowaniem nie stanowi zaliczki ani przedpłaty w rozumieniu art. 19 ust. 11 ustawy o VAT.

Należy zauważyć, że ustawodawca nie zamieścił w treści ustawy o podatku od towarów i usług definicji zaliczki ani przedpłaty. Zgodnie więc ze "Słownikiem języka polskiego PWN", zaliczka to część należności wpłacana lub wypłacana z góry na poczet należności. Zatem zaliczkę wpłaca się na poczet przyszłej dostawy towarów lub przyszłego wykonania usługi przed faktyczną dostawą lub faktycznym wykonaniem usługi. Natomiast przez przedpłatę należy rozumieć określoną sumę pieniędzy stanowiącą część ceny towaru lub usługi, wpłacaną z góry w celu uzyskania gwarancji zakupu lub wykonania usługi w określonym terminie.

Stosownie do powyższego, zaliczka jak również przedpłata jako zapłata na poczet przyszłej należności musi być powiązana z konkretną transakcją. Jak wynika z zawartego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego dokonana przez klientów Wnioskodawcy wpłata środków pieniężnych w związku z otrzymaniem karty podarunkowej lub jej doładowaniem nie jest związana z nabyciem określonego towaru lub usługi. Karta ta ma uprawniać klientów do nabycia dowolnych towarów bądź usług oferowanych przez Wnioskodawcę. Jej cechą ma być niezwiązanie posiadacza karty (okaziciela) z nabyciem konkretnego towaru lub usługi w przypadku zakupów prezentowych lub związanych ze świadczeniem przez zakłady pracy świadczeń socjalnych. W konsekwencji należy stwierdzić, iż pobierana przez Wnioskodawcę opłata za kartę podarunkową lub jej doładowanie nie jest formą przedpłaty lub zaliczki na gruncie ustawy o VAT, gdyż przyszli kontrahenci nabywając przedmiotową kartę wpłacają odpowiednią kwotę nie za z góry ustalony towar bądź usługę i z góry ustaloną ilość tego towaru.

Tym samym dokonana wpłata nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 19 ust. 11 ustawy o VAT, w momencie jej otrzymania. Zgodnie bowiem z tym przepisem obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania przedpłaty, zaliczki, zadatku, raty ale tylko w przypadku gdy przedmiotowe wpłaty stanowią część należności za dostawę konkretnego towaru lub świadczenie konkretnej usługi.

Dodatkowym potwierdzeniem, iż dokonywane przez klientów Wnioskodawcy wpłaty środków pieniężnych w związku z otrzymaniem karty podarunkowej lub jej doładowaniem nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest § 10 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, zgodnie z którym, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część lub całość należności w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy.

Zgodnie z § 10 ust. 4 ww. rozporządzenia faktura stwierdzająca pobranie części lub całości należności przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi powinna zawierać co najmniej dane dotyczące zamówienia lub umowy, a w szczególności: nazwę towaru lub usługi, cenę netto, ilość zamówionych towarów, wartość zamówionych towarów lub usług netto, stawki podatku, kwoty podatku oraz wartość brutto zamówienia lub umowy.

Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, że Wnioskodawca nie jest zobowiązany do opodatkowania kwoty należności (w momencie jej otrzymania) wpłaconej przez kontrahenta w związku z nabyciem karty podarunkowej lub w związku z jej doładowaniem, gdyż przedmiotowa zapłata mająca miejsce przed dostawą towaru, nie spełnia w całej rozciągłości definicji przedpłaty.

Przyszła dostawa nie jest jeszcze w momencie zapłaty szczegółowo określona - nieznany jest przedmiot sprzedaży, ilość zamówionego towaru, jak i cena towaru. Zatem obowiązek podatkowy z tytułu VAT powstaje dopiero w związku z dostawą towaru bądź usługi a zapłata za kartę bądź doładowanie karty nie jest czynnością podlegającą podatkowi VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Jednocześnie nadmienia się, iż niniejsza interpretacja rozstrzyga w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności wydania karty podarunkowej. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.