IPPP3/443-1148/11-2/SM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 18 sierpnia 2011 r. (data wpływu 22 sierpnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uregulowań związanych z rozliczeniem sprzedaży samochodów:

* opodatkowanych na ogólnych zasadach - jest prawidłowe.

* opodatkowanych na zasadzie marży:

o w części dotyczącej prawa do odliczenia od wydatków ściśle związanych z tymi samochodami, ustalenia kwoty marży, wykazania ich sprzedaży w deklaracji podatkowej - jest nieprawidłowe,

o w pozostałym zakresie - jest prawidłowe,

* obowiązków związanych ze sporządzeniem informacji VAT-23 i zapłaty podatku od towarów i usług - jest prawidłowe.

W dniu 22 sierpnia 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uregulowań związanych z rozliczeniem sprzedaży samochodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, polegającą na handlu art. spożywczymi i przemysłowymi. W ostatnim czasie rozszerzył swoją działalność o handel samochodami. Samochody sprowadza z krajów UE na faktury VAT i faktury VAT-marża od podatników zarejestrowanych jako płatnicy podatku VAT UE. Do samochodów zakupionych na fakturę VAT wystawia fakturę wewnętrzną przeliczając obcą walutę na polską, biorąc kurs na dzień przed wystawieniem faktury VAT. Nalicza podatek VAT 23% i wprowadza do rejestru zakupu i rejestru sprzedaży jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. W deklaracji VAT-7 powyższe nabycie wykazuje w rozliczeniu podatku należnego w pozycji dotyczących wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, zaś po stronie podatku naliczonego w pozycjach dotyczących nabycia towarów i usług pozostałych. Sporządza także deklarację VAT-UE. W momencie sprzedaży tych samochodów nalicza podatek VAT 23% i wykazuje w deklaracji VAT-7 w pozycjach dotyczących dostawy towarów na terytorium kraju.

Do samochodów zakupionych na fakturę VAT-marża, także wystawia fakturę wewnętrzną przeliczając wartość zakupu na złotówki, biorąc pod uwagę kurs na dzień przed wystawieniem faktury VAT-marża. W tym przypadku nie nalicza podatku VAT i wprowadza ten zakup do rejestru VAT-marża. W ewidencji tej rejestruje też wszystkie wydatki ściśle związane z tymi samochodami. Z faktur na powyższe wydatki nie odlicza podatku VAT, tylko wprowadza w koszty firmy brutto. W momencie sprzedaży, wystawia fakturę VAT-marża. Wystawioną fakturę VAT-marża wprowadza do rejestru VAT-marża. Wszystkie wydatki oraz uzyskany przychód ze sprzedaży, zarejestrowane w ewidencji VAT-marża, będą służyły do wyliczenia różnicy między wartością sprzedaży, a całkowitym kosztem, tak zwanej prowizji na sprzedaży. Wyliczona wartość jest kwotą brutto, zawierającą podatek VAT 23% i kwotę netto. Transakcję sprzedaży wprowadza do rejestru sprzedaży VAT następująco: wartość całkowitą nabycia brutto, jako sprzedaż zwolnioną towarów używanych oraz otrzymaną prowizję, jako kwota netto, VAT 23% i kwota brutto. Zakupów towarów na faktury VAT-marża z krajów UE nie uwzględnia w deklaracji VAT-UE.

Sprowadzając samochody z UE, jako towar handlowy nie sporządza deklaracji VAT-23 lub VAT-24 i nie opłaca podatku VAT w terminie 14 dni od dnia nabycia, ponieważ sprowadzane samochody mieszczą się w definicji pojazdów używanych, tzn. przejechały więcej niż 6.000 km lub od momentu pierwszej rejestracji upłynęło więcej niż 6 miesięcy.

W przypadku sprowadzania samochodu nowego lub na stan środków trwałych firmy wypełnia VAT-23 i opłaca podatek VAT w wyżej wspomnianym terminie, bez wezwania US. Wówczas opłacony podatek wykazuje w pozycji 44 "Kwota podatku należnego od wewnątrzwspólnotowego nabycia środków transportu..." i pomniejsza o wcześniej wpłacony podatek VAT należny. W powyższej pozycji wpisuje kwotę VAT tylko w tym przypadku, gdy miał obowiązek podatek opłacić, tzn. w przypadku sprowadzenia z UE nowego środka transportu lub w przypadku nabycia samochodu z UE, jako środka trwałego w firmie. Jeżeli takiego podatku nie miał obowiązku opłacić, powyższa pozycja pozostaje nie wypełniona.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy transakcje wewnątrzwspólnotowe nabycia samochodów Wnioskodawca prawidłowo rozlicza w podatku od towarów i usług oraz prawidłowo wykazuje w deklaracji VAT-7 i deklaracjach VAT-UE i VAT-23.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Opisane w pozycji 68 zdarzenia rozlicza prawidłowo w zakresie podatku od towarów i usług, prawidłowo wykazuje w rejestrach VAT sprzedaży i zakupu oraz prawidłowo sporządza deklaracje VAT-7, VAT-UE i VAT-23.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie uregulowań związanych z rozliczeniem sprzedaży samochodów opodatkowanych na ogólnych zasadach uznaje się za prawidłowe, opodatkowanych na zasadach marży w części dotyczącej prawa do odliczenia od wydatków ściśle związanych z tymi samochodami, ustalenia kwoty marży, wykazania ich sprzedaży w deklaracji podatkowej uznaje się za nieprawidłowe, w pozostałym zakresie - prawidłowe oraz obowiązków związanych ze sporządzeniem informacji VAT-23 i zapłaty podatku od towarów i usług uznaje się za prawidłowe.

W zakresie rozliczeń samochodów używanych zakupionych na podstawie faktury VAT należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Natomiast zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2, kwotę podatku naliczonego stanowi:

Ponadto zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

W myśl art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy, stawka podatku wynosi 23%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1

Uwzględniając powyższe, Wnioskodawca prawidłowo wykazuje wewnątrzwspólnotowe nabycie samochodów (opodatkowanych podatkiem od towarów i usług na ogólnych zasadach) po stronie podatku należnego (w myśl ww. art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy), odlicza podatek naliczony z tytułu tego nabycia (zgodnie z uregulowaniami art. 86 ust. 1 pkt 4 lit. c) ustawy) oraz opodatkowywuje ich sprzedaż na terytorium kraju 23% stawką podatku od towarów i usług.

Ponadto za prawidłowe należy uznać postępowanie Wnioskodawcy w zakresie wystawiania faktury wewnętrznej w zaistniałej sytuacji, bowiem w myśl art. 106 ust. 7 ustawy, w przypadku czynnosci wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, są wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Wnioskodawca prawidłowo przelicza także wartości wynikające z otrzymanej faktury w walucie obcej, bowiem zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 2-4.

Natomiast w myśl art. 20 ust. 5-6 ustawy, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9.

W przypadku gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

Ponadto zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej

* zwane dalej "informacjami podsumowującymi".

Zatem Wnioskodawca prawidłowo wykazuje przedmiotowe zakupy w deklaracji VAT-UE (informacji podsumowującej o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach).

W zakresie postępowania Wnioskodawcy w przypadku dokonania zakupu samochodów na terenie Unii Europejskiej od podatników podatku od wartości dodanej, udokumentowanych fakturami VAT-marża należy mieć na uwadze, iż w myśl art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9, nie występuje w przypadku, gdy dostawa towarów, o których mowa w art. 120 ust. 1, w wyniku której ma miejsce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju, jest opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Mając na uwadze ww. art. 106 ust. 7 ustawy oraz art. 31a ust. 1 (w związku z art. 20 ust. 5-6), mimo braku bezpośredniego odniesienia w przedmiotowym zakresie, za prawidłowe należy uznać postępowanie Wnioskodawcy dotyczące wystawiania w zaistniałej sytuacji faktury wewnętrznej i sposobu przeliczania wartości z niej wynikających.

Ponadto za prawidłowe należy uznać postępowanie Wnioskodawcy, iż nie ma on obowiązku wykazywania przedmiotowych zakupów w informacji podsumowującej VAT-UE (nie występuje w tym przypadku nabycie wewnątrzwspólnotowe).

Odnośnie natomiast prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków ściśle związanych z tymi samochodami należy mieć na uwadze przepis art. 86 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast zgodnie z art. 120 ust. 19 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, jeżeli podlegały opodatkowaniu zgodnie z ust. 4 i 5.

Przedmiotowy przepis wskazuje, że brak prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupionych towarów i usług, dotyczy jedynie przypadków nabycia towarów używanych, których dostawa podlega opodatkowaniu w systemie marży. Nabywca towaru nie ma bowiem prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu opodatkowania marży.

Uwzględniając powyższe, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych ściśle z tymi samochodami, oczywiście w przypadku spełnienia pozytywnej przesłanki wynikającej z art. 86 ust. 1 ustawy (związku poniesionych wydatków z wykonywaniem czynności opodatkowanych) oraz niezaistnienia negatywnych przesłanek określonych w art. 88 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należy uznać za nieprawidłowe.

Nieprawidłowym jest także stanowisko w zakresie sposobu wyliczania kwoty marży przez Wnioskodawcę. Należy bowiem zauważyć, że w myśl art. 120 ust. 4 ustawy, w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie precyzuje pojęcia "ceny nabycia".

Należy zatem sięgnąć do definicji zawartej w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347, poz. 1 z późn. zm.).

I tak w myśl art. 312 pkt 2 Dyrektywy - "cena nabycia" oznacza wszystkie składniki wynagrodzenia, określonego w pkt 1, uzyskanego lub do uzyskania przez dostawcę od podatnika-pośrednika.

Natomiast w punkcie 1 tegoż przepisu (art. 312 Dyrektywy) zawarto definicję ceny sprzedaży.

Zgodnie z tym przepisem "cena sprzedaży" oznacza wszystkie składniki wynagrodzenia uzyskanego lub do uzyskania przez podatnika-pośrednika od nabywcy lub osoby trzeciej, włączając w to subwencje bezpośrednio związane z transakcją, podatki, cła, opłaty i należności oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizja, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik-pośrednik obciąża nabywcę, z wyłączeniem jednak kwot, o których mowa w art. 79.

Powyższe oznacza, że kwota nabycia to cena, którą nabywca płaci dostawcy towaru (sprzedającemu). Tak rozumiana cena towaru (kwota nabycia) obejmuje wszystkie koszty związane bezpośrednio z transakcją, jeżeli nabywca towaru (kupujący) ponosi ciężar tych opłat płacąc za nie dostawcy. Jest to równoznaczne z tym, iż te koszty są wliczone w cenę należną dostawcy. Do kwoty nabycia, o której mowa wyżej, nie mogą zostać zaliczone koszty, które nie zostały zapłacone dostawcy towaru.

Uwzględniając powyższe, poniesione przez Wnioskodawcę wydatki ściśle związane z nabyciem ww. samochodów opodatkowanych na zasadzie marży, w przypadku gdy nie są zapłacone dostawcy towaru, tj. podatnikowi VAT UE sprzedającemu Wnioskodawcy ww. samochody (ponoszone wyłącznie przez Wnioskodawcę), nie mogą być zaliczone do ceny nabycia, a co za tym idzie być brane pod uwagę przy wyliczaniu przez Wnioskodawcę marży, do której opodatkowania jest on obowiązany.

Ponadto należy się odnieść do prowadzonej przez Wnioskodawcę ewidencji dla celów rozliczenia podatku od towarów i usług.

Zgodnie z treścią art. 109 ust. 3 ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Zgodnie z art. 120 ust. 15 ustawy, jeżeli podatnik oprócz zasad, o których mowa w ust. 4 i 5, stosuje również ogólne zasady opodatkowania, to jest on obowiązany prowadzić ewidencję zgodnie z art. 109 ust. 3, z uwzględnieniem podziału w zależności od sposobu opodatkowania; w odniesieniu do dostawy, o której mowa w ust. 4 i 5, ewidencja musi zawierać w szczególności kwoty nabycia towarów niezbędne do określenia kwoty marży, o której mowa w tych przepisach.

W myśl art. 120 ust. 16, podatnik, o którym mowa w ust. 4 i 5, nie może oddzielnie wykazywać na wystawianych przez siebie fakturach podatku od dostawy towarów, w przypadku gdy opodatkowaniu podlega marża.

Zatem taki podatnik powinien w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy, ujmować kwotę nabycia towaru, kwotę zapłaconą przez nabywcę towaru, marżę bez kwoty podatku oraz podatek należny. Z powyższego wynika, że podstawą do poprawnego rozliczenia podatku należnego jest prawidłowo prowadzona ewidencja zakupu i sprzedaży, i to z niej wynikać ma podstawa opodatkowania i wysokość podatku.

Podatnik obliczając marżę, odejmuje od całkowitej kwoty sprzedaży kwotę nabycia. Ustalając zaś podstawę opodatkowania, marżę pomniejsza się o kwotę podatku należnego. Tak obliczony podatek oraz kwota, która stanowi podstawę opodatkowania, ujmowane są w ewidencji sprzedaży oraz w deklaracji VAT-7. Natomiast cena nabycia towaru używanego - jakkolwiek winna wynikać z prawidłowo prowadzonej ewidencji - nie jest uwzględniana w deklaracji VAT-7.

Uwzględniając powyższe, Wnioskodawca nie powinien w zaistniałej sytuacji wykazywać w składanej deklaracji podatkowej VAT-7 (będącej odzwierciedleniem prowadzonej ewidencji) jako sprzedaży zwolnionej od podatku kwoty wynikającej z ceny nabycia przedmiotowych samochodów. W deklaracji podatkowej Wnioskodawca wykaże wyłącznie pomniejszoną o kwotę podatku marżę jako podstawę opodatkowania oraz kwotę należnego podatku.

Zatem stanowisko w tym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Odnośnie natomiast obowiązku składania deklaracji VAT-23 i VAT-24 należy mieć na uwadze, iż w myśl art. 103 ust. 3-4 ustawy, w przypadku, o którym mowa w art. 99 ust. 10, podatnicy są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego.

Przepis ust. 3 stosuje się również w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu lub innych środków transportu, od których podatek jest rozliczany zgodnie z art. 99 ust. 1-3 lub 8, jeżeli środek transportu ma być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium kraju lub jeżeli nie podlega rejestracji, a jest użytkowany na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 103 ust. 5 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 3 i 4, podatnicy są obowiązani przedłożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgodnie z ustalonym wzorem informację o nabywanych środkach transportu. Do informacji dołącza się kopię faktury potwierdzającej nabycie środka transportu przez podatnika.

Uwzględniając powyższe, za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy dotyczące obowiązku składania deklaracji VAT-23 (informacji o wewnątrzwspólnotowym nabyciu środków transportu), zapłaty podatku z tytułu tego nabycia i wykazywania tej kwoty w deklaracji VAT-7 w przypadku, gdy Wnioskodawca będzie nabywał nowe środki transportu (samochody) oraz gdy przedmiotowe zakupy będą przeznaczone jako środki trwałe Wnioskodawcy (tj. będą podlegały rejestracji).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.