IPPP3/443-1141/13-2/MKw

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2013 r. (data wpływu 21 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia gruntu niezabudowanego - jest prawidłowe.

W dniu 21 listopada 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia gruntu niezabudowanego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca ma zamiar kupić grunt niezabudowany o pow. 1 885 m^2, oznaczony jako działka ewidencyjna nr 50/1, stanowiący własność miasta uregulowany w KW (zwany dalej "Gruntem Niezabudowanym").

Właścicielem Gruntu Niezabudowanego jest miasto (zwane dalej "Sprzedającym").

Zarządzeniem Prezydenta miasta z dnia 30 września 2013 r. w sprawie przeznaczenia do sprzedaży części nieruchomości gruntowej niezabudowanej" w drodze przetargu ustnego ograniczonego, Sprzedający przeznaczył Grunt Niezabudowany do sprzedaży w drodze przetargu ustnego ograniczonego (dalej jako "Zarządzenie").

Zgodnie z treścią załącznika do Zarządzenia, przetarg jest ograniczony do właściciela i użytkowników wieczystych działek przyległych. Ponadto, jak zostało wskazane w załączniku do Zarządzenia, Grunt Niezabudowany nie stanowi samodzielnej działki budowlanej i nie może być zagospodarowany jako odrębna nieruchomość. Załącznik do Zarządzenia wskazuje również, że Grunt Niezabudowany jest przedmiotem dzierżawy zawartej do dnia 30 listopada 2014 r.

Jak zostało wskazane w załączniku do Zarządzenia, Grunt Niezabudowany położony jest na terenie objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego rejonu pod Skocznią - cz. I, zatwierdzonym Uchwałą Rady miasta z dnia 23 października 2008 r., (Dz. Urz. Woj.), w kwartale oznaczonym symbolem F3.4 MNE, poza nieprzekraczalną linią zabudowy, w strefie ochrony krajobrazu kulturowego i w obszarze bezpośredniej ochrony stoku Skarpy.

Uchwałą z dnia 23 października 2008 r., Rada miasta uchwaliła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego rejonu pod Skocznią - cz. I (Dz. Urz. Woj. Maz. Nr 210, poz. 8300, dalej jako Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego"), na którym znajduje się Grunt Niezabudowany.

W § 26 ust. 6 Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego dotyczącym przeznaczenia i zasad zagospodarowania terenu F3.4 MNE ustalono przeznaczenie terenu jako: "tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej ekstensywnej, zgodnie z § 4 ust. 7".

Jednakże, w tym samym § 26 ust. 6 Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego, w zakresie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu oraz zasad ochrony i kształtowania ładu przestrzennego wskazano, że: "Ustala się zachowanie i ochronę istniejących skarp i wzniesień - Skarpa, oznaczonych na rysunku planu, wg § 8 ust. 1." (punkt 10), oraz, że: "Obszary narażone na niebezpieczeństwo osuwania się mas ziemnych - zgodnie z rysunkiem planu oraz wg § 14." (punkt 11).

Przy tym, stosownie do § 8 ust. 1 Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego: "Ustala się zachowanie i ochronę Skarpy, jako szczególnego w skali miasta zespołu o charakterze przyrodniczym, krajobrazowym i kulturowym; szczegółowe warunki ochrony i zagospodarowania terenów skarpy i jej otoczenia zgodnie z ustaleniami § 14."

Zgodnie natomiast z § 14 ust. 6 Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego: "dla obszaru bezpośredniej ochrony stoku Skarpy ustala się:

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 3 Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego: "Ilekroć w dalszych przepisach uchwały jest mowa o rysunku planu - należy przez to rozumieć rysunek planu na mapach w skali 1:1 000, stanowiący załącznik graficzny nr 1 do niniejszej uchwały;" (dalej jako "Rysunek Planu").

Jednocześnie, stosownie do § 2 ust. 1 pkt 17 Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego: "Ilekroć w dalszych przepisach uchwały jest mowa o nieprzekraczalnych liniach zabudowy - należy przez to rozumieć wyznaczone na terenie linie określające najmniejszą dopuszczalną odległość nadziemnej ściany budynku od linii rozgraniczającej ulicy, drogi wewnętrznej, placu, alei pieszo-jezdnej, alei pieszej, wnętrza podwórka lub innych obiektów i terenów, bez uwzględniania: balkonów, loggii, werand, wykuszy, okapów i nadwieszeń wystających poza obrys budynku nie więcej niż 1,5 m oraz schodów zewnętrznych i ramp przy wejściach do budynków;".

Stosownie do § 5 ust. 2 pkt 1 lit. a Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego: "Ustala się następujące zasady ochrony i kształtowania ładu przestrzennego w obszarze planu: 1) Wyznacza się obowiązujące i nieprzekraczalne linie zabudowy, zgodnie z rysunkiem planu: a) Ustala się przebieg obowiązujących i nieprzekraczalnych linii zabudowy zgodnie z rysunkiem planu w odniesieniu do nowych budynków, budynków wymienianych na nowe oraz w odniesieniu do rozbudowy i dobudowy do istniejących budynków;".

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 5, pkt 11 oraz pkt 28 Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego: Następujące oznaczenia graficzne na rysunku planu są obowiązującymi ustaleniami planu: (...) 5) Nieprzekraczalne linie zabudowy, (...) 11) Istniejące skarpy i wzniesienia do zachowania (Skarpa, Fort), (...) 28) Obszar bezpośredniej ochrony stoku Skarpy."

Jak wynika z Rysunku Planu, Grunt Niezabudowany znajduje się poza nieprzekraczalną linią zabudowy oraz w obszarze bezpośredniej ochrony stoku Skarpy.

Powyższe oznacza, że Grunt Niezabudowany jest terenem niezabudowanym, innym niż teren budowlany.

Jednocześnie, należy podkreślić, że jak zostało wskazane w treści załącznika do Zarządzenia, do ceny sprzedaży zostanie doliczony podatek od towarów i usług (VAT) według stawki obowiązującej w dacie sprzedaży. W treści załącznika do Zarządzenia wskazano również, że aktualnie stawka podatku VAT wynosi 23%.

Wnioskodawca zamierza przed zawarciem umowy sprzedaży Gruntu Niezabudowanego zarejestrować się jako podatnik VAT czynny. Tym samym, zawierając umowę sprzedaży Gruntu Niezabudowanego, Wnioskodawca będzie działał jako podatnik VAT czynny.

Wnioskodawca ma zamiar nabyć Grunt Niezabudowany na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz wykorzystywać Grunt Niezabudowany do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego wykazanego na wystawionej przez Sprzedającego fakturze VAT dokumentującej dostawę Gruntu Niezabudowanego, przez Sprzedającego na rzecz Wnioskodawcy, w sytuacji gdy Grunt Niezabudowany posłuży wykonywaniu przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, pomimo że Grunt Niezabudowany posłuży wykonywaniu przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych podatkiem VAT, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego wykazanego na wystawionej przez Sprzedającego fakturze VAT dokumentującej dostawę Gruntu Niezabudowanego przez Sprzedającego na rzecz Wnioskodawcy, ponieważ dostawa Gruntu Niezabudowanego przez Sprzedającego na rzecz Wnioskodawcy będzie zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 VATU (dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane).

Mając na uwadze brzmienie art. 88 ust. 3a pkt 2 VATU, w celu stwierdzenia czy Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego wykazanego na wystawionej przez Sprzedającego fakturze VAT dokumentującej dostawę Gruntu Niezabudowanego przez Sprzedającego na rzecz Wnioskodawcy, należy najpierw ustalić, czy dostawa Gruntu Niezabudowanego przez Sprzedawcę na rzecz Wnioskodawcy będzie zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 VATU.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 VATU, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Jednocześnie, stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 2 VATU, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Tym samym, gdyby dostawa Gruntu Niezabudowanego przez Sprzedawcę na rzecz Wnioskodawcy miała być zwolniona od podatku od towarów i usług, Wnioskodawca nie miałby prawa do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego wykazanego na wystawionej przez Sprzedającego fakturze VAT dokumentującej dostawę Gruntu Niezabudowanego (z uwagi na brzmienie art. 88 ust. 3a pkt 2 VATU), również w sytuacji gdy Grunt Niezabudowany posłuży wykonywaniu przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W opinii Wnioskodawcy, dostawa Gruntu Niezabudowanego przez Sprzedawcę na rzecz Wnioskodawcy będzie zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 VATU.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 VATU, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 VATU, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa cło rozporządzania towarami jak właściciel (...). Przy czym towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii - art. 2 pkt 6 VATU.

Odpłatna dostawa towaru mieści się w definicji sprzedaży określonej w art. 2 pkt 22 VATU, zgodnie z którym przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak zaś stanowi art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm., dalej jako "Kodeks cywilny"), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne. Na podstawie art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

W świetle powyższego Grunt Niezabudowany spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 VATU, a jego sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 VATU.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 VATU, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Jednocześnie, stosownie do art. 2 pkt 33 VATU, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Powołany przepis art. 2 pkt 33 VATU, zawierający definicję terenu budowlanego, wszedł w życie z dniem 1 kwietnia 2013 r. Definicja ta ma zasadnicze znaczenie dla określenia zakresu zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 9 VATU. Zwolnienie to jest oparte na przepisie art. 135 ust. 1 lit. k Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L Nr 347/1 z późn. zm., dalej jako Dyrektywa 2006/112"), zgodnie z którym, państwa członkowskie zwalniają dostawy terenów niezabudowanych, inne niż dostawy terenów budowlanych, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. b).

Z kolei przepis art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112 przewiduje, że do celów ust. 1 lit. b"teren budowlany" oznacza każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie. Tym samym, państwa członkowskie UE mają wysoki poziom swobody w określeniu definicji terenów budowlanych.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012 r. poz. 647 z późn. zm.), ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Natomiast, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

Tym samym, art. 2 pkt 33 VATU nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu w oparciu o istniejący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, zaś w sytuacji braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, w oparciu o stosowne decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, Grunt Niezabudowany położony jest na terenie objętym Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego.

W § 26 ust. 6 Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego dotyczącym przeznaczenia i zasad zagospodarowania terenu F3.4 MNE ustalono przeznaczenie terenu jako: "tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej ekstensywnej, zgodnie z § 4 ust. 7".

Jednocześnie, jak wynika z treści załącznika do Zarządzenia, Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego oraz Rysunku Planu (stanowiącego załącznik do Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego), Grunt Niezabudowany położony jest:

Tymczasem, jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, § 14 ust. 6 Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego ustalił dla obszaru bezpośredniej ochrony stoku Skarpy:

W rezultacie, w świetle postanowień Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego na Gruncie Niezabudowanym obowiązuje, w szczególności, zakaz lokalizowania nowych obiektów budowlanych. Ponadto, Rysunek Planu (stanowiący załącznik do Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego) nie pozostawia wątpliwości, że Grunt Niezabudowany nie może zostać Zabudowany gdyż jest położony poza nieprzekraczalną linią zabudowy. Powyższe ustalenia potwierdza treść załącznika do Zarządzenia, zgodnie z którym Grunt Niezabudowany położony jest na terenie objętym Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego poza nieprzekraczalną linią zabudowy, w strefie ochrony krajobrazu kulturowego i w obszarze bezpośredniej ochrony stoku Skarpy.

Tym samym, należy uznać, że Grunt Niezabudowany nie stanowi terenu budowlanego w rozumieniu art. 2 pkt 33 VATU. W rezultacie, zdaniem Wnioskodawcy, dostawa Gruntu Niezabudowanego przez Sprzedawcę na rzecz Wnioskodawcy będzie zwolniona od podatku od towarów i usług w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 9 VATU (jako dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane).

Jak zostało wskazane powyżej, w świetle art. 88 ust. 3a pkt 2 VATU, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, pomimo że Grunt Niezabudowany posłuży wykonywaniu przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych podatkiem VAT, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego wykazanego na wystawionej przez Sprzedającego fakturze VAT dokumentującej dostawę Gruntu Niezabudowanego przez Sprzedającego na rzecz Wnioskodawcy, gdyż dostawa Gruntu Niezabudowanego przez Sprzedającego na rzecz Wnioskodawcy będzie zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 VATU (dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności sformułowany został odpowiednio w art. 7 i art. 8 ustawy. I tak, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przy czym przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak wynika z powyższego, grunty spełniają powyższą definicję towarów, wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Natomiast, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...) - art. 8 ust. 1 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca ma zamiar kupić grunt niezabudowany o pow. 1 885 m^2, stanowiący własność miasta stołecznego Warszawy. Zarządzeniem Prezydenta miasta, Zbywca przeznaczył opisany grunt do sprzedaży w drodze przetargu ustnego ograniczonego. Zgodnie z treścią załącznika do zarządzenia, przetarg jest ograniczony do właściciela i użytkowników wieczystych działek przyległych. Dodatkowo, jak zostało wskazane w załączniku do zarządzenia, opisany grunt nie stanowi samodzielnej działki budowlanej i nie może być zagospodarowany jako odrębna nieruchomość. Ponadto, jest przedmiotem dzierżawy zawartej do dnia 30 listopada 2014 r. Opisany grunt położony jest na terenie objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego poza nieprzekraczalną linią zabudowy, w strefie ochrony krajobrazu kulturowego i w obszarze bezpośredniej ochrony stoku.

Dodatkowo, rada miasta uchwaliła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego na którym znajduje się opisany grunt niezabudowany. W § 26 ust. 6 miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dotyczącego przeznaczenia i zasad zagospodarowania terenu ustalono przeznaczenie terenu jako: "tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej ekstensywnej. Jednakże, w zakresie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu oraz zasad ochrony i kształtowania ładu przestrzennego wskazano, że: "ustala się zachowanie i ochronę istniejących skarp i wzniesień, oraz, że: "obszary narażone na niebezpieczeństwo osuwania się mas ziemnych". Przy tym, stosownie do § 8 ust. 1 miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego: "ustala się zachowanie i ochronę Skarpy, jako szczególnego w skali miasta zespołu o charakterze przyrodniczym, krajobrazowym i kulturowym, szczegółowe warunki ochrony i zagospodarowania terenów skarpy i jej otoczenia zgodnie z ustaleniami § 14." Zgodnie natomiast z § 14 ust. 6 miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego: "dla obszaru bezpośredniej ochrony stoku Skarpy ustala się:

Ponadto, opisany grunt niezabudowany znajduje się poza nieprzekraczalną linią zabudowy oraz w obszarze bezpośredniej ochrony stoku Skarpy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego wykazanego na wystawionej przez Sprzedającego fakturze VAT dokumentującej dostawę opisanego gruntu niezabudowanego w sytuacji gdy opisany grunt niezabudowany posłuży wykonywaniu przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Co do zasady stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%. Z kolei na podstawie art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

I tak, stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Z kolei, zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych, rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Należy wskazać jednocześnie, że kluczowa dla sprawy regulacja stanowi implementację art. 135 ust. 1 lit. k Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L Nr 347/1 z późn. zm.), zgodnie z którym, państwa członkowskie zwalniają dostawy terenów niezabudowanych, inne niż dostawy terenów budowlanych, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. b.

Warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 - Gemeente Emmen przeciwko Belastingdienst Grote Ondernemingen - "teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę". Tym samym, również w świetle orzeczeń TSUE, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy art. 2 pkt 33 w zgodny sposób odpowiada zatem treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę należy ustalić na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego. Z powyższego wynika, że nowelizacja ustawy nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Zwrócić należy uwagę na ustawę z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012 r. poz. 647 z późn. zm.), która, zgodnie z art. 1 ust. 1, określa:

* przyjmując ład przestrzenny i zrównoważony rozwój za podstawę tych działań.

Natomiast art. 4 ust. 1 tej ustawy stanowi, że ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Zatem, w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania. Tak więc, charakter danego terenu wyznacza plan miejscowy. Tam należy szukać wyjaśnienia, czy przedmiotem transakcji jest teren budowlany.

W odniesieniu do opodatkowania podatkiem VAT dostawy gruntu niezabudowanego, należy podkreślić, że grunt objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego lub decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu spełnia definicję terenu budowlanego, a zatem, jego sprzedaż podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak wskazał Wnioskodawca, przedmiotem nabycia będzie niezabudowany grunt, który stanowi teren zabudowy jednorodzinnej ekstensywnej, co wynika z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dotyczącego przeznaczenia i zasad zagospodarowania terenu. Opisany grunt położony jest na terenie objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego poza nieprzekraczalną linia zabudowy w strefie ochrony krajobrazu kulturowego i w obszarze bezpośredniej ochrony stoku skarpy.

Oznacza to że Wnioskodawca będzie dokonywał nabycia terenu budowlanego. Jednakże, z uwagi na fakt, że jak wskazano we wniosku grunt ten znajduje się poza nieprzekraczalną linią zabudowy oraz w obszarze bezpośredniej ochrony stoku Skarpy, w związku z czym zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego dla tego terenu ustalono m.in. zakaz przekształcania rzeźby terenu, zakaz lokalizowania nowych obiektów budowlanych oraz rozbudowy i nadbudowy obiektów istniejących, chyba że ustalenia szczegółowe stanowią inaczej (ustalenie nie dotyczy inwestycji celu publicznego w zakresie układu drogowo-ulicznego i infrastruktury inżynieryjnej), zakaz wprowadzania ogrodzeń, chyba że ustalenia szczegółowe stanowią inaczej oraz zakaz realizowania kondygnacji podziemnych w budynkach oraz budowli podziemnych. Zatem, w opisanej sprawie z uwagi na, brak możliwości zabudowania opisanego gruntu, zastosowanie znajdzie zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W odniesieniu natomiast, do prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie opisanej nieruchomości należy wskazać, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem, warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek dokonywanych zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

I tak, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne m.in. w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza przed zawarciem umowy sprzedaży opisanego gruntu niezabudowanego zarejestrować się jako podatnik VAT czynny. Tym samym, w momencie zawarcia umowy sprzedaży, Wnioskodawca będzie działał jako podatnik VAT czynny. Ponadto, Wnioskodawca ma zamiar nabyć opisany grunt niezabudowany na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz wykorzystywać go do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Natomiast opisana transakcja nabycia nieruchomości, jak wyżej wskazano, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W konsekwencji, skoro planowana transakcja nabycia opisanej nieruchomości będzie spełniała warunki do uznania jej za czynność zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, tym samym Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej zakup opisanego gruntu niezabudowanego.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.