IPPP3/443-1139/10-2/SM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 17 listopada 2010 r. (data wpływu 22 listopada 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie stosowania wiążącej informacji taryfowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 listopada 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie stosowania wiążącej informacji taryfowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zamierza sprowadzać do Polski cygara w drodze nabycia wewnątrzwspólnotowego, a następnie sprzedawać te cygara na terytorium kraju. W celu potwierdzenia klasyfikacji wyrobu i możliwości handlu wyrobem w Polsce, Spółka uzyskała od kontrahenta zagranicznego próbki towaru w celu weryfikacji, czy spełnia on wymogi polskiej ustawy o podatku akcyzowym. Po weryfikacji towaru Spółka stwierdziła, że otrzymany towar spełnia definicję cygara zawartą w art. 98 ust. 4 pkt 4 Ustawy o podatku akcyzowym.

W celu uzyskania urzędowego potwierdzenia dokonania właściwej klasyfikacji towaru, Spółka wystąpiła do Izby Celnej w Warszawie z wnioskiem o wydanie wiążącej informacji taryfowej. Do wniosku Spółka dołączyła próbki cygar. Spółka wskazała we wniosku, iż jej zdaniem produkt należy klasyfikować według kodu 2402 10 00 Nomenklatury Scalonej, tj. jako cygara. Izba Celna w Warszawie wydała dla Spółki wiążącą informację taryfową nr PL-WIT-XXX-XXX (dalej: "WlT"), w której potwierdziła, że klasyfikacja przedstawiona przez Spółkę jest prawidłowa. Kopię WIT Spółka przedstawia w załączeniu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Pytanie Spółki dotyczy potwierdzenia tego, że otrzymana WIT powinna być respektowana przez organy podatkowe w zakresie wymiaru podatku akcyzowego w obrocie opisanym produktem na terytorium kraju oraz w nabyciu wewnątrzwspólnotowym. Pytanie Spółki ma związek z wprowadzeniem z dniem 1 września 2010 r. przepisu art. 7b ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym ("Ustawa"), który stanowi, że wiążąca informacja taryfowa ma odpowiednio zastosowanie w obrocie wyrobami akcyzowymi na terytorium kraju oraz w ich nabyciu wewnątrzwspólnotowym.

Mając zatem na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe, Spółka prosi o potwierdzenie, czy Wiążąca Informacja Taryfowa nr PL-WIT-XXX-XXX jest wiążąca dla organów podatkowych w obrocie wyrobami akcyzowymi na terytorium kraju oraz ich nabyciu wewnątrzwspólnotowym, zgodnie z art. 7b ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, w szczególności czy posiadana przez Spółkę WIT wiążąco dla organów podatkowych określa klasyfikację towaru jako cygara w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym dla celów m.in. określenia podstawy opodatkowania oraz stawki podatku akcyzowego.

Zdaniem Wnioskodawcy:

W dniu 1 września 2010 r. weszła w życie nowelizacja ustawy o podatku akcyzowym, która rozszerzyła stosowanie tzw. Wiążących Informacji Taryfowych na obrót wyrobami akcyzowymi na terytorium kraju oraz w ich nabyciu wewnątrzwspólnotowym. Zgodnie z art. 7b ust. 1 obecnie obowiązującej Ustawy w brzmieniu od 1 września 2010 r. "Wiążąca informacja taryfowa, o której mowa w art. 12 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L 302 z 19.10.1992, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 4, str. 307, z późn. zm.), ma odpowiednio zastosowanie w obrocie wyrobami akcyzowymi na terytorium kraju oraz w ich nabyciu wewnątrzwspólnotowym, zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny oraz rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L 253 z 11.10.1993, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 6, str. 3, z późn. zm.)".

Zdaniem Spółki cytowany przepis rozciąga moc wiążącą WIT na wskazane w nim czynności, to jest na obrót wyrobami akcyzowymi na terytorium kraju oraz na ich nabywanie wewnątrzwspólnotowe. W związku z powyższym, klasyfikacja towaru dokonana w drodze wydania WIT jest obecnie wiążąca także dla organów podatkowych dla celów wymiaru i poboru akcyzy, a nie tylko dla określenia należności celnych w procedurze wywozu i przywozu.

Posiadany przez Spółkę WIT został wydany co prawda po wejściu w życie nowej ustawy, ale na podstawie wniosku złożonego 14 maja 2010 r., czyli jeszcze przed wejściem w życie nowelizacji. Zdaniem Spółki sam ten fakt nie stoi na przeszkodzie stosowaniu WIT w oparciu o art. 7b ust. 1 Ustawy. Taki wniosek wynika jednoznacznie z przepisów przejściowych do ustawy nowelizującej, które w żadnym miejscu nie ograniczają możliwości stosowania wiążących informacji taryfowych wydanych na podstawie wniosków złożonych przed wejściem w życie nowelizacji.

Co więcej, należy wskazać, iż wiążąca informacja taryfowa zgodnie ze Wspólnotowym Kodeksem Celnym obowiązuje przez okres sześciu lat, a podmiot, który otrzymał taką informację nie może zwrócić się w tym okresie z wnioskiem o ponowne wydanie informacji dla tego samego towaru. Tym bardziej więc uzasadnia to przyjęcie tezy, że posiadana przez Spółkę WIT może być stosowana także obecnie i ma moc wiążącą w kwestii klasyfikacji akcyzowej towaru zgodnie z art. 7b ust. 1 Ustawy.

Wiążąca informacja taryfowa określa klasyfikację towaru w zakresie kodu CN, zatem w oparciu o Noty Wyjaśniające do Nomenklatury Scalonej. Należy jednak zauważyć, że obydwie te definicje (zawarta w Notach Wyjaśniających oraz w art. 98 ust. 4 pkt 4 Ustawy) są zasadniczo zbieżne. Dodatkowo należy podkreślić, że zgodnie z art. 3 ust. 1 Ustawy "do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.)". W przypadku wyrobów tytoniowych zasada ta jest nieco zmodyfikowana, gdyż przepis art. 98 Ustawy nakazuje klasyfikować do tych wyrobów także inne towary "bez względu na kod CN". Oznacza to jednak tyle, że do wyrobów tytoniowych należy klasyfikować także takie wyroby, którym choć nie można przypisać odpowiedniego kodu CN, to mimo to, ze względu na właściwości należy zaliczyć do omawianej grupy wyrobów akcyzowych. Także bowiem dla wyrobów tytoniowych klasyfikacja ze względu na kod CN ma kluczowe znaczenie.

Zdaniem Spółki, przedstawiona wyżej interpretacja jest także zgodna w celem wprowadzenia art. 7b Ustawy. Celem tym było umożliwienie podatnikom podatku akcyzowego uniknięcie wątpliwości co do klasyfikacji towarów na potrzeby wymiaru akcyzy. Potwierdza to także opinia o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw przygotowana przez Biuro Analiz Sejmowych (druk sejmowy nr 2966). W opinii tej można m.in. przeczytać, że "decyzja o wiążącej informacji taryfowej wydawana zgodnie z odpowiednim stosowaniem przepisów celnych stanie się źródłem obowiązków z zakresu prawa podatkowego przesądzającym o wysokości opodatkowania akcyzą". W opinii powyższej wskazano również, że odpowiednie stosowanie WIT do obrotu krajowego i WNT w zakresie opodatkowania akcyzą oznaczać więc będzie, że wiążąca informacja taryfowa stanie się wiążąca również dla organów podatkowych <...>. W świetle projektowanych regulacji WIT będzie więc aktem administracyjnym, który władczo rozstrzyga o prawach i obowiązkach jednostki w zakresie wiążącego klasyfikowania towaru dla potrzeb opodatkowania podatkiem akcyzowym w obrocie krajowym i WNT".

Wobec powyższego w przypadku wyrobów tytoniowych, w tym cygar wiążąca informacja taryfowa jest wiążąca dla organów podatkowych w klasyfikacji wyrobu akcyzowego dla celów podatku akcyzowego.

Tym samym należy uznać, że posiadana przez Spółkę WIT w obowiązującym stanie prawnym, zgodnie z art. 7b ust. 1 Ustawy wiąże organy podatkowe w zakresie klasyfikacji cygar na gruncie podatku akcyzowego w obrocie na terytorium kraju oraz w nabyciu wewnątrzwspólnotowym dla celów m.in. określenia podstawy opodatkowania oraz stawki podatku akcyzowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 42 ww. załącznika nr 1 do ustawy do wyrobów akcyzowych zaliczono papierosy, tytoń do palenia, cygara i cygaretki - bez względu na kod CN.

Zgodnie z art. 7b ust. 1-2 ustawy (dodanym od dnia 1 września 2010 r.), wiążąca informacja taryfowa, o której mowa w art. 12 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L 302 z 19.10.1992, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 4, str. 307, z późn. zm.), ma odpowiednio zastosowanie w obrocie wyrobami akcyzowymi na terytorium kraju oraz w ich nabyciu wewnątrzwspólnotowym, zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny oraz rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L 253 z 11.10.1993, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 6, str. 3, z późn. zm.).

Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku wiążącej informacji taryfowej wydanej na podstawie zmiany w Nomenklaturze Scalonej, która nie została określona w niniejszej ustawie.

W myśl art. 98 ust. 1 ustawy, do wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy zalicza się bez względu na kod CN:

Natomiast zgodnie z art. 99 ust. 4 ustawy (w brzmieniu obowiązującym w okresie 1 września - 31 grudnia 2010 r.), za cygara lub cygaretki przeznaczone do palenia uznaje się:

Zgodnie z Notami Wyjaśniającymi do Nomenklatury Scalonej Wspólnot Europejskich (Dz. U. UE C z dnia 30 maja 2008 r. Nr 133, str. 1 z późn. zm.), kod CN 2402 10 00 obejmuje cygara, nawet z obciętymi końcami i cygaretki, zawierające tytoń.

Cygara, cygara z obciętymi końcami i cygaretki - jest to zrolowany tytoń - nadające się do palenia w stanie, w jakim występują, oraz

Pod warunkiem że spełniają one powyższe warunki wstępne, produkty z pokrywą lub z pokrywą i z zawijaczem, z odtworzonego tytoniu, które mogą składać się częściowo z substancji innych niż tytoń, klasyfikowane są do niniejszej podpozycji.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka zamierza sprowadzać do Polski cygara w drodze nabycia wewnątrzwspólnotowego, a następnie sprzedawać te cygara na terytorium kraju. W celu potwierdzenia klasyfikacji wyrobu i możliwości handlu wyrobem w Polsce, Spółka uzyskała od kontrahenta zagranicznego próbki towaru w celu weryfikacji, czy spełnia on wymogi polskiej ustawy o podatku akcyzowym. Po weryfikacji towaru Spółka stwierdziła, że otrzymany towar spełnia definicję cygara zawartą w art. 98 ust. 4 pkt 4 Ustawy o podatku akcyzowym.

W celu uzyskania urzędowego potwierdzenia dokonania właściwej klasyfikacji towaru, Spółka wystąpiła do Izby Celnej w Warszawie z wnioskiem o wydanie wiążącej informacji taryfowej. Do wniosku Spółka dołączyła próbki cygar. Spółka wskazała we wniosku, iż jej zdaniem produkt należy klasyfikować według kodu 2402 10 00 Nomenklatury Scalonej, tj. jako cygara. Izba Celna w Warszawie w dniu 23 września 2010 r. wydała dla Spółki Wiążącą Informację Taryfową nr PL-WIT-XXX-XXX.

Zdaniem Spółki, z uwagi na brzmienie ww. art. 7b ust. 1 ustawy, cytowany przepis rozciąga moc wiążącą WIT na wskazane w nim czynności, to jest na obrót wyrobami akcyzowymi na terytorium kraju oraz na ich nabywanie wewnątrzwspólnotowe. W związku z powyższym, klasyfikacja towaru dokonana w drodze wydania WIT jest obecnie, zdaniem Spółki, wiążąca także dla organów podatkowych dla celów wymiaru i poboru akcyzy, a nie tylko dla określenia należności celnych w procedurze wywozu i przywozu.

Z tym poglądem nie sposób się zgodzić. Należy zauważyć, że ustawa o podatku akcyzowym w części dotyczącej opodatkowania wyrobów tytoniowych nie posługuje się ich kodami CN wyrobów, ale wprowadza własne definicje w tym zakresie. Zgodzić się trzeba z Wnioskodawcą, że definicja ta (tekst jedn. wynikająca z ustawy o podatku akcyzowym) jest zbieżna z zapisami w Notach wyjaśniających, na podstawie których wydawana jest Wiążąca Informacja Taryfowa określająca klasyfikację towaru w zakresie kodu CN. Należy jednak zauważyć, że uregulowania dotyczące m.in. określenia podstawy opodatkowania czy stawki podatku akcyzowego wynikają z ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym i to jej przepisy należy stosować w przedmiotowym przypadku. Przepis ww. art. 7b ust. 1 należy, zdaniem tut. Organu, odnosić do sytuacji, gdy ustawa o podatku akcyzowym (w części np. określenia stawki podatkowej) posługuje się w tym zakresie kodem CN towaru, nie wprowadzając własnych definicji dotyczących tych wyrobów. Natomiast jak wynika z ww. art. art. 98 ust. 1 ustawy, do wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy zalicza się bez względu na kod CN (...).

Zatem nawet gdy ta definicja (w części dotyczącej uznania wyrobu za cygaro lub cygaretkę) jest podobna (czy tożsama) z opisem tych wyrobów wynikającym z Not wyjaśniających, na podstawie których dokonywana jest klasyfikacja wyrobu do odpowiedniego kodu CN mająca swoje odzwierciedlenie w wydanej Wiążącej Informacji Taryfowej, w celu ustalenia obowiązków podmiotu w podatku akcyzowym należy stosować uregulowania wynikające z tej ustawy (a zatem definicję wyrobów tytoniowych określoną w art. 98 ustawy), a nie fakt, że z otrzymanej przez podmiot Wiążącej Informacji Taryfowej wynika, że wyrób został sklasyfikowany do kodu CN 2402 10 00, obejmującej cygara i cygaretki. Wiążąca Informacja Taryfowa nie może zostać uznana za jedyne źródło wiedzy, przesądzające o zasadach opodatkowania podatkiem akcyzowym nabycia wewnątrzwspólnotowego i obrotu na terytorium kraju opisanych we wniosku wyrobów.

Zauważyć jednak należy, iż w opisie zdarzenia przyszłego Spółka zawarła informację, że jej zdaniem produkt spełnia definicję cygara zawartą w art. 98 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym. Zatem o ile przedmiotowa klasyfikacja jest prawidłowa, przy dystrybucji przedmiotowych wyrobów (do dnia 31 grudnia 2010 r.) stosuje się przepisy w zakresie opodatkowania (np. odpowiedniej stawki podatku akcyzowego) dotyczące cygar.

Od dnia 1 stycznia 2011 r. cytowany art. 98 ust. 4 został zmieniony ustawą z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 226, poz. 1477). Zgodnie z obecnie obowiązującym brzmieniem, za cygara lub cygaretki, biorąc pod uwagę ich właściwości i zwykłe oczekiwania konsumentów, uznaje się:

Podkreślić należy, że przedmiotowe brzmienie tego przepisu jest wdrożeniem artykułu 3 Dyrektywy Rady 95/59/WE z dnia 27 listopada 1995 r. w sprawie podatków innych niż podatki obrotowe, wpływających na spożycie wyrobów tytoniowych (Dz. U. UE L z dnia 6 grudnia 1995 r. Nr 291, str. 40 z późn. zm.), zmienionej Dyrektywą Rady 2010/12/UE z dnia 16 lutego 2010 r. zmieniającą dyrektywy 92/79/EWG, 92/80/EWG i 95/59/WE w zakresie struktury oraz stawek podatku akcyzowego stosowanego do wyrobów tytoniowych oraz dyrektywę 2008/118/WE (Dz. U. UE L z dnia 27 lutego 2010 r. Nr 50, str. 1), zgodnie z którym (ust. 1) za cygara lub cygaretki uznaje się produkty opisane poniżej, jeśli mogą one być oraz, biorąc pod uwagę ich właściwości i zwykłe oczekiwania konsumentów, są przeznaczone wyłącznie do palenia w stanie niezmienionym:

Uwzględniając powyższe, jeśli nabywane wewnątrzwspólnotowo i sprzedawane na terytorium kraju wyroby spełniają kryteria uznania je za cygara w myśl obecnego brzmienia ww. art. 98 ust. 4 ustawy (pkt 2), należy stosować uregulowania do nich się odnoszące. Fakt, że wyroby zostały sklasyfikowane do kodu CN 2402 10 00 w wydanej Spółce Wiążącej Informacji Taryfowej nr PL-WIT nie jest wystarczającym do takiej klasyfikacji (tekst jedn. jako cygar) na tle przepisów akcyzowych, o ile nie będą one wypełniać dyspozycji - obecnie np. ww. art. 98 ust. 1 pkt 2 ustawy, a w okresie do 31 grudnia 2010 r. - art. 98 ust. 4 pkt 4 ustawy.

Uwzględniając powyższe, stanowisko Spółki należało uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych do niego dokumentów, w związku z czym nie były one przedmiotem merytorycznej analizy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.